- 2 Eylül 2008
- 4.777
- 37
- 158
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
diyet yapamam, spora vaktim yok, aburcubur yemeden duramam diyenler buraya.
- Konu Sahibi esther
- Başlangıç Tarihi
slm cnm yazdıkların çok hoş güzel ama anlayana benim bu koca kafam tüm gün çocuklara kızmakta ama kendi amaçlarını ertelemekte....benim en büyük problemim tembelliğim.yok eve gelince kıpardamak istemiyorum.evde koşu bandım var ama kullanmıyorum.tavsiye ederim çok güzel bi alet yarım saatlik bi çalışma bile insana kendini çok iyi hissetti,riyor ama üzerine çıkmak sorunum...umarım başarırısın ben inancımı bazen çok kaybediyorum hayırlısı artık ne diyelim
- 2 Eylül 2008
- 4.777
- 37
- 158
ben de para biriktiriyorum koşu bandı için. acaba eve alınca ben de mi üzerine cıkmam. çünkü aynı hikayeyiçok dinledim. eve alınca bir köşeye atıyor herkes bu aletleri. eğer gerçekten kendini iyi hissediyorsan bence ihmal etmeden yapardın. hem hoşlandığın bişey hem sana nasıl yük gibi geliyor?
bence iyice düşün gerçekten onu kullanmayı seviyor musun sevmiyormusun? insan anca sevmediği birşeyi kullanmaya üşenir. mesela pisboğaz biriyken ben mutfağa gitmeye hiç üşenmezdim. değişik soslarla saatlerceuğraşır en kalorili yemekleri yapardım ve hiçüşenmezdim. gerçekten bana mutlulk veriyordu çünkü. ama iki tabağı makineye koymaya üşenirgelir yatardım.
bi de tembel lduğunu düşünme. aksine işten gelip işleri halledip çocuklarıerkenden yatırınca koşu bandına mutlu bir yüzle çıkacağını ve dizileriizlerken farkında olmadan yürüyüp zayıflayacağını düşün...
bir de sormak istediğim bişey var canım. bu koşu bandı çok gürültü çıkarıyor mu? aşağı kata gürültü gidiyor mu? en çok bunu merak ediyorum
- 2 Eylül 2008
- 4.777
- 37
- 158
iki saattir oğlumu uyutmaya çalışıyoırum. çocuk inat etti uyumuyor. çok hırpaladı beni. parmağını gözüme ve burnuma soktu, tokat attı, ben de ona kızdım ağladı. aslında çok kızmadım ama çok hassas bir oğlan benimki. şimdiuyuyor benimki. ve ben şükrediyorum böyle güzelbirkuzum var diye. ona kızdığım için üzülüyor ve özür diliyorum Allahtan. yapacak çok işim vardı. banyo yapıcam, performan ödevlerini çıkarıcam, yazışma yapıcam...
şimdi tek cazip gelen şey oğluma sarılıp uyumak.
şimdi tek cazip gelen şey oğluma sarılıp uyumak.
sonra yazarım artık tekrar. 
- 15 Aralık 2009
- 9.220
- 14.625
- 498
canım yanlış anlamada konu başlığıyla senin diyetinin ne alakası var anlamadım,sen bal gibi aburcubur yemiyorsun,diyet yapıyorsun,konu başlığı tam tersi?burada sadece senin diyet hikayelerin var,anlamadım ben.seni eleştirmek için yazmadım bunları,sadece aburcubur krizimi nasıl engellerim diye girmiştimde...
- 2 Eylül 2008
- 4.777
- 37
- 158
ben aburcubur yiyen, tembel ve şişko biriyken yaşadığım değişimi anlatıyorum. baştan sona okursan faydalanabilirsin mutlaka.
- 2 Eylül 2008
- 4.777
- 37
- 158
selam kızlar. uzun zamandır yediğim içtiğim şeyleri yazmıyorum. vaktim kısıtlı ama daha önemlisi artık yeyip içtiklerimi saymaktan bıktım aylardır. saydıkça önem veriyorum. alıştığım için hemen kalori hesabına giriyorum istemeden. ama ben kalori saymayı bırakalı çok oldu. bunnun yerine temel prensipler geliştirdim onları uyguluyorum
-öncelikle kendime yasak koymadım kesilikle. aklınıza ne gelirse yiyorum içiyorum. ama eskisi gibi öküzleşmeden. asıl mesele şu. abur cubur konusunda yemeden önce bi düşünmek. gerçekten canım istiyor mu? yoksa pisboğalzlık olsun, ağzım boş kalmasın diye mi düşünüyorum
akşamları canım yemekten birkaç saat sonra tatlı bişeyler çekince gidip hemen çikolataya saldırmak yerine elime elma veya mandalina alıyorum. onları yeyince zaten %90 ihtimalle tatlı isteğim geçiyor. eğer herşeye rağmen canım illa öikolata yemek istiyorsa ki bu çok düşük bir ihtimal, o zaman korkmadan, beni şimanlatır diye düşünmeden yiyorum. bişeye vücudum gerçekten istek duyuyorsa o şey beni asla şişmanlatmaz. asıl mesele şunu ayırt etmektir. çikolatayı isteyen bedenim mi, zihnim mi? bedenim istiyorsa korkmadan yiyorum. zihnim zaten akılsız birçocuk olduğu için onu pek ciddiye almıyorum
- yemek yemeden önce bazen bir bardak su içiyorum. açlık hissimi bir miktar yatıştırsın diye. sonra yavaş yavaş, yediklerimin tadını ala ala yiyorum. eskiden 5 dakkada siler süpürürdüm sofrada ne varsa. ve derdim ki ben yemek yemeyi çok seviyorum, besinler çok lezzetli ne yapayım,yiyorum. halbuki bu koca bir yalan. insan sevdiği bir şeyin hemen bitmesini ister mi? ben çocukken çikolata bizim eve ayda yılda bir giren çok kıymetli bişeydi. ve ben çikolatayı yavaş yavaş yerdim hemen bitmesin. ağzımdaki lezzet uzun kalsın diye. işte gerçek yiyecek sevgisi oydu bence.
yavaş yavaş yemek yerken 15-20 dakikada zaten insan doyuyor. yemeğin yanında salata ve yoğurt yiyorum. sebze ve et yemeklerini çok alıyorum tabağa, pilav makarnayı daha az alıyorum. bunu yaparken pilav, makarna benişişmanlatır diye düşünmüyorum. bunları yemeye hakkım olduğunu düşünüyorum ama bu karbonhidratların diğer besinler kadar, çok sevdiğim bedenime yararı yok. bu yüzden diğerlerinden daha az yiyorum onları
-öncelikle kendime yasak koymadım kesilikle. aklınıza ne gelirse yiyorum içiyorum. ama eskisi gibi öküzleşmeden. asıl mesele şu. abur cubur konusunda yemeden önce bi düşünmek. gerçekten canım istiyor mu? yoksa pisboğalzlık olsun, ağzım boş kalmasın diye mi düşünüyorum
akşamları canım yemekten birkaç saat sonra tatlı bişeyler çekince gidip hemen çikolataya saldırmak yerine elime elma veya mandalina alıyorum. onları yeyince zaten %90 ihtimalle tatlı isteğim geçiyor. eğer herşeye rağmen canım illa öikolata yemek istiyorsa ki bu çok düşük bir ihtimal, o zaman korkmadan, beni şimanlatır diye düşünmeden yiyorum. bişeye vücudum gerçekten istek duyuyorsa o şey beni asla şişmanlatmaz. asıl mesele şunu ayırt etmektir. çikolatayı isteyen bedenim mi, zihnim mi? bedenim istiyorsa korkmadan yiyorum. zihnim zaten akılsız birçocuk olduğu için onu pek ciddiye almıyorum
- yemek yemeden önce bazen bir bardak su içiyorum. açlık hissimi bir miktar yatıştırsın diye. sonra yavaş yavaş, yediklerimin tadını ala ala yiyorum. eskiden 5 dakkada siler süpürürdüm sofrada ne varsa. ve derdim ki ben yemek yemeyi çok seviyorum, besinler çok lezzetli ne yapayım,yiyorum. halbuki bu koca bir yalan. insan sevdiği bir şeyin hemen bitmesini ister mi? ben çocukken çikolata bizim eve ayda yılda bir giren çok kıymetli bişeydi. ve ben çikolatayı yavaş yavaş yerdim hemen bitmesin. ağzımdaki lezzet uzun kalsın diye. işte gerçek yiyecek sevgisi oydu bence.
yavaş yavaş yemek yerken 15-20 dakikada zaten insan doyuyor. yemeğin yanında salata ve yoğurt yiyorum. sebze ve et yemeklerini çok alıyorum tabağa, pilav makarnayı daha az alıyorum. bunu yaparken pilav, makarna benişişmanlatır diye düşünmüyorum. bunları yemeye hakkım olduğunu düşünüyorum ama bu karbonhidratların diğer besinler kadar, çok sevdiğim bedenime yararı yok. bu yüzden diğerlerinden daha az yiyorum onları
- 2 Eylül 2008
- 4.777
- 37
- 158
-yapmaktan vazgeçtiğim şeylerden biri de günde 6 öğün yemeye şartlanmak. hani diyetisyenler diyor ya 3 ana, 3 ara öğün diye. tamam çok güzel, ben bu şkilde beslenerek 25kilo verdim ama sonra noldu, diyeti bırakınca tekrar kilo almaya başladım. benim nefret ettiğim bu. diyetler gerçek hayat değil, sadece bir dönem tedavi şekli. ben artık doğru düzgün bir beslenme şeklini tüm hayatıma yaymak, kural, yasak koymadan beslenmek istiyorum.
ben yoğun çalışan bir insanım. 6 öğün beslenmem baya zor. kendimi aç bırakmak istemem ama okulda yapacak çok işim var bi de ay şunu yemeliyim, ara öğün vaktim geldi filan diye düşünemem. zaten okuldaki kilo problemi yaşamayan öğretmenler okulda hiçbişey yemiyor. acıkmıyorlar, akıllarına bile gelmiyo yemek, ben de öyleyim. acıkınca, canım bişey isteyince yiyorum sadece. bedenime kulak veriyorum.
benim babam günde 2 öğün beslenir. ikisinde de dolu dolu yer ama yoğurdı salatayı bol yer. babamın hiç kilo problemi yoktur. o da günde 2 öğün yemenin en sağlıklı zayıflama yolu olduğunu savunuyor, buna inanıyor ve bu sayede formunu koruyor. marankiyi duymuşsunuzdur. o bi keresinde demişti ki eskiden atalarımız günde 2 öğün beslenirlerdi. şimdiki diyetisyenler 6 öğün yediriyorlar. ben buna karşıyım ben günde 2 öğün besleniyorum ve gayet sağlıklıyım demişti.
ben şuna inanıyorum, kim neye inanıyorsa onu yaşamalı. herkesin bedeni farklı. ben inanıyorum ki acıktığım zaman yemek yersem kilo almam. hatta çok yoğun bir insanım, spor yapamasam da bu koşturmacada baya kilo vericem hatta vermeye başladım bileçoktan.
ben yoğun çalışan bir insanım. 6 öğün beslenmem baya zor. kendimi aç bırakmak istemem ama okulda yapacak çok işim var bi de ay şunu yemeliyim, ara öğün vaktim geldi filan diye düşünemem. zaten okuldaki kilo problemi yaşamayan öğretmenler okulda hiçbişey yemiyor. acıkmıyorlar, akıllarına bile gelmiyo yemek, ben de öyleyim. acıkınca, canım bişey isteyince yiyorum sadece. bedenime kulak veriyorum.
benim babam günde 2 öğün beslenir. ikisinde de dolu dolu yer ama yoğurdı salatayı bol yer. babamın hiç kilo problemi yoktur. o da günde 2 öğün yemenin en sağlıklı zayıflama yolu olduğunu savunuyor, buna inanıyor ve bu sayede formunu koruyor. marankiyi duymuşsunuzdur. o bi keresinde demişti ki eskiden atalarımız günde 2 öğün beslenirlerdi. şimdiki diyetisyenler 6 öğün yediriyorlar. ben buna karşıyım ben günde 2 öğün besleniyorum ve gayet sağlıklıyım demişti.
ben şuna inanıyorum, kim neye inanıyorsa onu yaşamalı. herkesin bedeni farklı. ben inanıyorum ki acıktığım zaman yemek yersem kilo almam. hatta çok yoğun bir insanım, spor yapamasam da bu koşturmacada baya kilo vericem hatta vermeye başladım bileçoktan.
- 12 Temmuz 2006
- 1.290
- 1.280
- 448
Sabahtan beri okuyorum konuyu, çok beğendim gerçekten arkadaşım ve katılmaya geldim kabul buyurursanız.
Ben de 70 li kilolardayken azmedip az sık yiyerek ve koşu bandına çıkarak 6-7 kg verdim 4-5 ay sürdü bu maceram çok da kısmadım kendimi, içsesimi dinlemiştim. Ama sonra noldu birlikte bu maratona başladığım arkadşım tayin oldu gitti benim gaz da bitti meğer beni ne kadar çok motive ediyormuş bilmiyormuşum. Şu ana gelelim. O kadar çok yemiyorum yine hep dikkat ediyorum. Doyunca yeme işim bitiyor, abur cuburu çok özlediğim zaman yiyorum, şekere aşırı bir düşkünlüğüm olmadığı için işim daha kolay gibi görünüyor çünkü çayımı da şekersiz içerim. Suyu severim bol içerim ama sıkıntım spor yapamamak.Ben spor yapmayınca incelemiyorum sanırım.Rakamlarla sıkıntım yok, şu an 65.5-66 kg.yum ve içimin sesini dinlemeye devam ediyorum.Ama ben incelmek isityorum.65 kg olup da 42 bedene girmek istemiyorum.38 leri istiyorum.Ben de katılabilir miyim aranıza??
