Daha dün annemizin...:)

Ben de aşığım oğluşuma. Hep hayalimdeki bebek o. Hani bebek düşününce düşlenenlerden. Hiç hasta olmasın, hiç ağlamasın. Maşallah meleklerimize

o kadar yoğun duygular yaşıyorum ki,ve anlatacak o kadar çok duygular var kiiiii.........
hep söylediğim,düşündüğüm ege mesleğini eline alıncaya,ayakları üzerinde duruncaya kadar bana ömür ver allahım....

Çİçek ya mahvettin beni.Canım ne güzel, ne kadar içten yazmışsın duygularını.

Bravo çiçekcim bir insan anneleği bu kadar net ifade edebilirmi işte budurr ağlamaktan daha fazla bişi yazamıcam yaa :gitme::gitme:

çiçeğimizzz.... teşekkürler yüreğine sağlık... ne güzel ifade etmişsin hislerimizi.... gözleerimi yaşarttın.... Rabbim imtihan etmesin bizleri.....

çiçek yaaaaaaaa
offfffffff
aglıyorum aglıyorum susuyorum yıne aglıyorum
ogluma bakıp yıne aglıyorum
annemı daha cok anlıyorum
annemde bızı boyle buyutmus demkkı. ogluma sen olmasan ne yapardım ben dıyorum. sen olmadan ne yapıyordum ben.
hayatımı bombos yasıyormusum meger.
bak yıne basladım. senağlama

yerimmm kader arkadaşıyız biz seviyorum hepinizi

ağlıyorum gece gece....annelik duygularım tavan yaptı yine...gece uykularımı bölsede...sebepsiz yere ağlasada...onun bi yeri ağrıdığında iliklerime kadar hissetsemde acısını...ben onu çok seviyorum kayıtsız şartsız...canım oğlum benimm...Allahım hiç birimizi yavrularımızla imtahan etmtsin...Saruboceq:

iyiyki varsınız kızlarr hepinizi çook seviyorumopuyorumnanaktan

yaaaa ağlamak istiyorum..eskiden hiç böyle iç geçirmezdim artık sürekli iç geçirir ağlar hüzünlenir buluyorum kendimi..çok şanslıyız biz çok..allahım ne kadar güzel sağlıklı evlatlar nasip etti..ne kadar şükretsek az..

bu arada ben de çok seviyorum kızlar sizi..

görmesekte duymasakta orda iyi insanlar olduğunu bilmek çok güzel bi duygu..

kızlar beraber ağlama günleri düzenleyelim rahatlarız:)

iyi olur wallaa cnm...senağlama:roflol: hem ağlarız hem gülerizz nisan annesiyiz bizzz

ceyo16 .!.:

Ne güzel,işte bunda sonra hayatın hep Can lı olacak.

Genişletmek için tıkla...

katılıyorum canm sana

ne güsel paylaşmışsn canm benmmmm anne olak böle bişey sanırımmmm

öncelikle çiçek duygularımıza tercüman olmuşsun canım sağol anne olmak duygularla yaşamak zaten ben 2 tane çocuktan sonra 3 ye hamile kaldığımda depresyon tedavisi görüyordum ve ilaç kullanırken hamile kalmıştım ve hamileliğim herkeze battı ay bakabilicenmi zaten iii deilsin aldır sen falan dediler nasıl aldırırdım ki nasıl oğullarıma kıyamıyorsam oda orda kaldığı sürece benim bi parçam ve dünyaya gelecek buna ben nasıl engel olurum asla dedim öleceğimi bilsem meleğime kıyamam ve böylece 6 ay geçti ve depresyon illeti beni tekrar ziyaret etti 3 ay nasıl yaşadım allahımla ben bilirim ama o hep bana destek oldu tekmeleriyle oynamalarıyla uykusuz sabahlara kadar onunla konuştum ve hep koktum bu halimle nasıl bi çocuk dünyaya gelecek die ve sonunda riskli olmasına rağmen 3. sezeryanı olup oğluşumu dünyaya getirdim o benim dert ortağım canım meleğim herşeyim ve beni öyle bi hayata bağladı ki birkeredaha ANNE olma şerefini bana bahşetti şimdi benim kıymetlim ömerim ve abileri beni hayata sımsıkı bağlayan kuzularım rabbim bizibirbirimizden ayırmasın inşallah acılarını yaşatmasın kimseye kuzularının her nekadar burda yazamasamda bulunamasamda sizleri çok uzun zamandır tanıyormuş gibiyim ve hepinizi çok seviyorum arkadaşlar uzun oldu biraz ama muccckkkk

cicekcicek .!.:

Kızlar bu akşam geldiler bana yazıcam hislerimi. geçen yıl bugünlerde hamileydik hepimiz. birçoğumuz birbirimizi tanıyoduk burdan. Testler, alınan kilolar, cinsiyetler, ağrılar sızılar derken doğuma kadar yalnız bırakmadık birbirimizi. Anladık mı acaba annelik ne demek bu koşuşturmaların içinde? uykusuz gecelerde yedi yemedi kustu işedi mıçtı derken anladık mı küçük bir meleğin bize ne kadar bağlandığını? Gözünü ilk açtığında flu da olsa bizi gördüğünde ne hissettiğini. GÜn geçtikçe daha çok bağlandığını. farkettik mi yüzümüze bakarken nasıl da heyecanlı olduğunu. uzaktan gördüğünde bile minik kollarıyla çırpındığını. Gözlerinin içinin parladığını. kokumuzla mahsunlaştığını, ilk aşkı gibi bizi sevdiğini. hem de her halimizle. Anneyiz biz en güzeliz. Gökten inmiş bir meleği dünyayla tanıştırıyoruz. onlara yaşamayı öğretiyoruz. Yemeyi, içmeyi öğretiyoruz, oynamayı, paylaşmayı bunun gibi dünyevi birçok şeyi. Peki onlar bize ne getirdiler cennetten? Taaaaaa eskilerden gelen unutulmuş bir duyguyu karşılıksız saf sevgiyi getirdiler. Biz onlardan gerçekten sevmeyi öğrendik . Ölümden daha bir korkar olduk onlar geldiğinden beri. Biz gidersek onlar yalnız kalmasın diye. Önceliğin artık biz değil onlar olduğunu gördük. Gerçekten onlardan önemli birşey var mı ki? hiç sanmıyorum. Bazen bu sitede bebeğini kaybeden zavallı annelerin yazılarını okuyorum. Allahım nasıl bir acıdır tarifsiz... Onu alma Allahım diyorum çaresiz. Hediyemi benden alma sakın. Meleğimin acısını gösterme. Mutluluğunu göster, büyüdüğünü, mezun olduğunu, evlendiğini göster Allahım. Başka ne dileyebilirm ki anneyim ben değil mi? Annemi de daha bi çok seviyorum sanki artık. O da bana bakarken bunları mı hissediyordu. Evet:) kırdıysam onu üzgünüm diyorum kendi kendime. Ama gerçekten kırılmamıştır hiç bana bende onun meleğiyim çünkü. Hayat ne garip bir döngü.

Daha dün annemizin kollarında yaşarken
çiçekli bahçemizin yollarında koşarken
şimdi bebekli olduk topikleri doldurduk
sevinçliyiz hepimiz
Yaşasın forumumuz. naniknanik

Genişletmek için tıkla...

alkisalkisalkis

kızlar niran ünsalın küçük kadınlar dizisinde sölediği şarkı tam bu konunun fon müziği olur ha!!

ben ne zaman büyüdüm anne.....

çicek ağzına sağlık...anne olduğumdan beri hayata daha bir bağlıyım benim kızım Bahar Nur Ömrüm Baharı Gözümün Nuru oldu..onunla herşey daha bir güzel ..Rabbim yavrularımızı ve annelerini korusun...

cicekcicek .!.:

