demans(bunama) hastası yakını olanlar

E

esmergizmo

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
23 Ocak 2013
8.104
10.537
arkadaşlar selam konuyu bi arkadaşım için açıyorum.

babası demans hastası geçen ay kayıp düştü kalçasını kırdı ameliyat oldu. ama adam ameliyatını bile hatırlamıyor. işin garibi hiçbir ek hastalığı yok babasının dolayısıyla fiziki olarak çok sağlam güçlü ve aktif ve zaptetmek çok zor oluyormuş. kalçasını tekrar kırmaması için nekahat süresinde kontrolde tutmaya çalışıyorlar ama adam durmuyor. evden dışarı çıkmaya çalışıyor, camları kırıyor vs. tüm ailenin siniri bozuldu kontrol edeceğim derken gece gündüzleri kalmadı. bakıcılar bile durmuyor.

psikiyatriden ilaçlarını tekrar düzenlettirdiler o kısımda umarım bir gelişme olur ama ev içi bakımı için tavsiyesi olan olursa sevinirim. mesela bi odaya kitleseler daha kötü mü olur, yatağa bağlasalar nası olur, bu arkadaşım ve kardeşleri de çalışıyor, anneleri vefat etti başına bakıcı tutmaları gerekecek sanırım her bakıcının katlanabileceği bir hasta da değil, işin kötüsü bazen çocuklarını bile tanımıyor bakıcıya napar bilinmez. onlar da nasıl yapsalar bilemiyorlar. çok zor bi durum gerçekten. etrafında bu tip hastası olan varsa siz neler yaptınız yazarsanız sevinirim ben ileticem.
 
Laale .!.:
Bence profesyonel yardım şart.
Bakım merkezlerini araştırırdım ben olsam.
Çok geçmiş olsun.
Genişletmek için tıkla...

teşekkürler. ben de önerdim ama vefat eden annesi söz verdirtmiş bakacaksınız vermiceksiniz diye o yüzden yanaşmıyorlar bakım merkezlerine. bir de akrabaları sanırım laf eder diye çekiniyorlar.
 
dollface .!.:
teşekkürler. ben de önerdim ama vefat eden annesi söz verdirtmiş bakacaksınız vermiceksiniz diye o yüzden yanaşmıyorlar bakım merkezlerine. bir de akrabaları sanırım laf eder diye çekiniyorlar.
Genişletmek için tıkla...
Akrabaları zaten umursamam da anneme verdiğim sözü de tutamazdım sanırım ben.
Gerçi öyle bir söz zaten vermezdim ya.
 
Bu alanda uzman eğitimli bakıcı

Evde bakım hizmeti birimleri var bazı hastanelerin ve belediyelerin

Oralardan araştıracaklar

Ama yatağa bağlamak odaya kilitlemek vs olmaz

Zaten aklı ermediği için yapıyor şu an yaptıklarını daha agresifleşir

Sakinleştiren ilaçlar verebilir doktoru özellikle gece uykusu için vs
 
Laale .!.:
Akrabaları zaten umursamam da anneme verdiğim sözü de tutamazdım sanırım ben.
Gerçi öyle bir söz zaten vermezdim ya.
Genişletmek için tıkla...

hastalığından önce de insanlara çektiren bir babaymış yani böyle bir bakımı haketmiyormuş ama onların kararı bişey diyemem buna. anne sevgisi işte.


dediklerim absürt zaten ama aklı olmayan hastaları hastanede bağladıkları için aklıma o geldi benim. gece uyusa bile bunun gündüzü var vs. yani sakinleştirici ilaçlar verilirken bile çok aktifti, şimdi ilaç değişikliği yapıldı umarım etkiler bu kez. at gibi denir ya öyle bünyesi. eski topraklıktan mı nedir gerçekten etki etmiyor. ameliyat sonrası bile diğer hastalar 2 hafta sonunda yürümeye başlarken bu ameliyat gecesinde herkes uyurken kalkıp tuvalete gitmiş öyle katır gibi bir bünyesi var. çok acayip bir durum.

annemin bu tarz bir hastası olan arkadaşı var ama annesi hem yatalak hem de çok aktif bir kadın değil bakım evinde şu an. ama böyle bir adam bakım evinde nasıl durur bilmiyorum eziyet ederler diye korkuyorlar herhalde.

ama tüm aile sinir hastası oldu hepsi ilaca başladı durulmuyor çocuklar bile ağlıyor falan fena yani durum.
 
dollface .!.:
ama tüm aile sinir hastası oldu hepsi ilaca başladı durulmuyor çocuklar bile ağlıyor falan fena yani durum.
Genişletmek için tıkla...

