• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Dışarıda Hayat Akıp Gidiyor Ama Ben Mezarlık Gibiyim...

Rozerin11

Üye
Kayıtlı Üye
15 Ağustos 2022
14
0
8
Merhaba kızlar. Siteyi yıllar öncesinden keşfetmiştim ama yeni üye oldum. 22 yaşında üniversite öğrencisiyim. Sizlerle biraz dertleşmek istedim..
Kendimi çok yalnız hissediyorum. Şehir dışında okuyorum yurtta kalıyorum, orda dahi kalabalığın içinde yalnız ve tek hissediyorum. Arkadaşım var ama dost diyebileceğim kimsem yok. Üniversiteye gittiğimde evime dönmek için can atıyorum ama eve geldiğimde de bir şey fark etmiyor, yine yapayalnızım. Sorun şehir, yurt, ev değil farkındayım. Sorun hiçbir yeri yuva hissedemeyişim. Dışarda insanlar hayatını yaşıyor zaman akıp gidiyo ama ben hep evdeyim. Dışarıya çık sosyalleş diyebilirsiniz evet tek başıma çıkıyorum ama nereye kadar çıkabilirim. Veya birkaç arkadaşımla buluşmayı deniyorum buluştuğumda hep kendilerinden bahsediyolar hiç beni sormuyolar bile. Bir dünya dolu kafamla eve dönmüş oluyorum. Normalde de evcimenimdir aslında ama insan gün içinde konuşacak birilerini istiyor. sohbet ettiğim bir kişi dahi bile yok. Aşk hayatı deseniz sevdiğim adam nişanlandı yakında evlenir. Bilmiyorum bir dostum sırdaşım olsun çok isterdim. Ya da yeniden aşık olabilmek. Bilmiyorum çok yalnız hissediyorum sizlerle paylaşmak istedim benim gibi hisseden var mı bilmek isterim.. Kendinize iyi bakın buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim♡
 
Senin ilacın hayatına yeni birinin girmesi olur. Ne zaman sevilir seversin o zaman bu ruh halin düzelir. Ama şu var ki hayat bundan ibaret değil. Kendini sev,değer ver ve yoluna bak.
Teşekkür ederim.. Kendimi çok seviyorum kendi hayatıma odaklı olmaya çalışıyorum. Elbette hayat aşktan ibaret değil, sırf ilişkim olsun diye hayatıma birisini almam bunun bilincindeyim fakat dediğim gibi hem arkadaş çevresinden hem aile hem özel hayattan yalnız kalınca içsel bi çatışma yaşıyorum sanırım
 
Daha çok gençsin, kendini geliştir bu sadece okula gitmek değil, mesela bi kursa yazila bilirsin yüzme , spor , keman gibi hem sosyal olarak gelişir hemde arkadaşlıklar edene bilirsin , sevdin şeyleri yapmaktan hoşlanan insanlarla takılırsın böylelikle konuscak konularınız olur. Belki şimdiye kadar bulundun arkas çevresi ile hayat şartlarıniz zevkleriniz uyusmadi için kendinizi dışlanmış hissede bilirsin
 
Daha çok gençsin, kendini geliştir bu sadece okula gitmek değil, mesela bi kursa yazila bilirsin yüzme , spor , keman gibi hem sosyal olarak gelişir hemde arkadaşlıklar edene bilirsin , sevdin şeyleri yapmaktan hoşlanan insanlarla takılırsın böylelikle konuscak konularınız olur. Belki şimdiye kadar bulundun arkas çevresi ile hayat şartlarıniz zevkleriniz uyusmadi için kendinizi dışlanmış hissede bilirsin
Çok teşekkür ederim söylediklerini dikkate alıcam♡
 
Merhaba kızlar. Siteyi yıllar öncesinden keşfetmiştim ama yeni üye oldum. 22 yaşında üniversite öğrencisiyim. Sizlerle biraz dertleşmek istedim..
Kendimi çok yalnız hissediyorum. Şehir dışında okuyorum yurtta kalıyorum, orda dahi kalabalığın içinde yalnız ve tek hissediyorum. Arkadaşım var ama dost diyebileceğim kimsem yok. Üniversiteye gittiğimde evime dönmek için can atıyorum ama eve geldiğimde de bir şey fark etmiyor, yine yapayalnızım. Sorun şehir, yurt, ev değil farkındayım. Sorun hiçbir yeri yuva hissedemeyişim. Dışarda insanlar hayatını yaşıyor zaman akıp gidiyo ama ben hep evdeyim. Dışarıya çık sosyalleş diyebilirsiniz evet tek başıma çıkıyorum ama nereye kadar çıkabilirim. Veya birkaç arkadaşımla buluşmayı deniyorum buluştuğumda hep kendilerinden bahsediyolar hiç beni sormuyolar bile. Bir dünya dolu kafamla eve dönmüş oluyorum. Normalde de evcimenimdir aslında ama insan gün içinde konuşacak birilerini istiyor. sohbet ettiğim bir kişi dahi bile yok. Aşk hayatı deseniz sevdiğim adam nişanlandı yakında evlenir. Bilmiyorum bir dostum sırdaşım olsun çok isterdim. Ya da yeniden aşık olabilmek. Bilmiyorum çok yalnız hissediyorum sizlerle paylaşmak istedim benim gibi hisseden var mı bilmek isterim.. Kendinize iyi bakın buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim♡
Üniversite hayatımı tam bir gezgin gibi yaşadım her şeyden önce o küçücük vasıfsız şehirden kurtulup hayalini kurduğum Antalya'ya gitmek beni inanılmaz mutlu etmişti. Evet şu konuda haklısınız maalesef çevrenizde gerçek olarak adlandıracağınız bir dostunuz olmayacak keşke bir tane olsa öz olsa ama genellikle bencil kişilerle karşılaşacaksınız. Fakat bu şekilde insanlarla tanışarak, çevre oluşturarak yani en önemlisi üniversite veya iş hayatında aktif olarak sıkıntı giderebilir ve kendini geliştirebilirsin. Ben okurken yurda yatmadan yatmaya giderdim ikinci öğretimdim zaten sürekli gezmenin yanı sıra görmediğim bilmediğim yerleri de keşfetmek için can atardım. Etkinliklere katılır gönüllülük projelerinde yer alırdık derken hiç beklemediğin anda çok farklı insanlarla tanışıyorsun. Dinlemesin seni boşver sende dertlerinden kurtulursun işte sadece hayatın tadını çıkarın. Ha hiç anlaşamadığın bi insanla tabi ki devam etme ama hayat beni dinlemiyorlar anlamıyorlar demek için çok kısaymış onu anladım :D Bence senin kendini geliştirip daha farklı yerlere gelmen için tam zamanı şuan. Ben tekrardan üniversite dönemime dönmeyi çok isterdim
 
Üniversite hayatımı tam bir gezgin gibi yaşadım her şeyden önce o küçücük vasıfsız şehirden kurtulup hayalini kurduğum Antalya'ya gitmek beni inanılmaz mutlu etmişti. Evet şu konuda haklısınız maalesef çevrenizde gerçek olarak adlandıracağınız bir dostunuz olmayacak keşke bir tane olsa öz olsa ama genellikle bencil kişilerle karşılaşacaksınız. Fakat bu şekilde insanlarla tanışarak, çevre oluşturarak yani en önemlisi üniversite veya iş hayatında aktif olarak sıkıntı giderebilir ve kendini geliştirebilirsin. Ben okurken yurda yatmadan yatmaya giderdim ikinci öğretimdim zaten sürekli gezmenin yanı sıra görmediğim bilmediğim yerleri de keşfetmek için can atardım. Etkinliklere katılır gönüllülük projelerinde yer alırdık derken hiç beklemediğin anda çok farklı insanlarla tanışıyorsun. Dinlemesin seni boşver sende dertlerinden kurtulursun işte sadece hayatın tadını çıkarın. Ha hiç anlaşamadığın bi insanla tabi ki devam etme ama hayat beni dinlemiyorlar anlamıyorlar demek için çok kısaymış onu anladım :KK70: Bence senin kendini geliştirip daha farklı yerlere gelmen için tam zamanı şuan. Ben tekrardan üniversite dönemime dönmeyi çok isterdim
Aslında dışarıdan bakan insan bu konuyu açmama asla inanamaz. Dışarıdan çok enerjik pozitif aktif biri gibi gözüküyorum ama iç dünyam hiç öyle değil. Söylediğin gibi dersler başladığında üniversiteye gittiğinde elimden geldiğince aktif olmaya çalışıyorum aksi takdirde zaman geçmiyor ama sanki yalandan iyiymiş gibi olmaktan çok bunalıyorum. Bende bundan rahatsızım keşke gerçekten ruh halimde iyi olsa. Umarım bu hislerim geçer. Zaman ayırıp yazdığın için çok teşekkür ederim ♡
 
