Dışarıda Hayat Akıp Gidiyor Ama Ben Mezarlık Gibiyim...

Rozerin7 .!.:

Ya da yeniden aşık olabilmek

Genişletmek için tıkla...

Seymahn .!.:

Senin ilacın hayatına yeni birinin girmesi olur. Ne zaman sevilir seversin o zaman bu ruh halin düzelir. Ama şu var ki hayat bundan ibaret değil. Kendini sev,değer ver ve yoluna bak.

Genişletmek için tıkla...

Kahvekokusu34 .!.:

Daha çok gençsin, kendini geliştir bu sadece okula gitmek değil, mesela bi kursa yazila bilirsin yüzme , spor , keman gibi hem sosyal olarak gelişir hemde arkadaşlıklar edene bilirsin , sevdin şeyleri yapmaktan hoşlanan insanlarla takılırsın böylelikle konuscak konularınız olur. Belki şimdiye kadar bulundun arkas çevresi ile hayat şartlarıniz zevkleriniz uyusmadi için kendinizi dışlanmış hissede bilirsin

Genişletmek için tıkla...

Rozerin7 .!.:

Merhaba kızlar. Siteyi yıllar öncesinden keşfetmiştim ama yeni üye oldum. 22 yaşında üniversite öğrencisiyim. Sizlerle biraz dertleşmek istedim..
Kendimi çok yalnız hissediyorum. Şehir dışında okuyorum yurtta kalıyorum, orda dahi kalabalığın içinde yalnız ve tek hissediyorum. Arkadaşım var ama dost diyebileceğim kimsem yok. Üniversiteye gittiğimde evime dönmek için can atıyorum ama eve geldiğimde de bir şey fark etmiyor, yine yapayalnızım. Sorun şehir, yurt, ev değil farkındayım. Sorun hiçbir yeri yuva hissedemeyişim. Dışarda insanlar hayatını yaşıyor zaman akıp gidiyo ama ben hep evdeyim. Dışarıya çık sosyalleş diyebilirsiniz evet tek başıma çıkıyorum ama nereye kadar çıkabilirim. Veya birkaç arkadaşımla buluşmayı deniyorum buluştuğumda hep kendilerinden bahsediyolar hiç beni sormuyolar bile. Bir dünya dolu kafamla eve dönmüş oluyorum. Normalde de evcimenimdir aslında ama insan gün içinde konuşacak birilerini istiyor. sohbet ettiğim bir kişi dahi bile yok. Aşk hayatı deseniz sevdiğim adam nişanlandı yakında evlenir. Bilmiyorum bir dostum sırdaşım olsun çok isterdim. Ya da yeniden aşık olabilmek. Bilmiyorum çok yalnız hissediyorum sizlerle paylaşmak istedim benim gibi hisseden var mı bilmek isterim.. Kendinize iyi bakın buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim♡

Genişletmek için tıkla...

naz96 .!.:

Üniversite hayatımı tam bir gezgin gibi yaşadım her şeyden önce o küçücük vasıfsız şehirden kurtulup hayalini kurduğum Antalya'ya gitmek beni inanılmaz mutlu etmişti. Evet şu konuda haklısınız maalesef çevrenizde gerçek olarak adlandıracağınız bir dostunuz olmayacak keşke bir tane olsa öz olsa ama genellikle bencil kişilerle karşılaşacaksınız. Fakat bu şekilde insanlarla tanışarak, çevre oluşturarak yani en önemlisi üniversite veya iş hayatında aktif olarak sıkıntı giderebilir ve kendini geliştirebilirsin. Ben okurken yurda yatmadan yatmaya giderdim ikinci öğretimdim zaten sürekli gezmenin yanı sıra görmediğim bilmediğim yerleri de keşfetmek için can atardım. Etkinliklere katılır gönüllülük projelerinde yer alırdık derken hiç beklemediğin anda çok farklı insanlarla tanışıyorsun. Dinlemesin seni boşver sende dertlerinden kurtulursun işte sadece hayatın tadını çıkarın. Ha hiç anlaşamadığın bi insanla tabi ki devam etme ama hayat beni dinlemiyorlar anlamıyorlar demek için çok kısaymış onu anladım Bence senin kendini geliştirip daha farklı yerlere gelmen için tam zamanı şuan. Ben tekrardan üniversite dönemime dönmeyi çok isterdim

Genişletmek için tıkla...

