Evet arkadaşlar son zamanlarda çok sık duyar olduk bu lafı. Düzgün birisini bulamamak...
Bu konuyla ilgili bir şey paylaşmak istedim. Benimde çalıştığım yerde kız var. 30 yaşında. Neden bekârsın diye soranlara düzgün birisini bulamamaktan yakınıyor. Geçen hafta biriyle tanıştırılmış. 33 yaşında daha önce evlenmemiş. Bize fotoğrafını gösterdi. Tamam çok yakışıklı birisi değil ama uzun boylu eli yüzü düzgün karizmatik bir adam. Üstelik kendi söylediğine göre işi gücü yerinde efendi birisiymiş. Neyse bunlar bir akşam bir kahve içip tanışmışlar. Adam ertesi gün tekrar aramış ama bizimki sallamış adamı. Nedenini sorduğumuzda ben yüksek lisans mezunuyum o lisans mezunuymuş dedi. Resmen şok geçirdim. Hatta içimden adamın verilmiş sadakası varmış dedim.
Asıl merak ettiğim sizler ne düşünüyorsunuz? Acaba benim yaşadığım olay gibi bazen aradığımız kişiyi çok mu ütopik hayal ediyoruz? Yada kendimizi çok mu üstün görüyoruz ?