Benim çok yakın bi arkadaşım var böyle doğduğumdan beri tanıyorum kendisini, 12 yıldır falan da çok yakınız. Biz normalde hiç birlikte bi üniversite düşünmemiştik hatta ayrı şehirler istiyorduk ama onun benimle aynı şehre gelesi tuttu. Daha sınava girmedik ama işte aynı şehirlere bazen de aynı üniversiteye gidelim falan diyor. Aynı şehre düşmek isterim çok da iyi olur ama aynı üniversite istemiyorum çünkü onu çok sevsem de beni kırdığı yerler çok oldu arkadaşlıklar konusunda ve ben aynı şeyleri bi daha yaşama riskini göze alamam, alırsam da bu sefer arkadaşlığımız biter. Yani ben onu ön planda çok tutarım ama o aynı gayreti göstermez ve benden daha yakın arkadşalıklar kurup beni yok sayabilir. kursun bu arada çok da mutlu olsun isterim ama en azındna aynı ortamdayken olmasın ki bende üzülmim. Ayrıca ben o varken ortam kuramam ve hayatım hep aynı gider ama ben bi şeyler değişsin istiyorum. Bana üni konusunu açınca susuyorum hiç birliktw şu üniversiteye gidelim demedim hatta istemediğimi belli ediyorum gibi de geliyor ama anlamıyoe da bi yandan. konuşmak çok istedim ama bu sefer de şu boğucu sınav zamanında ikimizin de aklını bunla kurcalamak istemiyorum. Sene sonunda söyleyebilirim aslında hatta muhtemelen söylerim içimde bi şey tutabilen biri değilim. Siz olsanız buna üzülür müydünüz? Ya da yapacağım şey çok kırıcı mı? bu arada ikimizin de beğendiği ortak bi üni var ama ben artık onun konusunu bile açmıyorum. kimseye yalandan istiyorum yapalım da diyemem ama bi yandan d akandırıyormuş hissiyatı var içimde. sizce napmalıyım sıkışıp kaldım. kötü biri miyim