Sıcak bir Ramazan gününden hepinize merhabalar canlarım
Nasılsınız? Topik biraz sessiz...
Elis çok geçmiş olsun canım... Bugün okudum ve inan çok üzüldüm...
Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun..
Kızlar buraya yazma amacım şey aslında :105: Söylemek zor geliyor ama yapmam lazım
Ayrıldık biz.. Yani güzel giden ilişkim iki hafta önce bitti mafales
Aslında dert yanmayı sevmeyen biriyim ama sanırım fire veriyorum artık ilişkim olmadığına dair,
İlk önce sibele anlattım, onunla cepte mesajlaşırken öğrendi..
Sonra nihan sordu sonra bugu..
Dün gece de çağlam sordu...
Zor geliyor izahı ama burada birkez yapmak ve kenara çekilmek daha doğru gibi geldi bana,
Tembellikten değil ama aynı şeyi defahatle anlatınca, o esnada tekrar üzülüyorum
Kusuruma bakmayın sevgili arkadaşlar buradan anlatıcam diğer arkadaşlar için göz kirliliği oluşturduysam şimdiden hakkınızı helal edin :105:
Hikayenin giriş bölümüne neredeyse birçoğunuz hakimsiniz aslında. Görücü usulü tanıştırılıp birbirine bağlanan bir çifttik.
Herşey güzel gidiyordu. Ben şuan bursadayım yıllık iznim dolayısıyla. Niyetimiz Ramazan'dan sonra babamla onu tanıştırmaktı.
Ben buraya yani ailemin yanına gelince ve dolayısıyla ailemle tanışma zamanı da yaklaşınca daha ziyadesiyle evlilik mevzuları açılmaya başlamıştı; düğün dernek konuları bildiğiniz...
Onun ailesinin maddi durumu iyi değildi biliyordum. Kendisi söylemişti en başta ama ben ona maaşını hiç sormadım, sormayı absürd bulanlardanım.
Ayın başında işyerinden zam beklediğini dile getiriyordu, maaşını alınca istediği zammı alamayınca epey sinirlenmişti. Onun o tepkili halini görünce gayr-i ihtiyarı sormuş bulundum o da direkt sormadan, ne kadar zam bekliyordun gibisinden... 1.300 alıyormuş.
4 yıllık üni mezunu ve gazetecilik mesleği olan biri için elbette az bir para ama evlenilmeyecek kadar kötü bir maaş değil kesinlikle.
Ailesi de yardım ederse rahat evleniriz ve aldığımız maaşla geçiniriz diye ümit ediyordum.
Sonra iki hafta öncesinde ailesinin hiçbir maddi destek sağlamayacağını söyledi bana. Altın mobilya beyaz eşya düğün herşeyi o halledicek. Buraya kadar amenna, yapılır Allahın izniyle ama ikinci köstek şu ki, kendisi aldığı maaşla evi geçindiriyor, yani babasının eve maddi bir desteği yok, kazandığı kendi kredi borcuna gidiyor.
Hal böyle olunca ben epey daralmıştım o sıra, hatta sizle de paylaşmıştım olur mu olmaz mı evlenebilir miyiz diye... Sürekli sıkıntı içindeyim, ona yansıtmamaya çalışıyorum ama sorunlu bir ev hayatı vardı o da çok gergindi ve biran önce evlenmek istiyordu.
Ben de evlenebilmek içn gereken maddi kaynağı nereden nasıl temin ederiz vs diye konuşurken öğrendim ki kendisi 30 bin tl kredi çekerek düğünü yapmayı planlıyor. Bana ürkütücü bir rakam geldi, baba evinden alışık olmadığım için midir bilemiyorum ama babam taksitle hiçbir şey yapan insan değildir.Durumu analiz edebilmeniz için anlatıyorum bunları arkadaşlar yanlış anlaşılmak istemiyorum...
30 bin tl kredi demek birkaç yıl kredi borcu ödemek demek ve ev de kira olacak... Yani anlayacağınız yüklü bir miktar borçla evlenmiş olacağız...
