Sevgili Arkadaşlarım,
Beni huzursuz eden ve ortamın huzursuzluğuna katkı sağlayan kişilerin hiçbirine hakkımı helal etmiyorum.
Geri kalan herkesi sevgiyle kucaklıyorum.
Ben amacı kilo vermek olan insanları, elimden geldiğinde ve tabii Mr. Excel'den aldığım destekle ve "gönüllü olarak" motive etmeye çalıştım. Birazcık zaman çaldım, birazcık gözlerim ekrana bakmaktan yandı. Sizlerin belki bir dakikalığına baktığınız bir tabloya yeri geldi yarım saat ayırdım. Hiç yüksünmedim.
11 yılda bir kere, o da kısa bir süreliğine ayrıldım. Aslında ara vermek amacıyla ayrılmaktı o. Dönünce de bütün biriken işleri yine yaptım.
Hiç kimseye saygısızlık etmedim. Yeri geldi çok kırıldım, haksızlığa uğratıldığımı hissettim. Ama yine de hiçbir zaman ters bir cevap vermedim.
Vicdanım çok rahat. Bunun huzurunu hiçbir şey değişmem.
Gitme kararımı dün açıkladım. Bazı mesajlar, görülmediğini düşündürdü. "Benden bu kadar." cümlesi bir veda cümlesiydi.
Ama dünden bu yana güzel mesajlar yazan ve gidişime üzülen kişiler için bir veda cümlesi yerine bir veda metni yazmak da boynumun borcudur.
Onlarca kişi yüzünden yüzlerce kişiyi bırakıp gitmiş gibi görünüyor olabilirim, değil.
Son bir aydır, 7. ve 9. takımın arasında çıkan o hiç bir zaman anlamayacağım ve affetmeyeceğim kavgalar sonrasında, paylaşım alanında bir daha huzursuzluk çıkarsa gideceğimi ifade etmiştim, hatırlarsınız.
O günden düne kadar yaptıklarım ortada, yazdığım özel mesajları da yazdıklarım bilir.
Tek tek yaptığım her şey, BAŞKALARININ bozduğu huzur ortamını yeniden inşaa etmekti. Son bir aydır paylaşım alanında ne yazdım, ortada. Okuyan herkesin, eğer kötü niyet sahibi değilse amacımı anlayacağını düşünüyorum.
Daha önce de yazdım. 7. ve 9. takım benim için eşit derecede haksız. (olaylara müdahil olmayanları tenzi ediyorum)
Önce 9. takım kaptanından, sonrasında da 7. takım kaptanından bir daha olay çıkartmayacaklarını ve beni muhatap alacaklarına dair söz aldım.
7. takımın dönmesine izin verdim. Benim ahlaki bakışım bu.
Madem her iki takımın da yanlış yaptığını düşünüyorum, biri hala yoluna devam ediyorsa, diğeri de etmelidir.
Herkes bir şansı hak eder.
Ya da YIKICI bakış açısıyla her iki takım da kapatılır. Kusura bakılmasın benim böyle bir mizacım yok. Olmadığının tek kanıtı da hiçbir ÇIKARım olmadığı halde burada 11 yıldır didinmemdir. Bu süreçte benim, takım kapattığıma ya da bir kaptanın yetkisini elinden aldığıma şahit olunmamıştır, olunamaz da.
Evet, böylelikle 7. takımın yeniden aramızda olacağını Perşembe gecesi sizlere duyurdum. Cuma sabahı bir geliyorum, gerek üyelerden bireysel eleştiri, gerekse iki takım kaptanından kaptanlığı bırakma yolunda mesajlar alıyorum.
Paylaşıma bir giriyorum, takım kapatılmış, ileri geri konuşulmuş ve yine cezalar verilmiş. Yine elim, kolum bağlanmış hissi...
Bu bana saygısızlıktır.
Bu, benim burada 11 yıl boyunca kurmaya çalıştığım yapıya müdahaledir.
Bu, bir süre önce söylediğim "eğer paylaşımda bir daha huzursuzluk çıkarsa beni yok sayın, sözüm söz.." sözlerini umursamamaktır.
Bana saygı duyulmadığını hissettiğim yer için de ne zaman, ne de çaba harcayamam.
Güzel mesajlarla, beni duygulandıran sözlerle beni uğurlayan herkese teşekkür ediyorum.
Başta dediğim gibi; vicdanım rahat.
Ve huzursuzlukta payı olanlara hakkımı helal etmiyorum. Ki bu benden mizaç olarak, duyabileceğiniz en ağır cümledir.
Kalın sağlıcakla,