Derdim yalnızlık

En buyuk kk

Guru
Kayıtlı Üye
18 Mart 2013
3.800
12.246
363
Evet bu forumda kocam yok diye yazan 30 yasindaki kadinlara çok kizdik kafayi mı yedin hayat güzel hobi edin sosyalles kendi kıymetini anla dedik iyi de ettik ama galiba benim de derdim yalnizlik ya.

30 yaşıma girmeme 2 hafta kaldi. 1 buçuk ay önce allahin unuttugu bir ülkede kariyerim icin iyi olacak bir işe girdim. Patron gibi bir şey oldum ama hani en büyük patron diilim. Ama yine de iyi bir sicrayisti be bence hak etmisyim.

Ama burda çok yalnizim. Kedilerimi ozluyiruö kardeşimi özlüyorum. 3 senedir kimse ile çıkmıyorum galiba erkekler beni begenmiyir. Geçen haftasonu masaja gitrim o masaj esnasında kadın bana dokununca fark ettim ki şefkatli bir anne dokunuşunu sarilisini bile özlemişim o kadar uzun süredir sanki kimse bedenine ruhuma dokunmamış.

Birinden hoslanmistim öylesine ama evli çıktı. Duygularım tabi ki geçti ama o kadar yalnız ve sevilmiyor gibi hissediyorum ki. Bir de sanki is arkadaşlarım beni sevmiyor gibi hissediyorum. Sanki beni yetersiz buluyorlar. Sanki kimsem yok gibi. Türkiye'de onlarca arkadaşım super dostlarim vardı onları arıyorum ama sanki aynı şey değil.

30 yaşında bunları hissetmek normal mi? Sanki kimse beni sevmiyor demek ergen hezeyani gibi. Ama birine sarılıp uyumak istiyorum beni avutsunlar istiyorum. Geçer mi sizce? Saat başı sarilma hizmeti olsa parasini verip giderdim öyle soyleyeyim ama bazı seylere ulasmak o kadar kolay degil.
 
bu tarz konulardan ve kendi duygularımdan da çıkardığım sonuç : insanlar derinlerde bir yerde sevilmeye muhtaç ve aşık olurken o yoğun sevilme duygusuna aşık oluyolar en başta.

konu sahibi size söyleyeceğim şu olur insanın kendisine olan sevgisi azalınca sevilmeye daha da muhtaç hissediyor. Şirketteki arkadaşlarınızın sizi yetersiz buluyormuş hissi vermesi kendinize sevginizin azalmasını tetiklemiş ve hepsi birden patlak vermiş gibi sanki¿
 
Patronluktan vazgeçip Türkiye'ye geri dönün öyleyse

Dönemem işimden istifa edip geldim. Bir de çok aşırı istediğim bir şeydi. Türkiye'de sevgilim yok diye üzülüyordum ama arkadaslar kardes kedilerim bir sekilde kompanse ediyordum işyerinde herkes beni severdi sefim beni her gün bir posta överdi kimse yetenegimi zekamı sorgulamazdi ama burda sanki beni pek begenmiyorlar gibi sudan çıkmış balığa döndüm. Begenmediklerine dair bir gösterge yok aslında ama takıntı yaptım cocuk gibi.
 

Aslında çok da iyi bir işiniz varmış.
Belki o ortamı özlüyorsunuzdur.
Sevgilinizin olmaması aslında dert bile değil.
Sevgili bulmaktan daha kolay bişey yok.
Sevip sevileceğiniz birisi mutlaka karşınıza çıkar.
 
