Rabbim saglıcakla kavustursun, hiç üzülmeyin, ikisi birlikte büyüyecek ve cok eglenecekler, ben de sizin gibi üzülmüştüm fakat cocuguma en güzel hediyeyi vermişim meger, karsılıklı oturup birbirlerine top atarken kahkahalarını duyunca anladım bunu. Kızımın ilk kelimesi abi oldu hatta:) Sadece siz rahat ve pozitif olun, kendinize küçük molalar vererek sarjınızı yenileyin, her sey sizin duygu durumunuza baglı. Ben bu bakış açısıyla davranarak basedebildim, aile yanından tasınarak sıfırdan küçük bir iş kurduk, cocuklarımı da yanımda götürdüm, bakacak kimsem yoktu. Yanıma oyuncak ve faaliyet götürüyordum, oyun hamurlarını bile ben yapıyordum zararları yuzunden. Bu yogunluk arasında cocuklarımı hiç incitmedim , yok saymadım, sevgiyle büyüttüm, belki her gün pasta borek yapamadım onlara,az ceşit pişirdim fakat cok renklı zamanlar geçirdik. Şimdi onlardan da, "iyi ki bizim annemizsin" sözünü duyunca ve geriye baktıgımda, iyi ki bunaldıkca cocuklarıma sarmamışım, iyi ki incitmemişim, hayatımı güzelleştirdiler benim
Her sey gecer, davranışlardan pişmanlık ya da gurur kalır. Bazen kendime diyorum "aferin sana, iyi iş çıkardın"
Sizin de pişmanlık degil gurur yasayacagınızdan eminim, sevgiler
çok kahroldum başlarda plansız gebelik oldu kızımın hakkına girdim diye ama olana çare yok güzel tarafından bakmak lazım