Ben de 70 li kilolardayken azmedip az sık yiyerek ve koşu bandına çıkarak 6-7 kg verdim 4-5 ay sürdü bu maceram çok da kısmadım kendimi, içsesimi dinlemiştim. Ama sonra noldu birlikte bu maratona başladığım arkadşım tayin oldu gitti benim gaz da bitti meğer beni ne kadar çok motive ediyormuş bilmiyormuşum. Şu ana gelelim. O kadar çok yemiyorum yine hep dikkat ediyorum. Doyunca yeme işim bitiyor, abur cuburu çok özlediğim zaman yiyorum, şekere aşırı bir düşkünlüğüm olmadığı için işim daha kolay gibi görünüyor çünkü çayımı da şekersiz içerim. Suyu severim bol içerim ama sıkıntım spor yapamamak.Ben spor yapmayınca incelemiyorum sanırım.Rakamlarla sıkıntım yok, şu an 65.5-66 kg.yum ve içimin sesini dinlemeye devam ediyorum.Ama ben incelmek isityorum.65 kg olup da 42 bedene girmek istemiyorum.38 leri istiyorum.Ben de katılabilir miyim aranıza??
- 2 Eylül 2008
- 4.777
- 37
- 158
hoşgeldin canım. tabi ki katılabilirsin zaten. hem sen bu prensipleri çoktan uygulamaya geçmişsin. bizler de senden istifade ederiz. bence spor yapmamayı takma. spor yapamasan da incelebileceğini çünkü çok sağlıklı beslendiğini düşün etrafımızdaki zayıf insanların kaçı spor yapıyorki?
Son düzenleme:
- 12 Temmuz 2006
- 1.290
- 1.280
- 448
Sağolun hoşbulduk.İş beyinde bitiyor kesinlikle ben komutu veriyorum onun algıları değişiyor. Eskiden ne bulursam yiyecek atardım ağzıma, hani ortalarda bulunan peçete parçaları, ya da çocuğun koparıp attığı çöpler, şeker kabukları olur ya evden toplarsın tek tek çöpe atarsın aynı öyle hissediyodum kendimi bulduğum yiyeceği hooop ağıza atıveriyodum. Noluyodu basen, göbek ve simit olarak vücuduma geri dönüyodu.Kendime en çok bu yüzden kızdım işte, benim ağzım çöp kovası değildi ki ne yapıyordum ben böyle kendimee
.Buna bir dur demenin vakti gelmiş de geçiyordu bile.Öncelikle böyle düşündüm ben.Hala da düşünüyorum. Ve dünden beridir de şunu uyguluyorum. Bu yiyeceğin bana faydası var mı yoksa açgözlü maymunluğum mu tuttu? Dün baklava vardı evde işten geldim gün boyu şekerli hiçbişey yemediğim için canım çok çekti ve durdum düşündüm.Gerçekten yemek istiyor muyum diye, iç sesim evet bir parça yemelisin dedi ben de yarım baklava yedim ve o bana bol bol yetti.Bunu yaşamıma yaymak istiyorum. Ama tek olmuyor yalnızlık hiç insana has bişey değil Tanrıya mahsus.O yüzden geldim ben de :13:Selam yazdıkalrınızı tek tek okudum çok hoş tamda bana uyuyyor, akşam yemeğine yenik düşüyorum, ama kilo vermem lazım. Ben çalışıyorum, öğlen yemeği iş yerinde çıkıyor bir kere sizin yaptınız tarzda kilo verdim uzunca bi zaman almadım. Ama çok abartıyorum yemek işini dayanamıyorum işte. Bende yeniden başlamak istiyorum. Bende gelebilir miyim?
- 12 Temmuz 2006
- 1.290
- 1.280
- 448
Kendi adıma hoşgeldin diyeyim..
