Merhaba Arkadaşlar,
pek dert veya sorun anlatmasını beceremem ve eğerki cümle kurmamda bir hata oluşur ise kusuruma bakmayın.
Şimdi Konu başlığındaki Soruyu Davet etmelimiyim? şeklini anlayabilmek için mümkün oldukça net bir şekilde Özet geçmeye çalışayım.
Küçük yaşta Baba kayıbını yaşamak zorunda kaldım ve onun kayıbı ile Akraba bağlılığında zayıf bir noktaya gelmesine şahit olmak zorunda kaldım. Annem bizi yani abimi ve beni Gurbet ellerde dil bilgisine pek sahip olmadan ellerinden geldiği kadar yetiştirmeye çalıştı.
Burada Akraba olarak 3 yıl evelsi de amcamı kayıp edene kadar o ve ailesi var. Yani anlayacağınız ne anne ne de baba tarafından yaşadığımız Ülke'de yakınımızda kan bağı akrabası bulunmamakta.
Amcamı da kayıp edene kadar kendisi ve Ailesi ile pek bir alakam yoktu, kendileri arayıp sormadılar da.
Onlar ile görüşmesemde (nedeni bayağı derin ve anlatması sabır istiyor) torunun biri ile Sosyal ağ da arkadaşlığım vardı, ve amcamın rahatsız olduğunu öğrenince hemen alınganlığımı ve benim ile ilgilenmemesine rağmen gittim ziyaretine.
Sevinmişti beni gördüğünde ve ilk kez ''kızım'' dediğine şahit oldum. Onu kayıp edene kadar, kuzenlerime destek ve yanlarında bulunmaya çalıştım - kısaca onlardan bunu görmememe rağmen içimden geleni yaptım.
Onu kayıp ettikten sonra tabi Kuzenlerimin psikolojini anlayacak kabiliyetindeyim, sonuçta Baba kayıbını onlardan erken yaşta öğrendim. O sıralar da görüştüğüm yeğenimin Annesi yani kuzenim geçmişte neler oldu bilmiyorum sebebi de şimdi gereksiz, ama eskisi gibi olamaz mıyız? diye bir söz kurdu.
Bende bu cümleye sevinç göz yaşları akıttım ve amcamı kayıp ederken benşm acılarımda tazelendi, ilgi beklediğim zamanlarım mesafelerle geçtiği için de öfkeye de bağlandık.
Her neyse, cenaze günü geldi ve ben amcamı son olarak görmek istedim ve Camii de yanına da girdim. Sonuç olarak göz yaşlarımı tutamadım ve o sıra amcamın en büyük kızı burada şov yapmaya utanmıyor musun? diye atarlandı, birşey demedim. 10 Dakika sonra o da sinirlerine ve kendisine hakim olamadığından erkek kardeşi de ona patladı nedir bu, utanmıyor musun bu şekil kendini sergilemeye diye (demek istediği, amcamın Tabut'u çıkarıldığında sinir krizi geçirmesi. Hani doğal olarak karşıladım ben yinede.
Sonrasında erkek Kuzenim de bu durum ile baş edemediği için gelen misafirlere eviniz yok mu çok mu meraklısınız? diye atarlandı.
Ve yarısı gün benim olmadığım vakit Anneme laf etmişler - tam olarak ne bilmiyorum, annem açık etmek istemiyor ama küfürlü olduğunu öğrendim.
Durum şu ki, kuzenlerim çoğu kez Annelerinden, yani yengem olacak kişiden çok etkileniyorlar ve kendisi zamanından beri benim Annemi çekemez. Onun böyle olması kuzenlerimden örnek vererek kendisine de benzettiğinin farkındayım.
Mümkün oldukça anlatmaya çalıştığım Konuyu kontrol altında anlatmakta zorlanıyorum kusura kalmayın.
Şimdi, o zamandan beri hiç görüşmedik ve aradan yaklaşık 3 yıl geçti.
Aklıma geçenlerde bana ''geçmişi unutalım'' tarzında konuşan kuzenim geldi ve sene sonu Nişanım olacak. Sevgilimde bizdeki durumu biliyor ve anlayış ile karşılıyor. Fakat benim aileden ister şimdi Nişanım var ister seneye Düğünüm onca olaylardan sonra Yenge olacak insanı dahil etmeden kuzenimi davet etsem nasıl olur?
Hata yapıp hatalarından ders almak ve adım atmayı hiç becermemişlerdir, her defasında içimdeki öfke ve hüzün nedeniyle ben attım adımı. Şimdi de benim Anneme hakaret edilmesine rağmen en azından ilgisiz olan Kuzenimi çağırsam nasıl olur? Tekrar sönemeyen ateşler tekrar alevlenir mi?
