- 28 Şubat 2010
- 9
- 0
Bu satirlari yazmak oyle zorki... 38+5 gunluk hamileyken kizimi kaybettim.
Pazartesi gunu doktorumuzda nst kontrolumuz vardi ve sezeryan icin gun kararlastiracaktik cunku bebegim ters duruyordu. Dogum seklini alamamisti. Doktorumuz herseyin yolunda oldugunu bebegin kalp atislarinin saglikli oldugunu ve carsamba sabahi dogumu gerceklestirecegini soyledi.
o aksam cok heyecanliydim.Nihayet yillardir bekledigim bebegime kavusacaktim. Kizimiza tup bebek tedavisi sonucu hamile kalmistim. o aksam yemegimi yedim, televizyon seyrettim ve guzel bir uyku cektim. Sali sabahi kalktigimda yatakta once karnimi sevdim ve dedimki "guzel kizim yarin sana kavusuyorum".
Tuvalete kalktim tuvateletimi yaparken icimde birseyin patladigini hissettim. Ayaga kalkinca kovadan bosalircasina kan geldi. Anneme seslendim ama kan ayni yogunlukta gelmeye devam ediyordu. Anne kotu bisi oluyor diye bagirdimi hatirliyorum. Annem beni sakinlestirmek icin yok kizim korkma dogum basladi diyordu. Ama dogumda su gelir bu kadar kan gelmez dedigimi hatirliyorum. Sonrasinda hersey cok hizli gelisti. Apartopar taksiye bindik . Doktorumuzu aradik ve yarim saat icinde hastaneye yetistik.
Hemsireler beni nstye bagladilar. Sagdan soldan asagidan yukaridan heryerden denediler ama bebegimin kalp atislarini alamadilar. Ben se surekli kotu bisi oldu bebegim oldu diye sayikladigimi hatirliyorum. sonra ultrason getirildi ve ultrasonda cok zayifta olsa kalp sesini duyduk. Nasil umutlandigimi anlatamam. Sanki dunyalar benim oldu. Az da olsa ses geliyordu. Hemen ameliyathaneye indirildim. Doktorum henuz gelmemisti. Ben ameliyathanede nolur doktorum gelmediyse baska doktor yapsin sezeryani dedidimi hatirliyorum. Sonrasinda spinal anestesi yapmaya calistilar, doktorum geldi bu arada. Spinalde basarili olunmayinca genel anestezi yapildi ve uyusmadan once allahim olur kizima ve bana yardim et dedim.
Sonrasinda gozumu odada actim. Hemsireler annemden pijama istiyordu giydirmek icin, Odada sadece ben annem ve hemsireler vardi. Bebegim yoktu. Soramadim bebegim nerede diye. Duyacagim cevaptan cok korkuyordum. o Sirada doktorum geldi. plasentanin erken ayrildigini (dekolman plasenta dedikleri durum) bu sebeple bebegime bi sure kan ve oksijen gitmedigini. Dogumda bebegimin kalbinin atmadigini ama mudaheleyle kalbini calistirdiklarini ve o an icin bebgimin kuvozde solunum cihazina bagli oldugunu soyledi. Acikcasi cok umut verici konusmadi ve ilk 24 saat onemli dedi. Ama seni kaybedebilirdik. cok sukurki zamaninda hastaneye geldiniz kanaman durdu. Senin hayatini kurtarabildik dedi. Icimden insallah bebegimde kurtulucak dedim.
Sonraki 24 saat cin iskencesi. bebegimle ilgili hic bir sey soylenmedi, Ama yanima giren cikan annemlerin ve esimin yuzlerinden umut verici bi gelisme olmadigini anlamak zor degildi. Ertesi sabah doktorum geldi yanima ve bebegimin kalbinin iki kez durdugunu mudahele ettiklerini ama ucuncude artik sonuc alamadiklarini ve bebegimin melek oldugunu soyledi. Sonrasi bosluk...
Isyan etmedim, etmiyorum. Muhakkakki sinaniyorum. Allahim sabrini ver diye dua ediyorum. Melegimi yanindan ayirma, yalniz kalmasin diye dua ediyorum. Kucagim bos eve donmek o kadar zorduki. Odasina girmek oyle aciydiki. Dogum yaptim ama bebegim yok. Allah kimseye evlat acisi yasatmasin... Kimseyi evladiyla terbiye etmesin...
