Depresyondan çıkamıyorum

kızlar nasılsnz
antidepresyon ilacı bırakalı yaklaşık 1 ay oldu
şuan çok rahatım..ilk başlarda başdönemsi yaptı
şimdi bir yan etkii yok çok şükür
ilacı kullanırken uyku sorunum ve beslenme sorunum oluyordu
şuan 2 aylık hamileyim..ve bebeğim malesef 10 gün ilacı kullanmış oldu
dr. bişey olmaz dedi...bilmeden tam vaktinde bırakmışım
eğer depresyon gibi bir durumunuz varsa;
rica ediyorum hemen ilaç kullanarak kenidnize zarar vermeyin
bu konuda dr. larda hassas olmalı ama kiminn kolayına geliyor sanırım
hayatta olduğumuz sürece elbet olumsuz olaylarla karşılaşacağız
hep aynı noktda durmak dünya yaşantısana zaten terstir..
hayat sabit olsaydı bu durum ancak olurdu...ama değil
hep nokta hep virgül hep soru işateri ile kelimeler birleşmez
ama şu gerçek ki bazen elimizde olmayan sebeblerden dolayı
olumsuz olaylarla karşılaşarak depresif ruh hali oluşmuş olabilir
bu konuda hemen ilaç konusuna karar vermeyelim
sonucu ağır oluyor...ve yan etkilerini düşünmek gerek
mücadele, sabır, dua , sosyal etkileşim vs....iradeli olmak zorundayız
şunu da belirtmek isterim ki yediğimiz besinlerin de ruh halimize etkisi var
bağışıklık ssitemi güçlü olan kişiler her konuda daha kolay mücadele ederler
çok yemek önmli değil...vücüdün neye ihtiyacı varsa onu yemeliiz
ben haşimato hastalığım olduğundan bağışıklık sistemm çalışmıyor
ve kolay hasta oluyorum..
kendimi halsiz ve yorgun hissedince daha çok depresif oluyorum
şimdi bu hastalıktan sonra yedkleirme daha dikkat etemeye başladım
uyku sorunm çoktu maalesef
içtiğim ilacın etksi de vardı
melotonin hormonu çok önmli bağışıklık sistemi üzerinde
ve bu hormon gece saat 22 ile 3 arasında çalışır
bn bu saatlerde uyumazdım
şimdi uyuyorum çok şükür..ve eskisine göre çok iyiyim
size tavsiyem depresyona yatkınlığınız varsa;
uyku düzeninizeve beslenmenize dikkat etmeniz
inanın bu konu hakkında çok faydası var
şu sıralar tam bahar havası bunun güzelliğini yaşayın
her insanın zevki, hoşlandığı şeyler farklı olabilir
ben muzik ve çiçekleri çok severim
onlarla olunca seratonin hormonum artıyor
yani işe kendinizi tanımakla başlayın
kimle neşeleniyorsanız onunla birlikte olun
kimle hoşanmıyorsanız ondan uzak durun
sürekli olumsuz düşenceleri ağzından düşürmeyen insanlar beni endişeye daha çok sürüklüyor.. o yuzden pek muhattap olmuyorum o kişilerden....
kendinize iyi bakın :)a.s.a.s.a.s.

kiM üZebiLirki beNi beNdeN başKa?
kiM doLduraBiLirKi içiMdeki BoşLuğu Ben isTemessem?
kiM mutLu eDeBiLir Beni Ben HaZır DeqiLsem
kiM yıKar yıPratır Beni Ben İzin VeRmessem
kiM seVer Beni Ben Kendimi sevMessem
Herşey Bende BaşLar beN de BiTer..
 
:çok üzgünüm:iyileşmek için uğraşıyorum sevdiğim insanlarla beraber oluyorum ama olmuyor yine çok kötüyüm, yakınlarıma anlatıyorum ben hastayım diye inanmıyorlar, senin hiç bir şeyin yok diyorlarmafoldumbensen herşeyi kafana takıyorsun ondan böylesin diyorlar.ben bu durumdan nasıl kurtulucam bilmiyorumsenağlama
 
ben yaklaşık bir yıldır tedavi görüyordum önceleri iyiydim ama doktorum şehir değişikliği yaptı ve ben başka birisine gittim.adam bana çok ters davrandı şuan daha alt üstüm.hiç bir doktorun hastasının yüzüne karşı yadırgama lüksü olamaz.çıkmazlardayım...
 
