Öncelikle merhaba, ben henüz bebek sahibi değilim ama kendi bebeğim gibi sürekli ilgilendiğim ablamın bebeği oldu yeğenim hazır meyve püreleri yerdi onuda az az zorla yerdi hiç bir ek gıda yemek istemiyodu ağzını kilitleyip kalıyodu ablama daha yer sıkma canını diyodum gitgide zayıflıyo diye endişeliydi yeğenimin ilk doğduğunda kolları boğum boğumdu ek gıdadan sonra baya zayıfladı ablam çok endişe ederdi hatta ablamın bir kere deliler gibi ağladığını hayırlıyorum iki kaşık yesin diye şekilden şekile girerdi bir lokma yediremezdi kilosu hep alt sınırda çıkardı şu an 8 yaşında yemediği hiç bir yemek yok emin olun oda alışacaktır sağlığıyla ilgili bir problemi yoksa kendinizi harap etmeyin inanın alışıyorlar zamana bırakın ara ara deneyin illaki yiyecektir alışıyorlar aşıya götürdüğünüzde vs sağlığıyla ilgili problem yoksa doktor aşırı zayıf vs demiyorsa hiç takmayın kafanızaArkadaşlar delirme düzeyine geldim artık, bebeğim 9 aylık ek gıda yemiyor, kavanoz mamaları tadını severse yer ama sürekli hazıra alışsın istemiyorum hep kaşık mamaları yapıyorum değişik doyurucu lezzetli ama kitliyor ağzını ya kilo alamazsa diye çok korkuyorum biraz daha küçükken tombiş bir bebekti git gide zayıfladı çok hareketli dur durak bilmiyor, ne yapacağımı şaşırdım desteksizlik beni artık delirme raddesine getirdi ya birine desem şu çorbayı içirir misin ya da şu mamayı yedirir misin diye belki biraz psikolojimi toplayabileceğim ama yok yok yokkk yalnız bebek bakmak o kadar zormuş ki hamileyken yanında oluruz diyenlerin hepsi yalan oldu öz annem dahil o kadar özeniyorum ki bebeğini alıp annesine giden insanlara kafasını dinleyebiliyorlar ve gittiklerinde anam babam usulü de olsa çorba yemek vs anneleri bir şekilde yediriyor bebeklere yemek, hep lanet ediyorum anneme bu yüzden (tamamen keyfi sebeplerden yanımda olmadı) bu psikolojiyi atamıyorum üzerimden ortada öksüz bırakılmış gibi hissediyorum bebek doğduğundan beri kendim mücadele veriyorum kimse de demiyor ki bu kız ilk defa doğum yapmış ilk kez çocuk bakacak bir yardım edelim diyen yok dünyaya yeni gelmiş bir canlı ve tecrübesiz bir anne ya bebeğin başına bir şey gelseydi de anlamasaydım belki şuan bile yanlış yaptığım bir çok şey vardır ama bilmiyorum iç güdüyle yaparsın falan da hikaye elbette bebeğimi her koşulda korurum ama müneccim değilim onun istediklerini sıkıntısını şıp diye anlamıyorum yapamıyorum ne beslenme düzenimiz var ne bir şeyimiz sağarak besliyorum bebeğimi anne sütü alıyor hala ama gerçekten herkese rest çekmek istiyorum sırf bu konu yüzünden bana bir akıl verir misiniz, şuan bu konudan ziyade ek gıda konusunda çok muzdaribim
Çok teşekkür ederim içimi rahatlattınız biraz Allah razı olsun ne zamaandan sonra tamamen yemeye başladı ek gıda hatırlıyor musunuzÖncelikle merhaba, ben henüz bebek sahibi değilim ama kendi bebeğim gibi sürekli ilgilendiğim ablamın bebeği oldu yeğenim hazır meyve püreleri yerdi onuda az az zorla yerdi hiç bir ek gıda yemek istemiyodu ağzını kilitleyip kalıyodu ablama daha yer sıkma canını diyodum gitgide zayıflıyo diye endişeliydi yeğenimin ilk doğduğunda kolları boğum boğumdu ek gıdadan sonra baya zayıfladı ablam çok endişe ederdi hatta ablamın bir kere deliler gibi ağladığını hayırlıyorum iki kaşık yesin diye şekilden şekile girerdi bir lokma yediremezdi kilosu hep alt sınırda çıkardı şu an 8 yaşında yemediği hiç bir yemek yok emin olun oda alışacaktır sağlığıyla ilgili bir problemi yoksa kendinizi harap etmeyin inanın alışıyorlar zamana bırakın ara ara deneyin illaki yiyecektir alışıyorlar aşıya götürdüğünüzde vs sağlığıyla ilgili problem yoksa doktor aşırı zayıf vs demiyorsa hiç takmayın kafanıza
Çok net hatırlıyorum çünkü bize büyük travmaydıÇok teşekkür ederim içimi rahatlattınız biraz Allah razı olsun ne zamaandan sonra tamamen yemeye başladı ek gıda hatırlıyor musunuz
Biraz mükemmelliyetçi bir yapıya sahibim, bebeğim için de en iyi anne olmalıyım diyorum kendi kendime hep acaba ona hak ettiği gibi bakabiliyor muyum korkusu var içimde bilmiyorum belki hala bir şeyleri yanlış yapıyorumdur bebeğim için tecrübe sahibi bir insan yok ki yönlendirsinBebek ek gıda alıyor yani tadımlık doyumluk değil, eline verin kendini kemirsin keşfetsin döksün saçsın altına bir örtü açın. Ana besini anne sütü ya da mama.