Siz Afrika'daki bayansınız di mi :)
Oradaki Türklerle iletişime geçin ,
Bildiğim kadarıyla ülkeden ülkeye geçiş çok kolay.
Dernekler , vakıflar , Türk okulları , Kızılay vs.
Yalnızlığınız gider , belki de hoşlandığınız biri çıkar :)
 
Bende keşke bekar olup özgür olup her istedigimi yapabilseydim kimseye muhtaç olmadan can sikintimi geçirecek şeyler sevmeyenlere de pek tin tin tin ama evliyken oylemi 1 kaynanaydi gorumce eltiydi yok yengesi kayın dı. Yok bilmem su kızdı ohhhh sevmiceksin kiskanmicaksin ben bazen boyle düşünüyorum. Napim bende konu sahibinin sahip olduğu şeyler iste hayalim bazen
 

Evet deneyebilirim sag olun oneriniz için. Buradaki is arkadaşlarım ya evli ya benden küçükler ve ben onlarin sefş konumundayim yani yakismaz. Haftasonlari baskente gidiyorum burada cok turk var aslında gecen cuma da bir grupla tanıştım. Haftasonu havuzda tabisyihim Belçikalı bir grupla dans etmeye gittim.

Tanisiyorum aslinda birileri ile ama beni beğenen benimle flört eden hiç kimse yok. Daha önce hoşlandığım erkekler hep seni cok seviyorum ama arkadaş olarak seviyorum çekim hissetmiyorum dedi. Cok kötü şeyler yasadim 3 sene önce basima istemediğim şeyler geldi ve 35 kilo aldım bu halimle kimse beni begenmiyor. Ve yaşadıklarım sanki peşimi bırakmıyor. Terapiye gittim 3 sene ama bahtsizlik sanki bir yazgı.
 
Valla hayatta yalnız kalmak kadar berbat birşey yok bende yalnızım ve 30 yaşındayım nolcak böyle diyorum ilk defa toparlayamıyorum kendimi sonu nere gdecek bilmiyorum of off
 

yillik izninizi kullanin ve kendinizi simartacak bir tatile cikin. yaniniza kardesinizi de alabilirsiniz cok ozlediyseniz.
ayrica internet caginda insanlar birbirine hasret kalmiyorlar, isteseler bile.
annem ve ailemden uzak bir ulkedeyim. annem istemedigim kadar evimin icinde internet sag olsun. istanbulda yasasam bu kadar gorusmezdim herhalde.

30 yasinda, dunyanin baska yerinde isinizi yapacak donanimdaysaniz kimsenin sizi begenmesinin onayina muhtac olacak bir acizlikte degilsiniz demektir. kendinizin kim oldugunu hatirlayin derim.
 

35 kilo cok fazla. Kilo vermeyi denediniz mi ?
 

Haklısınız evliliğin de bekarligin da iyi ve koru yanları var inşallah sizin de sorunlarınızı çözülür bir an once.
 

konuyu acabilir misiniz? yardimci olma imkanimiz olur boylece
 
Kadınların ilgiye sevgiye daha fazla ihtiyacı oluyor haklısınız
Ordaki Türklerle iletişime geçmeye çalışın yeni insanlar tanıyacak ortamlara girin
Yine de yanlız kalıyorsanız bence dönün
Para kazanılır ama aile sevgi bence en önemli şey
 

Guzel bir fikir bir şekilde yillik izinlerin birikince kardeşimle güzel bir tatile cikmak istiyorum ama ise yeni basladim henüz.
 
Denedim ama diyetlerinde uyamiyorum bir türlü. Duygusal yeme sorunum mevcut. Birden gozum donuyor karbonhidrat görünce. Hala da kilo vermeye çalışıyorum.

sevdigim bir ilahi der ki,

- derman arardim derdime, derdim bana derman imis.

yani, zaten cozum derdinizin icinde sakli.

madem ki psikolojik tatmin icin yiyorsunuz, o zaman psikolojik tatmin icin yememeyi sececeksiniz.

protein agirlikli beslenmenizi oneririm. karbonhidrat kriz anlarinda da bolca su -en kotu kola zero- tuketmenizi tavsiye ederim. ben 5 ay gibi bir surede protein agislikli beslenerek 20 kilo verdim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…