Ben psikolojik olarak sıkıntıya girdim tabi, kimseye de anlatamıyorum evde.. Bir gün namaz kılmışım, dua ederken ağladım epey. Sonra sildim yüzümü gözümü bizimkilerin yanına çıktım ama sanırım anladı annem beni sorguya çekti noldu ne bu halin kızım diye.. Anlattım durumu.. O sırada babam da gelince konu maaile referanduma döndü bir anda..
Babam onun maddi durumunun olmamasına kötü tepkisi göstermedi ancak makul ve mantıklı açıklamalarla bir dahaki yaza düğün olmasının pek olası olmdgnın izahını yaptı bana. Evet maaşı oldukça az olabilir ancak böyle de olsa birikim yapabilir evlilik için. ama durum böyle değil, hala eve veriyor aldığını.. Maddi özgürlüğünü tam olarak kazanmış değil kızım, evlenicem diyip kendi para ayıramaz kenara, velev ki evlense, evine kim bakıcak bu oğlanın babasının da durumu yokmuş.. Hadi diyelim evlendiniz o kadar kredi çekip. Velev ki sen bir yıl sonra hamile kalsan o borç nasıl ödenicek, oğlanın kendi maaşı hem kredi hem kira hem eve yetmez. Altından kalkamazsınız kızım, oğlanla konuş izah et, babamın şuan rızası yok, seneye kadar birlikte biriktirelim, seneye yazın nişan olur sonra da düğün yaparız istersen dedi babam. Aynen bu şekilde izah edince bana da çok mantıklı geldi... O evliliği biraz da kendi ailesinden kurtuluş olarak görse de bu durumda evlenmek ateşe bile bile atlamak gibi olacaktı sadece benim değil onun için de...
Neyse kızlar, o bir an önce evlenmeyi istediği ailemin de rızası hemen evlenmemize olmadığı için ikinci bir bunalım evresine daha girdim. Birkaç gün kendi kendimi yedim onu üzmeden nasıl izah edebilirim vs diye... Sonra ona güzel bir üslupla anlattım, gerekçeleriyle hem mantıklı hem de duygusal boyuttan açıkladım uzun uzun.. Birlikte bekleyelim, birikim yapalım seneye kadar daha rahat olur herşeyimiz dedim...
Sonra ne mi oldu:97:
180 derece değişti beyfendi. Triplere girdi, vay efendim zaten kendisinde böyle aile varken evliliği düşünmek bile hataymış da artık mücadele etmeyi bırakıyormuş da vs vs...
Onca dil döktüm neden hemen vazgeçiyorsun, bekleyelim birlikte bir yılda ne var ki birlikte biriktiririz alırız herşeyimizi, böyle yapma ailenle de konuş ciddiyetini izah et evlenmek istediğini söyle onlara dedim... Beni yalnız bırak diye rica etti beyfendi ve mesajlarıma da dönmedi
Yalan söyleyemem birkaç gün mesajlarıma dönmeyince ben de bir daha hiçbir şey yazmadım
Açıkçası kendimi enayi yerine konulmuş gibi hissettim. Onun iki katı maaş alıyor olmam bile bana koymuyorken ben sadece bir yıl bekleriz aşkım nolcak birikim yaparız öyle evleniriz daha rahat olur vs diye destek vermesini bekledim. O bir biriktirse iki ben koyardım ailemden gizli ama sanırım niyeti farklıydı. Bu mevzudan sonra ne selam ne sabah kızlar..
Velhasılı kelam medeni bir biçimde ayrılma da olmadı ama bitti. Çok utanılası bir durum çok mahçubum ama bu ilişkim de tam bir fiyaskoydu
Üzgünmüyüm? Evet.
Pişmanmıyım? Ziyadesiyle
Ama vicdanım çok rahat nedense. Bir yıl bekleyemeyen adamın niyetinden şüphe ediyor olmakla su-i zan mı ediyorum sizce :44:
İşte hal böyle kızlar. Bana dua edin ismen.
Artık mutlu olacağım hayırlı biriyle evlenmek istiyorum ve nedense bu aralar böyle biri hiç olmayacakmış gibi ümitsiz hissediyorum kendimi.
Bazen de umutlu..
Karmakarışıkbirhaldeyimanlayacağınız.
Ama desteğiniz için minnettarım hepinizden, çok seviyorum sizleri,
Tanımasam da...
:105: