Çok yoruldum,ayrılmak istiyorum


elbette kötü olsalar her tür ulaşırlardı..ancak ben de pek sessiz ve içine atan biri olmadığım için ortada evlilik mevlilik kalmazdı.. zaten eşimin beni ezdirmesi benim için ayrılık konusunu düşünme nedenlerimden biri olurdu...

Dediğiniz gibi fazla iyi olmak da iyi değil... Suistimal edenler çıkabiliyor..

Ailelere yardım konusuna gelince..Eğer aç değillerse açıkta değillerse pek yardım taraftarı değillim..örneğin kendi ailem ve eşimin aillesi için söyleyeyim ..herkesin emekli maaşı,evi,vs si sosyal güvencesi var...ben iki küçük çocuğum varken,onların ihhtiyaçları varken ve şu an şartlar gereği çalışmıyorken kusura bakmasın kimseye ekstradan bir şey veremem..Allah a şükürler olsun ramazanlarda fitremizi,ihtiyacı olanlara gerekenleri yapıyoruz..

Amaa,yok eşimin abisi iş yeri açacakmış,yok kayın peder altına araba çekmiş te onun borcunu biz üstlecekmişiz gibi bir şey mümkün olamaz...Zaten şu zihniyeti anlamıyorum ve asla da anlayamayacağım.."çocuklarımız ilerde bize bakarlar..." Eli ayağı,maddi durumu yettiği sürece ne münasebet...insanlar bunu düşünerek evlat sahibi oluyorlarsa hiç olmasınlar daha iyi..
O yüzden ilerde yaşlılığımda çok hastalanırsam...3 gün yatak,4. gün toprak olmasını diliyorum Allah ımdan....
 
Son düzenleme:
Eşimin annesi öz, o bahsettiğiniz ben değilim. Sanırım siz tekerlek nickli arkadaştan bahsediyorsunuz onun kayınvalidesi öz değil.
 
Her kelimesine katılıyorum özellikle son cümleyi ben de diliyorum.
 
yeni evinle birlikte yeni bir hayat, yeni bir düzen belirlesen kendine....

bu sefer esin icin degil de kendin icin baslasan herseye sifirdan...

kendi kurallarini koy, ona göre davran, karsindakinin de ona göre davranmasi icin mesafeni korusan..

biraz strateji oyunu gibi... ne yapilacak ne edilecek sen belirle, esinin sorumluluk almasi gereken yerlerde onu ön plana at, sen yapma...

esine simdiye kadar okadar cok taviz vrmissin ki alismis rahata...

ama cek elini ayagini herseyden...

suyunuz mu kesilecek, kesilsin su akmadiginda anlasin ne oldugunu.. elektirikler mi kesilecek, birakin kesilsin. bir aksam tv. izleyemeyince, deli divane olur....


Babama benzettim biraz, o da senelerdir o kadar alismisti ki isleri anneme yaptirmaya... maddi sorumluluklari hic almazdi... kira ödenmis mi ödenmemis mi, fatura yatmis mi yatmamis mi... suan 50 küsür yasinda ve hala ayni...

umarim en kisa zamanda yeniden mutlu olursunuz....
 
aslında ortada eşinle iletişim problemi gözüküyor sen ayrılmak istediğini söylediğinde ciddiye almaması bu yüzden.
öncelikle eşinin ailesini koy bi kenara bu probleminizi halletmeye çalış
sıkıntılarından kırıldığın konulardan eşine bahset eğer seni yeterince dinlemiyorsa
ve sözünü kesip dikkatini toplayamıyorsan yaz uzunca bir mektup koy cebine
annemin taktiğidir herzaman işe yarar
bol şans
 
Eşini yardım durumuna alıştırmışsın gibi geldi bana; eve giderken tatlı almak, enişte ablaya para vermeyince para verdirmek, küçük kardeşi alışverişe götürmek vs vs. Bütün bunları iyi niyetinle yaptığını biliyorum. İçin acımıştır o halleri görünce; "bende (para) var nasılsa paylaşayım" mantığıyla hareket etmişsin ama eşinin yardım olayını abartacağını hesaba katmamışsındır.

