En yakınımken, en uzağım olması..

Merhaba hanımlar,
Bir süredir hep konuları okuyup acaba benim yaşadıklarıma benzer bişeyler var mı ne yapmalı, ne düşünmeliyim diye çırpınıyorum. En sonunda bende yazmaya karar verdim.

Eşimle 1 buçuk yıllık söz, nişan evresinden sonra çok severek evlendik.4 yılımız bitmek üzere. Genel olarak çok uyumlu, iyi anlaşan, maddiyat sıkıntısı olmayan, birbirine her anlamda yakışan etrafımızda çok sevilen bir çifttik. Özellikle en büyük şansımız iki aileninde birbirini ve bizi çok sevmesi olabilir. Kayınvalideme annecim diye hitap ederim okadar iyiyiz. İkimiznde güzel meslekleri var. Bundan 2 ay önce misafir dönüşü eşim ayrılmak istediğini ve kararının çok net olduğunu söyledi, evden ayrıldı. yaklaşık 2 aydır ayrıyız. Ailesi şehirdışında olduğu için bekar bir arkadaşınn yanında kalıyor. Neden olarak beni sevdiğini herşeyin iyi olduğunu fakat içinde bir eksiklik olduğunu ve artık böyle bir hayat istemediği söyledi. Ben hayatımın şokunu yaşıyorum tabiki. 1 yıldır bebek için uğraşıp didinirken ve okadar heves heyecanla beklerken evliliğimin bitiyor olması çok canımı acıtıyor. Eylül sonunda anlaşmalı olarak boşanmak için dava açacakmış. Ailesi, benm ailem herkes perişan tabi ama çok kararlı kimsenin elinden bişey gelmiyor.Tüm ailesi, tüm arkadaşları sırtını döndü, iyi karar ver pişman olacaksın diyorlar ama hala aynı.(Herkes gerçekten beni çok sever, annesi tek suçun çok iyi olmaktı kızım diyor.)

*Eşim maneviyat olarak çok zayıfladı, gerçekten farklı bir hayata doğru gidiyor onu hissediyorum. Hayatında başka bir kadın olmadığına eminim ama bu olmayacak anlamına gelmiyor. Sadece şuan yok onu biliyorum.

*Ben kesinlikle içki kullanan bir eş istemem o da içmiyor inançlı ama ilerde içebilirim diyor sanırım özgür olmak istiyorum diyor.

*Seni çok seviyorum ve özlüyorum ama birbirimiz olmadan daha mutlu olacağız gibi hissediyorum diyor.

*Allah rızasıymış, bana yaptığı haksızlıkmış, herkesin üzülmesiymiş şuan umrunda değil ama çok pişman olabilirim onu da hissediyorum diyor.

*Tüm bunların yanında bazen eve eşya almaya geldiğinde sımsıkı bana sarılıp biraz daha doyayım sana,seni özlüyorum diyor.

*En son eve geldiğinde ikimizde hıçkıra hıçkıra ağladık. Ama yapamıyorum işte diyor ısrarla.

Biz 4 yıllık evliliğimzde bir kere tartıştığımızı, bir kere sarılmadan uyuduğumuzu veya bir kere arkadaşlarımızla ayrı ayrı takıldığımızı bilmem.Tüm hayatımız o da bende istediğimiz için birlikteydi.

Şimdi ben rüya gibi giden evliliğimn bir anda bitiyor olmasına mı, şu saatten sonra hayatıma nasıl devam edeceğime mi, hala çok sevdiğimemi, en büyük hayal kırıklığıma mı,haksızlığa uğramama mı yanayım. İçimde ki ateş sönmüyor, acım dinmiyor.. Sadece dua'larla ayakta durup bunun imtihanım olduğunu kabullenebiliyorum. Ne ailem, ne arkadaşlarım kimseyle görüşemiyorum kendimi iyi hissediyorum.Yapayalnız bu süreci atlatmak daha kolay geliyor. Çünkü kimse anlayamıyor acımı.
Siz söyleyin bana bişekilde aynı acılar, aynı hisler aynı duyguları yaşamış insanlar olarak.. Acım nasıl dinecek? Nasıl eski ben olabileceğim?

NOT: 31 ağustos günü 9 haftalık hamile olduğumu öğrendim. Ve kimse bilmiyor.. Bu konuda da fikir yazabilirseniz sevinirim. Söylememe nedenim zaten eylül sonunda davanın açılacak olması, ve sırf bebek için eşimin dönmesini istemiyor olmam..

