Merhaba Meltem hanim,
Ben Hollandadan yaziyorum. Yasim 23. Ben cok cabuk sinirleniyorum en kucuk bisey olsa bile hemen sinirleniyorum. Bazen sanki arkamda biri var saniyorum, donuyorumki kimse yokmus. Eskiden cok iyidim herkese karsi ama simdi cok soguk davraniyorum. Yalniz kalmak istiyorum. Kimseyle karsilasmak istemiyorum. icime kapandim.5 senedir bir erkek arkadasim var ve gecen sene beni istemeye geldiler ama vermediler. Simdi yine annemle konusmak istiyorum ama korkuyom yine olumsuz bisey diyecek diye. Bu durumun yuzundende kendimi bi acayip hissediyorum. Ben onsuz yapamam illa olacak ama nasil olacak. Kacmakta istemiyorum ama annemle nasil konusacagimi bilmiyorum. Cunki gecen bi ara actim yine konuyu olumsuz konustu yine ve benim yuzum uyusmaya basladi sinirlendim iyce bayilacaktim nerdeyse ellerim titriyordu ve yuzum uyusmustu hizli hizli nefes aliyordum. Annemide uzmek istemiyorum yine boyle olmak istemiyorum. Kendimi cok caresiz hissediyorum, bu dertler yuzunden saclarim bem beyaz oldu bu yasimda
( Vermediler diye simdi arkadasimi kiskanmaya basladim dusunceler olusmaya basladi ya beni birakirsa felan diye. Bunlari dusundukce delirecek gibi oluyorum. Burda bir piskologa gitmek istemiyorum. Bana yardim edin nolurr.
Saygilarima,
Cankiz