herkese merhabalar, moralim çok bozuk o yüzden hemen konuya gireyim. konu sevgilimin cimriliği. bazen kendisinin cimri ve bencil olduğunu düşünüyorum bazen de bu düşüncem değişiyor ancak son zamanlarda yaptığı şeylerden dolayı ondan çok soğudum. beni gerçekten seviyor, değer veriyor, ileriye dönük ciddi düşünüyoruz evet ama yaptıklarıyla da acabalar oluşturuyor.
o çalışıyor, iyi bir mesleği var. birkaç yıl deneyim kazandığında da çok çok iyi kazanımları olacak bu kesin öyle bir meslek. ben henüz iş bakıyorum ve bu nedenle çalışmıyorum. dün akşam onun iş çıkışında buluşacaktık. sabah ailesine ait araba ile işe gittiğini söyledi. benim onun iş yerinin çıkışına gidip gidemeyeceğimi sordu. yoksa ben mi gelip alayım dedi. evimle aynı semtte iş yeri ama ters yönde kalıyor. dolayısıyla 2 vesait yapmak gerekiyor. ben de bunun üstüne ters bir yer vesait yapmamayım buluşacağımız yere geleyim dedim. yani altında araba olmasına rağmen araba ile 10-15 dakikayı geçmeyecek trafik olmayan yere gelmek için soruyor olmasına sinir oldum. her neyse gün içerisinde buluşma yeri belirleme konusu tekrar geçti, ilk önce sahile gidelim mi bir şeyler yaparım evden dedim. o da tamam dedi. arabanın arkasında sandalye var mı dedim. yok ben gelip alayım seni işte sende var dedi. daha sonra bu planı değiştirmek zorunda kaldık. başka yerde karar aldık ama evden alma gibi bir konu tekrar açılmadı çünkü bu gideceğimiz yerde yakın mesafede yine. işten çıktığı saatte baktım mesaj atmış. çıktım geliyim mi almaya diye. ben de bunu sorduğuna göre gelmek istemiyorsun dedim. yani çünkü tam buluşacağız edeceğiz o dakika sorulmaz, geliyorum vs denir. ben öyle söyleyince geliyorum bekle dedi. daha sonra bir kafeye gittik yine aynı semtteyiz. ikimiz aynı semtte oturuyoruz zaten. kalktık döneceğiz, bırakayım mı seni gider misin trene binip dedi. saat olmuş 10. bırakacağı mesafe arabayla 10 dk. bunu sorması çok zoruma gitti, garipsedim, açıkçası biraz da değersiz hissettim. kendi ailemde ve arkadaş çevremde böyle şeyler sorulmaz edilmez. kimde araba varsa bırakır. altında araba varken yanındaki insanı toplu taşıma ile yollamak nedir yani, bilemiyorum ben mi abartıyorum?
bu bir örnekti. bunun gibi şeyler var. genel anlamda hesap öderken çok geriliyorum. buluşmalarda bazen ben bazen o öder, ben elimden gelenin fazlasını yaparım. kadın erkek ayırt etmiyorum, kendimi bu anlamda da ezdirmem aşağı görmem kesinlikle. ama… yani ben çalışmayan tarafım. bunun dengesi eşit olmaktansa bir diğerinde daha fazla olmamalı mı? eğer ben çalışıyor olsaydım ve o çalışmasaydı bu yükü alırdım. ben ailemin yardımı ile geçiniyorum. onun ekonomik özgürlüğü var. buna rağmen çok çok fazla yapıyorum. hesap kitap yaptığımdan da değil, seviyorsam birlikteysem tabii yapacağım. mesela geçen akşam kahve içmek için çıkmıştık yine yoldan geçerken butik bir yer gördük, gel sana ısmarlayayım dedim. geç saat olmuştu baya, içimden geldi vs dedim. yedik içtik, kasaya gittik ben tam kartımı çıkarıcam dediki kasadaki kişiye yarı yarıya ödeyeceğiz. hesap 130 tl yani. bunu diyeceğine hiçbir şey deme sus mesela. böyle küçük şeyleri hesap etmektense konuşmasa daha iyi hissederim. çünkü sevgilimsin, arkadaşım değilsin ki 100 lira tutan hesaba alman usulü yapalım. ya direkt öde ya da böyle bir şeye tenezzül etme.
sonuç olarak ne yapmalıyım sizce, onunla konuşmak istiyorum. nasıl bir üslupla rahatsızlığımı dile getirmeliyim? daha önde cimrisin vs gibi şakayla karışık yorumlarım oldu ama artık bu sorunu aşmak istiyorum bir çözümü olmalı.
o çalışıyor, iyi bir mesleği var. birkaç yıl deneyim kazandığında da çok çok iyi kazanımları olacak bu kesin öyle bir meslek. ben henüz iş bakıyorum ve bu nedenle çalışmıyorum. dün akşam onun iş çıkışında buluşacaktık. sabah ailesine ait araba ile işe gittiğini söyledi. benim onun iş yerinin çıkışına gidip gidemeyeceğimi sordu. yoksa ben mi gelip alayım dedi. evimle aynı semtte iş yeri ama ters yönde kalıyor. dolayısıyla 2 vesait yapmak gerekiyor. ben de bunun üstüne ters bir yer vesait yapmamayım buluşacağımız yere geleyim dedim. yani altında araba olmasına rağmen araba ile 10-15 dakikayı geçmeyecek trafik olmayan yere gelmek için soruyor olmasına sinir oldum. her neyse gün içerisinde buluşma yeri belirleme konusu tekrar geçti, ilk önce sahile gidelim mi bir şeyler yaparım evden dedim. o da tamam dedi. arabanın arkasında sandalye var mı dedim. yok ben gelip alayım seni işte sende var dedi. daha sonra bu planı değiştirmek zorunda kaldık. başka yerde karar aldık ama evden alma gibi bir konu tekrar açılmadı çünkü bu gideceğimiz yerde yakın mesafede yine. işten çıktığı saatte baktım mesaj atmış. çıktım geliyim mi almaya diye. ben de bunu sorduğuna göre gelmek istemiyorsun dedim. yani çünkü tam buluşacağız edeceğiz o dakika sorulmaz, geliyorum vs denir. ben öyle söyleyince geliyorum bekle dedi. daha sonra bir kafeye gittik yine aynı semtteyiz. ikimiz aynı semtte oturuyoruz zaten. kalktık döneceğiz, bırakayım mı seni gider misin trene binip dedi. saat olmuş 10. bırakacağı mesafe arabayla 10 dk. bunu sorması çok zoruma gitti, garipsedim, açıkçası biraz da değersiz hissettim. kendi ailemde ve arkadaş çevremde böyle şeyler sorulmaz edilmez. kimde araba varsa bırakır. altında araba varken yanındaki insanı toplu taşıma ile yollamak nedir yani, bilemiyorum ben mi abartıyorum?
bu bir örnekti. bunun gibi şeyler var. genel anlamda hesap öderken çok geriliyorum. buluşmalarda bazen ben bazen o öder, ben elimden gelenin fazlasını yaparım. kadın erkek ayırt etmiyorum, kendimi bu anlamda da ezdirmem aşağı görmem kesinlikle. ama… yani ben çalışmayan tarafım. bunun dengesi eşit olmaktansa bir diğerinde daha fazla olmamalı mı? eğer ben çalışıyor olsaydım ve o çalışmasaydı bu yükü alırdım. ben ailemin yardımı ile geçiniyorum. onun ekonomik özgürlüğü var. buna rağmen çok çok fazla yapıyorum. hesap kitap yaptığımdan da değil, seviyorsam birlikteysem tabii yapacağım. mesela geçen akşam kahve içmek için çıkmıştık yine yoldan geçerken butik bir yer gördük, gel sana ısmarlayayım dedim. geç saat olmuştu baya, içimden geldi vs dedim. yedik içtik, kasaya gittik ben tam kartımı çıkarıcam dediki kasadaki kişiye yarı yarıya ödeyeceğiz. hesap 130 tl yani. bunu diyeceğine hiçbir şey deme sus mesela. böyle küçük şeyleri hesap etmektense konuşmasa daha iyi hissederim. çünkü sevgilimsin, arkadaşım değilsin ki 100 lira tutan hesaba alman usulü yapalım. ya direkt öde ya da böyle bir şeye tenezzül etme.
sonuç olarak ne yapmalıyım sizce, onunla konuşmak istiyorum. nasıl bir üslupla rahatsızlığımı dile getirmeliyim? daha önde cimrisin vs gibi şakayla karışık yorumlarım oldu ama artık bu sorunu aşmak istiyorum bir çözümü olmalı.