Aslında dışarıdan bakan insan bu konuyu açmama asla inanamaz. Dışarıdan çok enerjik pozitif aktif biri gibi gözüküyorum ama iç dünyam hiç öyle değil. Söylediğin gibi dersler başladığında üniversiteye gittiğinde elimden geldiğince aktif olmaya çalışıyorum aksi takdirde zaman geçmiyor ama sanki yalandan iyiymiş gibi olmaktan çok bunalıyorum. Bende bundan rahatsızım keşke gerçekten ruh halimde iyi olsa. Umarım bu hislerim geçer. Zaman ayırıp yazdığın için çok teşekkür ederim ♡
Ben o ruh halinin çoğu kişide pozitif ve enerjik olduğunu düşünmüyorum açıkçası :D Yalandan gülümsemek denilen şey bile aslında kendini iyileştirme, mutlu etme yöntemlerinden biri. Suratsız olup etrafıma kötü enerji yaymaktansa gülümser kahkahamı atar neşe saçarım. Bende ağlayıp zırlayan ama bunu gün boyu uzatmayan biriyimdir. Yani o ruh hali dediğiniz durumu bile siz değiştireceksiniz. Kimseden beklentiye girmeden yaşarsanız hayal kırıklığınızda olmaz. Beni annem bile dinlemiyormuş ki kaldı ki yabancı dinleyecek :D
 
Ben o ruh halinin çoğu kişide pozitif ve enerjik olduğunu düşünmüyorum açıkçası :KK70: Yalandan gülümsemek denilen şey bile aslında kendini iyileştirme, mutlu etme yöntemlerinden biri. Suratsız olup etrafıma kötü enerji yaymaktansa gülümser kahkahamı atar neşe saçarım. Bende ağlayıp zırlayan ama bunu gün boyu uzatmayan biriyimdir. Yani o ruh hali dediğiniz durumu bile siz değiştireceksiniz. Kimseden beklentiye girmeden yaşarsanız hayal kırıklığınızda olmaz. Beni annem bile dinlemiyormuş ki kaldı ki yabancı dinleyecek :KK70:
Ayy tüm cümlelerini kaydedicem çok iyi geldi ahahaha okadar doğru ki annem bile gelip neyin var neden odana kapandın niye böylesin diye asla sormaz merak etmez kaldı ki yabancı mı etsin. Kendimizden başka kimsemiz yok aslında. Kendi kendimize iyi gelmek zorundayız
 
Kimsenin sizi sormasını beklemeyin mesela, muhtemelen sizi dinlemeyi seçen bir insan olarak kurguladılar kafalarında, kendinizden bahsedin, yaptığınız ilgi duyduğunuz alanlardan bahsedin, ortak nokta bulduğunuz an sohbetin nereye gittiğine siz bile şaşıracaksınız ve bir yoruma katılıyorum hobi edinin ve ortak hobiye sahip olduğunuz insanlarla daha sık görüşün, gezin. Ben yanlız gezmeyi çok severim, yalnızken insanları, çevreyi gözlemlemek daha ilginç ve güzel, sıkıldığınız an çıkın bir kahve için evdeyim of demeyin, yapacak işiniz olmayınca kendinize takıyorsunuz kafanızı, daha da dertleniyorzunuz
 
