Günlerdir yazıp yazmama konusunda çok düşündüm. ve yazmaya karar verdim. Nereden nasıl başlayacağımı bilmeden...
15 yaşımda idim. babamı kaybedeli 2 yıl olmuştu. Abimi baba yerine koymuştum ve aramız çok iyiydi. Devamlı beni gezdirir, eğlenir şakalar yapar bir dediğimi iki etmezdi. Ne tür elbiselerden hangi renklerden hoşlandığımı bilir hep hediyeler alırdı.
bir gün sırtımı kaşımasını rica ettim. ilk başta mırın kırın etse de kabul etti. ben elini buluzumdan içeri sokacağını düşünmemiştim. eli tenime değince çok garip hissettim. ve kaşıma olayı bir süre sonra okşamaya dönüştü, burası mı? burası mı diye tüm vucuduma dokunuyordu. evet hoşuma gitti fakat bir gariplik vardı. bir korku, bir yasağı çiğneme, günaha girme, yakalanma korkusu. ama o an muhasebe yapacak durumda değildim. ben sessizce utancımdan ellerimi yüzüme kapatarak yüz üstü yatmaya devam ettim. itiraz etmedim çünki hoşuma gitmişti, merak ediyordum, belki itiraz etmeye cesret bulamadım ... bilmiyorum... benden olumsuz tepki almaması ona cesaret vermiş olmalı ki mahrem yerlerime ufak ufak dokunmaya devam etti ve o gün olanlar oldu. ben apar topar elbiselerimi alıp odama koştum. ne yapacağımı bilmiyordum artık kadın olmuştum. . içimde hem bir heyecan hem kocaman bir utanç vardı. nasıl bakacaktım yüzüne, anneme ne diyecektim. bundan sonra ne olacaktı? bin tane soru vardı aklımda cevap bulamadığım. az sonra odaya girdi ve anlımdan öperek korkma her şey daha güzel olacak dedi. Nedendir bilmiyorum ama çok sevinmiş soruların hepsi kaybolmuş rahatlamıştım. Tabiki öyle olmadı. beni, bir buçuk yıl kullandı. sonrasında askere gitti. geldiğinde bana karşı çok soğuktu. sadece iki defa birlikte oldu ( o da tecavüz edercesine hatta resmen tecavüz ederek) sonrasında evlendi. şimdi evli mutlu ve çocuklu. benimse o ilk ve son erkeğim oldu. evlenemedim. kimseyi sevemedim. kalan ömrümden feragat ettim. çalışarak onun düğün borcunu ödedim. geri alamadığım borç paralar verdim. şimdi girdiğim günaha mı yanayım? bir anlık zevk ve merak için kararan hayatıma mı yanayım? tüm bunların onun umrunda olmamasına mı yanayım?
15 yaşımda idim. babamı kaybedeli 2 yıl olmuştu. Abimi baba yerine koymuştum ve aramız çok iyiydi. Devamlı beni gezdirir, eğlenir şakalar yapar bir dediğimi iki etmezdi. Ne tür elbiselerden hangi renklerden hoşlandığımı bilir hep hediyeler alırdı.
bir gün sırtımı kaşımasını rica ettim. ilk başta mırın kırın etse de kabul etti. ben elini buluzumdan içeri sokacağını düşünmemiştim. eli tenime değince çok garip hissettim. ve kaşıma olayı bir süre sonra okşamaya dönüştü, burası mı? burası mı diye tüm vucuduma dokunuyordu. evet hoşuma gitti fakat bir gariplik vardı. bir korku, bir yasağı çiğneme, günaha girme, yakalanma korkusu. ama o an muhasebe yapacak durumda değildim. ben sessizce utancımdan ellerimi yüzüme kapatarak yüz üstü yatmaya devam ettim. itiraz etmedim çünki hoşuma gitmişti, merak ediyordum, belki itiraz etmeye cesret bulamadım ... bilmiyorum... benden olumsuz tepki almaması ona cesaret vermiş olmalı ki mahrem yerlerime ufak ufak dokunmaya devam etti ve o gün olanlar oldu. ben apar topar elbiselerimi alıp odama koştum. ne yapacağımı bilmiyordum artık kadın olmuştum. . içimde hem bir heyecan hem kocaman bir utanç vardı. nasıl bakacaktım yüzüne, anneme ne diyecektim. bundan sonra ne olacaktı? bin tane soru vardı aklımda cevap bulamadığım. az sonra odaya girdi ve anlımdan öperek korkma her şey daha güzel olacak dedi. Nedendir bilmiyorum ama çok sevinmiş soruların hepsi kaybolmuş rahatlamıştım. Tabiki öyle olmadı. beni, bir buçuk yıl kullandı. sonrasında askere gitti. geldiğinde bana karşı çok soğuktu. sadece iki defa birlikte oldu ( o da tecavüz edercesine hatta resmen tecavüz ederek) sonrasında evlendi. şimdi evli mutlu ve çocuklu. benimse o ilk ve son erkeğim oldu. evlenemedim. kimseyi sevemedim. kalan ömrümden feragat ettim. çalışarak onun düğün borcunu ödedim. geri alamadığım borç paralar verdim. şimdi girdiğim günaha mı yanayım? bir anlık zevk ve merak için kararan hayatıma mı yanayım? tüm bunların onun umrunda olmamasına mı yanayım?