- 15 Ocak 2014
- 1.441
- 50
- Konu Sahibi vazgecmekyok
- #1
Merhaba,
Gerçekten çok umutsuz ve çaresizim. Günlerdir ne yapacağımı düşünüp ağlamaktan yoruldum. Konu bu başlığın alışık oldukları gibi değil ama yine de dert. Apartmanımızın bodrumunda doğum yapmış bir kediyi ve yavrularını dışarı atacaklardı. Çok küçük oldukları için kıyamadım ve eve aldım. O sırada başka bir kedinin de yavruları hem daracık bir saksıdaydı hem de çocuklar oynuyordu galiba. Onları da kıyamadım eve aldım. Apartmandakiler bahçede kedi istemiyor. Sokakta beslediğim kediler de bir bir ölüyor ya da kayboluyor. Bu yavruları tekrar sokağa bırakmaya yüreğim elvermiyor. Kıyamıyorum, el kadar masum can bunlar. Yuva arıyorum, her yere ilan veriyorum ama kimse çıkmıyor. Benim iki hafta sonra şehir dışına çıkmam gerekiyor. O zamana kadar yuva bulamazsam yavruları dışarı bırakmak durumundayım. Bunun da vicdani ağırlığıyla yaşayamam sanırım. Daha geçen hafta kaybolan sokakta beslediğim kedinin acısını atlatamadım.
Kedilerin ikisi 3 aylık, üçü 2 aylık ve biri 4-5 haftalık gibi. (Aslında bu da 2 aylıklarla kardeş ama nedense büyümemiş. Belki başka bir yerden getirmiş de olabilirler.) Anneleri sütten kesilene kadar emdiler. Kuru mama yiyorlar. Kum eğitimleri var. Aşıları yapılacak. Daha önce kedi beslemiş, tecrübeli ve asla sokağa bırakmayacak insanlara, kısırlaştırmak koşulu ile sahiplendirmek istiyorum. Acaba bir umut, son bir umut burada aranızdan yüreğinde bir minnağa yer açacak çıkar mı?
Kedilerin fotoğrafları burada: https://www.instagram.com/nesli32768/
Yalnız kalmasınlar diye ikişer ikişer sahiplendirmek istiyorum. Ama kediniz varsa tek de verebilirim. Yer İstanbul. Mesafe sorun değil. Ortak bir noktada buluşuruz.
Gerçekten çok umutsuz ve çaresizim. Günlerdir ne yapacağımı düşünüp ağlamaktan yoruldum. Konu bu başlığın alışık oldukları gibi değil ama yine de dert. Apartmanımızın bodrumunda doğum yapmış bir kediyi ve yavrularını dışarı atacaklardı. Çok küçük oldukları için kıyamadım ve eve aldım. O sırada başka bir kedinin de yavruları hem daracık bir saksıdaydı hem de çocuklar oynuyordu galiba. Onları da kıyamadım eve aldım. Apartmandakiler bahçede kedi istemiyor. Sokakta beslediğim kediler de bir bir ölüyor ya da kayboluyor. Bu yavruları tekrar sokağa bırakmaya yüreğim elvermiyor. Kıyamıyorum, el kadar masum can bunlar. Yuva arıyorum, her yere ilan veriyorum ama kimse çıkmıyor. Benim iki hafta sonra şehir dışına çıkmam gerekiyor. O zamana kadar yuva bulamazsam yavruları dışarı bırakmak durumundayım. Bunun da vicdani ağırlığıyla yaşayamam sanırım. Daha geçen hafta kaybolan sokakta beslediğim kedinin acısını atlatamadım.
Kedilerin ikisi 3 aylık, üçü 2 aylık ve biri 4-5 haftalık gibi. (Aslında bu da 2 aylıklarla kardeş ama nedense büyümemiş. Belki başka bir yerden getirmiş de olabilirler.) Anneleri sütten kesilene kadar emdiler. Kuru mama yiyorlar. Kum eğitimleri var. Aşıları yapılacak. Daha önce kedi beslemiş, tecrübeli ve asla sokağa bırakmayacak insanlara, kısırlaştırmak koşulu ile sahiplendirmek istiyorum. Acaba bir umut, son bir umut burada aranızdan yüreğinde bir minnağa yer açacak çıkar mı?
Kedilerin fotoğrafları burada: https://www.instagram.com/nesli32768/
Yalnız kalmasınlar diye ikişer ikişer sahiplendirmek istiyorum. Ama kediniz varsa tek de verebilirim. Yer İstanbul. Mesafe sorun değil. Ortak bir noktada buluşuruz.