Merhaba kızlar. Siteyi yıllar öncesinden keşfetmiştim ama yeni üye oldum. 22 yaşında üniversite öğrencisiyim. Sizlerle biraz dertleşmek istedim..
Kendimi çok yalnız hissediyorum. Şehir dışında okuyorum yurtta kalıyorum, orda dahi kalabalığın içinde yalnız ve tek hissediyorum. Arkadaşım var ama dost diyebileceğim kimsem yok. Üniversiteye gittiğimde evime dönmek için can atıyorum ama eve geldiğimde de bir şey fark etmiyor, yine yapayalnızım. Sorun şehir, yurt, ev değil farkındayım. Sorun hiçbir yeri yuva hissedemeyişim. Dışarda insanlar hayatını yaşıyor zaman akıp gidiyo ama ben hep evdeyim. Dışarıya çık sosyalleş diyebilirsiniz evet tek başıma çıkıyorum ama nereye kadar çıkabilirim. Veya birkaç arkadaşımla buluşmayı deniyorum buluştuğumda hep kendilerinden bahsediyolar hiç beni sormuyolar bile. Bir dünya dolu kafamla eve dönmüş oluyorum. Normalde de evcimenimdir aslında ama insan gün içinde konuşacak birilerini istiyor. sohbet ettiğim bir kişi dahi bile yok. Aşk hayatı deseniz sevdiğim adam nişanlandı yakında evlenir. Bilmiyorum bir dostum sırdaşım olsun çok isterdim. Ya da yeniden aşık olabilmek. Bilmiyorum çok yalnız hissediyorum sizlerle paylaşmak istedim benim gibi hisseden var mı bilmek isterim.. Kendinize iyi bakın buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim♡
Bugünlerini çok arayacaksın.İnan aklim üniversite de yapmadiklarim da kaldı 😅 Çekingen olma sağlıkli ortamlara gir kendini yurda eve kapatma ne güzel etkinlikler yapılıyordur katıl.Karsina birileri elbet çıkacak ama sen görmek iste.Bu zamanların, yaşın geri gelmeyecek.Ben mutsuzum, umutsuzum modunda takılmayı bırak özgür bırak ruhunu.
 
Merhaba kızlar. Siteyi yıllar öncesinden keşfetmiştim ama yeni üye oldum. 22 yaşında üniversite öğrencisiyim. Sizlerle biraz dertleşmek istedim..
Kendimi çok yalnız hissediyorum. Şehir dışında okuyorum yurtta kalıyorum, orda dahi kalabalığın içinde yalnız ve tek hissediyorum. Arkadaşım var ama dost diyebileceğim kimsem yok. Üniversiteye gittiğimde evime dönmek için can atıyorum ama eve geldiğimde de bir şey fark etmiyor, yine yapayalnızım. Sorun şehir, yurt, ev değil farkındayım. Sorun hiçbir yeri yuva hissedemeyişim. Dışarda insanlar hayatını yaşıyor zaman akıp gidiyo ama ben hep evdeyim. Dışarıya çık sosyalleş diyebilirsiniz evet tek başıma çıkıyorum ama nereye kadar çıkabilirim. Veya birkaç arkadaşımla buluşmayı deniyorum buluştuğumda hep kendilerinden bahsediyolar hiç beni sormuyolar bile. Bir dünya dolu kafamla eve dönmüş oluyorum. Normalde de evcimenimdir aslında ama insan gün içinde konuşacak birilerini istiyor. sohbet ettiğim bir kişi dahi bile yok. Aşk hayatı deseniz sevdiğim adam nişanlandı yakında evlenir. Bilmiyorum bir dostum sırdaşım olsun çok isterdim. Ya da yeniden aşık olabilmek. Bilmiyorum çok yalnız hissediyorum sizlerle paylaşmak istedim benim gibi hisseden var mı bilmek isterim.. Kendinize iyi bakın buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim♡
O yaşlarda aynen sen gibiydim
Sonra eşimle tanıştıktan sonra 6 ay içinde evlendim 20 mi yaşlar sıkıntılı
Şimdi sorsan eşim olmasa yine yanlız hissedeceğim kendimi insanlarda samimiyet ve sıcaklık yok çoğu yalancı ve bencil anlattıkları çoğu yalan aslında da çok farklı ben bunu bildiğim için insanlara fazla yanaşmıyor
Az insan az dert olduğunu hayat öğretiyor
 
