- 7 Kasım 2022
- 944
- 1.719
Benim abimde öyle
Bende öyleyim malesef
Benim abimde öyleAynısı bende de var. Parmaklarımın kenarları yani tırnak kenarlarımdaki etleri soya soya iyice çok çirkin yapıyorum. Yapmak istemiyorum ama engel de olamıyorum. Aynı zamanda vücudumda herhangibir yerde kavlamış soyulabilecek bir deri parçası görsem hemen kopariyorum. Ayak topuklarındaki nasırlar olur ya ayağımda çorap yoksa onları da koparmaya çalışıyorum. Unutmak istiyorum yapmamak istiyorum ama olmuyor elimde değil.. siz çözüm buldunuz mu
Bende bu durumu yaşıyorum kendimde çok çıkmıyor sivilce yeni çıkanı da hemen sıkıyorum eşimde gördüğümde de duramıyorum ve sıkıyorum bilmiyorum nasıl geçecek bu durumBende sivilce sıkmayı çok seviyorum ya ama Tek sivilce görünce dayanamıyorum, başkalarına karşı da görünce sıkmak istiyorum sivilce cikmaz bende binde bir ciksa da sıksam diyorum hatta :) eşimde görsem sıkmazsam uykum gelmez aklımdan çıkmaz, benimki de mi rahatsızlık ya
Bende çok yiyorum tırnak kenarlarını ve tani tırnaklarımı onun yüzünden tırnaklarım adam akıllı uzamiyor bile hemen kırılıyor ortadan bana da aynı vitamin eksikliği diyorlardı ama demek ki psikolojik bi rahatsızlıkmişAy ben de tırnaklarımın kenarını yola yola parmaklarım param parca. Bide böyle limon eksisi asitli bişry camsır suyu falan degince fena yakıyo.ama tırnaklarım kısayken yolmuyorum genelde hafif uzayınca yolmaya baslıyorum ve stresliysem xerin bişey dusunyorsam korktuysam paniklediysem oluyor hep. Oyuzden hiç tırnak uzatamıyorum vitamin eksikligi diyorlar hep ama psikolojik oldu iyice. Birde dudak parcalama huyum var cocuklugumdan beri dudagın içini kanatana kadr ısırıyorum ve yanak içlerimidemek bunlar hastalıktı. Neyle ugrassanda gececek bişey degl bence ben onu da dendim bi işle mesgulken unuturum diyorum ama bi bakıyorum parmaklarım yine tırnak köklerine gitmiş
Ben de ellerim boş duramadığı için tırnak kenarlarımdaki etleri yoluyorum. Böyle vitaminsizlikten olmuş gibi duruyor. Dediklerinizi deneyeceğim.Benim de stresliyken tırnak etlerimle oynama gibi bi alışkanlığım vardı. Stresi azaltmak benim için mümkün değil. Ben bu sorunu protez tırnak ile çözdüm. Protez tırnak asla kendi tırnağım hissiyatını vermiyor kısa olsa dahi. O yüzden tırnak etlerimi tırnaklarımla yolamıyorum. Ne zaman protez tırnakları çıkarttırsam aynı sorunu tekrar yaşıyordum. Şimdi kalıcı ojeye döndüm, yine kendi tırnağım hissiyatını vermediği için et yolma olayını bıraktım.
Siz de acaba protez tırnak deneseniz fayda görür müsünüz? Hatta normal seviyeden uzak protez tırnak boyu tercih ederseniz, küt falan da değil sivri nodel kullanırsanız kendi tırnağınızmışçasına vücüdunuzla oynayamazsınız diye düşündüm. Geçmiş olsun.
merhaba geçmiş olsun öncelikle bende de aynı durum var ama kökeninin benim adıma ailevi durumlardan olduğuna adım kadar eminim. küçüklüğümden beri ailemden kaynaklı hep travmatik süreçler yaşadım hâlâ daha yaşıyorum. buna bağlı bu yolma olayım sık sık oluyor. gerek vücudumda sivilce olsun gerek kesik olsun üstüne ailesel sıkıntılar eklenince elim istemeden bu sivilcelere kesiklere gidiyor kaşıyorum ve yara açıyorum. kesici alet kullanmıyorum, sadece tırnaklarımla yapıyorum. aklım hep o yaralarda kalıyor, yolamazsam içim rahat etmiyor. yolmayı başarınca da rahatlıyorum. vücudum bacağım sırtım ellerimin üstü kollarımda hali hazır olanlar zaten var bende. fakat dikkatli bakılmazsa yara izlerim çok anlaşılmıyor. eski yaraların izleri zaten. gözükmesinler diye kol kıllarımı bile almıyorum nasıl olsa kimse bakmıyor diye. yaralarımın gözükmemesinde beyaz tenli olmamın da etkisi var sanırım. eski yara izlerim beyaza yakın renklerde. hatta bacaklarımdaki yaraların çoğu zeytinyağlı sabunlarla o zamanlar yıkandıktan sonra kendi kendine kapandı diyebilirim. yüzüm eklendi şimdi. yüzümdeki yeni yaralarım kırmızı kahverengi arası. yoldukça da kabuk bağlamasını engelliyoruz, iyileşmiyorlar. ne yaparsam yapayım durduramıyorum. hatta yakın zamanda eski yaralarımın üstünden yara açıp yine deri kopartmaya başladım yüzümdekilerle birlikte. tırnak yemeyi bir şekilde bırakmayı başardım fakat bu deri soymayı bırakmayı bir türlü başaramıyorum. bir çözüm buldunuz mu acaba?Selam . Uzatmadan anlatmak istiyorum ama sadece benim gibi tedavi olanların ya da tanık oldukları kişilerin cevaplarını merak ediyorum.
2016 yılından bugüne kadar devam eden hastalığım var . DERİ YOLMA . Üzüm yıllar bunun bir okb olduğunu bilmiyordum ancak sonrasında öğrendim . Şöyle ki yerli yersiz bir anda elim herhangi bi minik sicilceye, komedona gidiyo . Normalde sivilce sorunum yoktur ama istemsiz elim o bölgeye kayıyor ve o bölgeden itibaren tüm vücudumdaki komedon, sivilce , kıl dönmesi … ne varsa hepsini birer birer sıkıp , hatta kesici aletlerle zarar verip yorulduktan sonra bıraktığım eylem . Yapmamak için kendimi çok çooooook zorluyorum ama artık kompesif bozukluk olduğunu için durduramıyorıö . Özellikle göğüs,sırt,üst kol bölgemde . Öylesine hipnotize şekilde sıkıyorum ki saatlerim ayna başında kendime zarar vererek geçiyor . Sıkma eylemi acayip bi rahatlıkveriyo ama sonrasındaki pişmanlık hissi tarif edilemez . Ayrıca yüzümle de çok oynuyorum . Sanki sıkınca o gözle görülmesi imkansız komedonu sıkınca daha iyi olmacakmışım gibi geliyor ama sonrası hüsran . Yaralarım artık çok derin izleri de var .
Stresli olduğum zaman ya da sinirlendiğim zaman ilk kaçtığım şey kendimi sıkmak . Beni anlık rahatlatıyor . Bazenleri iğneyse sıkıyorum bazen sivri temiz şeylerle …
Bu durum yaranın enfeksiyon kapmasına sebep olurken deride iz de bırakıyor . Artık askılı giyemiyorum . Bana çoooook uzak bi kavram . Kabuk dahi tutmamış yaralarımı bugün sıktım tekrardan . durum çok can sıkıcı . Bu kompesif bozukluk yalnıza bir süre Antidepresan kullanmak ve sonrasında Bilişsel terapi alarak geçiyormuş . Şu an sınavlarım var diye antidepresan kullanmaya başlamadım ama 1:2 aya başlayacağım. Merak ediyorum tedavi olup iyileşenler var mı ?
Haftaya psikolog randevum var umarım iyi gelir de ilaca gerek kalmaz. Aklıma gelmişken biraz sorunlu bi çocukluğum vardı bol aile kavgası olan . Mastürbasyon takıntılarım da var bağlantılı olabilir diye düşünüyorum. Sizde de benzer semptomlar varsa lütfen yazın konuşalım çok ihtiyacım var. ŞUNU BELİRTMRK İSTİYORUM BU KOMPESİF BOZUKLUĞA YAKALANMAMIŞ (YA DA TANIDIĞI )YARGI MAKİNALARI BOŞ BOŞ YORIM YAPMASIN YOK ŞUNU YAP YOK BUNU YAP YOK ÖRGÜ ÖR DİYE . Bİ TEK SİZ AKIL ETMİYOSUNUZ DAHİCE FİKİRLERİ . SÖYLENİLEN KADAR KOLAY OLSAYDI KİMSE YILLARCA BEDENİND ZARAR VERMEZDİ. BİLİM ALTINDA YAPILAN YORUMLARI MERAK EDİYORUM.
Önceliklmerhaba geçmiş olsun öncelikle bende de aynı durum var ama kökeninin benim adıma ailevi durumlardan olduğuna adım kadar eminim. küçüklüğümden beri ailemden kaynaklı hep travmatik süreçler yaşadım hâlâ daha yaşıyorum. buna bağlı bu yolma olayım sık sık oluyor. gerek vücudumda sivilce olsun gerek kesik olsun üstüne ailesel sıkıntılar eklenince elim istemeden bu sivilcelere kesiklere gidiyor kaşıyorum ve yara açıyorum. kesici alet kullanmıyorum, sadece tırnaklarımla yapıyorum. aklım hep o yaralarda kalıyor, yolamazsam içim rahat etmiyor. yolmayı başarınca da rahatlıyorum. vücudum bacağım sırtım ellerimin üstü kollarımda hali hazır olanlar zaten var bende. fakat dikkatli bakılmazsa yara izlerim çok anlaşılmıyor. eski yaraların izleri zaten. gözükmesinler diye kol kıllarımı bile almıyorum nasıl olsa kimse bakmıyor diye. yaralarımın gözükmemesinde beyaz tenli olmamın da etkisi var sanırım. eski yara izlerim beyaza yakın renklerde. hatta bacaklarımdaki yaraların çoğu zeytinyağlı sabunlarla o zamanlar yıkandıktan sonra kendi kendine kapandı diyebilirim. yüzüm eklendi şimdi. yüzümdeki yeni yaralarım kırmızı kahverengi arası. yoldukça da kabuk bağlamasını engelliyoruz, iyileşmiyorlar. ne yaparsam yapayım durduramıyorum. hatta yakın zamanda eski yaralarımın üstünden yara açıp yine deri kopartmaya başladım yüzümdekilerle birlikte. tırnak yemeyi bir şekilde bırakmayı başardım fakat bu deri soymayı bırakmayı bir türlü başaramıyorum. bir çözüm buldunuz mu acaba?
