Derdiim çooook büyük..

Ershd .!.:

Yaşım 27, ev işlerine alışkınım yani hep yapardım ama çalıştığım için böyle sık değil.. Baba yurtdışında, ayrılarda. Ev işi değil ama anneminde benimde moral hep bozuk, o çok geriyor aslında.. Uzerimizden atamadık yükü..

Genişletmek için tıkla...

Biraz daha sabır diyebilirim sadece; neyse ki çok küçük değilmişsiniz diyeceğim.

Çünkü öbür türlü anneniz de daha çok tedirgin olurdu; sizler birbirinizi anlayabilecek iki kişi konumundasınız.

Havalar da kötü; hastalık ve ne olacağını bilememe psikolojisi bir araya gelince yormuş sizi; az sabır sonrası her şey daha güzel olacak

Annenizin komşusu; arkadaşı; uzak akrabası vs. birini size oturmaya çağırın; siz çayları vs hazırlayın onlar otursunlar; siz de arada çıkın dolaşın...

Dışarı hayatı olan kişilerin eve kapanması zordur; siz çalışıyormuşsunuz da birden evde ve hasta ile olmak sizi de hasta edebilir. Sürekli, evde bir düzeniniz olsa idi sadece hastalık psikolojisi olacak iken şimdi her şey üst üste geliyor gibi olur.

Anneniz iyi olacak ve sizi iyi görürse daha da iyi olur

hannesli .!.:

ihtiyacınız olan tek şey zaman..
zamanla annenizin düzeldiğini kendi kendine yetebildiğini görünce biraz biraz kendinize döneceksiniz..
bu hem sizi hem annenizi iyi hissettirecek ve moraliniz, gülen yüzünüz, umudunuz yerine yavaşça oturmaya başladığında ise her şey eskisi gibi belki eskisinden daha güzel olacak..

annenizi kaybetme korkusu yaşıyor olmanız nefesini kontrol etmeniz vs hepsi hepsi zamanla azalarak bitecek.. kaybetme korkusunu hep hissedeceksiniz ama bu kadar şiddetli olmayacak..

hepsini yaşadığım için sizi iyi anlıyorum ama gercekten düzeliyor her şey..

Genişletmek için tıkla...

Umarım tez zamanda hepsi azalarak biter endişelerimin..

Ershd .!.:

Sizde böyle umutsuz olmayın, 2 aylık hastane sürecinde ne hastalar gördüm tedavisi yok denmiş ama moraliyle yaşama sevinciyle yıllarca yaşayan, doktor değil Rabbim bilir..

İnşallah Allahım hepimizin sevdiklerini bizlere bağışlasın, tek anneme değil butun şifa bekleyenlere şifa nasip etsin..

Güzel dileklerin için çok çok teşekkürler :)

Genişletmek için tıkla...

Rica ederim canım. Kendini bırakma. Annen de senden güç alıyor bunu unutma.

geçmiş olsun canım ya bu kadar dert etme her şey olacağına varır her an her şey olabilir hayattan keyif almaya bak sağlıklı ol ki annenden senden güç alsın

Durumun durumuma o kadar çok benziyor ki mesajini okurken resmen agladim.
Cnm annm hasta. Hastnedeyiz biz haftalardir. Hastne oncesi de evde hep hastaydi hastne sonrasi da evde temel ihtiyaçları için bile bakima muhtac olacak. Calisan memurum güya. Bu zorlu süreçte yanimda arkadas adina akraba adina tek kişi yok. Teyze kızı vardi arada gorustugumuz o bile aramiyor anlayamiyorum. Yalnizligin otelenmisligin dislanmisligin acisi da ayri bir dert bu zorlu süreçte. Aile içi iliskiler berbat. Gelin denilen zati muhteremler bu dönemde bile kendi egolarinin derdinde. Kisacasi anneme kendime hayatima herseye üzülüyorum ama uzulmek hicbirseyi duzeltmedi.beynim yaniyor resmen.
Allah size de bize de tüm darda kalanlara yardim etsin sifa versin gonlumuzu genisletsin. Amin.

daisysun .!.:

Durumun durumuma o kadar çok benziyor ki mesajini okurken resmen agladim.
Cnm annm hasta. Hastnedeyiz biz haftalardir. Hastne oncesi de evde hep hastaydi hastne sonrasi da evde temel ihtiyaçları için bile bakima muhtac olacak. Calisan memurum güya. Bu zorlu süreçte yanimda arkadas adina akraba adina tek kişi yok. Teyze kızı vardi arada gorustugumuz o bile aramiyor anlayamiyorum. Yalnizligin otelenmisligin dislanmisligin acisi da ayri bir dert bu zorlu süreçte. Aile içi iliskiler berbat. Gelin denilen zati muhteremler bu dönemde bile kendi egolarinin derdinde. Kisacasi anneme kendime hayatima herseye üzülüyorum ama uzulmek hicbirseyi duzeltmedi.beynim yaniyor resmen.
Allah size de bize de tüm darda kalanlara yardim etsin sifa versin gonlumuzu genisletsin. Amin.