Sen ne kadar itiraz edersen et eşinin gözlerinin önüne her zaman fedakar labellevie gelecek. Amaaaan iki dk dırdır eder sonra kendisi koşar yardıma diyecek. Ne de olsa ben onlra yardım ettiğinde suratını asıyor sonra unutuyor diyecek, daha çok sahiplenip, daha çok kol kanat gerecek.

Eğer onda çaba görüyorsan birşeyler yapmanın zamanı gelmiş. Senin de dediğin gibi bu çaba sana iyi davranmak, ilgilenmek olmamalı. Yavaş yavaş elini eteğini çekmek olmalı. Sen ne yapabilirsin diye düşündüm dünden beri.... Eşinin memleketinde olman avantaj. Borçlu bile olsa herşey ona sorulur nasılsa. Gelirinizi bilmiyorum ama maaşını ona verme. Yani evin geçimine katkıda bulunma. Elektriği, suyu, kirayı ödeme. Sadece kendi ihtiyaclarını al. "Dolapta neden birsey yok" diye sorarsa "alışveriş yapmadın" de. Bu kafa karışıklığında her türlü ihtimale karşı paranı kendine sakla. Geleceğine yatırım yap. Yok ben zorlukta para tutamam diyorsan kendine araba al, araban varsa yenile, kredi cekip Ankara da eve gir vs vs... Yeter ki kendini sağlama aldığını ona göster. Baktın düzelmiyor cantayı takarsın koluna, herkes yoluna :)

Allah yardımcın olsun tatlım....
 
Mücadele edecek gücüm kalmadı umarım yeni ev biraz mutlu eder bizi, belki değişiklik olur düzelir bilmiyorum. Evet eşim herşeyin hazırına alıştı, burada elektrik su ödenmeyince kesilmiyor zaten çoğu kaçak kullanıyor ödemeyenlere de bir şey demiyorlar.
Benim babam da öyleydi o yüzden garip gelmedi bana ama babam annemi babannemlere karşı her zaman savunmuştur ezdirmedi hiç, gönlünü almayı bildi.
Bizde tam tersi eşim ailesini koruma derdinde, umarım kendi evliliği yıkılınca onlardan fayda görür pek sanmıyorum ama daha beter olur bence tamamen kullanmaya başlarlar.
Çünkü o insanlarda merhamet yok en başta, eşimi de hiç düşünmüyorlar umurlarında değil.
 
Mektup aklıma yattı işe yarar mı bilmiyorum, biz ikimiz de birbirimizden neler istediğimizi yazdık bir kağıda, hala ailesine güler yüz göstermemi sevmemi istediğini yazmış pes artık.
 
Evet çok güzel açıklamışsınız aynı bu mantıkla yaklaştım ben amacım kendimi kullandırtmak değildi ama sonuç öyle oldu. Eşim de aslında sıkıldı bu durumdan bazen isyan bayraklarını çekiyor ama onun mantığına göre o o evin reisi, onlara bakmak zorunda o yüzden pek değişeceğini sanmıyorum.
Maaşımı artık vermiyorum biriktiriyorum eve katkım da ancak marketten ihtiyaçlarımızı almak o kadar, benim zoruma giden onlara o kadar iyiliği geçen insana en küçük birşeyde tavır almaları, diyorum ya eşim kefil olmadı diye ablası bile tavır aldı ama onlar benden biliyorlardır halbuki benim sonradan haberim oldu, ben şehir dışındayken onlar ev aldılar taşındılar ben onlara yardım etmedim ya biz ev ararken hiç ilgilenmediler, şimdi biz taşınırken yardım ederler mi bilmiyorum haftasonu görücez.
Aslında en güzeli tak sepeti koluna herkes kendi yoluna, eşime söyledim bak sen ailene daha çok yardım edersin mutlu olursun ben de giderim ankaraya yeni bir düzen kurarım dedim kabul etmiyor beyefendi.
Ben ona bak sen kendi memleketindesin, ailen yanında, istediğin gibi her işlerine koşabiliyorsun, yardım ediyorsun ben burda tek başımayım kimsem yok benim bu evlilikte bir avantajım yok dedim, ailemin burda olması benim için avantaj değil ki diyor o onların işine geliyor benim değil diyor.
O zaman gör gerçeği kendine gel ama yok ben susayım ailesiyle iyi geçineyim, onların her işene koşalım, evlerine gidelim annesinin elini öpeyim, herşey aynı devam etsin istiyor. Ve benim bu durumda mutlu olmamı bekliyor, olmadığım için de beni suçluyor, neymiş ben mutlu olmasını bilmiyormuşum, güzel düşünmem gerekirmiş.
 