Bu zaten bu hastalığın sonucu

Önce hasta yakınları hastalığı kabullenmeli

Doktorlar kim bakıyor deyip ona da sakinleştirici başlıyor zaten

Hasta bilinçsiz ama dağ gibi bu nedenle hasta yakını onun bazı şeyleri yapamamasını vs algılayamıyor ya da neden söz dinlemiyor diyor vs

Bu bir ekip işi sırayla bakılacak bakıcı da olacak herkes kendine özel Zaman da ayıracak

Bir de süreç belirli değil bir yakınımızın babası 90larında vefat etti

25 yıl falan bu şekilde hastaydı
 

of 25 yıl. gerçekten insanın ömründen ömür gider. allah korusun ben duyardım da ilk defa birinci ağızdan dinliyorum çok üzülüyorum valla. yardımcı da olunamıyor belki dedim kk dan farklı bir fikir çıkar.

şu nekahat dönemi bitsin babasının bakım evi konusunda ben ona biraz baskı yapmaya çalışayım madem. arkadaşım da yoğun çalışıyor ve bekar sanki piyango ona kalacak gibi duruyor ailede ama insanın ömründen ömür gider böyle o kadar uzun yıllar.

ben bu kadar uzun sürdüğünü bilmiyordum çünkü progresyonu hızlı gelişiyor annesini 6 ay önce kaybetti ondan sonra babası aniden kötüleşti zaten. hatta düşmesi bile hastalığından olmuş karda dışarı çıkacağım diye inat etmiş tutamamışlar kayıp düşmüş.

hasta yakınları kabullendi ama karışık duygular içindeler. zaten anne acısı daha yeni anladığım kadarıyla baba da şerefsizmiş annemin ettiği beddualar tutuyor falan diyor. bilemedim karışık mevzular
 
Benim anneme 46 yaşındayken alzheimer teşhisi kondu. Şu an 51 yaşında. Anlattığınız hastaya oranla çok sakin, ara ara agresifleştiği oluyor. Aynadaki yansımasını başkası sanıp benim elbiselerimi çalmış vs diye aynalarla kavga ediyor. Evdeki bütün aynaları kapattık. Sadece benim odamdaki ayna açık o da onun kolaylıkla görebileceği bir yerde değil, ben evde olmadığımda kapısını kilitliyoruz odamın. Bir ara kendine zarar verme olasılığı olan davranışları vardı, banyolu yatak odasına kilitledim ara ara bikaç saatliğine. Geceleri uyanıp çıkıyordu, evden çıkmaya çalışıyordu falan. Kilitli olunca aa bu açılmıyo deyip uyumaya devam ediyordu.

İmkanımız olsa kesinlikle hastalığına özel bir bakımevinde kalmasını isterdim. Sadece bize olan zorluğundan değil bu hastalığı bizden çok daha iyi bilen bunun eğitimini almış insanlar ona çok daha iyi bakar. Biz ona nasıl yaklaşacağımızı bilemiyorduk başta. Çok kavga ediyordu bizimle sinir krizleri geçiriyor ağlıyor tabak çanak kırıyor kendine vuruyordu vs. Babam bakıyor şu an ama günün büyük çoğunluğunda yalnız. Durumumuz el vermiyor maalesef bakıcıya da.
 


çok geçmiş olsun. gerçekten çok zormuş kolaylıklar diliyorum. aynı şekilde bu da çıkmak istiyormuş sürekli dışarı. tv ile kavga ediyor ordaki insanlarla konuşuyor hani tv açıp karşısına bıraksalar olmuyor da.

kapı kitli olunca kendine zarar verme gibi şeyler yapmadı değil mi?
 

Yok hayır sakin karşıladı o durumu ama dediğim gibi sadece 1-2 saat ya da geceleri kilitledim. Odasında pek kendine zarar verebileceği eşya yok zaten. Tabak ve bardaklarla kafasına vuruyordu. Evimiz de 2+1 amerikan mutfaklı yani yatak odasından çıkınca mutfağa kadar herhangi bir kapı vs yok. Mutfak ayrı olsaydı mutfağı kilitlerdim sadece. Evin kapısını hep kilitli tutuyoruz zaten. Tv olayı bizde de aynı. Eskiden Müge Anlı’yı çok severdi sabahtan ona açıp bırakırdık. Hastalığının ilk zamanlarında küstü Müge’ye de sonra kavga etmeye başladı. Biz spor programı izlediğimizde de stüdyodaki yorum yapan adamlara bağırıyor mesela siz artık evinize gitsenize yeter diyor falan. Ama mesela eskiden sevdiği bikaç kişiyi hâlâ seviyor. Orhan Gencebay, Beyaz, Tarkan falan. Onları görünce tvnin dibine gelip onlarla sohbet ediyor. Bir de müzikle arası çok iyiydi hastalıktan önce de. Sevdiği şarkıcıları falan açtığımızda mutlu oluyor sakince oturup dinliyor, eşlik ediyor. Yeni şarkıların sözlerini bile öğrenebiliyor. Müzik onun tutunacak son dalı olarak kaldı anlayacağınız. Erkek hastalarda daha zor durum. Yengemin de babasında var aynı durum. Çok daha agresif ve dışarı çıkma isteği oluyor. Annem ev hanımıydı zaten çok dışarı çıkmak günlük hayatının bir parçası olmadığı için o kadar isteği yok ama her gün çalışan gününün büyük çoğunluğunu evin dışında geçiren insanlar için çok daha zor bu hastalık Benim verebileceğim tek öneri özel bir alzheimer merkezinde bakımevinde bakılması. Çok farklı bir hastalık çünkü bu inanın. Hani ‘anne/baba yatalak oldu, hastalandı onca çocuğu sahip çıkmadı’ denilecek bir hastalık değil bu. Ailesinden kimse bu hastalığın hastasına bakacak özel eğitimli değil sonuçta.

Hele ki hastanın ara ara kendine gelip ‘Ben niye böyleyim’ diye ağlaması var içimi paramparça ediyor.
 


gerçekten çok zor umarım siz de yardım alıyorsunuzdur. ben anlattıklarınız ışığında evde bakım yerine bu nekahat dönemi geçince bakım merkezi için ısrarda bulunucam. yanına her zaman gidilebiliyor ziyaret edilebiliyordur sanıyorum ki hani bıraktı kaçtı gibi vicdan yapacak bir durum olmaz.
 
Pff çok zor allah yardım etsin. Benim babaannemde alzemirdı. Sürekli evden kaçardı eve gidiyorum diye kapıyı kilitlemeye başladık mecburen. Tvde spikerlerle konuşur sonra alay ediyorsunuz benimle diye ağlama krizine girer hastanelik olurdu. Lavaboya girse bir saat çıkmazdı girdiği zamanı unuturdu. Eline örgü tutuşturduk böyle duruldu yıllarca bir atkı örerdi kaç metre artk Allah affetsin ama durduramıyorduk kendine zarar veriyordu.Mehmet Ali Erbil’i arkadaşı sanıp sohbetler ediyordu. 70 yaşındaki kadın annem gelecek evi temizlemezsem bana kızar diye tertemiz ediyordu evi Sonraları tuvalet sorunu çok kötüydü. Hiç unutmuyorum hala içim acır çok afedersiniz bir kere cebine koymuş çikolata diye yiyordu allahımmmm aklıma geldikçe ölüyorum ,sonra ağır uyku ilaçları kullanmaya başladı artık durdurdamadık. ALlah rahmet eylesin inşallh aklıma geldikçe içim burkuluyor
 

ya valla bu hastalık hakkında öğrendikçe diyorum ki akıl sağlığım gitmeden huzurla gideyim bu dünyadan çok zormuş cidden.

benim arkadaşın annesine de çok çektirmiş babası gerçekten gaddar görgüsüz ve vicdansız bi adammış. arkadaş dediydi ki annem ona "b.kunla yazı yazarsın inş " dedi daha onu yapıcak bekliyorum tüm bedduaları tuttu diyor. valla siz diyince dedim olur olur
 
bu tarz hastalara evde bakmak çok mantıklı değil. bakımevi ayarlanması daha makul olur. akıl hastalığı dışındaki hastalıklarda evladın bakması gerek ama akıl hastalığı farklı diye düşünüyorum. tüm ailenin ruh sağlığı etkilenmişse fazla beklenmemesi gerekir gibi. yada aileden biri işinden çıkacak kendisini babasına adayacak.
 

Çok zor bende birinci dereceden gördüğüm için hep dua ederim aklımı almadan canımı alsın rabbim diye. Kendi öz evlatları bakmadıda canım annem baktı onca yıl neler çekti kadın sabah işe git gece kv bak yıka pakla konuş et . Herkes için zor oluyor psikolojim iyi dayanmış benimde küçüktüm o zamanlar. Aklına gelemicek şeyler yaşıyorsun.
 
