Yorum yaptığınız için teşekkür ederim. Bahsetmeyi unutmuşum kusura bakmayın, ben aileme 3 - 4 saatlik mesafedeki bir şehirde üniversite öğrencisiyim zaten, 2016'da mezun olacağım inşallah. Evet, dayımla aramda 5-6 yaş falan var. İfşa olmasın diye sayısal anlamda pek fazla detay vermek istemiyorum zira belli olmaz, kendisi zamanının çoğunu internette geçirir, anladınız işte. :) Keşke abi kardeş gibi olsak ama değiliz, dayıdan ziyade yabancı bir abi gibi geliyor bana. Bazen çok iyi davranır, tabi onun iyiliği de sınırlı. Nadiren ağzından doğru bir laf çıkarsa düşüncesine katılırım falan, bazen o benimle doğru düzgün konuşabilir. Zaten yılın çoğunu evimden başka yerde geçiriyorum, evimde geçirdiğim sınırlı zamanımda da böyle bir sorun var. :)Anne, anneanne, dayı, başrol ve kardeşin beraber yaşadığı aile tipi sanıldığından daha yaygın aslında. Bu birliktelikte dayıyla yeğen daha çok abi-kardeş gibi oluyor.
Genelde dayı, torun olduğu ve ilgiyi daha çok çektiği için yeğeni kıskanabiliyor, yaş farkı az olduğu için aman da benim canım yeğenim modunda olmuyor; anneanne ise diğerlerinin tuzu kuru olduğunu düşünüp kendince adaletli davranıp "daha kötü durumda olduğu için" oğlunu bi süre sonra kayırabiliyor. (Kötü durumdan kasıt, hala bekar olması, evini barkını kuramamış olması falan)
Ben bu durumda toruna bi an önce bir okul falan kazanıp başka şehre uçmasını, veya bi şekilde ortamdan uzaklaşmasını tavsiye ederim, zira bir yaşlıların bir de ergen kafalıların huylarını değiştirmek zor oluyor.
Diyorsunuz...Dayınız belki biraz daha olgunlaşabilir, ama anneannenizin bu rahatsızlığınızı anlayacağını sanmam.
Dayınızla bireysel olarak dertleşip konuşursanız daha yararlı olur.
Abi-kardeş derken, hani duygusal anlamda o samimiyet olmuyor bence de zaten,ama aynı evde büyümenin getirdiği bi "herkesin birbirinin otunu bükünü bilmesi" durumu oluyor, onu dediydim :)Yorum yaptığınız için teşekkür ederim. Bahsetmeyi unutmuşum kusura bakmayın, ben aileme 3 - 4 saatlik mesafedeki bir şehirde üniversite öğrencisiyim zaten, 2016'da mezun olacağım inşallah. Evet, dayımla aramda 5-6 yaş falan var. İfşa olmasın diye sayısal anlamda pek fazla detay vermek istemiyorum zira belli olmaz, kendisi zamanının çoğunu internette geçirir, anladınız işte. :) Keşke abi kardeş gibi olsak ama değiliz, dayıdan ziyade yabancı bir abi gibi geliyor bana. Bazen çok iyi davranır, tabi onun iyiliği de sınırlı. Nadiren ağzından doğru bir laf çıkarsa düşüncesine katılırım falan, bazen o benimle doğru düzgün konuşabilir. Zaten yılın çoğunu evimden başka yerde geçiriyorum, evimde geçirdiğim sınırlı zamanımda da böyle bir sorun var. :)
Moral verici yorumunuz için teşekkür ederim, okuduğum şehir küçük ve imkanları çok kısıtlı ama ailemin olduğu yer büyükşehir, dönücem mecbur ama düzgün bir iş-güç ayarladıktan sonra ayrılıp kendi düzenimi kurmayı çok istiyorum. :) Anneannem de diyor beni yanına kim alır, kim yalnız bırakmazsa emekli maaşımı ona vereceğim falan diye ama bu gidişle yalnız kalmaz, zira kendi başına nefes bile almayı beceremeyen dayım varken. :) Kendi başına yaşarsa ölür bence o. :)Abi-kardeş derken, hani duygusal anlamda o samimiyet olmuyor bence de zaten,ama aynı evde büyümenin getirdiği bi "herkesin birbirinin otunu bükünü bilmesi" durumu oluyor, onu dediydim :)
Zaten uzaktaysan, bence sttiret, okul bitince de dönme, ordan kaptır git yani. Tatillerde, bayramlarda falan herkes birbirinin ekşi suratına bi miktar katlanıyor. Uzakta olmasaydın daha bi sorun idi ama böyleyse durum, takmamaya gayret et yani :)
canım dayın senin kötülüğünü istemez, evdeki tek erkek dayınsa ve senden büyük olduğuna göre senin ona saygı duyman gerekir. sonuçta soyadını devam ettirecek, bence anneannenin gözünde çok kıymetlidir o. erkek adamın temizlik yapacak hali yok, birçok erkek yapmaz zaten canım e yemek yapmayıda bilmez onlar zaten. siz kızsınız, o evi çekip çevirecek olan sizsiniz neden dayıcığını eleştiriyorsun anlamadım.