Tabi ki ailesine güleryüz gösterirsin, seversin. Buradaki yorumlarından tanıyorum seni, sen çok vicdanlı birisin. Büyüğünü de küçüğünü de bilirsin. Ama büyyük büyüklüğünü yapsın küçük küçüklüğünü. Kimse kimseyi sevmek zorunda değildir ama herkes birbirne saygı göstermek zorundadır. Sen de bir yere kadar devam edebilirsin, karşılığında sürekli ezilmek, hizmetçi gibi davranılması elbette seni de üzer. Hem adama demezler mi, itin hatırı yoksa da sahibinin de mi hiç hatırı yok diye. Sakin ol, biliyorum yorgunsun. Kendini parala, çaba sarfet demiyorum sana. Anladığım kadarı ile aile yapılarınız, kültürleriniz çok farklı birbirinden. Sen artık sadece kendi evin için bişeyler yap, eşinin ailesini sevmek ve saygı göstermenin onlardan önce eşine bağlı olduğunu anlıyorum ama eşinin anlaması lazım bunu. Mucize bekleme eşin bir anda evet sen haklısın demeyecek, haklı olduğunu bilir ama demez. İğne oyası işler gibi düşün, ince ince, sabırla, güleryüzle eşini yola getireceksin. Ben inanıyorum herşey düzelecek, sadece sabret.
 

İnan çok denedim çok çaba harcadım ama bunlardaki mantık kimsede yok çok garip insanlar, hep bana hep bana diyen insanlar olur ya öyleler ve fikirlerini asla değiştirmezler kendilerini çok beğenirler sürekli överler onlara göre onlarda hiç bir problem yok. Öyle bir insana ne anlatabilirsin ki.
Eşim farklı zannederdim değilmiş, derler ya can çıkar huy çıkmazmış öyle.
Ben ailesine bağlı bir erkeğin daha iyi olduğunu düşünürdüm öyle değilmiş, ayrılıp ayrı bir aile kurmayı beceremiyor böyleleri.
Ki benim eşim ailesiyle çok fazla yaşamamış, çok bağlı değildi, önceden ailesini tanımadan önce annesinin hatalarını söylerdi bana ama şimdi toz kondurmuyor ve ben asla kötülemedim sadece yaptıklarından kırıldığımı anlattım buna rağmen sanki ailesiyle arasını bozucakmışım gibi düşündü.
Zaten bunlar ailecek evlenmeyelim evlenirsek aramız bozulur diye düşünen insanlarmış, annesi hep bunu aşılamış onlara.
 
İnan anlıyorum seni. Benimkilerde öyle idi. Sözümona erkek egemen toplumdayız ama annesi ve kızkardeşi herkesi herşeyi parmağında oynatırdı. Sonuç ne oldu, boşandık. 9 yıldan sonra boşandık. Anladı eski eşim herşeyi ama geç kaldı. Nefret etmedim onlardan sadece kırgındım. 1,5 yıl oluyor boşanalı hala yalvarıyor tekrar evlenelim diye. Tamam dedim ama şimdiye kadar sana hiçbir şart koşmadım şimdi şartım var dedim. Hiçbiri ile bırak görüşmeyi telefonda bile konuşmayacaksın ancak öldükleri zaman mezarları başına gidebilirsin ona da sadece öldüklerine emin olmak için izin veriyorum dedim. Bunu bile kabul etti ama benim ufak bir sorunum var şimdi, ben bekarlığa rahatlığa çok alıştım :)
 
Yaşadıklarımız birbirine çok benziyor, çok çok özel değilse lütfen boşanma aşamasında neler yaptınız anlatabilir misin? Nick olarak tanıyorum ama konun var mı bilmiyorum varsa okuyayım bir.
 
