Kimseye ihtiyaç yok ki. Neden onlar olmadan eksik ve mutsuz olasın. Bence mutlu olmaya bak. Düğünden sonra sana yanaşırlar sende yüz vermezsinYa çok zor bir durum ne hissedeceğimi bilmiyorum
çok depresif bi insansınız. neden kafanıza takıyorsunuz en güzel günlerinizi mahvediyorsunuz? aksine gelmek istedikleri an pandemi var deyip engelleyeceğinize gelmiyolar diye vah vah ediyodunuz.Valla anladığı filan yokta ben üzüle üzüle bunları kafama taka taka yok neden babama böyle yaptılar diye diye günlerimi geçiriyorum
Siz niye böyle kahroldunuz anlamadımValla anladığı filan yokta ben üzüle üzüle bunları kafama taka taka yok neden babama böyle yaptılar diye diye günlerimi geçiriyorum
Şu süreçte ben de gitmezdim , başkası evlenecek diye niye riske atayım kendimi m kendi arasi diye bir şey yok bir sürü insan oluyorZaten kendi aramızda oldu hiç olmazsa kardeşi olarak gelemezler miydi ? Kendi aramizda bile olamadi biz yalnız kaldık
Kardeş akraba degil akbaba bunlar be. Akrabağlık hakkı denen birsey var. Siz yaptiniz kurtuldunuz allaha havale et. Benim enistemin ailesi yoktu. Dugunde arkadaslari geldi baska gelende olmadi. Ama adam gayet yapti dugununu oldu bitti. Sende yaparsin. Babana gelince bence iyi olmus. Belki gozu acilir babanin. Senin yapabilecegin birsey yok. Kocaman adam. Sen onun cocugusun o senin degil. Babalik yapamadiysa bari kendine sahip ciksin. Cok iyi bilirim babanin yalniz kalmasinin insana ne kadar koydugunu. Ama bosver degmez.İyi geceler hanimlar. Babam vakti zamanında bize pek arka çıkmazdı mesela akrabalarimizin yanında onları tutardi onların yanında dururdu onlarla iyi olurdu onlar neler neler yaptı ama babam hep onlari bizden önde tuttu. Bizde hep kizdik bende hep kızdım hep icerledim ailesine sahip cikmiyorda yegenlerine baskalarina sahip çıkıyor diye gecelerce agladim küçükken. Annem çok ezildi bu sebeple.Neyse büyüdük başka sorunlarda oldu babamla ilgili o yüzden ona hep soğuğum aramızda buzlar var orası ayrida.
Bu sahislarin dugunlerinde babam biz çok çabalar sarfettik kosturduk arkalarında durduk. Su an ben düğün arefesindeyim ve bu sahislar benim ne istememe ne tanismama ne nisanima gelmedi arkadaşlar. Evet gelmediler. Babam yetim gibi kalakaldi... Öyle zoruma gidiyorki ya bu adamın hiç mi hatri yok yıllarca sizi tuttu sizin arkanızda durdu bizi bıraktı sizi tuttu hiç mi Allah'tan korkunuz yok
Öyle çok zoruma gidiyor ki halbuki bunu haketti babam ailesini bırakıp baskalarini sevmek tutmak başkaları için kendi çocuğunu üzmek dövmek bağırmak sövmek... Haketti ama işte benim de onun böyle öyle bir günde yapayalnız kalakalmasi çok zoruma gitti.
Daha da kötüsü sanki onlar olmadan (çünkü o taraftan pek başka akrabamız yok samimi) düğümü kinami yapamayacakmisim gibi sanki onlara muhtacmisim gibi bir his var içimde. Ezik miyim ben ezigim. Ezigim ben. En çok üzüldüğüm konuda gelin çıkarken evden yine onun yalnız kalacagini bilmek. Çünkü ipleri kopardım ben istememde. O öyle yine yapayalnız kalinca ben bu evden nasıl gelin çıkacağım kizlar. İçimde bir acı bir yandan merhamet bır yandan eziklik duygusu bir yandan yalnızlık
Niye bu kadar aciz aciz yazdınız yaa. Resmen akrabalarınızı kalabalık görünsün diye istiyorsunuz. Hem de babanız zamanında önler yüzünden size farklı davranmış. Şaka gibisiniz. Damat tarafı aaaa gelinin de ne az akrabası var der diye mi bu telaş? Evden nasıl gelin çıkarım falan demişsiniz yaa. Bunu şaka olarak algılıyorum. Yapmayın. Bu kadar eziklenmeyinİyi geceler hanimlar. Babam vakti zamanında bize pek arka çıkmazdı mesela akrabalarimizin yanında onları tutardi onların yanında dururdu onlarla iyi olurdu onlar neler neler yaptı ama babam hep onlari bizden önde tuttu. Bizde hep kizdik bende hep kızdım hep icerledim ailesine sahip cikmiyorda yegenlerine baskalarina sahip çıkıyor diye gecelerce agladim küçükken. Annem çok ezildi bu sebeple.Neyse büyüdük başka sorunlarda oldu babamla ilgili o yüzden ona hep soğuğum aramızda buzlar var orası ayrida.
