Çözemiyorum

Aluce

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
21 Nisan 2024
17
3
27
Merhaba , bu foruma birkaç ay öncede ilişkim hakkında bir şeyler yazmıştım, sanırım sizlerden yorum almak rahatlatıyor beni. 26 yaşımdayım ve ailemle yaşıyorum. Mesleğim elimde ama henüz atanamadım. Yıllardır babam ve ailesi tarafından her yaptığımız, her giydiğimiz eleştirilir. Küçük yaşlardan beri “zengin ve tanınan bir aileye mensupsunuz yaptıklarınıza dikkat edin” denilip türlü baskıya maruz kaldığımızı yıllar sonra idrak ediyorum. Kuzenlerimiz ya da arkadaşlarımız normal standartlarda istedikleri gibi yaşarken biz hep göze batan olduk. Ne arkadaşımızın düğününe gidebiliriz ne kendi paramızı kazanmamıza rağmen tatile. Allah anne babamızı başımızdan eksik etmesin ama çok yanlış bir bağlanma şekliyle büyütüldük. Babamız bize hep zor para kazanan, saçı her derde ağaran, tüm dünyanın yükünü çeken biri olarak lanse edildi ki gayet doğruydu. Annemizse kendi ailesinin arkasında durmamasından dolayı hep ezildi. Kendine Vakko, Beymen alan babamız bize en son paraya kıyıp ne aldı hatırlamıyorum. ( pandemide bilgisayar ve mezuniyetimde iPhone 11) Bizse kotondan indirim kovalamaca. Evden çıkmamız o kadar problem ki arkadaşlarımla buluşmak için genelde aradan sıvışırım ama dışarda geçen her saniye benim için kalp krizi. Bu yaştayım hala 3 saat dışarda olunca kulaklarımın duymadığı kalmıyor. Kısaca etiketimiz var sadece. Babamla konuştuğumuzda ise sen atan veya gel işin başında dur sana maaş bağlayayım der. Emin olun bu bir ayı geçmez çünkü kendimi bildim bileli hep bir borç var. Sevgilimse devlette atanmış memur fakat aile durumları karışık. Baba tarafı hayırsız sadece erkek arkadaşım aileye bakıyor. Araba var ama ev yok. Benim de ailem istemiyor bu evliliği. Kısa zaman önce maddiyattan ve sürekli kavgalardan ayrıldık. Barıştık ama araya insanları almış en sonunda o kızla yazışmalarını gösterip ruhunun başkasına yani bana ait olduğunu söyleyerek bana geldi. Bir iki ay kabul etmedim ama sonra barıştık. Özellikle benden maddi olarak bir beklenti için geldiysen bekleme diye açıkça söyledim. Arada evlilik korkunç bir şey gibi geliyor bana. Ya anneme babama bir şey olursa ya millet arkamızdan konuşur kızlarının standartlarını düşürdü kirada oturttu bu zenginlikle derlerse diye. İnanılmaz rahatsız hissediyorum kendimi hayatımın çoğu yerinde olduğu gibi. Çünkü evlilik demek evden dışarı izinle çıkıp izinle dönen benim için en radikal iş. Her gün evlilik için şu kadar para altına şu kadarı beyaz eşyaya diye hesap yapıyorum. Karşı taraf halledeceğiz ama borca gireceğiz diyor bense borç ne bilmiyorum. Çünkü benim için borç yapılacak bir durum bile hiç olmadı. Bazen baş edemeyeceğimi düşünüyorum. Çünkü kendi içimdeki hayatla yaşadığım bir olmuyor. Çok kötü hissediyorum kendimi
 
Çok uzaktan aile bağımız var tanışıyoruz ve onlarda biliyor evlenince bizim aileden ev, araba ya da yüklü miktar bir şeyin verilmeyeceğini
 
Yeni okuyacaklar için de şöyle bir parantez açayım erkek arkadaşımın kardeşi de işe başladı o da memur ama kardeş başlamadan önce anneye ve kardeşe bakıyordu evet. Baba uzakta yaşıyor
Allah mutluluğunuzu daim etsin.
 