Hiçbişey, anlaşmalı boşanma idi. Protokolü de kendim hazırladım, boşanmamak için çok yalvardı ağladı ama o an ona hiç inancım, güvenim kalmamıştı, çok kırgındım. Hiç bişeyi görmedi gözüm. Gittik davayı açtık, öğleden sonra gidip boşandık. Sonra benim tayinim çıkana kadar 1,5 ay kadar aynı ilçede yaşadık. Ama boşanınca bütün sorunlarımız bitti, hatta çok güzel anlaşmaya başladık. Sonra ben ordan ayrıldım, yeni bir şehre geldim, yeni bir hayat kurdum kendime. Az önce eski eşimle konuştuk da evdeki fırınım bozuldu fişe takınca sigorta atıyor dedim. Pazartesi hemen para göndereyim yenisini al dedi. Günlük konuşmalar, havadan sudan muhabbetler, adam benim fırınımı bile düşünüyor da bu benim umrumda mı artık bilmiyorum
 
Çok garip gerçekten sanırım değerinizi kaybettikten sonra anlamış, benim eşim boşanmak istemiyor hatta ciddiye bile almıyor geçiştiriyor, ona göre herşey normalmiş gibi. Nasıl ikna edicem bilmiyorum bugün tamam dese gidip çok sevinicem ama yapmıyor.
 
Eşinin ailesi size yapışmış asalak gibi yaşamaya alışmış.
Alışmış kudurmuştan beterdir sürekli verici durumda olduğunuz için alamadıkları zaman kendilerini haklı görüyorlar.
Onlardan uzak yaşarsanız belki bazı isteklerinden kurtulursunuz.
Benim eşimin ailesinde de aynı huylar var ayrı şehirlerde yaşadığımız için rahatız. Aynı şehirde yaşasak canımıza ot tıkamışlardı
Ama bu seferde telefonla taciz ediyorlar. Eşim çok yoğun tempoda çalışıyor bir yandan ailesinin dertleriyle uğraşıyor. Çok bunaldı evlenirken hiçbir şey
almadıkları gibi bide o arada yirmibin dolar civarında para almışlar eşimden. O arada kardeşini de okuttu dersaneye gönderdi.Ünvteyi bitirine kadar baktı.
Beyfendi ünv bitirdi işe girdi havalara girdi abiye çemkirmeye başladı. Eşime bazen o kadar üzülüyorum ki ailesinden çok çekti,
şimdi de babası annen ölecek diye psikolojik baskı yapıyor ne istiyorlar anlamış değilim. Aynı şeyleri babannemlerde söylerdi öleceğiz diye 85 yaşında hala yaşıyor.
ev almaya karar verdik şu an ihtiyacımız yok lojmanda oturuyoruz ama paramızı bağlamamız gerekiyor biriken paralarımız iştahları çok kabartıyor.
Borcumuz yok rahatız derler ya bizim borcumuz olunca rahatlayacaz alacağımız kredileri ödeyerek keneleri savuracağız:)
 
çünkü onlara göre herşey normal. Bir gün gelip bizim yorulacağımızı hiç hesaba katmadılar. Ama ben çok yoruldum, dayanacak halim kalmadı. Madem bu şekilde yaşıyorum artık yalnız yaşamak istiyorum dedim. Bilmiyorum belki de boşanma aşamasında anlamıştı hatalarını belki boşanmasam düzelirdi. Ama ben çok sinirliydim ve tercih yapmak zorundaydım. Ya boşanıp kendime dönecektim yada devam edip kendimden vaz geçecektim.
 

