Gözünüz aydın sağlıkla analı babalı büyütün bebeğinizi inşallah. Her bebeğin farklı durumları oluyor deneme yanılma ve özellikle iç güdülerinizle bunu siz keşfedeceksiniz. Bebekle ilgili pek çok şey söylenmiş zaten ben sizin hakkınızda yazmak istiyorum. Önceden de böyle miydiniz Doğum sonrası mı böyle oldunuz yada Doğumdan sonra arttı mı bu durumlar? Hamilelik 9 ay, gün be gün vücudumuz ve hormonlar bizi değiştirse de yani duruma yavaş yavaş alışsak da bir gün önce evde sadece 2 kişiyken ertesi günü huyu suyu belli olmayan minnoş ama ağlamaklı bir bebişle eve geri dönmek, normal yaşantıya bir de bebeği eklemek ve hatta bebeği hayatının merkezine oturtmak;eşle başbaşa izlenen filmler,içilen kahveler , cilveler yerini “kaka mı yapmış yoksa koklasana bi poposunu??” Muhabbetine dönmesi, bebeğin gazlı yada gece uyanan bebek olması, ev işlerinin eskisinden çok daha fazla vakit alması ve yetiştirememe, dolayısıyla genellikle eşle aradaki eski muhabbetin kalmaması,bebeğin zamanla memede uyumaya alışması ve siz memeden ayırır ayırmaz ağlamaya başlaması bütün günü memeye yapışık bir şekilde geçirmesi, tuvalete dahi gidememe banyoyu bile eş evdeyken hızlıca yapmaya çalışma,ona rağmen banyo kapısında beliren eş ve bebeğin dudaklarını büze büze ağlaması , annesiiiii meme istiyor sanırım diyip bebeği neredeyse şampuanlı kafanızla Size satmaya çalışan baba (ki eşim bunu yapmış bir kişi
) , gelenlerin doymuyor mu , aç bu çocuk söylemleri, filancanın bebeğinin sizinkinden daha fazla kilo alması, aman şimdi hava soğuk,şurası çok kalabalıktır yada başına güneş geçer sebepleri ile bir süre dışarı çıkamayacak olmanız, varsa arkadaşlarınızın çocuklarının sizinkinden muhtemelen büyük olması ve tam da zar zor hazırlanıp iki lafın belini kıracekken bebeği uyandırması, iceteaye dönen çaylar (hangimiz sıcak çay içebildik ki) , bir yandan emzirme çabası diğer yandan emzirirken ağza iki lokma atmaya çalışmak, gece uykuların sık sık bölünmesi ve eşin çalıştığı için yardım etmemesi (edememesi) , süreçle hep annenin ilgilenmesi, aşı yapılırken dahi babanın gidip dışarda beklemesi,aşı bitince ooouuyyy yavrumun kolunu uf mu etmişler diye gıcık gıcık söylemleri, annenin işinden yada çalışmıyorsa da günlük rutininden vazgeçtiği bir hayata başlaması tabii insanı karamsarlığa düşürüp depresyona sokabilir. Hepimiz aşağı yukarı aynı şeyleri yaşadık . Hatta ben şanslılardanım 3 kere yaşadım
hepsi geçiyor , sadece biraz sabırlı olmalısınız. Ve kendinize ödüller vermelisiniz , boş kaldığınızda mutlaka sevdiğiniz birşeyler yapın;eşinizle yaptığınız şeyleri yine devam ettirin. Film izliyorsanız film, diziyse dizi. Alışverişe çıkın beraber. Çocukla olmaz diye ertelemeyin. Bebeğiniz biraz daha büyüsün havalar da ısınacak zaten alın bebeğinizi yürüyüşe çıkın. Açık hava hem bebeğinize hem de size iyi gelir. Bir bakmışsınız ki gezerken uyumuş kalmış :) KPSS için de şunu söyleyebilirim, sınava az kaldı ve bebeğiniz küçük. Bebekle sınava da hazırlanır ben de yaptım bebeğim 1 yaşlarında filandı sanırım. Ama hem süre az kaldı hem bebeğiniz çok küçük şu an tamamiyle size ihtiyacı olan bir dönemde. Kendinizi boşuna strese sokmayın önümüzdeki döneme denerseniz daha iyi sonuçlar alacağınızı düşünüyorum. Öteki türlü güveniniz zedelebilir bu kadar kısa sürede çalışıp başarmak hali hazırda zorken...
Bir de devlet hastanesindeki doktorlara değineyim; bende hiperaktivite ve dikkat eksikliği var. Ondan önce de 10 yıl önceki sıkıntılı hamilelik sürecimden sonra (preeklampsi geçirmiştim ) oğlum doğunca okb olmuştum.okbden kurtulmak yıllarımı aldı o kadar ilaca rağmen başarılı bir tedavim olmamıştı. Bu durumun bende bittiğini düşünerek ilaçlarımı azaltarak kestim ( iyi bir hasta değilim siz sakın benim gibi yapmayın ) ve kendimi motive etmeye çalıştım. Başka uğraşlar buldum ve okb bitti. Tam artık rahatım derken bu sefer de hiperaktivite başladı. Aslında başlamak da denemez yıllardır varmış da hep böyle olduğum için normali bu sanıyormuşum :) bunu da devlet hastanesindeki doktorum teşhis etti. Doktorunuzu araştırarak gidin, sadece beni değil anlattıklarımı da önemsiyor ayda bir gidiyorum ben doktora , oğlum rahatsızlanmıştı mesela görüşmemiz sırasında biraz ondan da bahsetmiştim, unutmamış diğer görüşmemizde bana oğlumu sormuştu doktorum. Okb iken bir doktorum vardı o da devlet hastanesindeydi görüşmemizde söylediğim şeyleri el yazısıyla kendi defterine not ederdi. Ben kadar ince bir davranış. Gideceğiniz hastanenin doktorları hakkında bilgi edinin ona göre seçin doktorunuzu , doktorum benim oturduğum ilçede olmamasına rağmen ben her ay doktoruma gidip geliyorum. Göreceksiniz birkaç Sene sonra bu yazdıklarınızı gülerek okuyacaksınız :)) sevgiler