- Konu Sahibi ayrxixlxixkk
- #1
20 gün önce sezeryanla doğum yaptım.Benim ve eşimin ailesi,haerkes başımdaydı.Hastane annemlerin evine yakın olduğundan orda kalmak zorundaydım.Ve evde kaynanam,kayınbabam,annem,babam ablam görümcem yiğenim vardı.Tam bir kabustu yaşadıklarım.Doğumdan sonra ağrı çekmedim.Ama kaynanam sağolsun mahvetti beni.Yavrumu ben dahil kimseye vermedi,koklayamadım bile.Sadece emzirmek için alıyodum,zaten emmiyoduda.Ağladığı an alıyodu kucağımdan.Anneme sevdirmedi bile.Artık yavrum benim kucağıma geldiğinde çığlığı basıyodu.Kaynanama gidince susuyodu.Benim göğsümü almadı için önce kaşıkla mama verdi.Olmadı yalancı meme verdi acaba emiyomu diye.Olmadı kendi göğsünü verdi.İşin acı olanı bebeğim onun göğsünü aldı.Bi ağlama krizine girdim,saatlerce kimse susturamadı.Şekerli su verdi,zemzem içirmiş ilk doğduğunda.Hacdan gelen hurma vermiş.Ben yapma dedikçe bişey olmaz dedi verdi.Sevgili kocamda babalık sendromuna girdi.bebişi annesine verip rahatlıyodu.Bi kundak yapıyodu çocuk mumya gibi öyle duruyodu.Ben açıyodum o sarıyodu. 6. gün yavrum aniden morarmaya başladı nefesi kesildi.Zorla kendine getirdik.3 kez aynı şey oldu.Israrımızla yoğun bakıma alındı.Gayet sağlıklı dediler.Aspire olmuş,başını yüksek tutun.Beslerken dik besleyin dediler.15. gece gündüz başını bekledik.Çok şükür bidaha olmadı.Kaynanam bu olaydan sonra bebeğimi bana bıraktı.Şimdi ben ilgileniyorum.Kimseye vermiyorum yavrumu.Bazen alıyo sevmek için,Kızım,bebeğim,yavrum,annen burda ağlama,diyo.Sinir oluyorum.Benim kızım o sana noluyo diye bağırmak geliyo içimden yapamıyorum.Ah ah daha neler var....Çok şükür hafta sonu gidiyolar.Allah sabır versin bana....
klava: Allah ne sabır vermiş sana canım ya....sen de biraz tavır bıraksan böyle olmayacak ve günlerce kendini yiyip bitirmek zorunda kalmayacaktın....tamam,torunudur sevmesin demiyorum ama bu kadar da olmaz....sinir oldum,siniiiiiiirrrr...
