dünyadaki her şeye sitem eden arkadaş !

zamansiz_

hayata gülümse :)
Kayıtlı Üye
13 Ağustos 2014
5.574
2.435
448
kızlar hepinize selamlar,

Artık nefes alamıyorum . Biraz size yazıp rahatlamak istedim. Başlıktan da anlaşıldığı gibi abartısız uçan kuştan bile rahatsız olan , sürekli oflayan , sitem eden , en ufak şeyi ( kendisiyle ilgili ) büyüten , sürekli aynı şeyi tekrarlayan bir arkadaşım var.
Gerçekten sabrım kalmadı . Diyeceksiniz ki neden hala arkadaşsın , o zaman görüşme.
Kendisi normal arkadaşlığımızın yanında iş arkadaşım ve aynı odayı paylaşıyoruz. Özel hayatımdan çıkarmış olsam bile asla iş hayatımdan çıkarabileceğim bir pozisyonda değil maalesef. Belki aynı odada olmasak bu kadar gözüme batmazdı . ( önceden aynı odada çalışmıyorduk çünkü o zaman bu kadar batmıyordu.)

Normal hayatımda da görüştüğüm , samimi olduğum biri. Pek eleştiri kaldırır yapısı da yok.
Ya bir insan hayatta hiç mi bir şeyden zevk almaz ya. Ayağa kalkar off, oturur off, yok efendim bu ne biçim hayat. Sürekli iş yerinden hoşnutsuzluk.
bugün artık bağırıp odadan kaçmak istedim .
Gerçekten DAYANAMIYORUM. Kendi hayatımda muhteşem değil , ailevi sıkıntılarım var. İnsanız hepimiz bunalıyoruz, sıkılıyoruz, of dediğimiz zamanlar oluyor ama bu bambaşka . Nefes alsa ona bile söyleniyor.

Bugün en son saçmasapan bir şeyden sitem etti. Sakince döndüm; farkında mısın her şeye şikayet ediyorsun ama her şeye, zaten negatifim benim de kötü bir hayatım var. İyice negatif yüklüyorsun dedim. Normalde çok bu şekil çıkışlarım olmaz ama mecbur kaldım artık.
O da duraksadı bir an ( bu tepkime alışık değil çünkü) şaşkın bir ifadeyle ne yapayım ya dedi?
Ya dedim tamam hepimizin sıkıntısı var ama sen çok abartıyorsun dedim.
Bir daha seni de görürüm şikayet ederken dedi şakayla karışık.
Ben de görürsün ama senin kadar değil dedim.
Sonra sessizlik oldu.

Şuan bile ben yazarken of puf yapıyor. Ben ne yapayım Allah aşkına?:olamaz:
Nasıl duymazdan geleyim?
Bir fikir verin ne olursunuz :mad:
 
kızlar hepinize selamlar,

Artık nefes alamıyorum . Biraz size yazıp rahatlamak istedim. Başlıktan da anlaşıldığı gibi abartısız uçan kuştan bile rahatsız olan , sürekli oflayan , sitem eden , en ufak şeyi ( kendisiyle ilgili ) büyüten , sürekli aynı şeyi tekrarlayan bir arkadaşım var.
Gerçekten sabrım kalmadı . Diyeceksiniz ki neden hala arkadaşsın , o zaman görüşme.
Kendisi normal arkadaşlığımızın yanında iş arkadaşım ve aynı odayı paylaşıyoruz. Özel hayatımdan çıkarmış olsam bile asla iş hayatımdan çıkarabileceğim bir pozisyonda değil maalesef. Belki aynı odada olmasak bu kadar gözüme batmazdı . ( önceden aynı odada çalışmıyorduk çünkü o zaman bu kadar batmıyordu.)

Normal hayatımda da görüştüğüm , samimi olduğum biri. Pek eleştiri kaldırır yapısı da yok.
Ya bir insan hayatta hiç mi bir şeyden zevk almaz ya. Ayağa kalkar off, oturur off, yok efendim bu ne biçim hayat. Sürekli iş yerinden hoşnutsuzluk.
bugün artık bağırıp odadan kaçmak istedim .
Gerçekten DAYANAMIYORUM. Kendi hayatımda muhteşem değil , ailevi sıkıntılarım var. İnsanız hepimiz bunalıyoruz, sıkılıyoruz, of dediğimiz zamanlar oluyor ama bu bambaşka . Nefes alsa ona bile söyleniyor.

Bugün en son saçmasapan bir şeyden sitem etti. Sakince döndüm; farkında mısın her şeye şikayet ediyorsun ama her şeye, zaten negatifim benim de kötü bir hayatım var. İyice negatif yüklüyorsun dedim. Normalde çok bu şekil çıkışlarım olmaz ama mecbur kaldım artık.
O da duraksadı bir an ( bu tepkime alışık değil çünkü) şaşkın bir ifadeyle ne yapayım ya dedi?
Ya dedim tamam hepimizin sıkıntısı var ama sen çok abartıyorsun dedim.
Bir daha seni de görürüm şikayet ederken dedi şakayla karışık.
Ben de görürsün ama senin kadar değil dedim.
Sonra sessizlik oldu.

Şuan bile ben yazarken of puf yapıyor. Ben ne yapayım Allah aşkına?:olamaz:
Nasıl duymazdan geleyim?
Bir fikir verin ne olursunuz :mad:
Kulaklığınızı takın, mutlu olacağınız bir şarkı açın ve keyfinize bakın. 🥰
 
Kulaklığınızı takın, mutlu olacağınız bir şarkı açın ve keyfinize bakın. 🥰
takıyorum ama her zaman maalesef olmuyor. Takip gerektiren bir işim var . Çevreden soyutlanmış gibi hissediyorum o zaman da. Tek kulaklık da çok bastırmıyor sitemleri:olamaz:
 
Böyle biriyle net bir şekilde görüşmem. İş hayatında da en azami miktarda konuşurum.
Gölgesiyle kavga eden insana ihtiyacım yok valla.
inanılmaz ya.
Su içse ona bile söyleniyor. Gerçekten abartmıyorum.
Dışarı da böyle değil aslında. Genelde iş yerinde daha çok yapıyor.

Hayvanları çok seviyoruz ikimizde onlara bile bir şey yaparken söyleniyor. Ay çıldırıcam yaa, yazarken bile sinirlendim:sinirli:
 
genel anlamda böyle biri mi yoksa kötü bir dönemde mi acaba?
zaman zaman ben de bu kafaya giriyorum tabii başkalarına yansıtmıyorum ama kendi içimde sürekli bunalım takılıyorum ve ben de kendimden sıkılıyorum :) başkasının sıkılması çok normal yani.
negatif verip duran insanlar dışlanır toplumda, o ya da bir başkası, herkes için geçerli.
eğer zor bir dönemde ise derdini dinleyebilirsin, al bi kahveciye götür bişeyler için dertleşin.
sürekli böyle ise demek kişiliği bu dersin o zaman.
yurttaki oda arkadaşım böyleydi, her şeyden şikayet ederdi.
yemekhaneye gideriz, öfff üstüm başım yine yemek koktu derdi.
duş alırdı, ay suyun sıcaklığının ayarı yok ya yakar ya dondurur derdi.
her konudan şikayet ederdi ve sürekli yapardı bunu.
biz diğer 3 kız onu idare etmeye çalışıyorduk ama bardağı taşıran son damlaları hiç esirgemedi sağolsun :)
ben de o dönem kızdan rahatsız olan tek ben varım sanırım diye düşünüp onu duymazdan gelmeye çalışırdım. sen yine akşam olunca iş bitince evine dönüyorsun, ben öyle biriyle afedersin kıç kadar odada 2 sene yaşadım. kaçma şansım yoktu hiç.
neyse bir gün sınavlarımız bitmiş, iyi ya da kötü geride bırakmışız notlar henüz açıklanmamış falan. dördümüz odamızda yemek yiyorduk. kızlardan biri dedi ki ay bitti sınavlar hadi akşam canlı müziğe gidelim kafa dağıtalım, eğlenelim kurtulduk sınavlardan.
ben ve diğer arkadaş tamam gidelim dedik planladık. negatif olan kız da yanımızda tabii, hep beraberiz.
bu birden demez mi, siz gidin benim sınavım kötü geçmiş ben nasıl toparlıcam düşük alıcam bilmem ne.
dedik x tamam, bizim de kötü geçti ama bitti sonuçta, diğer sınavda hallederiz napalım yani.
bu başladı sizin de kötü geçti ama umurunuzda değil, ben kötü not almışken eğlenmeyi düşünemem siz gidin eğlenin demeye.
neyse yalnız kaldığımız ilk fırsatta diğer iki arkadaş bu kızdan artık bıktıklarını, sürekli şikayet ettiğini, enerji düşürüp her şeyi baltalığını söylediler ve seneye onunla aynı odada olmak istemediklerini belirttiler.
o an anladım sadece ben değilmişim yalnız olan.
vallahi insanın ruhunu sömürüyorlar ya, tamam kötü olan çok şey var ama napalım ölelim mi nedir yani...
 
sizden tepki beklediği zaman direkt kendinize iş bulun, illa konuşmanız gerekiyorsa ne dedin ? diyin. bunun harici asla soru sormayın.
sitemleri bana etmiyor aslında. Ben genelde bilgisayara gömülüyorum.
Kendi kendine yanınızda birinin sürekli söylendiğini, sinirlendiğini , çekmece kapaklarını sertçe kapattığını falan düşünün. Öyle bir tip.

O kadar etkileniyorum ki artık of demeden önce 2 kez düşünüyorum:KK51:
 
Yazınızı okuyunca bir an eşimi gördüm gibi .Bu kadar yoğun değil ama sürekli söylenir.Güya sürekli yeni bir işe girişir, yeni bir yere taşınırız hayallerde ,hiç vakti olmaz vakti boşa geçiyor gibi olur.Elalem bu kadar parayı nerden bulur.Bizim babadan niye birşeyimiz yoktur.Falan filan
 
genel anlamda böyle biri mi yoksa kötü bir dönemde mi acaba?
zaman zaman ben de bu kafaya giriyorum tabii başkalarına yansıtmıyorum ama kendi içimde sürekli bunalım takılıyorum ve ben de kendimden sıkılıyorum :) başkasının sıkılması çok normal yani.
negatif verip duran insanlar dışlanır toplumda, o ya da bir başkası, herkes için geçerli.
eğer zor bir dönemde ise derdini dinleyebilirsin, al bi kahveciye götür bişeyler için dertleşin.
sürekli böyle ise demek kişiliği bu dersin o zaman.
yurttaki oda arkadaşım böyleydi, her şeyden şikayet ederdi.
yemekhaneye gideriz, öfff üstüm başım yine yemek koktu derdi.
duş alırdı, ay suyun sıcaklığının ayarı yok ya yakar ya dondurur derdi.
her konudan şikayet ederdi ve sürekli yapardı bunu.
biz diğer 3 kız onu idare etmeye çalışıyorduk ama bardağı taşıran son damlaları hiç esirgemedi sağolsun :)
ben de o dönem kızdan rahatsız olan tek ben varım sanırım diye düşünüp onu duymazdan gelmeye çalışırdım. sen yine akşam olunca iş bitince evine dönüyorsun, ben öyle biriyle afedersin kıç kadar odada 2 sene yaşadım. kaçma şansım yoktu hiç.
neyse bir gün sınavlarımız bitmiş, iyi ya da kötü geride bırakmışız notlar henüz açıklanmamış falan. dördümüz odamızda yemek yiyorduk. kızlardan biri dedi ki ay bitti sınavlar hadi akşam canlı müziğe gidelim kafa dağıtalım, eğlenelim kurtulduk sınavlardan.
ben ve diğer arkadaş tamam gidelim dedik planladık. negatif olan kız da yanımızda tabii, hep beraberiz.
bu birden demez mi, siz gidin benim sınavım kötü geçmiş ben nasıl toparlıcam düşük alıcam bilmem ne.
dedik x tamam, bizim de kötü geçti ama bitti sonuçta, diğer sınavda hallederiz napalım yani.
bu başladı sizin de kötü geçti ama umurunuzda değil, ben kötü not almışken eğlenmeyi düşünemem siz gidin eğlenin demeye.
neyse yalnız kaldığımız ilk fırsatta diğer iki arkadaş bu kızdan artık bıktıklarını, sürekli şikayet ettiğini, enerji düşürüp her şeyi baltalığını söylediler ve seneye onunla aynı odada olmak istemediklerini belirttiler.
o an anladım sadece ben değilmişim yalnız olan.
vallahi insanın ruhunu sömürüyorlar ya, tamam kötü olan çok şey var ama napalım ölelim mi nedir yani...
genelde hep böyle çünkü ortada onu rahatsız edecek şuan ortaya çıkmış bir sorunu yok.
Şöyle söyleyeyim.
Kedilere mama veririz, of ya millet rahat geziyor. Biz elimizde mama bilmem ne der.
Dışarı yürüyüşe çıkarız, üff bu ne güneş ya yapar.
Çek almaya müşteri gelir, bu ne şimdi geldi ya of bıktım artık der.
Gün içinden başkalarının iş akışında yaptıgı işleri düzeltir ama sonrasında sürekli of ya hep ben mi arkalarını toplayacağım, bıktım artık, ben olmasam asla iş yürümeyecek der . ( e o zaman yapma , kimse sana yap demiyor.)
yüzünde bir dönem gül hastalığı gibi bir şey çıkmıştı yaklaşık 6 ay önce falan o dönemde gerçekten yüzü baya kırmızı ve kabarcık dolmuştu. Destek oldum,geçer dedim. Doktor aradık bulduk. Düzeldi.
O günden beri her sabah aynayı alıp yüzüne milyon tane kremi üst üste sürüp , cildine dürbünle bakar. Bitane bile kızarıklık görse ( bugun gördü.) Ağlamaklı olur, ben ne yapacağım yaa off der. ( ki benim inanılmaz bir alerji sorunum var. Vücudumun her yeri neredeyse yılın yarısında yara içinde kalır .) o böyle yapınca saç baş yolasım geliyor ya.
Anlatma ya bana içinde yaşa söyleme . O kadar bıktım.

Sizin arkadaşınızda buna benzer sanırım evet. Darısı başıma inşallah. Başka rahatsız olan var mı hiç bilmiyorum
 
Yazınızı okuyunca bir an eşimi gördüm gibi .Bu kadar yoğun değil ama sürekli söylenir.Güya sürekli yeni bir işe girişir, yeni bir yere taşınırız hayallerde ,hiç vakti olmaz vakti boşa geçiyor gibi olur.Elalem bu kadar parayı nerden bulur.Bizim babadan niye birşeyimiz yoktur.Falan filan
eşiniz bir de. Peki bu durum sizi rahatsız ediyor mu ?
Yani benim gibi boğacak duruma geliyor musunuz ? :)
Gelmiyorsanız taktik verin ne olur :KK43:
 
eşiniz bir de. Peki bu durum sizi rahatsız ediyor mu ?
Yani benim gibi boğacak duruma geliyor musunuz ? :)
Gelmiyorsanız taktik verin ne olur :KK43:
Alışıyorsunuz zamanla .Sürekli uyarıyorum mesela bir şeylere zam geliyor başlıyor saymaya sayıştırmaya ben napyım benmi düzeltecem git onlara anlat diyorum.Öff şimdi düşündümde ne sabırlı insanmışım.
 
Alışıyorsunuz zamanla .Sürekli uyarıyorum mesela bir şeylere zam geliyor başlıyor saymaya sayıştırmaya ben napyım benmi düzeltecem git onlara anlat diyorum.Öff şimdi düşündümde ne sabırlı insanmışım.
gerçekten aşırı sabırlı olduğunuzu düşündüm ben de.
Burada belirli saatlerde bile tüm pozitif enerjimi alıyor. Eşim olsa , aynı evde olsak nasıl hissederdim hiç bilemedim :olamaz:

Umarım sizin sabrınızdan bana da gelir :)
 
Var bende de bir tane sürekli şikayet büyütür büyütür herşeyi kişisel algılar. O öyle kabul ettik biz arkadaş çevresi olarak. Sürekli telkin veriyoruz. Uzaklaştırıyoruz. Tuttuk kolundan psikoloğa bile götürdük. Bizde olmazsak yalnızlaşacak daha da berbat olacak. Bu onun negatif yönü pozitif taraflarıda var izne falan çıktığında özlüyoruz. O da bir renk.
 
kızlar hepinize selamlar,

Artık nefes alamıyorum . Biraz size yazıp rahatlamak istedim. Başlıktan da anlaşıldığı gibi abartısız uçan kuştan bile rahatsız olan , sürekli oflayan , sitem eden , en ufak şeyi ( kendisiyle ilgili ) büyüten , sürekli aynı şeyi tekrarlayan bir arkadaşım var.
Gerçekten sabrım kalmadı . Diyeceksiniz ki neden hala arkadaşsın , o zaman görüşme.
Kendisi normal arkadaşlığımızın yanında iş arkadaşım ve aynı odayı paylaşıyoruz. Özel hayatımdan çıkarmış olsam bile asla iş hayatımdan çıkarabileceğim bir pozisyonda değil maalesef. Belki aynı odada olmasak bu kadar gözüme batmazdı . ( önceden aynı odada çalışmıyorduk çünkü o zaman bu kadar batmıyordu.)

Normal hayatımda da görüştüğüm , samimi olduğum biri. Pek eleştiri kaldırır yapısı da yok.
Ya bir insan hayatta hiç mi bir şeyden zevk almaz ya. Ayağa kalkar off, oturur off, yok efendim bu ne biçim hayat. Sürekli iş yerinden hoşnutsuzluk.
bugün artık bağırıp odadan kaçmak istedim .
Gerçekten DAYANAMIYORUM. Kendi hayatımda muhteşem değil , ailevi sıkıntılarım var. İnsanız hepimiz bunalıyoruz, sıkılıyoruz, of dediğimiz zamanlar oluyor ama bu bambaşka . Nefes alsa ona bile söyleniyor.

Bugün en son saçmasapan bir şeyden sitem etti. Sakince döndüm; farkında mısın her şeye şikayet ediyorsun ama her şeye, zaten negatifim benim de kötü bir hayatım var. İyice negatif yüklüyorsun dedim. Normalde çok bu şekil çıkışlarım olmaz ama mecbur kaldım artık.
O da duraksadı bir an ( bu tepkime alışık değil çünkü) şaşkın bir ifadeyle ne yapayım ya dedi?
Ya dedim tamam hepimizin sıkıntısı var ama sen çok abartıyorsun dedim.
Bir daha seni de görürüm şikayet ederken dedi şakayla karışık.
Ben de görürsün ama senin kadar değil dedim.
Sonra sessizlik oldu.

Şuan bile ben yazarken of puf yapıyor. Ben ne yapayım Allah aşkına?:olamaz:
Nasıl duymazdan geleyim?
Bir fikir verin ne olursunuz :mad:
hayat enerjini düşüren insanlarla biraz mesafeli ol :)
 
kızlar hepinize selamlar,

Artık nefes alamıyorum . Biraz size yazıp rahatlamak istedim. Başlıktan da anlaşıldığı gibi abartısız uçan kuştan bile rahatsız olan , sürekli oflayan , sitem eden , en ufak şeyi ( kendisiyle ilgili ) büyüten , sürekli aynı şeyi tekrarlayan bir arkadaşım var.
Gerçekten sabrım kalmadı . Diyeceksiniz ki neden hala arkadaşsın , o zaman görüşme.
Kendisi normal arkadaşlığımızın yanında iş arkadaşım ve aynı odayı paylaşıyoruz. Özel hayatımdan çıkarmış olsam bile asla iş hayatımdan çıkarabileceğim bir pozisyonda değil maalesef. Belki aynı odada olmasak bu kadar gözüme batmazdı . ( önceden aynı odada çalışmıyorduk çünkü o zaman bu kadar batmıyordu.)

Normal hayatımda da görüştüğüm , samimi olduğum biri. Pek eleştiri kaldırır yapısı da yok.
Ya bir insan hayatta hiç mi bir şeyden zevk almaz ya. Ayağa kalkar off, oturur off, yok efendim bu ne biçim hayat. Sürekli iş yerinden hoşnutsuzluk.
bugün artık bağırıp odadan kaçmak istedim .
Gerçekten DAYANAMIYORUM. Kendi hayatımda muhteşem değil , ailevi sıkıntılarım var. İnsanız hepimiz bunalıyoruz, sıkılıyoruz, of dediğimiz zamanlar oluyor ama bu bambaşka . Nefes alsa ona bile söyleniyor.

