- 10 Mayıs 2008
- 2.193
- 1
5 eylülde adet olmam gerekirken olmadım testimde silik çıktı acaba derken kan testim sonucumda hamile olduğumu öğrendim 5 yıldır bekliyorduk meleğimizi....
eşimi aradım 'hamileyim' dedim
'hakkımızda hayırlısı olsun canım' dedi
'sevinmedin galiba' dedim
'ne demek sevinmemek ben yıllardır bu anı bekliyorum' diye cevap verdi.
artık meleğimiz bizimleydi ilk andan itibaren alıştım varlığına canımdan candı, aşkımın emanetiydi bana.... ultrasonda minicik bişeydi bizim miniğimizdi....
aradan bir hafta geçti ve hiç bir belirti yokken birden lekelenmem başladı ve çok büyük sancılarla acılarla bizi bırakıp gitti meleğimiz... varlığına duyduğum anda alıştığım meleğimin gidişine aradan 13 gün geçmesine rağmen alışamadım düşük yaparken sürekli eşimin sözleri çınladı kulaklarımda 'ben yıllardır bu anı bekliyorum' her ne kadar sana bişey olmasın yeter dese de allahım benim canımdan can verseydin ona dediğim çok oldu ne de olsa benim evladımdı o... hangi anne dayanabilirki evladının yokluğuna... herkes üzülme ya iyice alışıp kaybetseydin dedi ama hiçbiri bilmiyordu ki 5.5 haftalıkta olsa evlat evlattı ve acısı da acıydı...
allahım kimselere yaşatmasın inşallah ikinci bir melek daha nasip olur bize ve allahım onu kucağımıza alıp hayırlı sağlıklı şekilde yetiştirmeyi nasip eder bizlere......
5 eylülde adet olmam gerekirken olmadım testimde silik çıktı acaba derken kan testim sonucumda hamile olduğumu öğrendim 5 yıldır bekliyorduk meleğimizi....
eşimi aradım 'hamileyim' dedim
'hakkımızda hayırlısı olsun canım' dedi
'sevinmedin galiba' dedim
'ne demek sevinmemek ben yıllardır bu anı bekliyorum' diye cevap verdi.
artık meleğimiz bizimleydi ilk andan itibaren alıştım varlığına canımdan candı, aşkımın emanetiydi bana.... ultrasonda minicik bişeydi bizim miniğimizdi....
aradan bir hafta geçti ve hiç bir belirti yokken birden lekelenmem başladı ve çok büyük sancılarla acılarla bizi bırakıp gitti meleğimiz... varlığına duyduğum anda alıştığım meleğimin gidişine aradan 13 gün geçmesine rağmen alışamadım düşük yaparken sürekli eşimin sözleri çınladı kulaklarımda 'ben yıllardır bu anı bekliyorum' her ne kadar sana bişey olmasın yeter dese de allahım benim canımdan can verseydin ona dediğim çok oldu ne de olsa benim evladımdı o... hangi anne dayanabilirki evladının yokluğuna... herkes üzülme ya iyice alışıp kaybetseydin dedi ama hiçbiri bilmiyordu ki 5.5 haftalıkta olsa evlat evlattı ve acısı da acıydı...
allahım kimselere yaşatmasın inşallah ikinci bir melek daha nasip olur bize ve allahım onu kucağımıza alıp hayırlı sağlıklı şekilde yetiştirmeyi nasip eder bizlere......
merhaba arkadaşlar.hepinizin yazısını tek tek okudum ve acınıza ortak oldum.bende aynı yıl içinde arda arda iki düşük yaşamış biriyim.her ikiside dört aylıktı.bunu yaşamayan anlamıyor gerçekten.daha mutluluğunu yaşayamadan acısını yaşamanın ne demek olduğunu bilmiyorlar.en çokta sözüm ona teselli cümleleri dokunuyor insana.
üzülmeyin daha gençsiniz yine olur.........
hayırlı evlat olmicakmış demekki boşver.......
vs gibi birsürü saçma ve bir okadarda da anlamsız cümle.sırf bunlara tahammül edemediğim için ikinci düşükten sonra çalışma hayatımı sonlandırdım.yani bebeklerim benden gidergen hayatımdaki birçok şeyi de beraberinde götürdü.birçok araştırma yapıldı.eşli gen analizi,rahim filmi,son düşen bebeğe otopsi,kan testleri,şeker testleri vs vs.........
sonuçta herşey normal çıktı.yani düşüğe sebep olabilecek hiçbirşey yok.şimdi tekrar hamile kalmaya korkuyorum.hep aklımda aynı soru..........ya aynı şeyi yine yaşarsam......
onlar ne kadar bizden erken ayrılmış olsada.ne kadar onları kucağımıza alıp koklayamamış olsakta onlar bizim evlatlarımızdı ve hep öyle kalacaklar.rabbim aynı acıları birdaha yaşatmasın.tüm dualarım kendimle birlikte benim durumumda olan ve evlat hasretiyle yanıp tutuşan tüm arkadaşlar için...........mevlam yüzümüzü güldürsün kucağımızı boş bırakmasın.........
bende bu insanlara dert anlatmaktan sıkıldım.bazen buna kendi annem bile dahil.bunu söylerken aslında vicdan azabı duyuyorum ama bazen gerçekten o bile bu lonuyu açtığında kızıyorum ya...bunu konuşmadığı tek bir konuşmamız yok ki....gücenmesin diye bişey de diyemiyorum...bazen de konuşayım onla rahatlarım diyorum.bu daha nadir oluyor.sadece o olsa iyi.kayınvalide görümceler akrabalar evli olduğunu öğrenen arkadaşlar yeni tanıdıkların komşuların eski komşuların annenin komşuları....liste ne uzun yaaaaaaaa...bütün millet takmış çocuk var mı?cevabın yoksa siz mi istemiyosunuz?SİZE NEEEEEEEEEEEEEE
hamile kadınlara da acayip gıcığım bu günlerde...ne suçları var değil mi...doğru.....suçları yok.ama bana hatırlatıyorlar işte bebeğimin olmadığını.benim için suçluluar....hele yanlarında bebekleriyle dolaşanlar...ne farklı tipler...hepsi de başarmış anne olmayı...
kimsenin soru sormadığı bi yer yok galibaaaaaaaaaaa
o üzülenler yok mu....o anlık....bidakka sonra gülebiliyolar.....ne oldu....çok mu üzüldü gerçekten...MERAKını giderdi...gerçekten üzüldüğünü bildiğim 3 kişi var.annem-babam-dostum minnoşum.eşimi zaten benim konumumda yazmama gerek yok...
sanki öfkemi boşatmanın yolunu buldum.yazdıkça yazıyorum.aslında faydalı bi yöntemmiş kızlar...günlük tutmak iyi fikir olabilir...