Doğum sonrası depresyon :(

Arkadaşlar;
1 eylül pazartesi dünya güzeli kızıma kavuştum hersey yolunda ben hariç...
Çok güzel bi hamilelik geçirdim şimdi beden böyleyim bilmiyorum.
Eşimde bana yardımcı.
Sürekli ağlama krizine giriyorum. Yetrrsizim anne olmak için bence.
Sütüm bile çocuğumu doyurmuyo.
2 haftadır annem yanımda o da gidecek..
Benim gibi depresyona girmiş olan var mı yoksa tekmiuim
Nasıl alıcam bunları.

lohusa sendromu sanırım. Çok doğal böyle hissetmen istersen bir destek alabilirsin bir psikologdan.
Ama yetersiz olduğunu kesinlikle düşünme. inşallah atlatırsın bu durumu

5.5 aylik oldu oğlum daha cikamadim.allah yardimcin olsun umarim kisz sürer benim bebegim çok huysuzdu daha 3 saat kesintisiz uyuyabilmis değilim kafam aptal gibi dolanip duruyorum ortada

asia2014 .!.:

Arkadaşlar;
1 eylül pazartesi dünya güzeli kızıma kavuştum hersey yolunda ben hariç...
Çok güzel bi hamilelik geçirdim şimdi beden böyleyim bilmiyorum.
Eşimde bana yardımcı.
Sürekli ağlama krizine giriyorum. Yetrrsizim anne olmak için bence.
Sütüm bile çocuğumu doyurmuyo.
2 haftadır annem yanımda o da gidecek..
Benim gibi depresyona girmiş olan var mı yoksa tekmiuim
Nasıl alıcam bunları.

Genişletmek için tıkla...

asla bunu yapma kendine neden yetersiz olacaksın kucağımda emzirirken neden ağladığıma anlam vermekten yorulmuştum ben nasıl bakacağım bu yavruya dilinden anlayacakmıyım sorumluluğuna hazır değilim gibi düşünceler çevrende kim olursa olsun bunu kendin atlatacaksın mutlaka uzmana git bende yaşadım ama kısa sürdü bu durum .......nolur ağlama kendine güç ver bak oğluşum 15 yaşında şimdi düşünüyorum benim elimde değildi o krizler seninde elinde değil ama atlatmak elinde güzel anne.........herşeyin üstesinden geleceksin ve inan annelik öyle bir içgüdüki emin ol zamanla o miniğin senin gülücüklerine ihtiyacı olacak.........Allah kısa sürede atlatmana yardımcı olsun...............

asia2014 .!.:

Arkadaşlar;
1 eylül pazartesi dünya güzeli kızıma kavuştum hersey yolunda ben hariç...
Çok güzel bi hamilelik geçirdim şimdi beden böyleyim bilmiyorum.
Eşimde bana yardımcı.
Sürekli ağlama krizine giriyorum. Yetrrsizim anne olmak için bence.
Sütüm bile çocuğumu doyurmuyo.
2 haftadır annem yanımda o da gidecek..
Benim gibi depresyona girmiş olan var mı yoksa tekmiuim
Nasıl alıcam bunları.

Genişletmek için tıkla...

yetersiz anne sendromuna mı girdin kıyamam sana.. sadece bunların hepsi geçecek, sen böyle stres yaparsan zaten sütün gelmez..

hem gelmezse gelmesin bebeğini byümesi için tüm olanaklar elinin altında, ltfen biraz rahatla bak o zaman hersey daha güzel olacak..

annem beni de 10 günlükken bırakmıştı, annem giderken ağlamıştım çok, ama ondan sonra daha güzel oldu hersey dah keyifli bir hal aldı..

Doğum sonrası depresyonunu az çok her anne yaşar, biran evvel silkinip kendinizi içinden kurtarmalısınız çünkü bataklık gibidir.
3.5 yıl evvel ilk çocuğumu dünyaya getirdiğimde, güçlü durduğumu sanırken, ben de depresyonu yaşamıştım. Annem 2-3 gün kalıp bir daha uğramamıştı. Çocuğuma kendim bakmak için işten ayrılmıştım. Sütüm az diye ( ki az değildi) mamaya başlamıştık, eşim çok çalışıyordu aramızda kocaman bir uçurum açılmıştı. Etrafımda hiçbir arkadaşım kalmamıştı. Çok kiloluydum aynalara bakmak bile istemiyordum. Sağlığım bozuluyordu, herşeye üzülüp ağlıyordum. Birgün sabaha karşı, ezan okunurken ağlayarak kendimi camdan aşağı attığımı hayal edince kendime geldim, ne kadar ağır depresyonda olduğumu farkettim. O noktadan sonra yavaş yavaş çocuğa bakımda yardım almaya başladım. Zayıflamaya, bebekle de olsa sık sık dışarı çıkıp hayata karışmaya başladım. Zamanla kötü günlerim olsa da, depresif halim kayboldu.
Eşinizle aranızdaki bağı koparmamaya, hatta onu bebekle olan iletişime dahil etmeye özellikle gayret edin; sonradan bu bağların telafisi pek olmuyor.
Bu konuda saatlerce yazabilirim. Kısaca söylemem gerekirse, doğumdan sonra anne kendini hiç ummadığı bir yalnızlık, sorumluluk içinde buluyor. Bebekle beraber hormonları, vücudu, ve tüm dünyası değişiyor. Anne, filmlerdeki mutlu aile tablosunun içindeki yerini alacağını zannederken gerçek dünyayla yüzleşip, sorunu kendisinde arıyor.
Üç buçuk yaşında oğlum ve dört aylık bir kızım var, yani ben de ikinci doğumumu yeni yaptım. Dilediğiniz zaman yazıp paylaşabilirsiniz. Öncelikle sütünüzün neden yetmediğini düşünüyorsunuz?