Zorla güzellik olmaz. Yeni hayatında mutluluklar dile kendisine, unutmaya çalış onu. Gördüğün gibi çok da mükemmel bir evliliğin yokmuş, sana öyle gelmiş. Zaten mükemmellik iyi değildir, olmasın da...
"bir kere arkadaşlarımızla ayrı ayrı takıldığımızı bilmem.Tüm hayatımız o da bende istediğimiz için birlikteydi." demişsin ya...bu da hata...bir sonraki ilişkinde bu hatayı yapma, ayrı hayatlarınız olsun, hayattaki tek sosyalliğin kocan olmasın...

Cok uzucu.
Adama resmen rahatlik batmis.
Galiba duzenli bir duzeninden bikmis ve heyecan ariyor olabilir.
Yani kendini heyecanlandiracak aksiyon adranalin yasamak istiyor. Hayatinda degisiklik olsun istiyor.

Sıkılmış gibi gorunuyor.
Valla kadinlar olene kadar evde ve ev isleriyle basbasa hic boyle ataklarda bulunmuyor.
Neden boyle yapiyor ki? Ne guzel ilerleyen bir evliliginiz varmis.

Iste herkesin bir imtihani var. Hic birsey gulluk gulistanlik olmuyor maalesef.
Iyi gecinirsin maddi sıkıntın olur, maddi sorunun olmaz busefer ailevi sorun oluyor. Cok uzgunum demekki senin imtihaninda buymus.
Ama umarim akli basina gelir ve kalbinizden birseyler kopup gitmeden sevginiz azalmadan yalnisindan doner.

ALLAH yar ve yardimcin olsun.

Bilmiyorum çok sevse ve büyük sorunlar olmasa ayrılmazdı saçma

Ki erkekler daha çok mantığıyla hareket ediyor bu bitti bundan dolayı der gider aramaz sormaz.

Ben ihanet tarzı bişey olduğunu düşünüyorum fiziksel olsun ya da olmasın ve bundan dolayıvicdan yaptığını düşünüyorum.
Çünkü ayrılmak istiyorum ama seviyorum özlüyorum demek mantıksız

açıklaması sadece bu kadar mı?
maneviyat olarak eksildi derken?

Bu olay bana hiç normal gelmedi. Bi Ada'm durduk yerde rahatını bozmaz. Bol bol dua edin. İşin içinde başka bi iş olduğunu düşünüyorum.

Nil desperandum .!.:

Zorla güzellik olmaz. Yeni hayatında mutluluklar dile kendisine, unutmaya çalış onu. Gördüğün gibi çok da mükemmel bir evliliğin yokmuş, sana öyle gelmiş. Zaten mükemmellik iyi değildir, olmasın da...
"bir kere arkadaşlarımızla ayrı ayrı takıldığımızı bilmem.Tüm hayatımız o da bende istediğimiz için birlikteydi." demişsin ya...bu da hata...bir sonraki ilişkinde bu hatayı yapma, ayrı hayatlarınız olsun, hayattaki tek sosyalliğin kocan olmasın...

Genişletmek için tıkla...

Katılıyorum. Ama hala bu hikayede eksik bir şeyler olduğunu.düşünüyorum.

Bir de boşanmayı kabul etmeyin hemen. Pişman olacağını düşünüyorum.

Evet açıklaması gerçekten yok. İçimde eksik bişey var diyor. .Başka bir açıklama yok. Başka kadın olmadığına eminim ama belki hayatına devam etmek istediği kadın modeli vardır. Maneviyat olarak namazlı niyazlı biriyken tamamen koptu, muhafazakar kesimden uzaklaştı. İçkili ortamlar yavaş yavaş normal gelmeye başladı. Ama böyle bir ortamda ben olamam benim tavrım çok net. Ben sadece arada sevgi hala varsa kurtarılabilir diye düşünüyorum. Ve tabi üzülüyorum.

Hatta ailesine şöyle diyormuş okutun beni ne yapıyorsun yapın eğer bi fayda olacaksa herşeyi yaparım..