Ben sizinle aynı düşünmüyorum bence erkeklere de en azından kendi pisliğini, dağınıklığını nasıl temizleyeceği, temizlemesi gerektiği, acıktıkları zaman karınlarını nasıl doyurabilecekleri falan öğretilmeli, yaşlı başlı annesinden hizmet beklememeli. Yarın öbür gün annesi artık ona hizmet etmediğinde yeğenleri kesinlikle hizmet etmeyecek, bu kadar basit.canım dayın senin kötülüğünü istemez, evdeki tek erkek dayınsa ve senden büyük olduğuna göre senin ona saygı duyman gerekir. sonuçta soyadını devam ettirecek, bence anneannenin gözünde çok kıymetlidir o. erkek adamın temizlik yapacak hali yok, birçok erkek yapmaz zaten canım e yemek yapmayıda bilmez onlar zaten. siz kızsınız, o evi çekip çevirecek olan sizsiniz neden dayıcığını eleştiriyorsun anlamadım.
Anneannem öyle bir insan değil ama ben dayımı şımarttığını düşünüyorum, geri kafalı bir insan değil anneannem ama oğlunu şımartmış bence ve farkında değil, veya kabullenmek istemiyor. Annem ve teyzem kaç kere konuştu bu konu hakkında. Ablaları olarak eleştirdiklerinde bile toz kondurmuyor oğluna.Bu zihniyet yüzünden, karısına yardım etmeyen, herşeyi ayağına bekleyen, erkektir deyip her sözü doğru kabul edilen, daha bebekken pipini göster oğlumlarla başlayıp, koca adam olunca gidip elin kızına tecavüz eden, Onca şiddet ve aldatmaya maruz kalanlara..erkektir saygı göster, kocandır döver, erkektir elinin kiri vs. gibi sözlerle yetişen ve evet yemek yapmayı da bilmez onlar, siz kızsınız diyerek yetiştirilen erkekler onlar....
Umarım kendi yolunu hayırlısıyla bulur.Merhabalar.
30'a yaklaşmış, hala 4 senelik üniversiteyi bitirememiş, ailesinin evinde kalan adam tavırları. Onun sorunu kendisiyle aslında. Size yansıtıyor. Gereksiz tavırlarla, kendini ispatlama çabası içerisinde.
Kendi yolunu bulduğunda düzelir.
Seninki en azından çalışıyormuş, bari maddi olarak faydası var. Biz ne yapalım? :) Anneannem onun aldığı öğrenim kredisi borcunu bile küçümsüyor, çok bi miktar ödemeyecek, o mezun olunca işi hazır, iş bulması kolay, maaşı çok iyi olacak falan diyor. Kredi hakkında kadıncağıza ne dediyse artık...Benim dayım ve ananemde aynı şekil dayım çalışıyor gezmeye ananemle giderler ananem olmadan bişey yapamazdı şimdi nişanlanıcak bi kız buldu ananem depresyonda dayım evlenicek yalnız kalıcak e dayım maaşınıda ona veriyodu artik vermiycek bazı anneler gercekten cok bencil yıllarca kendini düşünüp evlendirmedi şimdide evlenicek diye sevineceğine yasta
Anneannem öyle bir insan değil ama ben dayımı şımarttığını düşünüyorum, geri kafalı bir insan değil anneannem ama oğlunu şımartmış bence ve farkında değil, veya kabullenmek istemiyor. Annem ve teyzem kaç kere konuştu bu konu hakkında. Ablaları olarak eleştirdiklerinde bile toz kondurmuyor oğluna.