nurgülcüm, yazını okuyunca endişelerini öyle iyi anladım ki. insanın geride evlatlarını bırakıyor olması en büyük huzursuzluk sebebi. benim de iki oğlum var, ben de sehir dışından Ercan bey'e ameliyat olmak için istanbul'a gittim. sabah çok erken saatte iki yavrumu yataklarında bırakıp, dualarla çıktım evden. ve gözümü açtığımda ilk şükür ettiğim onları yine görebilecek olmamdı. annelik böyle bir vicdan meselesi işte. tarihini de almışsın. hakkında hayırlısı olsun canım. bizler Ercan beye ameliyat olan onlarca insandan sadece bir kısmıyız. kadınlar kulubunu sevince burada dostluklar edinince, ayrılıp gidemedik. hatta dostluğumuz öyle bir hal aldıki, en son jelesec'in ameliyatında hastane odasını, parti salonuna bile çevirdik. üstelik ortak yönümüz Ercan bey bile değil. bazı arkadaşlarımız başka doktorların hastalarıyken, bazıları ise ameliyat dahi olmamış insanlar. ama işte dedim ya, samimiyet & iyi niyet, yürüdüğümüz yol, ameliyat öncesi seninde şuan yaşadığın endişeler bizi dost yaptı. hatta doktorumuzu bile eleştirdiğimiz, esprilerle iğnelediğimiz bir de topiğimiz var. orada paylaşımlar çok komik ve eğlenceli oluyor, vaktin olduğunda seni de orada görmeyi çok isteriz...hakkında şimdiden hayırlısı olsun, umarım çok mutlu olacağın sonuçların olur. ben aynı zamanda çalıştığım için de, sadece bizim geyik topiğine yazabiliyorum, dışarıdaki yazıları böyle ender olan, geniş zamanlarda okuyabiliyorum. olur da ameliyatın için o gün yazamazsam, şimdiden yazıdığım iyi dileklerimi kabul etmen dileğiyle..
sevgiler,
http://www.kadinlarkulubu.com/meme-estetigi/559843-butun-estetikseverlerin-geyik-muhabbeti-947.html