Zayıflar da kilo da alır doktor normal gördüğü sürece kafaya takmayın. Hala lohusalık içinde olabilirsiniz 2 sene sürdü benimki. Çok da normal sürmesi.
Başkalarına sinirlenmeniz de normal yalnız hissetmek çok kötü. Ama sonunda o siniri çıkaramazsanız (muhatabı kimse onunla konuşun) yıpranırsınız sizin yıpranmanızın da bebeğinize zararı olur . Eşten başka kimseden destek beklemeyin o da veriyorsa ne ala.
Yalnız bakan çok kişiden birisiniz bileğinizin hakkıyla 9 aya getirmişsiniz. Öyle öyle büyüyüp gidecek.
çok isterdim çünkü tam o çaresizlik anının içindeyimÇok net hatırlıyorum çünkü bize büyük travmaydı1,5 yaşında köfte çok az çorba yemeye başladı sonrasında ne bulursa yedi inanın keşke ablamla konuşma şansınız olsaydı çok daha fazla rahatlardı içiniz emin olun
Aynijjsini ayni duygulari yasiyorum birak eline ver doksun yesin bak gorursun yiyecek. Sakin zorlama sen de uzulme inan ki bu gunler de gececekBiraz mükemmelliyetçi bir yapıya sahibim, bebeğim için de en iyi anne olmalıyım diyorum kendi kendime hep acaba ona hak ettiği gibi bakabiliyor muyum korkusu var içimde bilmiyorum belki hala bir şeyleri yanlış yapıyorumdur bebeğim için tecrübe sahibi bir insan yok ki yönlendirsinEşim de destek oluyor çok şükür ama gerçekten bu 9 ay bize 9 yıl gibi geldi bende bazı anneler gibi güle oynaya stressiz bir annelik geçirmek isterdim dinlene dinlene ama maalesef günümün her anı stres Ve evet bebeğimi etkiliyor bu durum çünkü bazen yorgunluk ve yalnızlık beni çok tahammülsüzleştiriyor ona karşı
Anneye lanet ediyorumdan sonrasını okumadım annenize güvenip mi doğurdunuz hepimiz sıkıntılar yaşadık ben engelli bi çocuk büyüttüm burnundan sondalarla besledim bebekjen ek gıdaya geçişimiz 2 3 yaşını buldu hiç kimse yoktu yanımda ama kimseye lanet olsun demedim, yaşınıza veriyorum biraz daha sabırlı olmanızı diliyorum bebek bakmak kolay değil sevdiği şeyleri yapın neyi seviyorsa onu yesin zamanla düzelecektirArkadaşlar delirme düzeyine geldim artık, bebeğim 9 aylık ek gıda yemiyor, kavanoz mamaları tadını severse yer ama sürekli hazıra alışsın istemiyorum hep kaşık mamaları yapıyorum değişik doyurucu lezzetli ama kitliyor ağzını ya kilo alamazsa diye çok korkuyorum biraz daha küçükken tombiş bir bebekti git gide zayıfladı çok hareketli dur durak bilmiyor, ne yapacağımı şaşırdım desteksizlik beni artık delirme raddesine getirdi ya birine desem şu çorbayı içirir misin ya da şu mamayı yedirir misin diye belki biraz psikolojimi toplayabileceğim ama yok yok yokkk yalnız bebek bakmak o kadar zormuş ki hamileyken yanında oluruz diyenlerin hepsi yalan oldu öz annem dahil o kadar özeniyorum ki bebeğini alıp annesine giden insanlara kafasını dinleyebiliyorlar ve gittiklerinde anam babam usulü de olsa çorba yemek vs anneleri bir şekilde yediriyor bebeklere yemek, hep lanet ediyorum anneme bu yüzden (tamamen keyfi sebeplerden yanımda olmadı) bu psikolojiyi atamıyorum üzerimden ortada öksüz bırakılmış gibi hissediyorum bebek doğduğundan beri kendim mücadele veriyorum kimse de demiyor ki bu kız ilk defa doğum yapmış ilk kez çocuk bakacak bir yardım edelim diyen yok dünyaya yeni gelmiş bir canlı ve tecrübesiz bir anne ya bebeğin başına bir şey gelseydi de anlamasaydım belki şuan bile yanlış yaptığım bir çok şey vardır ama bilmiyorum iç güdüyle yaparsın falan da hikaye elbette bebeğimi her koşulda korurum ama müneccim değilim onun istediklerini sıkıntısını şıp diye anlamıyorum yapamıyorum ne beslenme düzenimiz var ne bir şeyimiz sağarak besliyorum bebeğimi anne sütü alıyor hala ama gerçekten herkese rest çekmek istiyorum sırf bu konu yüzünden bana bir akıl verir misiniz, şuan bu konudan ziyade ek gıda konusunda çok muzdaribim
lütfen yaşadığım şeyleri dinlemeden yorum yapmayın, sizi çok iyi anlıyorum zor olanı başarmışsınız güçlü bir annesiniz ama hayatta herkes anne olamıyor doğurmakla anne olunmuyor sadece ilgi alaka fedakarlık ister değil mi annelik en iyi siz bilirsiniz bu durumda, anneme güvenerek doğurmadım ama anne her zaman en güvenli liman olmalıdır değil mi evlat için dara düştüğünde, başı sıkıştığında, ben limansız kaldım. Zorluklarla büyüttüm dediğiniz evladınıza bu muameleyi layık görür müsünüz mesela?, Hamileyken gebe kaldığımı ilk ona söyledim o da hiç korkma kızım güle oynaya beraber büyütürüz korkma dedi çünkü ben bebek büyütmenin müthiş bir sorumluluk olduğunu biliyordum ve bu sorumluluk takdir edersiniz ki çok ağır, sonra bir anda puff yok oldu, ve ben gerçekten de korktuğum şeyle başbaşa kaldım. Evet her günüm zehir olmadı tabi ama Çoğu günüm elim ayağıma dolaşarak ve ağlayarak geçti (lohusalık depresyonu cabası) Belki en başından annemle beraber büyüteceğime kendimi programladığımdan bu üzüntüm ama o da hiç hoş olmayan şeyler yaptı, anlatsam destan olur ama artık takatim de kalmadı zaten. Umarım anlayabilirsiniz beni. Her şey yaşın getirdiği cahillik olmuyor maalesef.Anneye lanet ediyorumdan sonrasını okumadım annenize güvenip mi doğurdunuz hepimiz sıkıntılar yaşadık ben engelli bi çocuk büyüttüm burnundan sondalarla besledim bebekjen ek gıdaya geçişimiz 2 3 yaşını buldu hiç kimse yoktu yanımda ama kimseye lanet olsun demedim, yaşınıza veriyorum biraz daha sabırlı olmanızı diliyorum bebek bakmak kolay değil sevdiği şeyleri yapın neyi seviyorsa onu yesin zamanla düzelecektir
İşte ben ne zaman silerim onu bilmiyorum sizin ki kolay oldu mu silmek dediniz ya, belki ben de o zaman rahatlayacağımPüre mi yapıyorsunuz belki püre sevmiyordur pütürlü yedirmeyi deneyin diğer arkadaşların dediği gibi eline verin önce yemeyi keşfetsin. Ben oğluma ek gıda sürecinde klasik püre ile başladım sevmedi yemedi. Bizim yediğimiz bariz yağı tuzu yerinde olan yemeklerden tadımlık verdiğimde keşfettim bebe bariz yemek yemek istiyormuşyemeklerini blendrdan geçirmeden yapmaya başladım misler gibi yemeye başladı o da.
Yalnızlık konusuna gelince sizinle aynı şeyleri yaşadım hala yalnızım. Çocuklarım 3-1.5 yaşında. Destekten çok köstek gördüm. Aynı siizn gibi okadar bilendim okadar kafaya taktım ki kahroldum üzüntüden. Kendi anneme özellikle... Sonra ne oldu biliyor musunuz. Ben önce bu yalnızlığı kabullendim. Sonra da onları çat diye hayatımdan sildim. Öyle bir rahatladım ki keşke daha önce yapsaydım. Açık kapı da bırakmadım, bitti benim için. Size de tavsiye ederim. Bu günlerin hepsi geçecek, bu çocuklar böyle kalmayacak büyüyecekler. Biz anneyiz heşeyin üstesinden geliriz
Çok teşekkür ederimAynijjsini ayni duygulari yasiyorum birak eline ver doksun yesin bak gorursun yiyecek. Sakin zorlama sen de uzulme inan ki bu gunler de gececek
Gayet dinleyerek yorum yaptım ablacım hayat böyle kimseye güvenmeyeceksinizi bu şekilde öğrenmiş oldunuz, demek istediğim bende çok sıkıntı yaşadım benimde çok beklentim oldu ama Lanet okumadım ben o lanet sözüne oraya takıldım sadece. Keşke yakınımda olsanda ben sana yardımcı olabilsem elimden geldiğince. Yaş kaç olursa olsun insan büyüdüğünü anlıyor yalnız kaldığı zaman... Sizi benden iyi kimse anlayamaz yemeyen çocuk çok zor çünkü mental sağlık diye Bişey kalmıyor yemediği zaman stres olmayın lütfen benim kızım sabah 6 da mama içerdi o gğnde hastanede kontrolü vardı öğlen oldu yemiyor dr bişey olmaz korkma bak yemiş sabah demişti eve geldik ikindi oldu neredeyse ve uyudu aç açına uykuda biberonla vermiştim sadece uykuda biberonla yiyordu. Gelip geçiyor yeter ki sağlıklı olsun.şuan 6 yaşında yine iştahsız bi çocuk ama o zamanlar gibi değil elhamdülillah. 9.ayda kan tahlillerine bakıldı mı demir eksikliği varsa o da iştahsızlık yapıyor onuda oğlumda yaşadım. Demir takviyesi başlayınca biraz toparladı. Sizi kırmak istemedim. Ama anneye öyle dediğiniz için içim burkuldu sadece sağlıkla büyütün bebeğinizilütfen yaşadığım şeyleri dinlemeden yorum yapmayın, sizi çok iyi anlıyorum zor olanı başarmışsınız güçlü bir annesiniz ama hayatta herkes anne olamıyor doğurmakla anne olunmuyor sadece ilgi alaka fedakarlık ister değil mi annelik en iyi siz bilirsiniz bu durumda, anneme güvenerek doğurmadım ama anne her zaman en güvenli liman olmalıdır değil mi evlat için dara düştüğünde, başı sıkıştığında, ben limansız kaldım. Zorluklarla büyüttüm dediğiniz evladınıza bu muameleyi layık görür müsünüz mesela?, Hamileyken gebe kaldığımı ilk ona söyledim o da hiç korkma kızım güle oynaya beraber büyütürüz korkma dedi çünkü ben bebek büyütmenin müthiş bir sorumluluk olduğunu biliyordum ve bu sorumluluk takdir edersiniz ki çok ağır, sonra bir anda puff yok oldu, ve ben gerçekten de korktuğum şeyle başbaşa kaldım. Evet her günüm zehir olmadı tabi ama Çoğu günüm elim ayağıma dolaşarak ve ağlayarak geçti (lohusalık depresyonu cabası) Belki en başından annemle beraber büyüteceğime kendimi programladığımdan bu üzüntüm ama o da hiç hoş olmayan şeyler yaptı, anlatsam destan olur ama artık takatim de kalmadı zaten. Umarım anlayabilirsiniz beni. Her şey yaşın getirdiği cahillik olmuyor maalesef.