Rozerin7 .!.:

Aslında dışarıdan bakan insan bu konuyu açmama asla inanamaz. Dışarıdan çok enerjik pozitif aktif biri gibi gözüküyorum ama iç dünyam hiç öyle değil. Söylediğin gibi dersler başladığında üniversiteye gittiğinde elimden geldiğince aktif olmaya çalışıyorum aksi takdirde zaman geçmiyor ama sanki yalandan iyiymiş gibi olmaktan çok bunalıyorum. Bende bundan rahatsızım keşke gerçekten ruh halimde iyi olsa. Umarım bu hislerim geçer. Zaman ayırıp yazdığın için çok teşekkür ederim ♡

Genişletmek için tıkla...

naz96 .!.:

Ben o ruh halinin çoğu kişide pozitif ve enerjik olduğunu düşünmüyorum açıkçası Yalandan gülümsemek denilen şey bile aslında kendini iyileştirme, mutlu etme yöntemlerinden biri. Suratsız olup etrafıma kötü enerji yaymaktansa gülümser kahkahamı atar neşe saçarım. Bende ağlayıp zırlayan ama bunu gün boyu uzatmayan biriyimdir. Yani o ruh hali dediğiniz durumu bile siz değiştireceksiniz. Kimseden beklentiye girmeden yaşarsanız hayal kırıklığınızda olmaz. Beni annem bile dinlemiyormuş ki kaldı ki yabancı dinleyecek

Genişletmek için tıkla...

Rozerin7 .!.:

Merhaba kızlar. Siteyi yıllar öncesinden keşfetmiştim ama yeni üye oldum. 22 yaşında üniversite öğrencisiyim. Sizlerle biraz dertleşmek istedim..
Kendimi çok yalnız hissediyorum. Şehir dışında okuyorum yurtta kalıyorum, orda dahi kalabalığın içinde yalnız ve tek hissediyorum. Arkadaşım var ama dost diyebileceğim kimsem yok. Üniversiteye gittiğimde evime dönmek için can atıyorum ama eve geldiğimde de bir şey fark etmiyor, yine yapayalnızım. Sorun şehir, yurt, ev değil farkındayım. Sorun hiçbir yeri yuva hissedemeyişim. Dışarda insanlar hayatını yaşıyor zaman akıp gidiyo ama ben hep evdeyim. Dışarıya çık sosyalleş diyebilirsiniz evet tek başıma çıkıyorum ama nereye kadar çıkabilirim. Veya birkaç arkadaşımla buluşmayı deniyorum buluştuğumda hep kendilerinden bahsediyolar hiç beni sormuyolar bile. Bir dünya dolu kafamla eve dönmüş oluyorum. Normalde de evcimenimdir aslında ama insan gün içinde konuşacak birilerini istiyor. sohbet ettiğim bir kişi dahi bile yok. Aşk hayatı deseniz sevdiğim adam nişanlandı yakında evlenir. Bilmiyorum bir dostum sırdaşım olsun çok isterdim. Ya da yeniden aşık olabilmek. Bilmiyorum çok yalnız hissediyorum sizlerle paylaşmak istedim benim gibi hisseden var mı bilmek isterim.. Kendinize iyi bakın buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim♡

Genişletmek için tıkla...

Rozerin7 .!.:

Merhaba kızlar. Siteyi yıllar öncesinden keşfetmiştim ama yeni üye oldum. 22 yaşında üniversite öğrencisiyim. Sizlerle biraz dertleşmek istedim..
Kendimi çok yalnız hissediyorum. Şehir dışında okuyorum yurtta kalıyorum, orda dahi kalabalığın içinde yalnız ve tek hissediyorum. Arkadaşım var ama dost diyebileceğim kimsem yok. Üniversiteye gittiğimde evime dönmek için can atıyorum ama eve geldiğimde de bir şey fark etmiyor, yine yapayalnızım. Sorun şehir, yurt, ev değil farkındayım. Sorun hiçbir yeri yuva hissedemeyişim. Dışarda insanlar hayatını yaşıyor zaman akıp gidiyo ama ben hep evdeyim. Dışarıya çık sosyalleş diyebilirsiniz evet tek başıma çıkıyorum ama nereye kadar çıkabilirim. Veya birkaç arkadaşımla buluşmayı deniyorum buluştuğumda hep kendilerinden bahsediyolar hiç beni sormuyolar bile. Bir dünya dolu kafamla eve dönmüş oluyorum. Normalde de evcimenimdir aslında ama insan gün içinde konuşacak birilerini istiyor. sohbet ettiğim bir kişi dahi bile yok. Aşk hayatı deseniz sevdiğim adam nişanlandı yakında evlenir. Bilmiyorum bir dostum sırdaşım olsun çok isterdim. Ya da yeniden aşık olabilmek. Bilmiyorum çok yalnız hissediyorum sizlerle paylaşmak istedim benim gibi hisseden var mı bilmek isterim.. Kendinize iyi bakın buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim♡

