- 5 Şubat 2015
- 5.233
- 6.047
-
- Konu Sahibi Meredith Grey
- #1
Olmaz ama nerde o ateşli hatun böyle yaparsan yine gider çocuk :)Sarılıp uyuyoruz hüngür şakır ağlıyorum.
İnanma yine gidecek :)Başkası olmadı, kimseyle konuşmadım bile' dedi
+++++++++++++++++Amaan canin nasıl istiyorsa öyle yap. Aşıksan aşıksan nolmuş yani! Bırak kendini alt üst olacaksan da ol. En azından korkarak yaşamaktan bin kat daha iyidir.
Merhabalar
Bu konumda övseniz de sövseniz de gıkımı çıkarmayacağım.
Çünkü gerçekten iyi değilim. Ilk defa psikolojimin bozulmuş olduğunu düşünüyorum dibine kadar.
Birkaç konumdan hatirlarsiniz belki 20'lik polisciğimi. Barıştık. Kısa bir süre oldu işte.
Sözde mutlu gibiyim. Ayrılığımız süresince ağlamayan ben, barıştigimizdan beri ağlak biri oldum. Sarılıp uyuyoruz hüngür şakır ağlıyorum. Metrodayım ağlıyorum. Minibuste yolculuk ederken ağlamamak için zor tutuyorum.
Seviyorum onu. Içim gidiyor. Yediremiyorum galiba aniden, hiç bir şey söylemeden çekip gidişini. 'Başkası olmadı, kimseyle konuşmadım bile' dedi. Doğru mu bilemem. Ama psikolojisi çok iyi değil. Yani sürekli evde vakit geçiren, insan sevmeyen birisi. Önceden hayatında biri varsa bile şu an olmadığı kesin. Son görülmesinden vs.
Seviyor mu beni? Bilmiyorum. Insan sevdiği birine bu şekilde davranmayı göze alamaz gibime geliyor. Bir yanım herkesin tepkileri aynı olmaz belki kendi hislerinden korktu, uzaklaştı diyor.
Her neyse. Gidemiyorum, kalamıyorum. Deliler gibi ağlıyorum. Ne yapacağım inanın bilmiyorum.
Yawww bırak şunu Anna allasen, ergeni adam edeceğim diye kendine ettiklerine Bi bak, git elini yüzünü yıka otur iyi bir psikolog araştır git ona ağla, şu duygu boşluğunun olayı neymiş git onu çöz bırak şu oğlanı da.. Bununla gelecek vs olmaz, dengin biri çıkar...Merhabalar
Bu konumda övseniz de sövseniz de gıkımı çıkarmayacağım.
Çünkü gerçekten iyi değilim. Ilk defa psikolojimin bozulmuş olduğunu düşünüyorum dibine kadar.
Birkaç konumdan hatirlarsiniz belki 20'lik polisciğimi. Barıştık. Kısa bir süre oldu işte.
Sözde mutlu gibiyim. Ayrılığımız süresince ağlamayan ben, barıştigimizdan beri ağlak biri oldum. Sarılıp uyuyoruz hüngür şakır ağlıyorum. Metrodayım ağlıyorum. Minibuste yolculuk ederken ağlamamak için zor tutuyorum.
Seviyorum onu. Içim gidiyor. Yediremiyorum galiba aniden, hiç bir şey söylemeden çekip gidişini. 'Başkası olmadı, kimseyle konuşmadım bile' dedi. Doğru mu bilemem. Ama psikolojisi çok iyi değil. Yani sürekli evde vakit geçiren, insan sevmeyen birisi. Önceden hayatında biri varsa bile şu an olmadığı kesin. Son görülmesinden vs.
Seviyor mu beni? Bilmiyorum. Insan sevdiği birine bu şekilde davranmayı göze alamaz gibime geliyor. Bir yanım herkesin tepkileri aynı olmaz belki kendi hislerinden korktu, uzaklaştı diyor.
Her neyse. Gidemiyorum, kalamıyorum. Deliler gibi ağlıyorum. Ne yapacağım inanın bilmiyorum.
Bu yoruma tamamen katılıyorum. Bence erkeklerle değil kendinle senin bütün problemin. Yüzleş artık kendinleSenin göstermek istediğin ya da olmak istediğin senle, gerçek sen aynı değil. İşin acı yanı bunu bile kendine itiraf etmekten korkuyorsun. Olmak istediğin özgüvenli, erkekleri umursamayan, kimseye eyvallahı olmayan özgür kız, ama gerçek halin duygusal ruhlu, hafif domestik , atarlı yurdum kızı. Cinselliği yazılarında bu kadar dillendirmen ve özgür ve bağımsız olmanın şartı gibi tüm konularında dayatmanda bu yüzden bence, cinsellik yaşayabildiğin için bunu olmak istediğin karakterin olmazsa olmazı olduğunu çevreye ve kendine ispatlak için sürekli dillendiriyorsun. Konuna gelecek olursak da, erkek arkadaşının sana yaptığı muamele kusura bakma ama burada göstermeye çalıştığın senin yapındaki birinin kabul edebileceği bir muamele değil ama gerçek kişiliğin onun sana yaptığı aşağlamaya rağmen onu geri çeviremeyecek kadar aciz, ama aklında bu çelişkinin farkında ve bence kimlik çatışması yaşıyorsun.