Merhaba , bu foruma birkaç ay öncede ilişkim hakkında bir şeyler yazmıştım, sanırım sizlerden yorum almak rahatlatıyor beni. 26 yaşımdayım ve ailemle yaşıyorum. Mesleğim elimde ama henüz atanamadım. Yıllardır babam ve ailesi tarafından her yaptığımız, her giydiğimiz eleştirilir. Küçük yaşlardan beri “zengin ve tanınan bir aileye mensupsunuz yaptıklarınıza dikkat edin” denilip türlü baskıya maruz kaldığımızı yıllar sonra idrak ediyorum. Kuzenlerimiz ya da arkadaşlarımız normal standartlarda istedikleri gibi yaşarken biz hep göze batan olduk. Ne arkadaşımızın düğününe gidebiliriz ne kendi paramızı kazanmamıza rağmen tatile. Allah anne babamızı başımızdan eksik etmesin ama çok yanlış bir bağlanma şekliyle büyütüldük. Babamız bize hep zor para kazanan, saçı her derde ağaran, tüm dünyanın yükünü çeken biri olarak lanse edildi ki gayet doğruydu. Annemizse kendi ailesinin arkasında durmamasından dolayı hep ezildi. Kendine Vakko, Beymen alan babamız bize en son paraya kıyıp ne aldı hatırlamıyorum. ( pandemide bilgisayar ve mezuniyetimde iPhone 11) Bizse kotondan indirim kovalamaca. Evden çıkmamız o kadar problem ki arkadaşlarımla buluşmak için genelde aradan sıvışırım ama dışarda geçen her saniye benim için kalp krizi. Bu yaştayım hala 3 saat dışarda olunca kulaklarımın duymadığı kalmıyor. Kısaca etiketimiz var sadece. Babamla konuştuğumuzda ise sen atan veya gel işin başında dur sana maaş bağlayayım der. Emin olun bu bir ayı geçmez çünkü kendimi bildim bileli hep bir borç var. Sevgilimse devlette atanmış memur fakat aile durumları karışık. Baba tarafı hayırsız sadece erkek arkadaşım aileye bakıyor. Araba var ama ev yok. Benim de ailem istemiyor bu evliliği. Kısa zaman önce maddiyattan ve sürekli kavgalardan ayrıldık. Barıştık ama araya insanları almış en sonunda o kızla yazışmalarını gösterip ruhunun başkasına yani bana ait olduğunu söyleyerek bana geldi. Bir iki ay kabul etmedim ama sonra barıştık. Özellikle benden maddi olarak bir beklenti için geldiysen bekleme diye açıkça söyledim. Arada evlilik korkunç bir şey gibi geliyor bana. Ya anneme babama bir şey olursa ya millet arkamızdan konuşur kızlarının standartlarını düşürdü kirada oturttu bu zenginlikle derlerse diye. İnanılmaz rahatsız hissediyorum kendimi hayatımın çoğu yerinde olduğu gibi. Çünkü evlilik demek evden dışarı izinle çıkıp izinle dönen benim için en radikal iş. Her gün evlilik için şu kadar para altına şu kadarı beyaz eşyaya diye hesap yapıyorum. Karşı taraf halledeceğiz ama borca gireceğiz diyor bense borç ne bilmiyorum. Çünkü benim için borç yapılacak bir durum bile hiç olmadı. Bazen baş edemeyeceğimi düşünüyorum. Çünkü kendi içimdeki hayatla yaşadığım bir olmuyor. Çok kötü hissediyorum kendimi
Bu hikaye bana çok tanıdık geldi.☹️Şükür ki Allah aratmadı o yılların bolluğunu bana ama kolay değildi. Çok çok fedakarlık gerekiyor bir de karşınızdaki insan ve ailesi bu fedakarlığa değer mi bunu bilmek gerekiyor.
 
