herkese merhaba.. buraya girip bazen soruları okuyordum ama yazmak hiç aklıma gelmezdi demek insan çaresiz kalınca yazarmış.. hiç tanımadığım insanlardan akıl istiyorum ve bence tanıdıklarla konuşmaktansa böylesi en güzeli.. evliyim 5 yıldır ve çocuğum olmuyor. evliliğimin 2.ayında hamile olduğumu öğrendim fakat düştü eşimin bana vurduğu darbe yüzünden ondan sonrası çorap söküğü gibi geldi kavga gürültü insanlar evlendimi hele kı severek evlendimi çok mutlu olcağını sanıyor ama maalesef öyle olmuyormuş her gün kavga gürültü insan bir umut geçer diye bekliyor bende bir huy var çok sadığımdır sabırlıyımdır hep olumlu bakmak istiyorum olaya ama her gün küfür dayak derken 5 yıl oldu tabi ben bu ara çocuk olsun diye mücadele ediyorum çocuk olunca düzelir dedim Rabbim bana çocuk nasip etmedi ama benim içim yandı eşimin laflarıyla her gün işte bir umuttur dedim kendimi avuttum ama gün geçtikçe yoruldumu farkettim 23 yaşındaydım ama sanki 40 yaşında gibiydim bıktım tükendim.. doktorlara gidip çocuk olsun diye mücadele verirken tek başıma olduğumu daha da iyi anladım herkes eşleriyle gelirken ben tek başımaydım doktora verdiğim paraları ise ailemden alıyordum zaten 5 yılda bir çift ayakkabı aldı o kadar başkada bişe istemiyorum minnet etmek istemiyorum ona ama artık dayanamıyorum evde iki kişi ama tekmişim gibi 5 yıldır dışarı beraber belki 5 belkı 10 oda bı ıhtımal 10
tek başıma olmaktan sevgisizlikten yoruldum sevmiyorsa benden boşan dememe rağmen inatla boşanmıcam diyor ama ben çok yoruldum konuşmayı deniyorum her seferinde küfür ediyo ki zaten küfür normal artık şaşırmıyorum yatıp kalkıp ettiği için alıştım ama çok zoruma gidiyo bazen .. ben napiim hangi yolu deniyim çare bulayım.. Allah rızası için bişe diyin..