doguma 1 ay kaldı cok korkuyorum

kızlar benm gibi olan varmı.uykularım kactı artık.kalbim güm güm.normal dogumdanda sezeryandanda acayib korkuyorum.şimdiye kadar hastane yüzü görmedm bi igne yapılırken bile dizlerim titriyo.ne olur teselli verin bana.

benimide doğuma bir ay kaldı ben normal doğum kesinlikle düşünmüyorum yapabilenler çok şanslı ama bende o cesaret yok .yani ben hayatımda doğru düzgün hastane yüzügörmedim bu bebiş için sadece bir kere serum yemiş bir insanım onuda ilk yaaşdım .tırsık vaziyetteydim ama epidural sezeryana alıştırdım kendimi çünkü kesinlikle narkoz almak uyumak istemiyorum.ama beni nelerin beklediiini blmemek tedirgin ediyo biraz

sakin olun kızlar herşeyden önemlisi bunun sonucunda ebişlerimizin kucağımızda olacağını bilmek asıl korkumuz doğum olmamalı bizimde tam 8 hafta var eğer bebişim zamanını beklerse. inş. normal ve epiduralsiz bir doğum istiyorum.unutmayın kendinizi doğuma nasıl hazırlarsanız onları yaşayacaksınız. tamamen bilinç altıyla ilgili bir durum bu yüzden herşeyin kolayını ve rahatını düşünün. asıl korkumuz Allah korusun son anda aksilikler yaşanması olsun.hem size daha önce okuduğum ve kanıtlanmış bir yazıdan küçük bir alıntıyı aktarayım. insanlarda aslın sancı duyuları yokmuş bu sadece beynin olayı algılama şekliymiş.yani siz kendinizi neye hazırlarsanız onu yaşayacaksınız.

arkadaslar da söylemiş neye konsantre olursanız onu yaşayacaksınız bence.relax olun kızlar.ne kadar agrı cekersen cek normal dogumda dogumdan önce 2 gün (maximum)+dogumda yarım saat,sezeryanda da ayıldıktan sonra ki yarım saat.ama biz bu melekleri 9 aydır bekliyoruz..değmez mi sizce?valla ben hiç düşünmüyorum bile dogum olayını ben meleğimi kucagıma aldıgım ana konsantreyım öncesinde yazılı olanı yasıycaz zaten.amaaan bebeğim kollarımda olsun da..

benimde 2 haftam var doğuma, hiç korkmuyorum, dünya da milyarlarca kadın doğuruyo, benim onlardan neyim eksik, kızlar doğum korkulacak bir şey değil, kendinizi bu şekilde korkuyursanız zorlanırsınız, sakin olun, bende daha önce hiç hastane yüzü görmedim ama korkmuyorum. skain olmalısınız

slm kızlar.. aslında senin burda ne işin var diyebilirsiniz ama yazamadan geçemedim...
hamile değilim henüz 1 senelik evliyim ama doğurmak düşüncesi benide önceleri çok korkutuyordu özellikle bazı şeyleri duyunca gerçekten çok korkuyordum .... ama bence öncelikle yaşanacak sancıların bilincinde olmakla başlıyor herşey ve ben güçlüyüm demekle bitiyor... hayatta herşey öyle değilmidir zaten ... sınava girersiniz ve ben yapacam dersiniz çalışır başarırsınız vb.. aynı bunun gibi geliyor bana olay... bu kadar basit demeyin evet basit... öncelikle sancının doğum işinin zorluğunun darkında olmalıyız ama bunu gözümüzde büyütmemeliyiz bence öncelikle sakin olmak lazım.. nasıl stres ve üzüntü hamilelik boyunca bebişe ve size zararlı ise doğum sırasındada aynısı olmalı bence sakin ve bilinçli olmalıyız....
şunu düşünün bir güneydoğunun nice köylerinde kiişiler ebelerle yada evde kendi başına doğuruyorlar hastane yüzü görmeden ve sağlıksız koşullarda ... 1-2 değil 10 tane doğuran bile var... alışmışlar demeyin bu önemli olayın alışmayla bir ilgisi yok her doğum kendi başına bir olay...

kendinizi rahat bırakmanız önemli olan.. örneğin benim anne annem 5. çocuğu en küçük dayımı doğururken 9 saat masada kalmış nedeni ise dayımın 6 kilo doğmasıymış... zorlanmış ama başarmış hiç te bişe olamamış anneanneme .. soruyorum zordu ama başardım diyor bana ... dayıma hatta bazen takılır doğururken sorundun hala sorunsun sen deli manyak der durur:)) annem ise anneannemin tam tersine çok kolay doğum yapmış ve doğum esnasında kimsecikler yokmuş yanında yardımcısı falan.. suyu gelmiş birden ve taksiye binmiş doktora geliyor bebek demiş... 1 saat kadar sürmüş iki doğumuda.. annem diyor çok acı çekiyorsun ama farkındaydım bu acıların dinlemiştim birçok hikaye ve hazırdım bunları yüklenmeye bir can getirmek dünyaya kolay değil diyor... ama genede annem bir kere bağırmamış ıkınmış ve geliyormu durum nasıl demiş ve genellikle konuşarak 2 saat içinde doktoruyla iyi bir iş başarmış... nazını çekecek yanında ne babam ne annesi kimsecikler yokmuş...

diyeceğim o ki her doğum ayrı bir hikaye her doğum ayrı bir güzellik... acısıyla tatlısıyla geçecek sonuç olarak ... iyi düşünün iyi olsun... onlarca insan ne koşullarda doğum yapıyor bizler daha bilinçliyiz ve daha hazırız aslında bu duruma .... panik yok rahat huzurlu olun ve nasıl doğuracam demeyin... nasıl olsa doğuracam ve geçecek deyin asıl sonunu düşünün o bebişi kucağınıza aldığınızda neler hissedeceksiniz bir düşünün... minicik yüzü elleri gözleri küçücük kucağınızda olacak...onun yüzünü göreceğiniz anı düşünün ...

Allah hepinize hayırlı doğumlar nasip etsin... boşuna dememiş peygamberimiz cennet anaların aayağı altında diye..... sabır kızlar ... hepinize bol şans ve çok sağlıklı nur topu gibi bebişleriniz olmasını temmenni ederim...

korkmayın başaracaksınız biz türk kadınıyız heytt beeeeeeeeeee kim tutar bizi ....:)))))

benim de 1 ayım var tam zamanında doğarsa. ama pek korku yok. çünkü insan yaşamadığı birşeyden korkar. hiç yaşamadığımız bir şeyden kendimizi korkutmayalım. hayırlısıyla kucağımıza alalım bebişlerimizi. sadece dua edelim allah yardımcımız olsun diye.

papatya82 .!.:

kızlar benm gibi olan varmı.uykularım kactı artık.kalbim güm güm.normal dogumdanda sezeryandanda acayib korkuyorum.şimdiye kadar hastane yüzü görmedm bi igne yapılırken bile dizlerim titriyo.ne olur teselli verin bana.

Genişletmek için tıkla...

Bence korkunuz çok yersiz,eğer bu şekilde doğuma gittiğinizi düşünsenize bu stresle bebeğinize bile zarar verebilirsiniz.
Bende sizin gibiydim,yani hastahene kapısından içeri girmemiş biriydim,bir kez dişçiye gittim o da ağlaya ağlaya canımın acısından..
Doğuma giderken panik yapmayın,sadece şunu düşünün bebeğinize kavuşacaksınız,artık içinizde değil kucağınızda olucak,ona dokunacak ve kokusunu alacaksınız.
Daha ne isteyebilirsinizki!!
Rabbim sizlere hayırlı doğumlar nasip etsin,bir avazda kurtulursunuz inşallah:Saruboceq:

canım ben 26 gün önce doğum yaptı normal oldu normalmi sezeryanmi die düşünürken şartlar normale döndürdü gece 1.30 da başladı sancılar yoğun olarak sabah 10.30 da doğurdum o an olmayacak başaramayackmış gibi geliyor yalan deil çok zorlandım evet canım çok acıdı ve her ne kadar yapanları eleştirsemde ben herkeslerden daha fazla bağardım hastane çınladı bütün ailem sesime dayanamayıp sezeryane alın dedi ama prensim ve ben başardık 10.30 da kavuştuk şimdi ağrı çektiğim o anlar sanki hiç olmamış gibi hiç kafana takma o an geldiği zaman doğum şeklin ne olursa olsun o gücü kendinde buluyorsun anne olmak kolay deil :)))

arkadaslar benimde 15 günüm kaldı ve benim ikinci bebişim ilk kızımı normal doğurdum entelliye arkadasımın dediği gibi anne olmak kolay değil şuan benimde piskolojim cökmüş durumda her kontrolümde ağlama krizine giriyorum doktorumda sezeryan yapalım ozaman dedi ben şimdi düşünüyorum.çok kararsızım ve korkuyorum ALLAHIM hayırlısıyla kurtarsın cümlemizi.mafoldumben:Saruboceq:

ıkinci bebeğime hamileyim.. Kızım 3 yaşında... Ve kızımı normal doğumla dünyaya getirdim... ılk günden itibaren benim doğumum kolay olacak dedim... Normal doğum yapıcam dedim... Korkmuyorum dedim... Ve şartlandırmanın ne kadar önemli bir şey olduğunu anladım... Doğumum normal yolla oldu... Üstelik tamamen normal.. Epidural veya suni sancı bile olmadan... Kolay bir doğum oldu... Yarım saatte doğumhaneden çıktık... En ağır sancıları 3 saat çektim ama o kadar da olsun artık... Böyle bir güzellik için 3 saat sancı çekmişim çok mu... Ve gerçekten korkmadım da.. Hep olumlu düşündüm... Şimdi 6+2 haftalık hamileyim tekrar... Ve yine aynı diyorum... BENıM DOĞUMUM KOLAY OLACAK... Ve inşallah da öyle olur yine... Allah insanlara çekebileceğinden fazla sıkıntı vermezmiş... O günleri şimdi gülümseyerek hatırlıyorum... Ve hemencecik zaman geçsin de bunu da dünyaya getireyim diye acele ediyorum şimdiden... :))

Herkese kolay ve güzel doğumlar dilerim... Her güzelliğin bedeli vardır... Heleki böyle bir güzelliğin bedeli olarak azcık acı çekiverelim artık değil mi :)) Dünyanın en kutsal acısını... Ve son kez...; sakın korkmayın... Korktukça kötü olur aksine, cesaretle bakın doğum olayına... ıyi düşünün iyi olsun...
Sevgilerimle...

bende 37 haftalık hamileyim ve inadına normal doğum istiyorum.bu benim ilk hamileliğim. kiminle paylaştıysam çok cesaretlisin diyorlar. nişanım gelsin, suyum gelsin, sancı çekeyim istiyorum. anneliğin tadını doya doya çıkarmak istiyorum. onu ilk kez ben kucağıma alayım istiyorum. sezeryanla doğum bana daha ürkütücü geliyor nedense.önemli ona sonuç, allah herkese çocuğunu kucağına almayı nasip etsin inşallahh..

AıMMMMM aynı şey bendede var angel cım hatta doktorum bile güldü nolur sezeryan demeyin deyince :) inş. çok kolay, rahat bi doğumumuz olucak sürekli bunu söyleyin kendinize kızlar.

Ben de doktoruma "ne olur bu da normal olsun" diye yalvardım resmen :)) Onun tadı gerçekten çok başka... Ben normalden değil aksine sezeryandan korktum hep... ınşallah bu da normal olacak inşallah...

kızlar bnde normal doğum istiyorum ablmdan biliyorum normal doğum yaptı ve daha kolay alattı ama arkadaşım sezeryanla oldu günlerce çekti hatta aylarca diyebilirm ama çok korkuyorum bnde kendimide hazırlıyorum en fazla ne kadr çekebilirm ki kendim ikiz eşiyim annem evde doğum yapmış 2 ebeyle düşünün babam öğretmen olduğu için köydeymişiz ve merkeze yarım saat annemi yola çıkarmışlar ancak 10 dk geri dönmek zorunda kalmışlar ve evde dünyaya gelmişiz bnde düşünüyorum çok zor olsa milyonlarca kadın nasıl doğum yapıyor bende başarabilrm diyorum hayırlısı bakalım 1 ocak doğum tarihi yeni yılın ilk bebeği olur inşallah

bende sizlere bişey anlatmak istiyorum.halimize şükredelim diye.
yan komşum aslen vanlı eşinin işi nedeniyle hamileliğinin son aylarında hakkarinin sınırında yaşamış.ilk çocuğu orda doğmuş. aynen onun ağzından yazıyorum...
mahmut amcanı işe yolladım belimde bi ağrı varla yok arası bi yorgun hissettim yattım uyumuşum. uykumdan bi fırladımki sanki ikiye ayrılıyorum. baktım saat öğlen civarları zar zor kalktım birine ulaşayım diye nerdeee en yakın ev yürüyerek 10 dakka, kışın ortası, kar beline kadar nerdeyse. çıktığım gibi geri döndüm gidemedim.başladım dua etmeye biri merak edipte gelsin kapıyı çalsın diye kaç saat geçti bilmiyom ne gelen var ne giden o zaman telefon falanda yok kime haber vereyim baktım olmıcak doğuruyom altıma koydum bi leğen ( ben soruyorum ayşe teyze ne liğeni? )o zaman evler taştan kayadan oralarda banyo manyo yokki hep duyuyoz ya büyüklerden ortalık batmasın diye :)( bi taraftanda gülüyo kendi kendine)sonra başladım beklemeye hem ağlıyom hem bekliyom ama acıdan deil korkudan yanlızlıktan.aradan kaç saat geçti bilmiyom bi sıkışmış gibi hissettim kendimi aa bi baktımki çocuk çıktı.eskilerden gördükya göbek kordonu kesilicek aldım ekmek bıçağını kestim. aldım kucama aranıyo sardım sarmaladım bende üstümü değiştirdim çıktım o yakındaki komşuya yanlız korktum napayım. giderken yolda mahmut amcanla karşılaştık sonra aldı bizi hastahaneye gittik....

ilk hamile kaldığım günden beri anlatır bunu bana.ve sürekli der doğumdan korkma asıl benim gibi olsan nolcak şükret haline bak yanında bir sürü insan şehrin göbeğindesin,5 dakkada bir hastahane var yola çıktınmı. ve aslında doğruda sölüyo halimize şükrederek bekleyelim kızlar.