- 3 Ekim 2017
- 2.390
- 1.772
Selam,
Baştan yazıyorum bu konuda hatalı olan benim. Ama kalbim kırıldı. Bu durumla şu an baş edemiyorum. Zaten yalnız hissettiğim bir dönem olduğu için de x2 kat etkiledi beni.
Geçen haftadan beri işyerinde aynı işi yapıyorum en az 60-70 defa yapmak durumunda kaldım. Hata benden kaynaklı değil sistemseldi. Sistemsel hata düzeldi bu sefer kullanıcı hatalarından kaynaklı sürekli başa sarmak durumunda kaldım. Bu süreçte hemen her gün mesai yaptım. Çarşamba gün iş tamamen bitti dün sabah da raporları yaparken yöneticim hata fark etti. Kullanıcının yanlış girmesinden kaynaklı ve kendimi engelleyemedim çok sinirlendim. Tepkimi kontrol edemeyip kullanıcıya neden kontrol etmiyosunuz yaptığım her şey çöp oldu diye çıkıştım. Tartışma yaşanmadı ama ortalığı germiş oldum. Sonra kendimi toparlayınca özür diledim. Tepkim fazla olduğu için. Normalde akşam için bir plan yaparsak hep birlikte yapar giderdik. Dün gün içinde plan yaptılar çok rast gele duydum. Beni çağırcaklar mı diye bekledim. Çağırmadılar. Kontrol etmek için çıkışta laf arasında eve mi çok trafik var getiği yaptım. Eve gidiyoruz dediler. Sonra kendimi tutamayıp akşam aralarında yakın gördüğüm birine mesaj attım. Neden beni çağırmadınız, çağırmak zorunda değilsiniz ama her planı şimdiye kadar birlikte yapıp şimdi haber verilmeyince sormak istedim dedim. Ya benden rahatsız oluyosunuz ya da benimle ilgili konuşacağınız için çağırmadınız belli ki dedim. Başta planlamadık ani gelişti diye yalan söyledi, sonra dün verdiğim tepkiden dolayı kırıldım vs dedi. Bir şekilde konuşmayı tatlıya bağladık ama ben nasıl davranacağımı bilmiyorum. Diğer kızlar da beni çağırmadı, eve diye yalan söylediler. Napayım? Açık açık diğerlerine sormam ortamı daha da gerer. Rahatsız etmiş olma düşüncesi ayrı, dışlanma düşüncesi ayrı kırdı beni. Nasıl bir tavır takınmam uygun olur sizce? Amacım ne kadar kırıldığımı anlasınlar günlerini görsünler vs değil asla. Rahatsızlık verdiysem sınır çizip uzak durmak doğru olan sanırım.
Baştan yazıyorum bu konuda hatalı olan benim. Ama kalbim kırıldı. Bu durumla şu an baş edemiyorum. Zaten yalnız hissettiğim bir dönem olduğu için de x2 kat etkiledi beni.
Geçen haftadan beri işyerinde aynı işi yapıyorum en az 60-70 defa yapmak durumunda kaldım. Hata benden kaynaklı değil sistemseldi. Sistemsel hata düzeldi bu sefer kullanıcı hatalarından kaynaklı sürekli başa sarmak durumunda kaldım. Bu süreçte hemen her gün mesai yaptım. Çarşamba gün iş tamamen bitti dün sabah da raporları yaparken yöneticim hata fark etti. Kullanıcının yanlış girmesinden kaynaklı ve kendimi engelleyemedim çok sinirlendim. Tepkimi kontrol edemeyip kullanıcıya neden kontrol etmiyosunuz yaptığım her şey çöp oldu diye çıkıştım. Tartışma yaşanmadı ama ortalığı germiş oldum. Sonra kendimi toparlayınca özür diledim. Tepkim fazla olduğu için. Normalde akşam için bir plan yaparsak hep birlikte yapar giderdik. Dün gün içinde plan yaptılar çok rast gele duydum. Beni çağırcaklar mı diye bekledim. Çağırmadılar. Kontrol etmek için çıkışta laf arasında eve mi çok trafik var getiği yaptım. Eve gidiyoruz dediler. Sonra kendimi tutamayıp akşam aralarında yakın gördüğüm birine mesaj attım. Neden beni çağırmadınız, çağırmak zorunda değilsiniz ama her planı şimdiye kadar birlikte yapıp şimdi haber verilmeyince sormak istedim dedim. Ya benden rahatsız oluyosunuz ya da benimle ilgili konuşacağınız için çağırmadınız belli ki dedim. Başta planlamadık ani gelişti diye yalan söyledi, sonra dün verdiğim tepkiden dolayı kırıldım vs dedi. Bir şekilde konuşmayı tatlıya bağladık ama ben nasıl davranacağımı bilmiyorum. Diğer kızlar da beni çağırmadı, eve diye yalan söylediler. Napayım? Açık açık diğerlerine sormam ortamı daha da gerer. Rahatsız etmiş olma düşüncesi ayrı, dışlanma düşüncesi ayrı kırdı beni. Nasıl bir tavır takınmam uygun olur sizce? Amacım ne kadar kırıldığımı anlasınlar günlerini görsünler vs değil asla. Rahatsızlık verdiysem sınır çizip uzak durmak doğru olan sanırım.