Akşam yemeğine ben de çok yenik düşüyordum sonra gereksiz fazla yeyince bedenimin ne kadar rahatsız olduğunu fark ettim, ağırlık, şişkinlik, uyku hali, kabızlık, hantallık vs vs. bir sürü şey sayabilirim. İşten gelince yapacak bir sürü iş oluyor evde mutlaka ee bu tembellik ve hantallık olunca nasıl yetişcek işler işe buradan başladım ben. Az yeyince kendimi daha hafif ve enerjik hissetmeye başladm. Mide problemlerim azaldı. Öncelikle ekmeği kaldırdım. Pilavı-makarnayı sınırladım. Canım tatlı istediğinde meyvelere saldırdım. Yavaş yavaş ama kendimi kasmadan ben diyetteyim psikolojisine hiç sokmadım kendimi. Ayrıca öğlen yemeklerine de şöyle bir çözüm buldum. Eğer evde yemeğim varsa saklama kabıyla yanımda getiriyorum (uzun zamandır yapamıyorum tembellik çöktü ama çok yaptım), işyerinden yemekhaneden çıktım (çok kilo aldırdı bana hazır yemeği görünce dayanamayıp yiyordum), ya da ızgara yapan yerlerden yemek söylüyorum az biraz ekmek, ızgara tavuk, salata-ayran öğünlerim genelde böyle.Umarım faydam dokunmuştur.
- 2 Eylül 2008
- 4.777
- 37
- 158
Sağolun hoşbulduk.İş beyinde bitiyor kesinlikle ben komutu veriyorum onun algıları değişiyor. Eskiden ne bulursam yiyecek atardım ağzıma, hani ortalarda bulunan peçete parçaları, ya da çocuğun koparıp attığı çöpler, şeker kabukları olur ya evden toplarsın tek tek çöpe atarsın aynı öyle hissediyodum kendimi bulduğum yiyeceği hooop ağıza atıveriyodum. Noluyodu basen, göbek ve simit olarak vücuduma geri dönüyodu.Kendime en çok bu yüzden kızdım işte, benim ağzım çöp kovası değildi ki ne yapıyordum ben böyle kendimee
yazdıkların çok doğru canım. kendimize çöp kovası gibi davranıyoruz bazen. ben de öylleydim hayatımın bir bölümünde. dolapta çikolata varsa sürekli onu düşünürdüm. aklımdan çıkaramaz, yemeden rahat edemezdim. ya da dolapta yemek sofrasından artan bir parça tavuk mu var. mutfağa girer çıkar tırtıklardım. ne kadar pis boğazlık. tüh bana
- 2 Eylül 2008
- 4.777
- 37
- 158
selam kızlar. yaza kadar spor ve diyetle 20 küsür kilo verdim. çizelgemde yazıyor. okullar açılınca öğleci olduğum için ve minik bebeğim olduğu için artık spor yapamıyorum. iştahım da tavan yaptı. aburcubura fena kaptırdım. aslında öğretmen olduğum için tüm gün ayaktayım. otobusle gelip gidiyorum ve durağa kadar baya yürüyorum. eve geliyorum evde hep yemek, bulaşık, temizlik. yani hareketlibir hayatım var. benim tek sorunum akşamları yemeği çok yeyip bi de üzerine çayla aburcubur yemem.
ama artık yeter diyorum. ve bugünden itibaren kendime çeki düzen vericem. iki haftadır vücudum çok kaşınıyordu. ben de dedim bu kadar yemeye karaciğerim yağlandı ondan kaşınıyorum heralde. baktım ki çatlamaya başlamışım. ondan kaşınıyormuşum.
kararım şu ki aburcuburu hayatımdan çıkarıcam onun yerine meyve,süt, yoğurt tüketicem. nasıl beslenmem gerektiğini aslında çok iyi biliyorum diyetisyen kontrolunde zayıflamıştım çünkü. neyse... çayı tatlandırıcıyla içiyordum. tatlandırıcı zararlı dediler. şekere başladım. yeniden tatlandırıcıya dönücem sanırım. ya da hiç çay içmem. aslında haftasonları uzuuun kahvaltıya ayıracağım zamanın bir bölümünü spora ayırabilirim. yazın 4000metre koşuyordum 25 dakikada. yeniden deneyebilirim. dahabunun gibi bir sürüşey var.
birileri yaptıklarımı görünce daha verimli oluyorum. aranızda benim gibi arkadaşlar varsa birbirimize destek olabiliriz diye düşündüm. lütfen bana yazın. gerek tavsiyelerinizle, gerek paylaşımlarınızla destek olun kızlar.
yaa aynı beni anlatmışsın
ben de aynen yazın çok güzel kilo verdim, herkes çok zayıflamışsın çok zayıflamıssın demeye başlayınca havaya girdim, zaten zayıfımm deyip bir yedim bir yedim, araya bel ağrısı girdi, spor da yapamadım, şiştim de şiştim, ben de başlayacağım 1 ocaktan itibaren. bugün başlarım dersem yalan oluri yılnbaşı ziyafetini de yapayım sonra yaza kadar diyete devam yanındayım seninleyim