- 9 Nisan 2024
- 193
- 159
- 32
- Konu Sahibi flowerstone3556
- #1
İyi pazarlar..
içinde bulunduğum bir durum var ki düşünmekten kendimi alamıyorum. Bir yanım şükür dolu bir yanım kaygılı.
Cuma günü hamile olduğumu öğrendim planlı bir hamilelikti. doktora gittik kese oluşmuş. Bir sonraki süreç için bekleyelim dedi eve geldik. Gündemim bir anda değişti.. daha şuan bile her şeyi kafamda kurup oldurmaya çalıştım. Doğmamış cocuğa don biçiyorum tabiri caizse. Gelecekteki 9-10 ay sonrası için kaygılanıyorum. Yaşayacaklarımdan korkuyorum. Yetememekten korkuyorum. Bir yandan çalışıp bir yandan büyütebilmeyi düşünüyorum. Maddi açıdan ya yetemezsek diyorum. Evim kira ev sahibim sorunlu ya daha büyük sorunlar olur sinir stres ortamına maruz bırakırsam yavruyu diyorum. Tüm hayatım ve yaşayacaklarım gözümün önünden geçiyor. Adamakıllı 2 gündür uyuyamıyorum düşünmekten. Ve daha şimdiden.. ben normaldede böyleyim kendimi kahredene kadar düşünürüm kendimi hasta ederim en sonunda. yerimde olmak isteyen bir sürü anne adayı var biliyorum rabbim isteyen kimsenin kucağını boş bırakmasın. Öyle sürekli ağlıyorum değişik bir moddayım. Kimse bilmiyor başka. Söylesem sanki kimse mutlu olmayacakmış gibi. Eşimin ailesi sıkıntılı zaten görüşmüyoruz annesiyle görüşsekte çokta sevinmez zaten bu habere yalnızca bir benim ailem var işte onlar elinden gelen manevi desteği illaki verecektir ama bilmiyorum bilmiyorum. Hiç normal bulmuyorum ruh halimi.. böyle bir süreccten geçen oldu mu nolur söyleyinn. Yolumun zor olduğunu biliyorum kendimi yalnız hissediyorum
içinde bulunduğum bir durum var ki düşünmekten kendimi alamıyorum. Bir yanım şükür dolu bir yanım kaygılı.
Cuma günü hamile olduğumu öğrendim planlı bir hamilelikti. doktora gittik kese oluşmuş. Bir sonraki süreç için bekleyelim dedi eve geldik. Gündemim bir anda değişti.. daha şuan bile her şeyi kafamda kurup oldurmaya çalıştım. Doğmamış cocuğa don biçiyorum tabiri caizse. Gelecekteki 9-10 ay sonrası için kaygılanıyorum. Yaşayacaklarımdan korkuyorum. Yetememekten korkuyorum. Bir yandan çalışıp bir yandan büyütebilmeyi düşünüyorum. Maddi açıdan ya yetemezsek diyorum. Evim kira ev sahibim sorunlu ya daha büyük sorunlar olur sinir stres ortamına maruz bırakırsam yavruyu diyorum. Tüm hayatım ve yaşayacaklarım gözümün önünden geçiyor. Adamakıllı 2 gündür uyuyamıyorum düşünmekten. Ve daha şimdiden.. ben normaldede böyleyim kendimi kahredene kadar düşünürüm kendimi hasta ederim en sonunda. yerimde olmak isteyen bir sürü anne adayı var biliyorum rabbim isteyen kimsenin kucağını boş bırakmasın. Öyle sürekli ağlıyorum değişik bir moddayım. Kimse bilmiyor başka. Söylesem sanki kimse mutlu olmayacakmış gibi. Eşimin ailesi sıkıntılı zaten görüşmüyoruz annesiyle görüşsekte çokta sevinmez zaten bu habere yalnızca bir benim ailem var işte onlar elinden gelen manevi desteği illaki verecektir ama bilmiyorum bilmiyorum. Hiç normal bulmuyorum ruh halimi.. böyle bir süreccten geçen oldu mu nolur söyleyinn. Yolumun zor olduğunu biliyorum kendimi yalnız hissediyorum
Son düzenleme: