- 27 Eylül 2016
- 2.336
- 2.707
- 63
- Konu Sahibi Minikkuala
-
- #21
Şimdi sahip olduklarını geçmişte çektiklerinin mükafatı gibi gör, yani onları yaşamasan bugünkü sen olamazdın belki de. Yaşadıklarından güçlendin , yaşadığın olaylar hayatına yön verdi ve bugünlere geldin
Benimde ailemle uçurum gibi düzelmeyecek sıkıntılar var, artık onları sadece idare ediyorum, dediğin gibi bazen gözümün önüne geliyor bazı şeyler, hazmedemiyorum, nasıl böyle anne baba olur diyorum, sonra onlar böyle olmasa belki Allah bana eşimin ailesini nasip etmezdi diyorum, onlar sayesinde bugün olduğum yerdeyim, çoğu zaman onlar bana eşimden daha çok destek oldu. Allah bir kapıyı kaparsa diğerini açıyor işte.
Birde dertsiz insan Yok, imtihan dünyası, herkesin başka Başka dertleri oluyor, kimi eşinden kimi evladından çekiyor, seninki de bu şekildeymiş demekki
Seni belki de en iyi ben anlarım. Orta okuldan beri annem babam hep kavga ettiler. Boşanmadılar ama inan keşke boşansalardı da kendilerine bize bu kadar eziyet etmeseydiler dedim. Yıllarca bunun vermiş olduğu ruhsal sorunlarla yaşadım hala da yaşıyorum. Hep aile içerisindeki sevgiyi dışarıda aradım. Arkadaşlarımda aradım kazık yedim. Sevgililer de aradım terkedildim. Aldatıldım. Atandım. Oh dedim yeni hayat. Yeni umutlar. Saplantılı bir ilişkiye girdim. Bir buçuk sene evvel evlendim. Eşim çok iyi biri. Deli gibi aşık olmadım ama çok sevdim. Toparladım dedim evliliğin altıncı ayında babam inme geçirdi. Üç dört ay onunla uğraştık. Neyse dedik toparlanıyoruz. Babamda yavaş yavaş düzeliyor. Annem rahim kanser evre 3teymiş. Zavallı annecim şimdi kemoterapi görüyor. Belki bu bitince bir de radyoterapi görecek. Atlatıyoruz demeye kalmadan babama ameliyat demişler. Şimdi onu bekliyoruz. Ödüm kopuyor bir şey olacak diye. Boyun fıtık ameliyatı. Çok tehlikeli bir ameliyat. Korkuyorum. Eşimin babası parkinson gariban bi anası var uğraşıp duruyor adamcağızla. Önümüzdeki günler bizi neler bekliyor hiç bilmiyprum. Hayatımda hep bir hüzün hep bir keder. Biri bitse diğeri başlıyor. Ne yapacağımızı şaşırmış durumdayız. Ama diyorum ki iyi ki eşim var. Ya o olmasaydı. Tek başıma nasıl kalkacaktım altından. Ben henüz çocuk yapamadım. Düşünemedim bile onları düşünmekten. Oraya koş buraya koş derken çocukla nasıl yapardım bilmiyorum. Yine de insan arada böyle oluyor maalesef. Ben bol bol. Dua ediyorum. Yapabileceğim başka bişey yok çünkü. Bir de bugünlerimiz geri gelmeyecek. Çocuğunun eşinin tadını çıkar. Geçmiş orada bir yerde inan bana yaşlanınca bol bol düşüneceksin zaten. Şu an sadece kendine odaklan.
Keşke affedebilsem adını duyunca tuylerim diken diken oluyo . Sanırım hamilelikle birleşince dahada takıntı yaptım destek alma imkanım var çok teşekkür ederim yorumunuz için sanırım destek almak ise yarayabilir
Babadan yaralı biri olarak şunu net söyleyebilirim ki kabullendiğinde bitecek sıkıntıların. Aklının bir köşesinde ona isyan ediyorsun, mücadele ediyorsun. O da öyle bir adamdı işte diyebildiğin gün sıkıntıların , iç hesaplaşmaların bitecek
Nereden başlayayım bilmiyorum çok uzun olmasınıda istemiyorum ama yazsam herhalde oku oku bitmez . En başından anlatayım
22 yaşındayım cocuklugumdan beri sürekli olgun olmak zorunda kaldım annemle babam boşandı ben orta okula giderken hiç bi zaman normal bi hayatımiz olmadı ne kardeşlerim annem hepimiz çok zor şeyler yaşadık annem her bizim için çaba gösterdi hala gösteriyor tek başına büyüttü bizi okut tu evlenmedi genç olmasına rağmen tek başına çalışıp istanbul gibi bi yerde hem kendine hem bize sahip çıktı babamdan maddi manevi hiç destek görmedik suan görsem tanımam bile her neyse
Evlendim geçen sene mayısta bir sene olucak evleneli eşimden çok memnunum her Allah razı olsun beni hep anladi tabiki herkes gibi ufak tefek problemler herkesin hayatında var kimse mükemmel değil . Hamileyim suan 26 haftalik bi kızım olucak Hersey çok güzel çok iyi eşim evim bebeğim ailem ama gelin görün ki ben çok kötüyüm kendimi tükenmiş bitmiş hissediyorum burada anlatamadigim bir çok şey yaşadım cocuklugumda hepsi gözümün önünden birbirine geçiyor ağlama krizlerine giriyorum sürekli içimde bi nefret var babama karsi hayatimdaki tüm olumsuzluklar onun yüzünden oldu annem rahim kanseri oldu şükür yendik ve hala calisiyo ben çocukluğumda uzun süre tedavi gerektiren hayatı bi hastalık atlattım psikolojik olarak bitigim yorgunum 3 sene kadar psikolojik tedavide gördüm ailem çok anlayışlı esimde öyle ama bilmiyorum bende hep eksik bişeyler var tamamlayamadigim boğazım hep düğüm düğüm ne yapmalıyım ben bebek için acele etmissiniz diyebilirsiniz ama inanin bebegimle ilgili değil onu bende esimde çok istedik şükür Rabbim nasip etti ama ben bitik hissediyorum kendimi ne yapıcam ben nasıl silicem beynimden o yaşadıklarımı
Canım benim eşimde hep yanımda. Ailesi çok ilgili bir dediğim iki olmuyor. En iyi arabaya kadar alındı bana. Herşeyimiz çok çok iyi evim işim eşim hayatım... Ama bazen bende mutlu olamıyorum . Daha ne isteyeblirsin ki diyorum kendime mutlu ol , en azından öyle görün. Ama bazen bir ağırlık biniyor sırtıma en mutluyken bile. Annami babamı ablamı geçmişi düşünüyorum. Hep güçlü oldum olmak zorunda oldum. Herkes hayatıma imrenirken ben neden mutlu değilim diye kendime çok kızıyorum. Ama bazen işte hele eşimle küçük bişey için tartıştığımda bile ölmek geliyor aklıma. Amaaaan yine geliyor sağdan sağdan :) Birtanem öyle zamanlarda ben diyorum ki 30 yaşındayım ve şurada max. 20 yılın kaldı güzel sağlıkla yaşayabileceğin bir ömründen. Onun için yarın ölecekmişsin gibi yaşa ve hayatın sana getirdiği olanakları mutlulukları kullan kullanabildiğin kadar. Buda bir tedavi yöntemi.
Kendini tedavi et. Dinle..
Evet yasadiklarim kolay değil heleki buraya yazdıklarım devede kulak bile değil bazen diyorum ki şükür namusumla evlendim eşim iyi bebeğim sağlıklı ben iyiyim ailem iyi şükürsuzluk mu bu yaptığım isyan mi ediyorum nereye kadar geçmişle yaşayabilirim bebegimi kötü bi psikoloji yle büyütmek istemiyorum mutlu bi bebek olsun istiyorum şükür yalnız değilken çok mutluyum ama yalniz kalınca aptallasiyorum.
Bende diyorum ki kendime iyi bir aile ve anne olacağım . Sende öyle de. Şükret bende şükrediyorum, her anım için. Eğer böyle yaparsak Rabbimin gücüne gider bizi sınar. Sende bir aile kurdun öyle düşün ve ailenin yaşattıklarını sen çocuklarına yaşatmayacaksın.
InşaAllah Rabbim herkese gönlümün ekmeğini yedirsin hep gönlümü temiz tutmaya çalışıyorum inşaallah bundan sonrası güzel olur bebeğimle yeniden doğup onunla buyurum
Kendim için onu affetsemde annemin hayatını mahvetti gi için affedemiyorum hep dua ediyorum yaşlanıp benim elime kalsın diye
Çok güzel gümle kurdun birtanem. Bebeğinle doğup onunla büyümek...
O senin çocukluğun.
Kalsa ne olacak güzel kardeşim, bizler merhametli insanlarız, ben babama hiç birşey soramadım yaşlanıp düştüğünde, o durumda birine hesap sorulmazdı çünkü inan sende öyle olacaksın. Bu işleri Allahın adaletine bırak için rahat etsin. İçinde büyütmemeye çalış. Ben yıllarca içimde yaşattım yanlış yapmışım anca 40 yaşında anladım. Değiştiremeyeceğin şeylere ağlamak sadece sana zarar verir. Anne olacaksın sevgiyle doldur kendini, Allah sana güzel bir yuva nasip etmiş geçmişe takılıp kendini de çevrendekileri de yorma. Mevlam neylerse güzel eyler böyle düşünmeye çalış
Bende erken evliliğe karşıyım insan hayatını yaşamalı ama anlaştıgın anlayışlı iyi bir eşin varsa Şen'de memnunsan sorun yok kardeşim . Bende seninkine benzer hayat yaşadım özelden biraz konusabılırx istermisin
Tabi cnm gec evlenip kötü biri de olabaılırdı eşin oda var demekki Allah onu çıkarttı karşınaOlur tabi konuşuruz . Bende aslında erken evliliğe sıcak bakmıyorum ama benim eşim çok şükür ki doğru insan hiç pişman olmadım evlenmem benim.hayrimaydi çünkü başta baba olmayınca herkes les kargası gibi uşusuyor doğru insan olduğuna emin olup ailemin fikrini alıp huzurlu bi şekilde yaptım düğünümü Rabbim pismanlik vermesin
3 sene kadar psikolojik tedavide gördüm
Bu nasıl gitti? 3 senenin sonunda iyi hissettiniz mi? Sadece ilaç tedavisi mi terapi de var mı?
Şu an hormonel olarak çok değişken bir durumdasınız. Hamile kalmadan önce nasıldınız? Şimdi terapiye gitme maddi imkanınız var mı? Çünkü bunun daha bir de lohusalığı var.
Bu nasıl gitti? 3 senenin sonunda iyi hissettiniz mi? Sadece ilaç tedavisi mi terapi de var mı?
Şu an hormonel olarak çok değişken bir durumdasınız. Hamile kalmadan önce nasıldınız? Şimdi terapiye gitme maddi imkanınız var mı? Çünkü bunun daha bir de lohusalığı var.
Evet şuanda tam da senın gıbıyım.Mesleğim var atanabilirsem devlet memuru olucam cenaze işlerinde görev aldım uzun bir süre fahri olarak ama kadroya girmek için atanmayi bekliyorum . Gezmek tozmak dert değil ki esimle bunu bol bol.yapabiliyorum temizlik yemek beni bunalticak bi evliliğim yok annemin evinde bile daha az geziyodum diyebilirim sorumluluk beni boğucak bi hayatım yok mesele evliliğim bebeğim değil hiç birinden şikayetçi değilim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?