öncelikle çok geçmiş olsun , bu psikolojide bozukluk olarak biliniyor . Ancak bunu tetikleyen şey geçmişte yaşadıklarımıza dayanıyor . Ben neredeyse 6/7 yıl tek başıma çözmeye çalıştım, kendi kendime derman olmak istedim . Halledebileceğim bir durum olduğunu düşündüm ancak hiç öyle bi durum değil . Kendi başına halletmeye çalışırsan senelerin ve sağlığın elinden gider haberin olsun . Benim vucüdüm hala geçmeyen yara izleriyle dolu , benim kadar ileri düzey değilken uzman desteği almanı çok çok isterim , çünkü senin halinden çok iyi anlıyorum . Bana çok iyi gelen psikoloğum oldu . İstersen sana psikoloğumu önerebilirim . Söylediğim gibi destek almadan asla düzelebilen süreç değil , tekrardan geçmiş olsun .merhaba geçmiş olsun öncelikle bende de aynı durum var ama kökeninin benim adıma ailevi durumlardan olduğuna adım kadar eminim. küçüklüğümden beri ailemden kaynaklı hep travmatik süreçler yaşadım hâlâ daha yaşıyorum. buna bağlı bu yolma olayım sık sık oluyor. gerek vücudumda sivilce olsun gerek kesik olsun üstüne ailesel sıkıntılar eklenince elim istemeden bu sivilcelere kesiklere gidiyor kaşıyorum ve yara açıyorum. kesici alet kullanmıyorum, sadece tırnaklarımla yapıyorum. aklım hep o yaralarda kalıyor, yolamazsam içim rahat etmiyor. yolmayı başarınca da rahatlıyorum. vücudum bacağım sırtım ellerimin üstü kollarımda hali hazır olanlar zaten var bende. fakat dikkatli bakılmazsa yara izlerim çok anlaşılmıyor. eski yaraların izleri zaten. gözükmesinler diye kol kıllarımı bile almıyorum nasıl olsa kimse bakmıyor diye. yaralarımın gözükmemesinde beyaz tenli olmamın da etkisi var sanırım. eski yara izlerim beyaza yakın renklerde. hatta bacaklarımdaki yaraların çoğu zeytinyağlı sabunlarla o zamanlar yıkandıktan sonra kendi kendine kapandı diyebilirim. yüzüm eklendi şimdi. yüzümdeki yeni yaralarım kırmızı kahverengi arası. yoldukça da kabuk bağlamasını engelliyoruz, iyileşmiyorlar. ne yaparsam yapayım durduramıyorum. hatta yakın zamanda eski yaralarımın üstünden yara açıp yine deri kopartmaya başladım yüzümdekilerle birlikte. tırnak yemeyi bir şekilde bırakmayı başardım fakat bu deri soymayı bırakmayı bir türlü başaramıyorum. bir çözüm buldunuz mu acaba?
çok iyi olur psikolog için gerçekten. bunun adını ben de çok çok sonradan öğrendim ve yalnız olmadığımı bilmek beni çok iyi hissettirdi.Öncelikl
öncelikle çok geçmiş olsun , bu psikolojide bozukluk olarak biliniyor . Ancak bunu tetikleyen şey geçmişte yaşadıklarımıza dayanıyor . Ben neredeyse 6/7 yıl tek başıma çözmeye çalıştım, kendi kendime derman olmak istedim . Halledebileceğim bir durum olduğunu düşündüm ancak hiç öyle bi durum değil . Kendi başına halletmeye çalışırsan senelerin ve sağlığın elinden gider haberin olsun . Benim vucüdüm hala geçmeyen yara izleriyle dolu , benim kadar ileri düzey değilken uzman desteği almanı çok çok isterim , çünkü senin halinden çok iyi anlıyorum . Bana çok iyi gelen psikoloğum oldu . İstersen sana psikoloğumu önerebilirim . Söylediğim gibi destek almadan asla düzelebilen süreç değil , tekrardan geçmiş olsun .
Bende geçer ,stresten dolayı yoluyorum diye düşünmüştüm ama psikolog tanıdığım bu hastalığı söyleyince o zaman fark ettim bende takıntıların olduğunu . Emin ol çoğu şey zamanla geçmiyor psikolojik destek almak gerekiyor. Bu hafta psikoloğa gidicem hayatımda ilk defa . Muhtemelen bizim bu takıntıların çözüm yolu buradan geçiyo