Bu hikaye bana çok tanıdık geldi.☹️Şükür ki Allah aratmadı o yılların bolluğunu bana ama kolay değildi. Çok çok fedakarlık gerekiyor bir de karşınızdaki insan ve ailesi bu fedakarlığa değer mi bunu bilmek gerekiyor.
Görüştüğüm kişiyle ayrılmadan önce de kendisi annesi kuzenleri falan hep el üstünde tuttular barıştıktan sonra da mutlu oldular ama yine de insan oğlu kimseye güvenemezsin. Siz nasıl atlattınız bunları
 
Anlattıkların doğruysa eğer, ailenin imkanlarından faydalanmayı öğren artık. 26 yaşındasın. İllaki hayatının bir döneminde borçla yüzleşeceksin. Adamı seviyorsan bununla savaşmak zor olmasa gerek.
Bacım illa ki yüzleşeceğim borçla borç dediğimiz de 30-40 bin lira olmayacak herhalde.
 
Görüştüğüm kişiyle ayrılmadan önce de kendisi annesi kuzenleri falan hep el üstünde tuttular barıştıktan sonra da mutlu oldular ama yine de insan oğlu kimseye güvenemezsin. Siz nasıl atlattınız bunları
Ben bir şey atlatmadım aslında. Eşim üstüne düşenleri evlilik sürecinde aile desteği olmadan yaptı eşya vs. altınların bir kısmını ailesi küçük kısmını eşim halletti. Babam alınacak kız tarafına düşen eşyaları aldı şartları bildiğim için karşı tarafta markalara zorlamadım.
4+1 İstanbul'daki baba evinden 1+1 Balıkesir merkeze taşındım evlenince arkadaşlarımın çoğu eşimin maddi durumundan dolayı o dönem Facebook vardı beni sildiler umursamadım İstanbul'da olsam etkilenirdim. Eşim fakir falanda değildi gayet orta halli insandı ama tek sorunu ailesinden bir desteği yoktu hep tek başına halletmişti lisede üniversitede bile çalışmış hep. Babam benimle konuştu beni uyardı denk değilsiniz demedi ama senin iki tane ayakkabın ile bu insanlar kira ödüyor nelerden vazgeçtiğinin farkında mısın? Yapabilecek misin dedi eşimin ne kadar gururlu bir insan olduğunun farkındaydı o da. Korktum ama vazgeçmedim.
İlk yıllarda markete gittiğimizde bile hep dikkat ettim neyin kaliteli olduğunu bildiğim halde ona mutfaktan çok anlamadığımı hangisini almamız gerektiğini sorardım incinmesin diye. En büyük tartışmada dahi bunların konusunu açmadım ben sana fedakarlık yaptım diye çünkü seçim benim seçimimdi.
İkinci kızıma hamile iken eşim yurtdışına gitmişti neredeyse doğuma yetisemeyecekti hep çok çalışması lazımdı.1+1 den 3+1 e taşınıp evi satın almıştık.
Böyle kolaymış gibi yazabiliyorum ama 16/17 sene oldu kolay değildi ama geçinmeye gönlü olan bir şekilde hallediyor.
Biraz şans,bolca çalışma, yatırımları değerlendirme ile bugün baba evinde olduğumdan daha mutlu,huzurlu bereketli bir hayatım var. İstediğimiz hayatı kurduk çok şükür.

Dip not: Hala babamdan daha zengin değiliz. 🤭
 
Aslinda denk değilsiniz ama baban para koklatmadiģi icin denksiniz.
Klasik bir varlıklı kiz hayati yasamiyorsunuz. Işe baslasaniz geliriniz nasil olur?
Demek istediğim, zengin bir kişiyle evlenmeye niyetiniz hiç olmadıysa hayat standardınız zaten fazla değişmeyecek.
 