Genişletmek için tıkla...

Malesef herkes iyi gün dostu artık.. En yakınlarımız bile ne aradı ne sordu, ağız ucuyla birşey lazımsa arayan diyen oldu, o kadar. Annem ben kucuk kız kardeşim kaldık böyle.

İki çocuk annesi gibi oldum bi anda, çok şukur annem temel ihtiyaçlarını ufak ufak halletmeye başladı son birkaç gündür, bi yarım saat oturucak vakit bulabiliyorum..

Zor ya ne diyim, Rabbim şifa bekleyen herkese şifa, bizlerede güç kuvvet sabır versin..

Gelmis gecmis olur insaallah Allah yardim etsin

Ershd .!.:

Kızlar merhaba.
Beni az çok hatırlayan vardır.

Bu sefer derdim 3-4 ay içinde alt üst olan hayatımız..

Ekim ayından beri doktor hastane koşturuyoruz, annemin karacigerinde kötü huylu tümör tespit edilmişti.
Çok çok şükür ki ameliyat olma şansımız varmış, çokta iyi bir doktor çıktı karşımıza ve kurtulduk.. Koruma amaçlı kemoterapi alacağız muhtemelen, henüz doktorumuzla görüşmedik.

Ben bu süreçte işten ayrıldım, anneme bakıyorum. 2 teyzem var lakin evli, evleri uzakta. Hastane sürecinde yanımızdalardı tabi, ama eve çıktık ve her iş bende..

Tahmin edersiniz ki çook çook yıprandık bu süreçte. Ameliyat 3 aşamalı oldu, 3 ameliyatta alınabildi. Yeni bir teknikmiş.

Ocak ayının başında yattık hastaneye, şubatın sonunda eve çıktık. 2 koca ay hastane evimiz oldu.. Ameliyathane kapısında beklemek olsun, yoğun bakım önünde sabahlamak olsun.. İnanılmaz yıprandım ve kendimi kaybettim artık..

3-4 aydır ne saç taradım, ne makyaj yaptım.. Sürekli üzgün, sürekli depresifim.. Annemde aynı şekilde, ya birdaha olursa diye şu an iyi olduğuna bile sevinemiyor.

Annemi emanet edicek kimse yok, markete bile koşa koşa gidip geliyorum, evde gaz bitiyor koştur koştur 5 dk içinde almaya çalışıyorum.. Sürekli ağlama modundayım, toparlanamıyorum silkinip kendime gelemiyorum. İnanılmaz kaybetme korkusu yaşıyorum annemi, bakıp bakıp ağlayasım geliyor. Hayatımız alt üst oldu bizim.. Çare bulamıyoruz, toparlanamıyoruz bir türlü..

Ev işlerindede yardımıma gelicek kimse yok, hem temizlik hem yemek, anneme bakıyorum vs vs.. Gün sonunda bel ağrısından yığılıcak gibi oluyorum..

Yaşama sevincinin en ufak kırıntısı bile yok içimde, hergün şükrediyorum Rabbime bitti, kurtulduk diye ama hergün korku içindeyim, panik içindeyim.. Her uyuduğunda annemin nefes alış verişini takip ediyorum, 2 dk odama gidip otursam vicdan azabı duyuyorum..

Kızlar mutlaka vardır aranızda boyle surecler yaşayan, ben nasıl toparlanırım, nasıl kendime gelirim.. Sizin yorumlarınıza, fikirlerinize, görüşlerinize çok ihtiyacım var şu an..

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle Allah annenize acil şifalar versin tez zamanda iyileşsin inşallah .Ben teyzemi ve dayımı bu sebepten kaybettim çok kısa bir süre içerisinde alışmak mümkün değil devamlı aklımda gözlerimin önündeler son evrede yakalamışlardı .Teyzemde metastas vardı ciddi şekilde . Yapılabilecek hiç bir şey yoktu ameliyat bile olamadılar . Etrafımda çok fazla kanser hastası var . Bu illet hastalıktan Allah herkesi korusun bir kanser hastasının nasıl bu hastalıkla boğuştuğunu görmeden o hastalığı anlayamıyormuş insan ben bunu anladım .Ben sizin üzüntünüzü anlıyorum .