Merhaba
Dediğim gibi geçen perşembe hafta içi kızımın düzeni bozulmasın diye kv ye gitmemiştik. Ama ertesi gün gitti yani cuma sonra pazarda bize geldiler yemeğe. Pazartesi kv yine çağırdı yemeğe eşimde biz gelemeyiz dedi öfkeli gibi. Sorun şu hafta içi kızın okulu var diye anneme gidiyoruz kızı alıyoruz bazen yiyoruz bazen eve geçiyoruz. Ama başka yere gitmek istemiyorum okul olduğu için kızımın ödevleri kalıyor uykusu değişiyor vs. Kendim de hafta içi aşırı Yorgun oluyorum. Kv ve görümcem evde çalışmıyorlar o yüzden beni anlamıyorlar
eşimle geçen perşembe den beri doğru düzgün konuşmuyoruz ama haftasını hazırladığım kahvaltı ve yemekleri yedi.
Dün sabahta ona mesaj attım sen annenlere git akşamları bende annemlere sonra kızı alır eve geçerim. İşte bana yazmış ben annenlere severek geliyorum zaten. Sorun burda bakış açımızda yazmış. Cevap vermedim zaten içimden de gelmiyor artık muhattap olmak istemiyorum beni yordu birşey de sem yine ben haksız olacağım
artık kendim ve kızım için yaşamak istiyorum. Kimse gerçekten umrumda değil.. (tabi kendi ailem dışında)
Yoruldum bu şekilde yaşamaktan.
Öneriniz var mı? Psikolog luk muyum veya muyuz?