bende sonunda doktora gittim depresyon teşhisi koydu.ilaç verdi ama daha ilaçları içme cesaretini kendimde bulamadım neden dersen, çevrenin etkisinden işte içersen şöyle olursun ,böyle olursun, sürekli uyursun,ilaçlara bağımlı olursun daha bir sürü şeylerkafamçokkarıştı
 
aylar sonra merhabalar:)

hemen hemen 7 aydır depresyon tedavisi görüyorum. ve artık ilacı bırakma aşamasına gelmiş bulunuyorum....

bu demek değil ki çok mutluyum mutluluktan uçuyorum bunu baştan belirteyim. hala arada sırada bunalıyorum, sıkılıyorum, ağlamak istiyorum ama bunların mantıksız düşünceler olduğunu biliyorum ve kendimi olabildiğince uzak tutuyorum.
bi de tedavi sürecimden kısaca bahsedeyim tedavi olan arkadaşlara örnek olur belki:

ocakta başladım tedavime, travmatik bi olay sonrası
1.ilk önce 50 mg ixel kullandım(başka konularda da ilaç isimleri geçiyordu, sanırım problem yaratmıyor)
2.bir ay sonra kontrole gidip de istediğimiz etkiy almadığımızı görünce günde 2 kes 50 mg kullandım
3.bu haziran ayına kadar devam etti.
4.haziran ayında ruhsal dalgalanmalarım had safhaya çıkmıştı. birden çok mutlu olup, birden bire ağlayabiliyordum. bazen günlerce uyuyordum. bu durumda bir ay xanax tedavisi oldum. sabah çeyrek, öğle çeyrek ve akşam yarım. bu ilaç bana oldukça iyi geldi. yeşil reçete ilacı olduğu için bağımlılık yapma özelliği fazla olan bi ilaç. bununa tedavim 1 ay sürdü tabi günde 2 kez 50 mg ixel almaya devam ettim.
5. bundan 15 gün önce xanax tedavim noktalandı ve günde 2 kez 25 mg lık ixel tedavisi şeklinde devm etti.
6. bugün itirbariyle ixel tedavim gün aşırı 25 mg oldu. buna 2 ay devam edip tekrar kontrole gideceğim.


benim durumumda olan herkese geçmiş olsun diyorum. burdan sorusu olanların sorlarını cevaplayabilirim
 
uzun süredir depresyondayım bunun farkındayım ama tedavi olamam maddi imkansızlık var devlet hastaneleride 5 dk dinleyip ilaç yazıo gönderio..acaba özel hastaneler ssk daha az fiyata bakıomu onuda bilmiyorum nese


kendimi hiç bi işe yaramaz buluyorum
durduk dura ağlıyorum
kendi kendime konuşuyorum
evde tek başımayım bazen kapıdan dışarı çıkmadığım 1 hafta bile oluo çıktığımdada zaten markete bişiler almaya çıkmış oluyorum..bi kaç kez kendi kendime çarşıya çıktım ama olmadı olmuo
okulum bitti ve ben eve döndüm bir tek arkadaşım yok...
asosyallik başladı
asla kendime gövenemiyorum
sınıfın en aptal insanları şuan çalışırkenken ben okulu bitiridiğimden beri işsizim elimi neye atsam ters tepiyor..bi kaç iş buluyorum anında aksilik çıkıyor...
ve 2 gün önce 7 yıllık ilişkimde bitti
napcam ben bilmiyorum
 

birazcık araştırmayla devlet hastanesinde uygun bir psikiyatri uzmanı bulabilirsin. ben devlet hastanesinde tedavimi oldum ve gayet memnun kaldım.

Bi de şu düşünce benim işime çok yaramıştı belki senin de işine yarar: Daha çok genciz ve mutlu, neşe dolu geçirmemiz gereken zamanımızı neden daha güzel bi hale getirmek için savaşmayalım. işte depresyonla savaşmamın en büyük sebebi.... buraya yazmadım ama ben de erkek arkadaşımdan ayrılınca bu hallere düşmüştüm. ama kendimin kıymetini zamanla anladım. o insanla bi daha bi araya gelmedik. hala da hayatımda kimse yok ama bunu büyük bir sorundan bir fırsata dönüştürmek de bizim elimizde.....
 
bende kendi kendime diyorum bunları ama işin içinden çıkamıyorum aklıma gelio.

devlet hastanesine gittim ve tıklım tıklımdı en fazla 10 dk ilgileniolar oda ilaç yazıp gönderilio
 

mrb,
depresyon bölümde yazini okudum cok sasirdim gecmis olsun canim. Biraz patadan olacak sorum ama, uyku esnasinda bagirma olayi kendi kendine konusma olayi ve rüyanda gördügün cinsel saldirilarlami alakali tekrar kusura bakma cünkü bayagi özel konu özelden mesaj atamadim yeni üye oldugumdan 100 yorumdan sonra özel mesajlasa biliyormusum buyüzden burdan yazdim...tekrardan gecmis olsun canim
 
bende yeni basladim tedaviye ben cok kötü seyler yasadim bu hastaliga iyice battigimi farkettim ama sanki cokmu gec kaldim hissi var icimde hep. Nedense birtürlü yardim almaya cesaret edemedim. Yasadigim sorunlar hakkinda konusmak cok zor zaten doktorumada hepsini acilmam imkansiz gibi belki daha yeniyim ondan bilemicem. Doktorda az bucuk sorunlarim hakkinda acilinca ordan eve dönerken cok ama cok pisman oluyorum anlattigima icime pismanlik cöküyor neden anlattim diyorum kendi kendime huzursuzluk sariyor icimi ve o gece hic uyuyamiyorum kafamda hep neden anlattin bu saklanmasi gereken konuydu diyorum merak ettigim sizlerdende böyle durumla karsi karsiya kalan varmi? Benim 7 seansim protokoll icin konusmalarim oldu asil tedavi süreci baslamadi daha aceba basta böyle olup sonradan gecici bir durummu zaten simdilik konusmalarimi protokoll yazacak olan doktorla yapiyorum asil tedavim kendi doktorumda basliyacak. Allah hepimize sifa versin
 

Antidepresif haplara baslayanlar icin bir onerim bu haplar hemen etkilerini gostermiyorlar. 6-8 hafta sonra ancak ruh halinizde bir degisiklik gorebiliyorsunuz bundan once enerji geliyor ama bir mutluluk veya huzur gelmiyor o yuzden cogu hasta hap kullanmayi birakiyor, eger basladiysaniz yardim etmiyor diye birakmayin soyledigim gibi aylar cekiyor.
 

simdilik hic birsey kullanmiyorum hap istedim ama tedavi süreci tam olarak baslamadigindan yazmadi doktorum. Bana sadece bir hap önerdi tamamen bitkiselmis Laif 900 Balance diye tedavi tam olarak baslamadan yazmam dedi bakalim ileride nasil olacak. Benim sorunum konustukca kendimi iyi hissetmiyorum icime pismanlik cöküyor gecici biseydir insallah.
 
2oli yaşalrın başlarında özel kurumlarda iş sorunlarıyla uğraştım..Hatta uzaktan ama derince bir aşk acısı yaşadım..Güçlü kuvvetliydim ozamanlar..Başka bir şehirde çalışırken, lojmanda kalmamdan ve o şehirde birlikte yaşadığım ablam ve eniştemden kaynaklanan hafif bir depresyon başlamıştı,hissediyordum.Ama kesinlikle hafifti.Tahammülüm vardı ozamanlar..Kesinlikle vardı..Keşke ozamanlar bazı şeylere çok tahammül etmeseydim..Evlendim;evlilik konum,aile sorunları oldu.işten ayrılmış evde oturmaya başlamıştım.Babam uzun süre hastanede yatmıştı,bu zor süreçte hep yanında olmuştum.Ablamın biri eşinden ayrılmış ve etrafa zehir saçıyordu,ben de nasipleniyordum..Eski eşin ailesi habire laf sokuyor,dibimizden ayrılmak istemiyordu..Eski eş duyarsızdı,sevgisini belli etmezdi..Kendimi yalnız hisseserdim..Ama tahammülüm vardı ozamanlar...Vardı kahretsin..
Boşandım tam oldu..Tepetaklak oldum..Sonra birini sevdim,o da terk etti..Tepetaklaklılılığım 4 yıldır devam ediyor..Sanıyorum ki ben artık iflaf olmam...Esksii gibi değilim..Sorunlara tahammülüm kalmadı..İhmalkarlık var hep..İnsan içine(akraba gezmeleri,iş arkadaşları sohbetleri) çıkasım gelmiyor..Kişiliğim bu sanıyorlar iş arkadaşlarım.Oysa depresyondayım...Ondna bu kadar suskunum insan içinde..Buduurmla mutlu olmaya depresyonumla barışık olmaya çalışyorum,aksi halde kendime olan az güvenim de gider..Kendimi her halimle en kötü halimle sevmek ve elimden tutup kaldırmak zorundayım...
2 yıldır İlaç alıyorum fayda etmiyor..Zararı dokunmuyor en azından..Daha önce hangi ilacı kulandıysam yan etki yapmıştı..Depresyon yıldan yıla her sorunda artıyor..Çare bulamıyorum..Böyle olmak istemezdim..
Tam kritik çağda boşanma oldu,30 yaşında.Belki de bunun belki de başka şeylerin kimbilir nelerin .. meyvelerini topluyorum..Ne bileyim o boşanma olmayacaktı..Hadi o oldu..E..beni terketmeyecekti..Hadi E.. terketti..Güzel ömür boyu sürecek bir aşk bulmalıydım..
Neyseki artık kamuda işim var(çalışmak zor gelse de)..İstediklerimi alabiliyorum.Aileme yakınım..Ailemle aram düzeldi..Kendime ait yalnız kalabildiğim bir evim var...Eskiden bu şartlarda yaşasaydım kesinlikle daha güçlü olurdum şimdi..Ama gel görki ben yıkık bir bina gibiyim artık..
 
Son düzenleme:
üzüldüm senin adına ama hayat devam ediyo hepimiz bi şeylerle sınavdan geciyoruz hiç kimse çok mutlu degilki zaten herkezin bi problemi sorunları var üzülme kendinide sıkma hayata bakış acını degiştirmeye çalış eski defterleri kapat gecmiş gecmişte kalmıştır artık hep ileriye bak yoksa mutlu olamzsın hiç birzaman arkadsım nekadr sanşlısınki bir evin var işin var elin ayagın tutuyo insan kendi doktoru olmalı umarım mutlu olursun canım
 
Korkma yalniz degilsin, herkes bu donemden gecer ve normalide budur. Duygularimizla yasariz ve olasi sorunlardan sonra boyle hissetmemiz cok normal. Ama dikkat etmemiz gereken en onemli kisim kroniklesmemesi. Diger hastaliklar gibi, tekrar tekrar hayatimiza girmemesi. Belli bi sure sonra normal yasam bicimimizmis gibi algilar bu sekilde devam ederiz. Sana tavsiyem, hayatini gozden gecirmen. Hayatina degisiklikler katman. Seni mutsuz eden seylerden ve insanlardan bir an evvel uzaklasman. Bu en iyi dostun yada sevgilin olsa dahi. Bazen farketmeyiz, ama etrafimizda ki insanlarin bize olan tutumu, onlarin hayata olan bakislari ve yasadigimiz sorunlar birlesince ruhsal durumumuz maalesef alt ust oluyor, buda bizi zamanla zayif hale getirip, kolayca depresyona sokabiliyor. Depresyon diger hastaliklarin baslangicidir. Bu fiziksel ve ruhsal anlamda insani cok kotu hirpalar.

Bence bi an once silkelenmeye bak ve doktorun cok onermedikce de ilac kullanmamaya bak. Ilac kullandigin surece "ben hastayim, ilaclar beni iyilestiricek" dersin. "Ben hastayim" kismi iste psikolojik anlamda duzelmeni geciktirir. Bazi depressif problemlerinde kullanmadigin zaman suurunu kaybetme riski olabiliyor, o kadar ilerlememisse bence bi anca birak. Benim tavsiyem budur.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

  • Kilitli
Bir derdim var deyip dahasını ekleyenler :(
2 3 4
Yorumlar
78
Görüntüleme
8K
MuneMune hesabı doğrulanmış üye.
P
boşa giden yıllarım, evlilik ve gelecek hakkında
2
Yorumlar
29
Görüntüleme
4K
MrsDelfino
M
S
Depresyondan kurtulamıyorum
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
3K
Ruhum Buruk
Yaşadıklarımı anlamlandıramıyorum: eski sevgilim narsist miydi?
3 4 5
Yorumlar
90
Görüntüleme
28K
ZemheriPoyraz
Saç Uzatma Yöntemleri Saçı hızlı uzatma günlüğü fotoğraflı
9 10 11
Yorumlar
212
Görüntüleme
130K
gecevekedicik
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…