Arkadaşlar merhaba, bir konu hakkında bilgilerinizi rica ediyorum (hafız olanların dine dair derin bilgileri olanların fikirlerine ihtiyacım var) benim anne babam ben iki yaşındayken ayrildilar. Babam beni dedemin yanında getirdi. Dedem üvey baba anneyle yaşıyor onlar baktılar bana ama dedem çok düşkündü bana babaanne çok çektirdi öz annem hakkında olmadık şeyler anlattı beni birşey olduğunda hep öz anneden vururdu hep dedemi doldurur amcami doldurur kızı ( engelli zihinsel) yüzünden hep hakaret edip beni dovdururdu. Ben yine de gider özür dilerdim sevgi dilenirdim aslında onu da vermezdi hizmetçi gibi çalışırdım bildiğiniz herşey ondan öğrendim yemek vs yine de emeği var derdim nankör olmamaya çalışırdım. Ünv dedem okuttu. Allah rahmet eylesin çok emeği oldu bana sonra onlarin yanından ayrıldım dedemden ayrılmak zor olsa da. Babamın yanına geldim öz anne ve kardeşle tanıştım ( anlaşamadık ikisiyle görüşmeyi tamamıyle anne tarafıyla kestim) çalıştım kendi çabalarımla yuvamı kurdum. Yine de görüştüm üvey baba anneyle emek verdiğini düşündüm hep ama o sürekli mantıksız şekilde sorunlar çıkartıp benimle konuşmaya çalıştı bende hakkımı helal etmiyorum sen et dedim telefonu kapadım sonra babam için dört ay olabilir aradım babamın IBAN hesabini verdim hiçbirsey olmamış gibi beni eşimi bebeğimi sordu güzel kapandi telefon. Birkaç gün sonra aradığımda demedigi laf kalmadı ortalık karıştırmakla küfür etmekle suçladı beni-babamı ne saygısızlıgim ne insanlığın kaldı diyebilirim. O kadar üzüldüm ki bana "bende sana hakkımı helal etmiyorum" dedi
Sizce bana bu kadar şeyi yapipta hakkını helal etmeyen birinin Allah katında kabulü olur mu?
Sizce bana bu kadar şeyi yapipta hakkını helal etmeyen birinin Allah katında kabulü olur mu?