Bugün en son saçmasapan bir şeyden sitem etti. Sakince döndüm; farkında mısın her şeye şikayet ediyorsun ama her şeye, zaten negatifim benim de kötü bir hayatım var. İyice negatif yüklüyorsun dedim. Normalde çok bu şekil çıkışlarım olmaz ama mecbur kaldım artık.
O da duraksadı bir an ( bu tepkime alışık değil çünkü) şaşkın bir ifadeyle ne yapayım ya dedi?
Ya dedim tamam hepimizin sıkıntısı var ama sen çok abartıyorsun dedim.
Bir daha seni de görürüm şikayet ederken dedi şakayla karışık.
Ben de görürsün ama senin kadar değil dedim.
Sonra sessizlik oldu.

Şuan bile ben yazarken of puf yapıyor. Ben ne yapayım Allah aşkına?:olamaz:
Nasıl duymazdan geleyim?
Bir fikir verin ne olursunuz :mad:
Negatif insanlar insanın enerjisini emer..
Benimde vardı bir arkadaşım bu şekilde..
Gerçekten artık tükenme noktasına gelmiştim bende.
Kötüye yorduğu her şeyi bak iyi dile iyi olsun diye diye dilimde tüy bitti.
Sonra arkadaşım eşinden boşandı ve o eski hali baya bir törpülendi yani onu o hale getirende eski kocasıymış.
Ha yine var mı var çoğu zaman o şikayet ettiğinde şükretmek ile ilgili sohbetler açıyorum bu sefer o dayanamayıp şikayeti keser duruma geliyor :)))))))))))
Olumlamalar ile ilgili iyi bir kitap alıp hediye edebilirsiniz.

Şikayet sorunu, şükür huzuru çeker deyin.
 
Hiç sevmediğim insan tipi. Şahsen bana negatif enerji getiren her insanı hayatımdan direkt çıkarıyorum.
 
Var bende de bir tane sürekli şikayet büyütür büyütür herşeyi kişisel algılar. O öyle kabul ettik biz arkadaş çevresi olarak. Sürekli telkin veriyoruz. Uzaklaştırıyoruz. Tuttuk kolundan psikoloğa bile götürdük. Bizde olmazsak yalnızlaşacak daha da berbat olacak. Bu onun negatif yönü pozitif taraflarıda var izne falan çıktığında özlüyoruz. O da bir renk.
elbette . Ben de severim yani kendisini.
Dışarıda zaman geçirdiğimiz, hatta tatile gittiğimiz bile oluyor ama bazen inanılmaz derecede dayanılmaz oluyor.
Yoruyor yani.
İnsan biraz nefes almak isterken o daha cok negatif yüklüyor insana.
 
Negatif insanlar insanın enerjisini emer..
Benimde vardı bir arkadaşım bu şekilde..
Gerçekten artık tükenme noktasına gelmiştim bende.
Kötüye yorduğu her şeyi bak iyi dile iyi olsun diye diye dilimde tüy bitti.
Sonra arkadaşım eşinden boşandı ve o eski hali baya bir törpülendi yani onu o hale getirende eski kocasıymış.
Ha yine var mı var çoğu zaman o şikayet ettiğinde şükretmek ile ilgili sohbetler açıyorum bu sefer o dayanamayıp şikayeti keser duruma geliyor :)))))))))))
Olumlamalar ile ilgili iyi bir kitap alıp hediye edebilirsiniz.

Şikayet sorunu, şükür huzuru çeker deyin.
yani şikayet etmesi gerektiği zamanlar elbette olur, hepimizin var.
sürekli ve her şeye, hatta sevdiği şeyleri bile yaparken yapması boğuyor.
O yaptığın şeyden o anda sen de zevk alamıyor duruma geliyorsun.
Dün artık dayanamadım söyledim. Asla farkında değil. Uyarım asla işe yaramadı.
 
Back