Bu sahislarin dugunlerinde babam biz çok çabalar sarfettik kosturduk arkalarında durduk. Su an ben düğün arefesindeyim ve bu sahislar benim ne istememe ne tanismama ne nisanima gelmedi arkadaşlar. Evet gelmediler. Babam yetim gibi kalakaldi... Öyle zoruma gidiyorki ya bu adamın hiç mi hatri yok yıllarca sizi tuttu sizin arkanızda durdu bizi bıraktı sizi tuttu hiç mi Allah'tan korkunuz yok
Öyle çok zoruma gidiyor ki halbuki bunu haketti babam ailesini bırakıp baskalarini sevmek tutmak başkaları için kendi çocuğunu üzmek dövmek bağırmak sövmek... Haketti ama işte benim de onun böyle öyle bir günde yapayalnız kalakalmasi çok zoruma gitti.
Daha da kötüsü sanki onlar olmadan (çünkü o taraftan pek başka akrabamız yok samimi) düğümü kinami yapamayacakmisim gibi sanki onlara muhtacmisim gibi bir his var içimde. Ezik miyim ben ezigim. Ezigim ben. En çok üzüldüğüm konuda gelin çıkarken evden yine onun yalnız kalacagini bilmek. Çünkü ipleri kopardım ben istememde. O öyle yine yapayalnız kalinca ben bu evden nasıl gelin çıkacağım kizlar. İçimde bir acı bir yandan merhamet bır yandan eziklik duygusu bir yandan yalnızlık
İyi geceler hanimlar. Babam vakti zamanında bize pek arka çıkmazdı mesela akrabalarimizin yanında onları tutardi onların yanında dururdu onlarla iyi olurdu onlar neler neler yaptı ama babam hep onlari bizden önde tuttu. Bizde hep kizdik bende hep kızdım hep icerledim ailesine sahip cikmiyorda yegenlerine baskalarina sahip çıkıyor diye gecelerce agladim küçükken. Annem çok ezildi bu sebeple.Neyse büyüdük başka sorunlarda oldu babamla ilgili o yüzden ona hep soğuğum aramızda buzlar var orası ayrida.
Bu sahislarin dugunlerinde babam biz çok çabalar sarfettik kosturduk arkalarında durduk. Su an ben düğün arefesindeyim ve bu sahislar benim ne istememe ne tanismama ne nisanima gelmedi arkadaşlar. Evet gelmediler. Babam yetim gibi kalakaldi... Öyle zoruma gidiyorki ya bu adamın hiç mi hatri yok yıllarca sizi tuttu sizin arkanızda durdu bizi bıraktı sizi tuttu hiç mi Allah'tan korkunuz yok
Öyle çok zoruma gidiyor ki halbuki bunu haketti babam ailesini bırakıp baskalarini sevmek tutmak başkaları için kendi çocuğunu üzmek dövmek bağırmak sövmek... Haketti ama işte benim de onun böyle öyle bir günde yapayalnız kalakalmasi çok zoruma gitti.
Daha da kötüsü sanki onlar olmadan (çünkü o taraftan pek başka akrabamız yok samimi) düğümü kinami yapamayacakmisim gibi sanki onlara muhtacmisim gibi bir his var içimde. Ezik miyim ben ezigim. Ezigim ben. En çok üzüldüğüm konuda gelin çıkarken evden yine onun yalnız kalacagini bilmek. Çünkü ipleri kopardım ben istememde. O öyle yine yapayalnız kalinca ben bu evden nasıl gelin çıkacağım kizlar. İçimde bir acı bir yandan merhamet bır yandan eziklik duygusu bir yandan yalnızlık