inşallah öyleyimdir, teşekkür ederim, yani mükemmelliyetçiyim dediğim her şey nizami kuralı kuralına olacak diye bir yapım yok yanlış ifade etmişim kendimi, biraz sorguluyorum kendimi bunu doğru mu yaptım acaba mesela sabah 9 da uyandı 12 de uyudu ve bu saat aralığında sadece anne sütüyle beslendi diyorum ki acaba bir şey yiyebilir miydi bu aralıkta biraz mızmızdı bende sağımla beslediğim için sağım biraz uzun sürdü ve sütünü içerken uyudu fırsatım olmadı vermeye ek gıda. Yani diyorum ki bir şeyleri yanlış mı yapıyorum acaba bu çocuğumla alakalı bir mükemmelliyetçilik değil kendimle alakalı bir durum. Çoğu zaman ev işi yapmaktan çocuğuma yetişemiyorum. İşte yalnızlığın en kötü kısmı bu zaten yakındığım şey bu. Anne olayına da bir kaç yorum gelmiş, inanın farklı bir konu açıp yaptıklarını anlatsam lanet etmek en hafif yorum olur. Herkes kınar. bu kadar söyleyebilirim. Ek gıda olayını anlatırken içimi dökmüş oldum bi anda döküldü içimden o konu aslında boşvermek istiyorum da boşveremiyorum işte yabancı değil ki amaaan diyebilesin.Mükemmeliyetçi anne olmayacaksın. 22 yaşındasın acemi olman gereken bir yaştasın zaten normali o. Mükemmeli isteyerek büyütülen çocuklara yıllar sonra neler oluyor anlatmamı ister misin? Öğretmen olarak konuşuyorum :)
Çocuğu biraz rahat büyütmek gerekiyor. Daha 9 aylıkmış kavanoz mama yediriyorsun. Çok çok zorda kalınmadıkça yedirilmemeli onlar. Bebeğine bütün yiyecekleri tanıyacağı bir alan açman gerekiyor. Döküp saçacak yere atıp düşüşüne bakacak ağzındaki hissi anlayacak ellerinde bıraktığı hisse bakacak. Sırf yesin yeşim diye böyle yaparsan ilerde bir çeşitle beslenen hiçbir şey yemeyen bir bebeyle baş başa kalırsın. Annenin olayı kötü olmuş benzer bir durumu ben de yaşadım ama yine de lanet okuma dolaşıp seni bulmasın. Önce biraz sakin ol 9 aylık bebek ek gıdayla doymak zorunda değil keşfetmesine izin ver. 6 aylık oldu ek gıda yesin 8 aylık oldu doyana kadar yesin 12 aylık oldu şöyle yemeli gibi şeylere aynı şekilde uyamaz bebekler. Kızım düzeltilmiş 8,5 aylık yemeyi pek sevmiyor ama mutlu olması için herşeyi yaparım. Gülerek yesin de ne kadar yerse yesin :)
Önce o kafadan çıkın siz de çok toysunuz bu şekilde takıntılar sizi sinirli bir anne yapar bebeğiniz böyle öğrenir o da stresli olur. Zaten öylesiniz ki tahammül seviyem düşüyor diyorsunuz. Bebeğiniz yüzünüzden mimiklerinizden kalp atımınızdan sizin stresinizi sinirinizi anlar ona göre davranış sergiler. Bırakın ya biraz daha küçük o annesi elbet yiyecek :) yemeye de bilir bu sizi başarısız anne yapmaz ona en en iyi bakan kişi sizsiniz
Benim anam da beni yalnız bıraktı bir şeyleri bahane edip :)inşallah öyleyimdir, teşekkür ederim, yani mükemmelliyetçiyim dediğim her şey nizami kuralı kuralına olacak diye bir yapım yok yanlış ifade etmişim kendimi, biraz sorguluyorum kendimi bunu doğru mu yaptım acaba mesela sabah 9 da uyandı 12 de uyudu ve bu saat aralığında sadece anne sütüyle beslendi diyorum ki acaba bir şey yiyebilir miydi bu aralıkta biraz mızmızdı bende sağımla beslediğim için sağım biraz uzun sürdü ve sütünü içerken uyudu fırsatım olmadı vermeye ek gıda. Yani diyorum ki bir şeyleri yanlış mı yapıyorum acaba bu çocuğumla alakalı bir mükemmelliyetçilik değil kendimle alakalı bir durum. Çoğu zaman ev işi yapmaktan çocuğuma yetişemiyorum. İşte yalnızlığın en kötü kısmı bu zaten yakındığım şey bu. Anne olayına da bir kaç yorum gelmiş, inanın farklı bir konu açıp yaptıklarını anlatsam lanet etmek en hafif yorum olur. Herkes kınar. bu kadar söyleyebilirim. Ek gıda olayını anlatırken içimi dökmüş oldum bi anda döküldü içimden o konu aslında boşvermek istiyorum da boşveremiyorum işte yabancı değil ki amaaan diyebilesin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?