Canım ben de geçen gün serum taktıkları yeri aradım, az önce.Yarın kliniğe yatırıyoruz büyük ihtimal.Ben yarasından dolayı fazla zorlayamıyordum.Veteriner hanım yaranın bu günlerde korkulacak durumda olmadığını, kaynamaya başladığını söyledi.Ben de hemen biberona su doldurup, ensesinden tutup içirdim biraz.Sonra biraz dolaştı evin içinde, yalpalama yok.Bir kez daha su içirdim.Sonra tuvalete gitti çişini yaptı.Veteriner hekim içerde parça kalmış olabilir dedi.Veterinerlik fakültesinde ameliyat etmişlerdi.Oraya numarayı bulup telefon etsem bile, kimle görüşeceğimi bilmiyorum.Doktoru görmedik bile.Cuma günü kontrolü var, benim korkum geç kalmış olmak.Neyse antibiyotiğini de içirdim,su içirdim,yoğurt yedirdim biraz ,az önce de kendi isteğiyle bebek maması içti biraz.Umarım kızım bana naz yapıyordur.Deli tavuğa döndüm ,stresten adetim gecikti,sürekli ağlıyorum, çok zor bir olay.Bundan önce de ameliyat geçiren kedilerim olmuştu, hiç böyle sorun yaşamamıştım.İnan ölü bebeklerden bile kendimi sorumlu tutuyorum, sonradan farkına varıyorum saçmaladığımın.Bebeklerden üçünü biberonnla besleyip çok ağladıkları için annelerini yanına koymak zorunda kalıyorum.Zaten onlar ağladıkça kızımın gözü bizde kalıyor.Memede biraz emip uyuyorlar zaten.Benimde aklıma gelmişti aslında daha da halsiz düşebileceği.Şimdilik başka çarem yok malesef.Yalnız başıma, diğer 2 si ağlarken biberonla beslemek zor oluyor.Neyse gelişmeleri yazarım içim birazcık olsun rahatladı.Artık o kadar ümitsiz değilim.Çok,çok,çok sağol canım.
Çok teşekkür ederim canım.