Benim bebeğim de 10aylık.
Zor bir bebek, dişi yeni çıktı. Kaşıkla yemiyor eline veriyorum ve her yemekten sonra duş alıyor yerler toplanıyor mama sandalyesi siliniyor. Ücretsiz izindeyim. Yakınımda kimsem yok yalnızım. Ailemin memleketine gittiğimde dünyanın en zor bebeği de olsa yanında anne kv olmasının rahatlığını gördüm. Yarım saat dahi olsa boş boş tavana bakabildim.
Evdeki hareketli hallerinden uzaklaşmak aynı zamanda gelişimine de destek olmak için dağ tepe bayır avm ayırt etmeden geziyorum.
Gece uykusuna 10gibi geçiyor ama ben o uyuyunca ortalık topluyorum. TV izliyorum derken uyanıyor emzirip yatıyorum. Gece 2-5 gibi de kalkar güne 7de başlar. Günlük 6saat uyumaya alıştı bünyem garipsemiyorum. Annelerin sonu böyle alışmaktan başka çare yok. Rahat bebekler evet var ama anne ile aynı şehirde olmanın yerini asla tutmaz bence.
Baba işe gidiyorsa sabah olsa olsa yarım saat oyalar akşam da işten gelince bir saat oynasın daha fazla birşey yapmıyor onlar da. Eve 6da gelse siz yemek hazırlarken Sofra kaldırırken bakar. Zaten saat 8 oluyor. Gece uykusuna az kalmış oluyor.