Merhaba , bu foruma birkaç ay öncede ilişkim hakkında bir şeyler yazmıştım, sanırım sizlerden yorum almak rahatlatıyor beni. 26 yaşımdayım ve ailemle yaşıyorum. Mesleğim elimde ama henüz atanamadım. Yıllardır babam ve ailesi tarafından her yaptığımız, her giydiğimiz eleştirilir. Küçük yaşlardan beri “zengin ve tanınan bir aileye mensupsunuz yaptıklarınıza dikkat edin” denilip türlü baskıya maruz kaldığımızı yıllar sonra idrak ediyorum. Kuzenlerimiz ya da arkadaşlarımız normal standartlarda istedikleri gibi yaşarken biz hep göze batan olduk. Ne arkadaşımızın düğününe gidebiliriz ne kendi paramızı kazanmamıza rağmen tatile. Allah anne babamızı başımızdan eksik etmesin ama çok yanlış bir bağlanma şekliyle büyütüldük. Babamız bize hep zor para kazanan, saçı her derde ağaran, tüm dünyanın yükünü çeken biri olarak lanse edildi ki gayet doğruydu. Annemizse kendi ailesinin arkasında durmamasından dolayı hep ezildi. Kendine Vakko, Beymen alan babamız bize en son paraya kıyıp ne aldı hatırlamıyorum. ( pandemide bilgisayar ve mezuniyetimde iPhone 11) Bizse kotondan indirim kovalamaca. Evden çıkmamız o kadar problem ki arkadaşlarımla buluşmak için genelde aradan sıvışırım ama dışarda geçen her saniye benim için kalp krizi. Bu yaştayım hala 3 saat dışarda olunca kulaklarımın duymadığı kalmıyor. Kısaca etiketimiz var sadece. Babamla konuştuğumuzda ise sen atan veya gel işin başında dur sana maaş bağlayayım der. Emin olun bu bir ayı geçmez çünkü kendimi bildim bileli hep bir borç var. Sevgilimse devlette atanmış memur fakat aile durumları karışık. Baba tarafı hayırsız sadece erkek arkadaşım aileye bakıyor. Araba var ama ev yok. Benim de ailem istemiyor bu evliliği. Kısa zaman önce maddiyattan ve sürekli kavgalardan ayrıldık. Barıştık ama araya insanları almış en sonunda o kızla yazışmalarını gösterip ruhunun başkasına yani bana ait olduğunu söyleyerek bana geldi. Bir iki ay kabul etmedim ama sonra barıştık. Özellikle benden maddi olarak bir beklenti için geldiysen bekleme diye açıkça söyledim. Arada evlilik korkunç bir şey gibi geliyor bana. Ya anneme babama bir şey olursa ya millet arkamızdan konuşur kızlarının standartlarını düşürdü kirada oturttu bu zenginlikle derlerse diye. İnanılmaz rahatsız hissediyorum kendimi hayatımın çoğu yerinde olduğu gibi. Çünkü evlilik demek evden dışarı izinle çıkıp izinle dönen benim için en radikal iş. Her gün evlilik için şu kadar para altına şu kadarı beyaz eşyaya diye hesap yapıyorum. Karşı taraf halledeceğiz ama borca gireceğiz diyor bense borç ne bilmiyorum. Çünkü benim için borç yapılacak bir durum bile hiç olmadı. Bazen baş edemeyeceğimi düşünüyorum. Çünkü kendi içimdeki hayatla yaşadığım bir olmuyor. Çok kötü hissediyorum kendimi

Ailelerin onay vermediği evlilikle vakit kaybetmeyin, huzurunuza mani olur. Zengin birisiyle evlenmek istemeniz gayet doğaldır. Fakat anladığım kadarıyla siz işin "evlenme" kısmından çok "ev kurma" kısmını düşünüyorsunuz. IKEA'yı ve düğün salonlarını zengin etmeden de evlenebilirsiniz. "Millet arkamızdan konuşursa" kısmını da manasız buluyorum. "Kirada oturuyorlar" vb önemsiz laflar bunlar, duymayın.
 
Ben bir şey atlatmadım aslında. Eşim üstüne düşenleri evlilik sürecinde aile desteği olmadan yaptı eşya vs. altınların bir kısmını ailesi küçük kısmını eşim halletti. Babam alınacak kız tarafına düşen eşyaları aldı şartları bildiğim için karşı tarafta markalara zorlamadım.
4+1 İstanbul'daki baba evinden 1+1 Balıkesir merkeze taşındım evlenince arkadaşlarımın çoğu eşimin maddi durumundan dolayı o dönem Facebook vardı beni sildiler umursamadım İstanbul'da olsam etkilenirdim. Eşim fakir falanda değildi gayet orta halli insandı ama tek sorunu ailesinden bir desteği yoktu hep tek başına halletmişti lisede üniversitede bile çalışmış hep. Babam benimle konuştu beni uyardı denk değilsiniz demedi ama senin iki tane ayakkabın ile bu insanlar kira ödüyor nelerden vazgeçtiğinin farkında mısın? Yapabilecek misin dedi eşimin ne kadar gururlu bir insan olduğunun farkındaydı o da. Korktum ama vazgeçmedim.
İlk yıllarda markete gittiğimizde bile hep dikkat ettim neyin kaliteli olduğunu bildiğim halde ona mutfaktan çok anlamadığımı hangisini almamız gerektiğini sorardım incinmesin diye. En büyük tartışmada dahi bunların konusunu açmadım ben sana fedakarlık yaptım diye çünkü seçim benim seçimimdi.
İkinci kızıma hamile iken eşim yurtdışına gitmişti neredeyse doğuma yetisemeyecekti hep çok çalışması lazımdı.1+1 den 3+1 e taşınıp evi satın almıştık.
Böyle kolaymış gibi yazabiliyorum ama 16/17 sene oldu kolay değildi ama geçinmeye gönlü olan bir şekilde hallediyor.
Biraz şans,bolca çalışma, yatırımları değerlendirme ile bugün baba evinde olduğumdan daha mutlu,huzurlu bereketli bir hayatım var. İstediğimiz hayatı kurduk çok şükür.

Dip not: Hala babamdan daha zengin değiliz. 🤭
Allah mutluluğumuzu daim etsin biriniz bin olsun inşallah. Dediğiniz çok doğru geçinmeye gönlü olan geçiniyor. Zaman bizi iyice yıpratmadan ben de vazgeçmeden güzel bir sonuca ulaşırız inşallah. Umarım bize de kısa zamanda güzel kapılar açılır dualarınızı bekliyorum 🙏🏻
 
Aslinda denk değilsiniz ama baban para koklatmadiģi icin denksiniz.
Klasik bir varlıklı kiz hayati yasamiyorsunuz. Işe baslasaniz geliriniz nasil olur?
Demek istediğim, zengin bir kişiyle evlenmeye niyetiniz hiç olmadıysa hayat standardınız zaten fazla değişmeyecek.
İç sesim diyebilirim yorumunuza. Çalışıyorum ama özel sektörde. Çeyizim tamam kendi çapımda azıcık birikim de. Karşı taraf da altınlar için birikim yaptı ama babamın kafasındaki damat adayı daha lüks.
 
Ailelerin onay vermediği evlilikle vakit kaybetmeyin, huzurunuza mani olur. Zengin birisiyle evlenmek istemeniz gayet doğaldır. Fakat anladığım kadarıyla siz işin "evlenme" kısmından çok "ev kurma" kısmını düşünüyorsunuz. IKEA'yı ve düğün salonlarını zengin etmeden de evlenebilirsiniz. "Millet arkamızdan konuşursa" kısmını da manasız buluyorum. "Kirada oturuyorlar" vb önemsiz laflar bunlar, duymayın.
İnanın kulak ardı edecek gibi değil dedikodu yapabilecek insanlar ki ben de en azından ev kurmak için daha kolay daha varlıklı birini isterdim ama bana sunduğu huzur bunların önüne geçiyor. Hayat sadece iki gönülden ibaret değil isterim ki en minimal seviyede problemle atlatalım bu süreci
 
İç sesim diyebilirim yorumunuza. Çalışıyorum ama özel sektörde. Çeyizim tamam kendi çapımda azıcık birikim de. Karşı taraf da altınlar için birikim yaptı ama babamın kafasındaki damat adayı daha lüks.

Şimdi eğri oturup doğru konuşmak gerek.
Ben ve eşimin herşeyi kendimiz yaptık. Kendimiz derken hakikaten eşim ve ben. Benim zaten annem babam yok. Eşimin sadece annesi var.
Gözünüz fazla yüksekte değilse ve sevgilinize 100% güveniyorsaniz bence altını, ceyizi takmayin. Coğu ürün zamanla alınır.
Diğer taraftan, sevgilin memur. Sende memur olmayi başarirsan geleneğiniz belli. Memur maaşlari belli. Karar sizin.

Bizde durum farkliydi. Başında olmayan parayi çok çalışarak kazanabilecegimiz mesleklerimiz vardi. Öylede oldu ama sizin durum ortada.
 
X