Pazartesi gunu doktorumuzda nst kontrolumuz vardi ve sezeryan icin gun kararlastiracaktik cunku bebegim ters duruyordu. Dogum seklini alamamisti. Doktorumuz herseyin yolunda oldugunu bebegin kalp atislarinin saglikli oldugunu ve carsamba sabahi dogumu gerceklestirecegini soyledi.
o aksam cok heyecanliydim.Nihayet yillardir bekledigim bebegime kavusacaktim. Kizimiza tup bebek tedavisi sonucu hamile kalmistim. o aksam yemegimi yedim, televizyon seyrettim ve guzel bir uyku cektim. Sali sabahi kalktigimda yatakta once karnimi sevdim ve dedimki "guzel kizim yarin sana kavusuyorum".
Tuvalete kalktim tuvateletimi yaparken icimde birseyin patladigini hissettim. Ayaga kalkinca kovadan bosalircasina kan geldi. Anneme seslendim ama kan ayni yogunlukta gelmeye devam ediyordu. Anne kotu bisi oluyor diye bagirdimi hatirliyorum. Annem beni sakinlestirmek icin yok kizim korkma dogum basladi diyordu. Ama dogumda su gelir bu kadar kan gelmez dedigimi hatirliyorum. Sonrasinda hersey cok hizli gelisti. Apartopar taksiye bindik . Doktorumuzu aradik ve yarim saat icinde hastaneye yetistik.
Hemsireler beni nstye bagladilar. Sagdan soldan asagidan yukaridan heryerden denediler ama bebegimin kalp atislarini alamadilar. Ben se surekli kotu bisi oldu bebegim oldu diye sayikladigimi hatirliyorum. sonra ultrason getirildi ve ultrasonda cok zayifta olsa kalp sesini duyduk. Nasil umutlandigimi anlatamam. Sanki dunyalar benim oldu. Az da olsa ses geliyordu. Hemen ameliyathaneye indirildim. Doktorum henuz gelmemisti. Ben ameliyathanede nolur doktorum gelmediyse baska doktor yapsin sezeryani dedidimi hatirliyorum. Sonrasinda spinal anestesi yapmaya calistilar, doktorum geldi bu arada. Spinalde basarili olunmayinca genel anestezi yapildi ve uyusmadan once allahim olur kizima ve bana yardim et dedim.
Sonrasinda gozumu odada actim. Hemsireler annemden pijama istiyordu giydirmek icin, Odada sadece ben annem ve hemsireler vardi. Bebegim yoktu. Soramadim bebegim nerede diye. Duyacagim cevaptan cok korkuyordum. o Sirada doktorum geldi. plasentanin erken ayrildigini (dekolman plasenta dedikleri durum) bu sebeple bebegime bi sure kan ve oksijen gitmedigini. Dogumda bebegimin kalbinin atmadigini ama mudaheleyle kalbini calistirdiklarini ve o an icin bebgimin kuvozde solunum cihazina bagli oldugunu soyledi. Acikcasi cok umut verici konusmadi ve ilk 24 saat onemli dedi. Ama seni kaybedebilirdik. cok sukurki zamaninda hastaneye geldiniz kanaman durdu. Senin hayatini kurtarabildik dedi. Icimden insallah bebegimde kurtulucak dedim.
Sonraki 24 saat cin iskencesi. bebegimle ilgili hic bir sey soylenmedi, Ama yanima giren cikan annemlerin ve esimin yuzlerinden umut verici bi gelisme olmadigini anlamak zor degildi. Ertesi sabah doktorum geldi yanima ve bebegimin kalbinin iki kez durdugunu mudahele ettiklerini ama ucuncude artik sonuc alamadiklarini ve bebegimin melek oldugunu soyledi. Sonrasi bosluk...
Isyan etmedim, etmiyorum. Muhakkakki sinaniyorum. Allahim sabrini ver diye dua ediyorum. Melegimi yanindan ayirma, yalniz kalmasin diye dua ediyorum. Kucagim bos eve donmek o kadar zorduki. Odasina girmek oyle aciydiki. Dogum yaptim ama bebegim yok. Allah kimseye evlat acisi yasatmasin... Kimseyi evladiyla terbiye etmesin...