Benim anneme 46 yaşındayken alzheimer teşhisi kondu. Şu an 51 yaşında. Anlattığınız hastaya oranla çok sakin, ara ara agresifleştiği oluyor. Aynadaki yansımasını başkası sanıp benim elbiselerimi çalmış vs diye aynalarla kavga ediyor. Evdeki bütün aynaları kapattık. Sadece benim odamdaki ayna açık o da onun kolaylıkla görebileceği bir yerde değil, ben evde olmadığımda kapısını kilitliyoruz odamın. Bir ara kendine zarar verme olasılığı olan davranışları vardı, banyolu yatak odasına kilitledim ara ara bikaç saatliğine. Geceleri uyanıp çıkıyordu, evden çıkmaya çalışıyordu falan. Kilitli olunca aa bu açılmıyo deyip uyumaya devam ediyordu.
İmkanımız olsa kesinlikle hastalığına özel bir bakımevinde kalmasını isterdim. Sadece bize olan zorluğundan değil bu hastalığı bizden çok daha iyi bilen bunun eğitimini almış insanlar ona çok daha iyi bakar. Biz ona nasıl yaklaşacağımızı bilemiyorduk başta. Çok kavga ediyordu bizimle sinir krizleri geçiriyor ağlıyor tabak çanak kırıyor kendine vuruyordu vs. Babam bakıyor şu an ama günün büyük çoğunluğunda yalnız. Durumumuz el vermiyor maalesef bakıcıya da.