Sabırla okuduğunuz için teşekkürler ve vereceğiniz yanıtlar içinde emeğinize sağlık dilerim.
pek dert veya sorun anlatmasını beceremem ve eğerki cümle kurmamda bir hata oluşur ise kusuruma bakmayın.
Şimdi Konu başlığındaki Soruyu Davet etmelimiyim? şeklini anlayabilmek için mümkün oldukça net bir şekilde Özet geçmeye çalışayım.
Küçük yaşta Baba kayıbını yaşamak zorunda kaldım ve onun kayıbı ile Akraba bağlılığında zayıf bir noktaya gelmesine şahit olmak zorunda kaldım. Annem bizi yani abimi ve beni Gurbet ellerde dil bilgisine pek sahip olmadan ellerinden geldiği kadar yetiştirmeye çalıştı.
Burada Akraba olarak 3 yıl evelsi de amcamı kayıp edene kadar o ve ailesi var. Yani anlayacağınız ne anne ne de baba tarafından yaşadığımız Ülke'de yakınımızda kan bağı akrabası bulunmamakta.
Amcamı da kayıp edene kadar kendisi ve Ailesi ile pek bir alakam yoktu, kendileri arayıp sormadılar da.
Onlar ile görüşmesemde (nedeni bayağı derin ve anlatması sabır istiyor) torunun biri ile Sosyal ağ da arkadaşlığım vardı, ve amcamın rahatsız olduğunu öğrenince hemen alınganlığımı ve benim ile ilgilenmemesine rağmen gittim ziyaretine.
Sevinmişti beni gördüğünde ve ilk kez ''kızım'' dediğine şahit oldum. Onu kayıp edene kadar, kuzenlerime destek ve yanlarında bulunmaya çalıştım - kısaca onlardan bunu görmememe rağmen içimden geleni yaptım.
Onu kayıp ettikten sonra tabi Kuzenlerimin psikolojini anlayacak kabiliyetindeyim, sonuçta Baba kayıbını onlardan erken yaşta öğrendim. O sıralar da görüştüğüm yeğenimin Annesi yani kuzenim geçmişte neler oldu bilmiyorum sebebi de şimdi gereksiz, ama eskisi gibi olamaz mıyız? diye bir söz kurdu.
Bende bu cümleye sevinç göz yaşları akıttım ve amcamı kayıp ederken benşm acılarımda tazelendi, ilgi beklediğim zamanlarım mesafelerle geçtiği için de öfkeye de bağlandık.
Her neyse, cenaze günü geldi ve ben amcamı son olarak görmek istedim ve Camii de yanına da girdim. Sonuç olarak göz yaşlarımı tutamadım ve o sıra amcamın en büyük kızı burada şov yapmaya utanmıyor musun? diye atarlandı, birşey demedim. 10 Dakika sonra o da sinirlerine ve kendisine hakim olamadığından erkek kardeşi de ona patladı nedir bu, utanmıyor musun bu şekil kendini sergilemeye diye (demek istediği, amcamın Tabut'u çıkarıldığında sinir krizi geçirmesi. Hani doğal olarak karşıladım ben yinede.
Sonrasında erkek Kuzenim de bu durum ile baş edemediği için gelen misafirlere eviniz yok mu çok mu meraklısınız? diye atarlandı.
Ve yarısı gün benim olmadığım vakit Anneme laf etmişler - tam olarak ne bilmiyorum, annem açık etmek istemiyor ama küfürlü olduğunu öğrendim.
Durum şu ki, kuzenlerim çoğu kez Annelerinden, yani yengem olacak kişiden çok etkileniyorlar ve kendisi zamanından beri benim Annemi çekemez. Onun böyle olması kuzenlerimden örnek vererek kendisine de benzettiğinin farkındayım.
Mümkün oldukça anlatmaya çalıştığım Konuyu kontrol altında anlatmakta zorlanıyorum kusura kalmayın.
Şimdi, o zamandan beri hiç görüşmedik ve aradan yaklaşık 3 yıl geçti.
Aklıma geçenlerde bana ''geçmişi unutalım'' tarzında konuşan kuzenim geldi ve sene sonu Nişanım olacak. Sevgilimde bizdeki durumu biliyor ve anlayış ile karşılıyor. Fakat benim aileden ister şimdi Nişanım var ister seneye Düğünüm onca olaylardan sonra Yenge olacak insanı dahil etmeden kuzenimi davet etsem nasıl olur?
Hata yapıp hatalarından ders almak ve adım atmayı hiç becermemişlerdir, her defasında içimdeki öfke ve hüzün nedeniyle ben attım adımı. Şimdi de benim Anneme hakaret edilmesine rağmen en azından ilgisiz olan Kuzenimi çağırsam nasıl olur? Tekrar sönemeyen ateşler tekrar alevlenir mi?
Sabırla okuduğunuz için teşekkürler ve vereceğiniz yanıtlar içinde emeğinize sağlık dilerim.