Esiniz kafa karisikli ozgurluk aratisina girmis.
Asla arama seni kaybetmeyi gorsun bir.kimse baski yapmasin ters teper.biz amcamda yasadik benzer durumu babannem cok baski yapti bosanmasin diye sonuc bosandi hemde iki cocuga ragmen.
Birakin gorsun sizssizligi aramayin gordugunuzde cok sicak davranmayin.yaninda sakin aglamayin.

efsun_n .!.:

Merhaba hanımlar,
Bir süredir hep konuları okuyup acaba benim yaşadıklarıma benzer bişeyler var mı ne yapmalı, ne düşünmeliyim diye çırpınıyorum. En sonunda bende yazmaya karar verdim.

Eşimle 1 buçuk yıllık söz, nişan evresinden sonra çok severek evlendik.4 yılımız bitmek üzere. Genel olarak çok uyumlu, iyi anlaşan, maddiyat sıkıntısı olmayan, birbirine her anlamda yakışan etrafımızda çok sevilen bir çifttik. Özellikle en büyük şansımız iki aileninde birbirini ve bizi çok sevmesi olabilir. Kayınvalideme annecim diye hitap ederim okadar iyiyiz. İkimiznde güzel meslekleri var. Bundan 2 ay önce misafir dönüşü eşim ayrılmak istediğini ve kararının çok net olduğunu söyledi, evden ayrıldı. yaklaşık 2 aydır ayrıyız. Ailesi şehirdışında olduğu için bekar bir arkadaşınn yanında kalıyor. Neden olarak beni sevdiğini herşeyin iyi olduğunu fakat içinde bir eksiklik olduğunu ve artık böyle bir hayat istemediği söyledi. Ben hayatımın şokunu yaşıyorum tabiki. 1 yıldır bebek için uğraşıp didinirken ve okadar heves heyecanla beklerken evliliğimin bitiyor olması çok canımı acıtıyor. Eylül sonunda anlaşmalı olarak boşanmak için dava açacakmış. Ailesi, benm ailem herkes perişan tabi ama çok kararlı kimsenin elinden bişey gelmiyor.Tüm ailesi, tüm arkadaşları sırtını döndü, iyi karar ver pişman olacaksın diyorlar ama hala aynı.(Herkes gerçekten beni çok sever, annesi tek suçun çok iyi olmaktı kızım diyor.)
*Eşim maneviyat olarak çok zayıfladı, gerçekten farklı bir hayata doğru gidiyor onu hissediyorum. Hayatında başka bir kadın olmadığına eminim ama bu olmayacak anlamına gelmiyor. Sadece şuan yok onu biliyorum.
*Ben kesinlikle içki kullanan bir eş istemem o da içmiyor inançlı ama ilerde içebilirim diyor sanırım özgür olmak istiyorum diyor.
*Seni çok seviyorum ve özlüyorum ama birbirimiz olmadan daha mutlu olacağız gibi hissediyorum diyor.
*Allah rızasıymış, bana yaptığı haksızlıkmış, herkesin üzülmesiymiş şuan umrunda değil ama çok pişman olabilirim onu da hissediyorum diyor.
*Tüm bunların yanında bazen eve eşya almaya geldiğinde sımsıkı bana sarılıp biraz daha doyayım sana,seni özlüyorum diyor.
*En son eve geldiğinde ikimizde hıçkıra hıçkıra ağladık. Ama yapamıyorum işte diyor ısrarla.

Biz 4 yıllık evliliğimzde bir kere tartıştığımızı, bir kere sarılmadan uyuduğumuzu veya bir kere arkadaşlarımızla ayrı ayrı takıldığımızı bilmem.Tüm hayatımız o da bende istediğimiz için birlikteydi.

Şimdi ben rüya gibi giden evliliğimn bir anda bitiyor olmasına mı, şu saatten sonra hayatıma nasıl devam edeceğime mi, hala çok sevdiğimemi, en büyük hayal kırıklığıma mı,haksızlığa uğramama mı yanayım. İçimde ki ateş sönmüyor, acım dinmiyor.. Sadece dua'larla ayakta durup bunun imtihanım olduğunu kabullenebiliyorum. Ne ailem, ne arkadaşlarım kimseyle görüşemiyorum utanıyorum, eziliyorum kendimi eksik hissediyorum.Yapayalnız bu süreci atlatmak daha kolay geliyor. Çünkü kimse anlayamıyor acımı.
Siz söyleyin bana bişekilde aynı acılar, aynı hisler aynı duyguları yaşamış insanlar olarak.. Acım nasıl dinecek? Nasıl eski ben olabileceğim?