Genişletmek için tıkla...

Rozerin7 .!.:

Merhaba kızlar. Siteyi yıllar öncesinden keşfetmiştim ama yeni üye oldum. 22 yaşında üniversite öğrencisiyim. Sizlerle biraz dertleşmek istedim..
Kendimi çok yalnız hissediyorum. Şehir dışında okuyorum yurtta kalıyorum, orda dahi kalabalığın içinde yalnız ve tek hissediyorum. Arkadaşım var ama dost diyebileceğim kimsem yok. Üniversiteye gittiğimde evime dönmek için can atıyorum ama eve geldiğimde de bir şey fark etmiyor, yine yapayalnızım. Sorun şehir, yurt, ev değil farkındayım. Sorun hiçbir yeri yuva hissedemeyişim. Dışarda insanlar hayatını yaşıyor zaman akıp gidiyo ama ben hep evdeyim. Dışarıya çık sosyalleş diyebilirsiniz evet tek başıma çıkıyorum ama nereye kadar çıkabilirim. Veya birkaç arkadaşımla buluşmayı deniyorum buluştuğumda hep kendilerinden bahsediyolar hiç beni sormuyolar bile. Bir dünya dolu kafamla eve dönmüş oluyorum. Normalde de evcimenimdir aslında ama insan gün içinde konuşacak birilerini istiyor. sohbet ettiğim bir kişi dahi bile yok. Aşk hayatı deseniz sevdiğim adam nişanlandı yakında evlenir. Bilmiyorum bir dostum sırdaşım olsun çok isterdim. Ya da yeniden aşık olabilmek. Bilmiyorum çok yalnız hissediyorum sizlerle paylaşmak istedim benim gibi hisseden var mı bilmek isterim.. Kendinize iyi bakın buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim♡

Genişletmek için tıkla...

Rozerin7 .!.:

Merhaba kızlar. Siteyi yıllar öncesinden keşfetmiştim ama yeni üye oldum. 22 yaşında üniversite öğrencisiyim. Sizlerle biraz dertleşmek istedim..
Kendimi çok yalnız hissediyorum. Şehir dışında okuyorum yurtta kalıyorum, orda dahi kalabalığın içinde yalnız ve tek hissediyorum. Arkadaşım var ama dost diyebileceğim kimsem yok. Üniversiteye gittiğimde evime dönmek için can atıyorum ama eve geldiğimde de bir şey fark etmiyor, yine yapayalnızım. Sorun şehir, yurt, ev değil farkındayım. Sorun hiçbir yeri yuva hissedemeyişim. Dışarda insanlar hayatını yaşıyor zaman akıp gidiyo ama ben hep evdeyim. Dışarıya çık sosyalleş diyebilirsiniz evet tek başıma çıkıyorum ama nereye kadar çıkabilirim. Veya birkaç arkadaşımla buluşmayı deniyorum buluştuğumda hep kendilerinden bahsediyolar hiç beni sormuyolar bile. Bir dünya dolu kafamla eve dönmüş oluyorum. Normalde de evcimenimdir aslında ama insan gün içinde konuşacak birilerini istiyor. sohbet ettiğim bir kişi dahi bile yok. Aşk hayatı deseniz sevdiğim adam nişanlandı yakında evlenir. Bilmiyorum bir dostum sırdaşım olsun çok isterdim. Ya da yeniden aşık olabilmek. Bilmiyorum çok yalnız hissediyorum sizlerle paylaşmak istedim benim gibi hisseden var mı bilmek isterim.. Kendinize iyi bakın buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim♡
[/QUOTE
Her daim güçlü ol hayatın değişik evreleri var , bu okul hayatıda geçecek

Genişletmek için tıkla...