Merhaba kızlar. Siteyi yıllar öncesinden keşfetmiştim ama yeni üye oldum. 22 yaşında üniversite öğrencisiyim. Sizlerle biraz dertleşmek istedim..
Kendimi çok yalnız hissediyorum. Şehir dışında okuyorum yurtta kalıyorum, orda dahi kalabalığın içinde yalnız ve tek hissediyorum. Arkadaşım var ama dost diyebileceğim kimsem yok. Üniversiteye gittiğimde evime dönmek için can atıyorum ama eve geldiğimde de bir şey fark etmiyor, yine yapayalnızım. Sorun şehir, yurt, ev değil farkındayım. Sorun hiçbir yeri yuva hissedemeyişim. Dışarda insanlar hayatını yaşıyor zaman akıp gidiyo ama ben hep evdeyim. Dışarıya çık sosyalleş diyebilirsiniz evet tek başıma çıkıyorum ama nereye kadar çıkabilirim. Veya birkaç arkadaşımla buluşmayı deniyorum buluştuğumda hep kendilerinden bahsediyolar hiç beni sormuyolar bile. Bir dünya dolu kafamla eve dönmüş oluyorum. Normalde de evcimenimdir aslında ama insan gün içinde konuşacak birilerini istiyor. sohbet ettiğim bir kişi dahi bile yok. Aşk hayatı deseniz sevdiğim adam nişanlandı yakında evlenir. Bilmiyorum bir dostum sırdaşım olsun çok isterdim. Ya da yeniden aşık olabilmek. Bilmiyorum çok yalnız hissediyorum sizlerle paylaşmak istedim benim gibi hisseden var mı bilmek isterim.. Kendinize iyi bakın buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim♡
Çok gençsin hatta çocuksun, o yüzden hayatın hareketliliğinin cazibesine kapılman normal. Kendini yalnız hissetmenin nedeni de insanlara duyduğun muhtaçlık hissi. Arkadaşın, dostun, sevgilin olmak zorunda değil bu hayatta. Bunlar olmasa da sen bir bireysin, yaşıyorsun, hayattasın. İlla birilerinin varlığını onaylamasına, seni anlamaya çalışmasına ihtiyacın yok. Allah aşkına bu kadar aciz olmayın ya kendinize gelin lütfen. Hayat dışarıda akıyorsa akıyor, ne olmuş yani? Bak dün iki kazada 30'dan fazla insan öldü, bu da hayatın bir akışı. Sen sürekli gezip tozan, laylaylom takılan insanlara bakıp özeniyorsun kendi içinde.
 
Hala böyle düşünüyor musun? Ben de tam olarak senin gibiyim, gerçek bir dostum yok olabildiğince pozitif yaklaşsamda kısmet mi ne bilmiyorum bir türlü doğru kişilerle arkadaş olamadım. Bir kaç arkadaşım vardı ama onlarla da aram bozuldu ve kendimi bazen çok yalnız hissediyorum. Seninle tanışmak isterimmm.
 
Merhaba kızlar. Siteyi yıllar öncesinden keşfetmiştim ama yeni üye oldum. 22 yaşında üniversite öğrencisiyim. Sizlerle biraz dertleşmek istedim..
Kendimi çok yalnız hissediyorum. Şehir dışında okuyorum yurtta kalıyorum, orda dahi kalabalığın içinde yalnız ve tek hissediyorum. Arkadaşım var ama dost diyebileceğim kimsem yok. Üniversiteye gittiğimde evime dönmek için can atıyorum ama eve geldiğimde de bir şey fark etmiyor, yine yapayalnızım. Sorun şehir, yurt, ev değil farkındayım. Sorun hiçbir yeri yuva hissedemeyişim. Dışarda insanlar hayatını yaşıyor zaman akıp gidiyo ama ben hep evdeyim. Dışarıya çık sosyalleş diyebilirsiniz evet tek başıma çıkıyorum ama nereye kadar çıkabilirim. Veya birkaç arkadaşımla buluşmayı deniyorum buluştuğumda hep kendilerinden bahsediyolar hiç beni sormuyolar bile. Bir dünya dolu kafamla eve dönmüş oluyorum. Normalde de evcimenimdir aslında ama insan gün içinde konuşacak birilerini istiyor. sohbet ettiğim bir kişi dahi bile yok. Aşk hayatı deseniz sevdiğim adam nişanlandı yakında evlenir. Bilmiyorum bir dostum sırdaşım olsun çok isterdim. Ya da yeniden aşık olabilmek. Bilmiyorum çok yalnız hissediyorum sizlerle paylaşmak istedim benim gibi hisseden var mı bilmek isterim.. Kendinize iyi bakın buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim♡
[/QUOTE
Her daim güçlü ol hayatın değişik evreleri var , bu okul hayatıda geçecek
 
Back