Genişletmek için tıkla...

bir kere neden ezilip utandıgını anlamıyorum. Boyle hıssetme, senın bır eksıgın yokki. Esın neyın kafasında anlamadım, kendı ıcınde cozemedıgı bır dugum var belli ki. Yada gercekten başka biri var. Anlam veremedım. Ama zor tabı cok zor. Allah yardımcın olsun bu zamanları atlatmana.

Benimle olan kısım bukadar ama şöyle şeyler var,
Çok zeki, derece ypmış bir çocuk okul hayatında ama iş anlamında hiç istediği gibi başarılı olamadı, o hep içinde kaldı bunu belki evliliğine de bağlıyor olabilir. Ama sorun sadece ben değilim, dediğine göre arkadaşları, ailesi, işi, çevresi hepsi artık eskisi gibi hissettirmiyormuş. Benden sonra muhtemelen bir çok şeyden kopacak

efsun_n .!.:

Merhaba hanımlar,
Bir süredir hep konuları okuyup acaba benim yaşadıklarıma benzer bişeyler var mı ne yapmalı, ne düşünmeliyim diye çırpınıyorum. En sonunda bende yazmaya karar verdim.

Eşimle 1 buçuk yıllık söz, nişan evresinden sonra çok severek evlendik.4 yılımız bitmek üzere. Genel olarak çok uyumlu, iyi anlaşan, maddiyat sıkıntısı olmayan, birbirine her anlamda yakışan etrafımızda çok sevilen bir çifttik. Özellikle en büyük şansımız iki aileninde birbirini ve bizi çok sevmesi olabilir. Kayınvalideme annecim diye hitap ederim okadar iyiyiz. İkimiznde güzel meslekleri var. Bundan 2 ay önce misafir dönüşü eşim ayrılmak istediğini ve kararının çok net olduğunu söyledi, evden ayrıldı. yaklaşık 2 aydır ayrıyız. Ailesi şehirdışında olduğu için bekar bir arkadaşınn yanında kalıyor. Neden olarak beni sevdiğini herşeyin iyi olduğunu fakat içinde bir eksiklik olduğunu ve artık böyle bir hayat istemediği söyledi. Ben hayatımın şokunu yaşıyorum tabiki. 1 yıldır bebek için uğraşıp didinirken ve okadar heves heyecanla beklerken evliliğimin bitiyor olması çok canımı acıtıyor. Eylül sonunda anlaşmalı olarak boşanmak için dava açacakmış. Ailesi, benm ailem herkes perişan tabi ama çok kararlı kimsenin elinden bişey gelmiyor.Tüm ailesi, tüm arkadaşları sırtını döndü, iyi karar ver pişman olacaksın diyorlar ama hala aynı.(Herkes gerçekten beni çok sever, annesi tek suçun çok iyi olmaktı kızım diyor.)
*Eşim maneviyat olarak çok zayıfladı, gerçekten farklı bir hayata doğru gidiyor onu hissediyorum. Hayatında başka bir kadın olmadığına eminim ama bu olmayacak anlamına gelmiyor. Sadece şuan yok onu biliyorum.
*Ben kesinlikle içki kullanan bir eş istemem o da içmiyor inançlı ama ilerde içebilirim diyor sanırım özgür olmak istiyorum diyor.
*Seni çok seviyorum ve özlüyorum ama birbirimiz olmadan daha mutlu olacağız gibi hissediyorum diyor.
*Allah rızasıymış, bana yaptığı haksızlıkmış, herkesin üzülmesiymiş şuan umrunda değil ama çok pişman olabilirim onu da hissediyorum diyor.
*Tüm bunların yanında bazen eve eşya almaya geldiğinde sımsıkı bana sarılıp biraz daha doyayım sana,seni özlüyorum diyor.
*En son eve geldiğinde ikimizde hıçkıra hıçkıra ağladık. Ama yapamıyorum işte diyor ısrarla.

Biz 4 yıllık evliliğimzde bir kere tartıştığımızı, bir kere sarılmadan uyuduğumuzu veya bir kere arkadaşlarımızla ayrı ayrı takıldığımızı bilmem.Tüm hayatımız o da bende istediğimiz için birlikteydi.