Canim benim babam da demans hastasi. Bundan 2 yil once beyin ameliyatinda beynine pihti atti ve ameliyat sonrasi hem sol tarafina felc indi hem de demans hastasi oldu. Fizik tedaviyle sol tarafi yavas yavas acildi. Simdi geziyor yuruyor yavas da olsa. Babam yer ve zaman kavramlarini karistirirdi. Kendisini baska bir zamanda baska bir yerde sanirdi. Gecenin ucunde disari cikmak isterdi. Binbir iknayla geri yatirirdik. Hadi hamama gidelim derdi ama esi ve 3 kiziyla gidemeyecegini idrak edemezdi. Yine binbir ikna ile vazgecirmeye calisirdik. Biz de cok zor zamanlar gecirdik. Cok sukur simdi eskiye nazaran daha iyi. Tek basina disari cikip kaybolmadan geri gelebiliyor ve absurd istekleri olmuyor. Cok zor. Bakana daha zor. Rabbim sabir ve kolaylik versin.
 
Benim annemde hidrosefali sebebi ile gelişen demans başlangıcı var.
Takılan şantı vücut reddedip dışarı attığı için maalesef şu anda şantsız durumdayız ve kopukluklarımız geri geldi.

Annemin durumu biraz daha farklı. Geçmişi çok net hatırlıyor, her detayı ile. Bugün ya da yakın geçmiş ile ilgili de ciddi kafa karışıklığı yaşıyor.
*Evet bazen ameliyat olduğunu unutuyor. Hatırlatınca hmm diyor, detayları hatırlatınca gerçekten hatırlıyor.
*Bazı sabahlar kalkıp evde kızımı arıyormuş ya da babama "xxx'in kahvaltısını hazırladın mı? servisi gelir birazdan" diyormuş.
*Bir kere babam yanında yatarken çok korkmuş, tanıyamamış, bu adam kim ki demiş. Ertesi sabah aklı başına gelince, iyi bari benim kocaymış demiş. (bu bence en komik anılarımızdan biri)

Şimdi benim annemin durumu omurilik sıvısının beyin içinde toplanması sebebi ile oluşan basıncın getirdiği bir komplikasyon. Şu anda tekrar ameliyat olması için zaman gerekiyor çünkü önce yaranın (hem içten, hem dıştan) iyileşmesi gerekiyor, hem ciğerlerindeki sorunun (koah+emboli) minimuma indirilmesi gerekiyor ve en önemlisi de hem endokrin (ağır diabet hastası) hem de kardiyolojinin (by-pass'lı ve üstüne stentli) tekrar izin vermesi gerekiyor.

Bakıcı asla kabul etmiyor. Babam ilgileniyor. Bizimki zaten gene hidrosefali sebebi ile yürüyemediğinden dolayı kaybolma riski yok ancak bu hastaların en büyük problemi bu. Mutlaka üstlerinde kimlik+yakınlarının iletişim bilgilerinin bulunduğu bir item olmalı. dövme olur, akıllı saat olur bilemiyorum.

Çok zor bir hastalık, hatta annem gibi bir çok ağır(hayati tehlike arz eden) hastalıkları olan bir insanda bile bizi en çok üzen bu. Hidrosefali ve yan etkisi demans. Çok acı bir şey kızının anlık da olsa adını unutmak ya da kalkıp kendi suyunu kendi içememek.

O yüzden hep diyorum ki; en önemlisi sağlık . Geri kalan her şey boş.

Kıssadan hisse: Beyin cerrahisine başvurulup acaba hidrosefali taraması yapıldı mı beyamcada? Bu da akıllarında bulunsun. Ve çok geçmiş olsun.
 
Çok genç 46 yaşında da oluyormu
 
En yakın akrabalarımdan bir büyüğüm demans hastası
Ama o bakımevinde kalıyor ve iyi bakılıyor
Sk sk ziyarete gidiyoruz
Fakat akrabam biraz çelimsiz hicbir saldırgan davranışı da yok
Sadece bir kez kaçma teşebbüsünde bulundu
Doktora sormalısınız aslında...belki sakinleştirici falan verir
 
Son düzenleme:
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Beslenme, yaşlılık, alzheimer ilişkisi
Yorumlar
1
Görüntüleme
3K
CeydaBeyza
C
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…