- 27 Aralık 2016
- 1.089
- 2.201
Başınız sagolsun kardesim...Daha önce de büyük acılar yaşadım ama evlat bambaşkaymış. Bazen düşünüyorum Allah izin verir de bir evladım olursa onu da meleğim kadar sevebilecek miyim diye. Yeri apayrı acısı bambaşka. Her sabah uyandığımda kötü bir rüya olmasını diledim ama yüreğim yangın yeri devam ettim günlerime. Bilmiyorum nasıl geçecek ya da geçecek mi. Tek bildiğim onu göremesem de ne kadar çok özlediğim ,ona ne kadar çok ihtiyacım olduğu.
Elbet derdi veren dermanini da veriyor iki yil oldu bir kere gormek nasip olmayan evladimi topraga vereli...rabbim o acimin ustunu ince bir zarla kapatti ufak bir darbede yine kaniyor yine yakiyor ama eskisi gibi...
Rabbimi sevmeyi neyle imtihan edildigi ve sonunda ne oldugunu bilirsen bu dunya da inan bana sen ben ve bizim gibi anneler icin cennet olur... bunu her ne kadar demek bir anne icin cok zor olsa da biz aslinda kendimiz icin uzulmeliyiz onlar melekti ve ait olduklari yerlerdeler hamd olsun...
Rabbim sabrimizi ve sukrumuzu artirsin insallah ...