Kızlar bu akşam geldiler bana yazıcam hislerimi. geçen yıl bugünlerde hamileydik hepimiz. birçoğumuz birbirimizi tanıyoduk burdan. Testler, alınan kilolar, cinsiyetler, ağrılar sızılar derken doğuma kadar yalnız bırakmadık birbirimizi. Anladık mı acaba annelik ne demek bu koşuşturmaların içinde? uykusuz gecelerde yedi yemedi kustu işedi mıçtı derken anladık mı küçük bir meleğin bize ne kadar bağlandığını? Gözünü ilk açtığında flu da olsa bizi gördüğünde ne hissettiğini. GÜn geçtikçe daha çok bağlandığını. farkettik mi yüzümüze bakarken nasıl da heyecanlı olduğunu. uzaktan gördüğünde bile minik kollarıyla çırpındığını. Gözlerinin içinin parladığını. kokumuzla mahsunlaştığını, ilk aşkı gibi bizi sevdiğini. hem de her halimizle. Anneyiz biz en güzeliz. Gökten inmiş bir meleği dünyayla tanıştırıyoruz. onlara yaşamayı öğretiyoruz. Yemeyi, içmeyi öğretiyoruz, oynamayı, paylaşmayı bunun gibi dünyevi birçok şeyi. Peki onlar bize ne getirdiler cennetten? Taaaaaa eskilerden gelen unutulmuş bir duyguyu karşılıksız saf sevgiyi getirdiler. Biz onlardan gerçekten sevmeyi öğrendik . Ölümden daha bir korkar olduk onlar geldiğinden beri. Biz gidersek onlar yalnız kalmasın diye. Önceliğin artık biz değil onlar olduğunu gördük. Gerçekten onlardan önemli birşey var mı ki? hiç sanmıyorum. Bazen bu sitede bebeğini kaybeden zavallı annelerin yazılarını okuyorum. Allahım nasıl bir acıdır tarifsiz... Onu alma Allahım diyorum çaresiz. Hediyemi benden alma sakın. Meleğimin acısını gösterme. Mutluluğunu göster, büyüdüğünü, mezun olduğunu, evlendiğini göster Allahım. Başka ne dileyebilirm ki anneyim ben değil mi? Annemi de daha bi çok seviyorum sanki artık. O da bana bakarken bunları mı hissediyordu. Evet:) kırdıysam onu üzgünüm diyorum kendi kendime. Ama gerçekten kırılmamıştır hiç bana bende onun meleğiyim çünkü. Hayat ne garip bir döngü.

Daha dün annemizin kollarında yaşarken
çiçekli bahçemizin yollarında koşarken
şimdi bebekli olduk topikleri doldurduk
sevinçliyiz hepimiz
Yaşasın forumumuz. naniknanik

Genişletmek için tıkla...

ne güzel anlatmışsın çiçekcim.aynı duyguları yaşıyoruz.anne olmak hem çok güzel hemde çok zormuş.ben annemi 8 sene önce kaybettim.bu süre içinde okuldan mezun oldum nişanlandım evlendim hastalandım 2 ay hastanede yattım.yani bi sürü mutlu ve mutsuz olay yasadım.hep annemin yokluğunu hissettim.ama bunu en çok keremi kucağıma verdikleri zaman hissettim.keşke o da görseydi bebeğimi ne çok isterdim.bende kerem doğduğundan beri annemi daha çok özlüyorum ve arıyorum.

Allah bizleri kuzucuklarımızdan ayırmasın......

zeyno5 .!.:

ne güzel anlatmışsın çiçekcim.aynı duyguları yaşıyoruz.anne olmak hem çok güzel hemde çok zormuş.ben annemi 8 sene önce kaybettim.bu süre içinde okuldan mezun oldum nişanlandım evlendim hastalandım 2 ay hastanede yattım.yani bi sürü mutlu ve mutsuz olay yasadım.hep annemin yokluğunu hissettim.ama bunu en çok keremi kucağıma verdikleri zaman hissettim.keşke o da görseydi bebeğimi ne çok isterdim.bende kerem doğduğundan beri annemi daha çok özlüyorum ve arıyorum.

Allah bizleri kuzucuklarımızdan ayırmasın......

Genişletmek için tıkla...

Canım benim anneciğine ALlahtan rahmet diliyorum. eminim o sizleri koruyordur yukarıdan. yavrunu da çoktan görmüştür hatta sevmiştir bile. eminşm gurur duyuyodur seninle anneciğin.