Şimdi ben rüya gibi giden evliliğimn bir anda bitiyor olmasına mı, şu saatten sonra hayatıma nasıl devam edeceğime mi, hala çok sevdiğimemi, en büyük hayal kırıklığıma mı,haksızlığa uğramama mı yanayım. İçimde ki ateş sönmüyor, acım dinmiyor.. Sadece dua'larla ayakta durup bunun imtihanım olduğunu kabullenebiliyorum. Ne ailem, ne arkadaşlarım kimseyle görüşemiyorum utanıyorum, eziliyorum kendimi eksik hissediyorum.Yapayalnız bu süreci atlatmak daha kolay geliyor. Çünkü kimse anlayamıyor acımı.
Siz söyleyin bana bişekilde aynı acılar, aynı hisler aynı duyguları yaşamış insanlar olarak.. Acım nasıl dinecek? Nasıl eski ben olabileceğim?

Genişletmek için tıkla...

biri var hep vardı senden onceki eski sevgili olabilir.bir şekilde ulaşılmaz olan ulaşılıyor şu an geçmiş olsun.

efsun_n .!.:

Benimle olan kısım bukadar ama şöyle şeyler var,
Çok zeki, derece ypmış bir çocuk okul hayatında ama iş anlamında hiç istediği gibi başarılı olamadı, o hep içinde kaldı bunu belki evliliğine de bağlıyor olabilir. Ama sorun sadece ben değilim, dediğine göre arkadaşları, ailesi, işi, çevresi hepsi artık eskisi gibi hissettirmiyormuş. Benden sonra muhtemelen bir çok şeyden kopacak

Genişletmek için tıkla...

depresyon gibi gozukuyor ve çok ciddi gibi duruyor

efsun_n .!.:

Evet açıklaması gerçekten yok. İçimde eksik bişey var diyor. .Başka bir açıklama yok. Başka kadın olmadığına eminim ama belki hayatına devam etmek istediği kadın modeli vardır. Maneviyat olarak namazlı niyazlı biriyken tamamen koptu, muhafazakar kesimden uzaklaştı. İçkili ortamlar yavaş yavaş normal gelmeye başladı. Ama böyle bir ortamda ben olamam benim tavrım çok net. Ben sadece arada sevgi hala varsa kurtarılabilir diye düşünüyorum. Ve tabi üzülüyorum.

Hatta ailesine şöyle diyormuş okutun beni ne yapıyorsun yapın eğer bi fayda olacaksa herşeyi yaparım..

Genişletmek için tıkla...

muhafazakar bir ailede doğmuş büyümüş yetişmiş hatta evlenmiş bir adam anladığım kadaryla.ama şimdi başka bir hayatın varlığını gördü ve yaşamak istedi belki de..insan hayatının kırılma noktaları vardır eşiniz de bu noktayı yaşıyor..yaşamak istediği hayat kendisine sunulmuş olandan farklı demek ki...
bu durumda yol vermekten başka çare yok..keşke bu yol ayrımını sizinle evlenmeden önce yaşasaymış...kaç yaşındasınız siz ve eşiniz?

Ben aslında ilk söylediğinde haftaya aç davayı hemen bitsin ozaman dedim, fakat aileler kesinlikle izin vermedi 3 ay geçecek dediler, 2 ayı geçti zaten bişey kalmadı. Sadece bitti deyince bitmedi bişekilde görüşülüyor evle ilgili,işle ilgili vs her gördüğünde sarılmaya çalışıyor, eskisi gibi tatlı davranıyor hemen özlediğini söylüyor. Sevgi bitse onu görsem benm içinde daha kolay olacak

blue_ismyheart .!.:

muhafazakar bir ailede doğmuş büyümüş yetişmiş hatta evlenmiş bir adam anladığım kadaryla.ama şimdi başka bir hayatın varlığını gördü ve yaşamak istedi belki de..insan hayatının kırılma noktaları vardır eşiniz de bu noktayı yaşıyor..yaşamak istediği hayat kendisine sunulmuş olandan farklı demek ki...
bu durumda yol vermekten başka çare yok..keşke bu yol ayrımını sizinle evlenmeden önce yaşasaymış...kaç yaşındasınız siz ve eşiniz?

Genişletmek için tıkla...

En acısı bu işte ozaman niye girdin hayatıma diyorum sevdm ama çok diyor. Ben 29 eşim 30. 6 yıldır birlikteyiz. Ve gerçekten uyumlu iyi bir çiftiz.

sebatiye .!.:

depresyon gibi gozukuyor ve çok ciddi gibi duruyor

Genişletmek için tıkla...

Ailesinden ilk tepki psikologa gitmeden bitiremezsin bu işi demek oldu, ama kabul etmiyor.