- 21 Nisan 2019
- 217
- 145
- 18
- 32
Merhaba,
ben daha önce bir konu acmistim nisanlim küsüyor diye sonrasinda ayrilmistim. Daha sonra beni aramisti yalvardi yakardi agladi hatalarimi anladim degisecegim diye söz verdi bende salak gibi affetmistim ama bir sart koymustum yakinda olacak olan dügünü ertelemek istedim cünkü bize daha zaman gerekiyor dedim sorunlarimizi cözmek icin ve kendisi daha okuyor ve zaten bitmedi bile okulun biter hem dedim zorluk cekmeyiz. Kabul etti. Ve ben tek calisan kisi olmak istemiyorum kadin olarak ve üniversite okumak istiyorum aslinda ama ailesi istediki ben calisayim üni hayalimi arkaya atayim o bitirene kadar ve o bitince okurum diye düsünüyorlardi. Ben istemeyince benden huylandilar. Sonrasinda gitmis babasina ertelemek istemedigini ama benim ertelemek istedigimi söylemis. Kararimizin arkasinda durmadi bana yikti sucu. Annesi babasi huylanmis benden ertelemek istedigim icin ve zaten dügün organizasyonu kendileri bana sormadan herseyi ayarlamisti salondan fotografcisina kadar benim fikrimi sormadan. Ben sonradsn ögrendim salonun herseyin tutuldugunu. Aslinda banada danisilmasini istedigimi izah etmistim annesine güzel bir dille ama aman abartma ve napalim istedigin olmadiysa hepimiz oturup aglayalimmi simdi benimde o zamanlar istedigim olmamisti diye cikisti. Ve bana arada laf sokuyordu hep. Eski nisanlimda annesi babasina cok düskün etkileniyor onlardan.
Herneyse ben simdiye kadar hicbirsey istemedim zaten bana hic sorulmadi. Dügünde bensiz ayarlandi. Nisanda hicbirsey takmadilar ailecek hicbirsey demedik dügünde sunu bunu takin diye hatta benim ona hediyem vardi nisanda ama onu rencide etmemek icin nisan merasiminden sonra gizlice verdim kimse demesin diye kiz takti oglan takmadi. Ve bu tür seyler benim icin gercekten önemli degil ben sevgi istiyorum ama bunu neden anlattigimi anlayacaksiniz az sonra.
Bana sürekli ailelerimiz bi oturup konusmali kim neyi ödeyecek diye diyordu. Tuhafima gitti cünkü benim ailemin yapacagi zaten belliydi. Yatak odasi ve elektronik esyalar kendisinede dedim. Ve ortada hala ev bile yoktu.
Dün aradi soguk ve kirici konusuyordu sonra yine basladi sizinkiler bi gelmedi ne ödeyeceginizi bilmiyoruz bende belli ya zaten dedim annem annene söyledi bile dedim sonra birden:
Neler oluyor biliyormusun biz korkuyoruz ailem benim icin endiseleniyor. Bir kiz benim arkadasimi kandirdi dügünden bir gün sonra bütün altinlari paralari alip kayboldu ortaliktan. Biz sizinle daha yeterince tanismadik diyor o bunlari derken üstümden kaynar sular döküldü elim ayagim titriyor. Sonrasinda diyor öbür arkadasimdada kizin ailesi dügünden sonra geldi ve altinlara paralara el koydu biz senin ailende yapacakmi öyle bilmiyoruz konusmadik benim ailem benim icin endiseleniyor. Ben okadar kötü oldumki sen nasil böyle seyler der düsünürsün ciddi olamazsin diyorum siz bizim neyimizi gördünüz de böyle konusuyorsun biz sizden ne istedik simdiye kadar diyorum. O diyorki baban bana birkimin varmi diye sordu!! Neden soruyor! ( kendisinin dogru dürüst isi olmadigi icin ve yanisira okudugu icin babam bana nasil bakmak istedigini sormustu nasil yapacaksiniz ikinizde okuyup calisaniz zor olacak sen biseyler kenara koyabildinmi oglum demisti sadece!!) Ve ailelerimiz kimin ne ödeyecegini konusmadi baya huylandim diyor.
Okadar agladimki okadar dokundu bana inanamiyorum hala da dediklerine elim ayagim titredi. Nasil böyle düsünürsün dedim hic tanimamissin yaziklar olsun ben senden simdiye kadar ne istedim. Dügünü bile hic gönül almak icin sormadiniz sesimi cikarmadim dedim. Yüzügü ve hediye ettigin kolyeyi de sana postayla yollayacagim merak etme bu is burada bitti dedim. Hüngür hüngür agladim gece annem duydu uyandi yanima geldi. Hala diyorki onu affetmeyi düsünüyormusun cünkü evden gitmemi istiyor yanina kalcam diye korkuyor. Dedim Anne hicmi gururun yok ya nasil sorarsin bunu sanada ithamda bulundu diyorum.
Sonra o psikopaz bana yazmaya basladi özür dilerim öyle demedimki diye. Dedigi gayet netti pis yalanci psikopat paranoyak. Allah gözümü actigi icin sükrediyorum ama icimde öyle bir aciyorki !
Ben ona okadar temiz güzel duygularla yaklasmistim emegimi verdim sabrimi sevgimi ama o neler düsünüyormus annesinin doldurusu bile olsa bu nedir
Hala inanamiyorum bu salakligima dediklerine inanamiyorum. Birde hicbirsey olamamis gibi yazdi bugün bana dedimki defol git utanmiyormusun ya. Cok yazdim icimi döktüm buraya kadar okuyabilen varsa tesekür ederim. Simdi babam ailesini arayip bisey desinmi diye utanmalarini istiyorum ama okadar yüzsüzlerki degermi bilmiyorum.
ben daha önce bir konu acmistim nisanlim küsüyor diye sonrasinda ayrilmistim. Daha sonra beni aramisti yalvardi yakardi agladi hatalarimi anladim degisecegim diye söz verdi bende salak gibi affetmistim ama bir sart koymustum yakinda olacak olan dügünü ertelemek istedim cünkü bize daha zaman gerekiyor dedim sorunlarimizi cözmek icin ve kendisi daha okuyor ve zaten bitmedi bile okulun biter hem dedim zorluk cekmeyiz. Kabul etti. Ve ben tek calisan kisi olmak istemiyorum kadin olarak ve üniversite okumak istiyorum aslinda ama ailesi istediki ben calisayim üni hayalimi arkaya atayim o bitirene kadar ve o bitince okurum diye düsünüyorlardi. Ben istemeyince benden huylandilar. Sonrasinda gitmis babasina ertelemek istemedigini ama benim ertelemek istedigimi söylemis. Kararimizin arkasinda durmadi bana yikti sucu. Annesi babasi huylanmis benden ertelemek istedigim icin ve zaten dügün organizasyonu kendileri bana sormadan herseyi ayarlamisti salondan fotografcisina kadar benim fikrimi sormadan. Ben sonradsn ögrendim salonun herseyin tutuldugunu. Aslinda banada danisilmasini istedigimi izah etmistim annesine güzel bir dille ama aman abartma ve napalim istedigin olmadiysa hepimiz oturup aglayalimmi simdi benimde o zamanlar istedigim olmamisti diye cikisti. Ve bana arada laf sokuyordu hep. Eski nisanlimda annesi babasina cok düskün etkileniyor onlardan.
Herneyse ben simdiye kadar hicbirsey istemedim zaten bana hic sorulmadi. Dügünde bensiz ayarlandi. Nisanda hicbirsey takmadilar ailecek hicbirsey demedik dügünde sunu bunu takin diye hatta benim ona hediyem vardi nisanda ama onu rencide etmemek icin nisan merasiminden sonra gizlice verdim kimse demesin diye kiz takti oglan takmadi. Ve bu tür seyler benim icin gercekten önemli degil ben sevgi istiyorum ama bunu neden anlattigimi anlayacaksiniz az sonra.
Bana sürekli ailelerimiz bi oturup konusmali kim neyi ödeyecek diye diyordu. Tuhafima gitti cünkü benim ailemin yapacagi zaten belliydi. Yatak odasi ve elektronik esyalar kendisinede dedim. Ve ortada hala ev bile yoktu.
Dün aradi soguk ve kirici konusuyordu sonra yine basladi sizinkiler bi gelmedi ne ödeyeceginizi bilmiyoruz bende belli ya zaten dedim annem annene söyledi bile dedim sonra birden:
Neler oluyor biliyormusun biz korkuyoruz ailem benim icin endiseleniyor. Bir kiz benim arkadasimi kandirdi dügünden bir gün sonra bütün altinlari paralari alip kayboldu ortaliktan. Biz sizinle daha yeterince tanismadik diyor o bunlari derken üstümden kaynar sular döküldü elim ayagim titriyor. Sonrasinda diyor öbür arkadasimdada kizin ailesi dügünden sonra geldi ve altinlara paralara el koydu biz senin ailende yapacakmi öyle bilmiyoruz konusmadik benim ailem benim icin endiseleniyor. Ben okadar kötü oldumki sen nasil böyle seyler der düsünürsün ciddi olamazsin diyorum siz bizim neyimizi gördünüz de böyle konusuyorsun biz sizden ne istedik simdiye kadar diyorum. O diyorki baban bana birkimin varmi diye sordu!! Neden soruyor! ( kendisinin dogru dürüst isi olmadigi icin ve yanisira okudugu icin babam bana nasil bakmak istedigini sormustu nasil yapacaksiniz ikinizde okuyup calisaniz zor olacak sen biseyler kenara koyabildinmi oglum demisti sadece!!) Ve ailelerimiz kimin ne ödeyecegini konusmadi baya huylandim diyor.
Okadar agladimki okadar dokundu bana inanamiyorum hala da dediklerine elim ayagim titredi. Nasil böyle düsünürsün dedim hic tanimamissin yaziklar olsun ben senden simdiye kadar ne istedim. Dügünü bile hic gönül almak icin sormadiniz sesimi cikarmadim dedim. Yüzügü ve hediye ettigin kolyeyi de sana postayla yollayacagim merak etme bu is burada bitti dedim. Hüngür hüngür agladim gece annem duydu uyandi yanima geldi. Hala diyorki onu affetmeyi düsünüyormusun cünkü evden gitmemi istiyor yanina kalcam diye korkuyor. Dedim Anne hicmi gururun yok ya nasil sorarsin bunu sanada ithamda bulundu diyorum.
Sonra o psikopaz bana yazmaya basladi özür dilerim öyle demedimki diye. Dedigi gayet netti pis yalanci psikopat paranoyak. Allah gözümü actigi icin sükrediyorum ama icimde öyle bir aciyorki !
Ben ona okadar temiz güzel duygularla yaklasmistim emegimi verdim sabrimi sevgimi ama o neler düsünüyormus annesinin doldurusu bile olsa bu nedir
Hala inanamiyorum bu salakligima dediklerine inanamiyorum. Birde hicbirsey olamamis gibi yazdi bugün bana dedimki defol git utanmiyormusun ya. Cok yazdim icimi döktüm buraya kadar okuyabilen varsa tesekür ederim. Simdi babam ailesini arayip bisey desinmi diye utanmalarini istiyorum ama okadar yüzsüzlerki degermi bilmiyorum.