Arkadaşım,bir çok düşüncenizde çok haklısınız ancak eski eşinize ölünceye dek ailesiyle görüşmemesi için söz almanızı hiç mi hiç doğru bulmadım..Bilmiyorum çocuğunuz var mı,ki yoktur diye düşünüyorum.Bir anneyi babayı evladıyla görüştürmemeyi düşünmek çok vicdansızca geliyor bana..Tamam siz görüşmezsiniz ,yüzlerine bile bakmazsınız,hiç bir şekilde muattap olmazsınız....
Bir insan kolay yetişmiyor....
Eski eşiniz de sizden aynı şeyi istese ne düşünürdünüz ???

Tabi bekarlığa çok alıştım,tekrar evlenmek istemiyorum,nasılsa bu şartımı kabul etmez düşüncesiyle öyle söylediyseniz bilemem..Ki kabul etmiş.......
 
Son düzenleme:
Herkes kendi yaşadığını kendi bilir. Beni insan yerine koymayanlar benim evime de gelemezler. Ama öyle olmuyor. Ben gittiğimde bana yemeği ben yaptığım halde, mutfak masrafını ben yaptığım halde masa da yer olmuyorsa, gece yatarken sadece oğullarına yatak yapılıyor ben yokmuşum gibi davranılıyorsa. Bütün bulara rağmen benim evime yüzsüzce gelinmeye devam ediliyor ve benmim evimde misafirlerimin önünde üstüme yürünüp seni çatır çatır boşatacağım deniliyorsa, her geldiklerinde evimden bişeyler götürülüyorsa, cüzdanımdan para çalınıyorsa ki bunu ben de oğulları da gördü ve herşeye rağmen ben gene de onlar beni istemiyor sen git dediğimde eşim koşa koşa gidiyorsa ve ben bayramları yalnız geçiriyorsam, gitmekle kalmayıp mutfak masraflarını, kışlık odun kömür ihtiyaçlarını karşılıyorsa ve hala ben suçlu oluyorsam. Bebeğimi kaybederken ölümden döndüğüm halde hala gelin kısır deniliyorsa, gene de öyle bişey demeye hakkım yok öyle mi? Eski eşim bunlara fırsat vermeyecekti, bu saatten sonra ya onlar ya ben. Üstüne üstlük adam iş kurarken ben özel sigortamı bozup parasını veriyorsam, kredi çekiyorsam, yetmiyor diye senet imzalıyorsam, yetmeyince annem kredi çekiyorsa, annem evini ipoteklemeye kalkıyorsa sırf damadı iş kuruyor diye, eski eşimin benim ailem ile ilgili laf etmeye hakkı yoktur. Ve hala bunların ayrımına varamıyorsa eski eşim ona sadece seni kör şeytana havale ediyorum derim ben. Ben ona barışalım demedim, seni özledim demedim, pişmanım demedim. 9 yıl boyunca şart koşmamışım ama artık bitti demişim, yeni bir hayat kurmuşum şimdi herşeyi bırakıp o senin annen deyip aynı şeylere fırsat vermem. İşine gelmiyorsa gider, annesi yüzünden günaha giriyorsam o da atılan iftiralar yerine geçer. Doğurmakla ana olunmuyor.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Arsız, meraklı, müdahaleci kv
9 10 11
Yorumlar
209
Görüntüleme
6K
Bir Gul Bir Gonca
  • Kilitli
Yolun sonu.. boşanma kararım.
Yorumlar
15
Görüntüleme
2K
Miss Salvatore
S
Eşimle kavga ettim
3 4 5
Yorumlar
85
Görüntüleme
2K
snemakotu
S
Dikkat aşırı derece kaynana içerir
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
2K
gulendam_34
G
M
Ezilerek büyütülmüş çocuk olmak
Yorumlar
5
Görüntüleme
892
tatlfndk
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…