- 7 Ağustos 2011
- 14.264
- 14.663
- Konu Sahibi Baharyagmuru35
- #1
Sevgilim cezaevinde onu çok özlüyorum o yanımda olmadığı için sesini bile duyamadığım ondan haber alamadığım için çok acı çekiyorum içim çok skılıyor zaten .. En yakın arkadaşım aynı zamanda biricik sevgilimdi hala öyle ama malesef cezaevinde olduğu için görüşemiyoruz da haberleşmiyoruz da .. O kalbimde , aklımda , fotoğraflarda i videolarımızda , geceleri başımı yastığa koyduğumda hayallerimde , biraz hava almak için balkona çıktığımda sandalyeme oturduğumda şöyle etrafa bakarken aklıma gelen anılarımızda , ve bana gitmeden önce attığı mesajlarda var .. Hayatımda her yerimde her şeyimde ama gerçek anlamda yanımda değil ..
Asla vazgeçmeyeceğim ve onu bırakmayacağım tabi ki de .
Fakat kendimi çok yalnız hissediyorum .. Nebiliym çıkıp dolaşıyorum hava almak için tek başıma ya da ailemle .. Kpss çalışmaya başladım bugün . Sonra açıktan okuyorum sınavlara az kaldı kitaplarıma çalışıyorum .. İnternete giriyorum , tv izliyorum , müzik dinliyorum , şarkı söylüyorum , yazılar yazıyorum kendimce .. Ama ben o kadar yalnız hisssediyorum ki kendimi ne yapacağım bilmiyorum .. Sevgilimle hep konuşurduk geceleri yatmadan öncede konuşurduk 2 saat falan . Ben dışarı çıktığımda kıskançlık yapar arardı sürekli nerdesin ne yapıyosun diye . Şimdi ise dışarı çıktığımda beni arayıp nerdesin ne yapıyosun diyen kimse yok .. Beni merak eden yok .. Mesaj atan arayan hç kimsem yok .. Arkadaş derseniz lise bitince pek görüşmedik zaten birsürü arkadaşım vardı ama çok yakın değildik . Bikaç arkadaşımla faceden konuşuyoruz ama sadece o kadar . Sadece yakın arkadaşım sayılan liseden kalma bi arkadaşm vardı ona da ne zaman yazsam bir işi oluyor . Ben de hep işin var seninde maşallah cidden bir daha yazmayım en iyisi dedim ve tartıştık demin .. Zaten ben illaha da bana yazmak zorundasın illa da benimle ilgilenmek zorundasın diye birşey yazmadığım halde benimle tartıştı .. Yani sonuçta kimse kimseyle ilgilenmel diye birşey yoktur ortada sohbet edilir nebiliym dertler paylaşılınır gülünür eğlenilir budur yani .
Kısacası hiç arkadaşım yok .. Ne sohbet edeceğim biri var ne de dertlerimi anlatabilceğim bir dert ortağım .. Hiç biri yok ..
Asla vazgeçmeyeceğim ve onu bırakmayacağım tabi ki de .
Fakat kendimi çok yalnız hissediyorum .. Nebiliym çıkıp dolaşıyorum hava almak için tek başıma ya da ailemle .. Kpss çalışmaya başladım bugün . Sonra açıktan okuyorum sınavlara az kaldı kitaplarıma çalışıyorum .. İnternete giriyorum , tv izliyorum , müzik dinliyorum , şarkı söylüyorum , yazılar yazıyorum kendimce .. Ama ben o kadar yalnız hisssediyorum ki kendimi ne yapacağım bilmiyorum .. Sevgilimle hep konuşurduk geceleri yatmadan öncede konuşurduk 2 saat falan . Ben dışarı çıktığımda kıskançlık yapar arardı sürekli nerdesin ne yapıyosun diye . Şimdi ise dışarı çıktığımda beni arayıp nerdesin ne yapıyosun diyen kimse yok .. Beni merak eden yok .. Mesaj atan arayan hç kimsem yok .. Arkadaş derseniz lise bitince pek görüşmedik zaten birsürü arkadaşım vardı ama çok yakın değildik . Bikaç arkadaşımla faceden konuşuyoruz ama sadece o kadar . Sadece yakın arkadaşım sayılan liseden kalma bi arkadaşm vardı ona da ne zaman yazsam bir işi oluyor . Ben de hep işin var seninde maşallah cidden bir daha yazmayım en iyisi dedim ve tartıştık demin .. Zaten ben illaha da bana yazmak zorundasın illa da benimle ilgilenmek zorundasın diye birşey yazmadığım halde benimle tartıştı .. Yani sonuçta kimse kimseyle ilgilenmel diye birşey yoktur ortada sohbet edilir nebiliym dertler paylaşılınır gülünür eğlenilir budur yani .
Kısacası hiç arkadaşım yok .. Ne sohbet edeceğim biri var ne de dertlerimi anlatabilceğim bir dert ortağım .. Hiç biri yok ..