Çok Yalnız Hissediyorum

jasbafce .!.:

Bölümünle ilgili bir şeyler yapsan? Kulüplere falan gir mesela. Sosyalleşebileceğin bir bölüm okuyorsun.

Genişletmek için tıkla...

AlmightyMermaid .!.:

Burada çoğunluk benden büyük kadınlar. Abla diyorum ben, o yüzden içimi dökmek istedim. Çok yalnızım. Geçen sene arkadaşlarım vardı bu sene yok ünideyim. Koptuk, sebebini sordum ama söylemedi. Gerçekten öylesine vakit geçirebileceğim ''Hadi bir kahve içelim dönelim'' diyebileceğim tek bir arkadaşım bile yok. Bugün dersten çıkıp giderken bir arkadaşıma rastladım, ''Dersim bitince müsaitim bir şeyler yapalım'' dedi, ''Beni ara dersin bittiğinde bekliyorum'' dedim. Sözleştik, ne aradı ne mesaj attı o kadar çok zoruma gitti ki, gözüm dolup durdu. Şu an bile gözüm dolu. İşi çıktıysa ya da buluşmak istemiyorduysa bir mesaj atıp bildirebilirdi. 1 ders dışında diğer derslerde yalnız oturuyorum. Yalnızlığı severim ama artık dört duvar arasında bunaldım. Somurtkan değilim, kendini beğenmiş değilim, kötü niyetli değilim, neden böyle oluyor anlamıyorum. KK olmasa kimseyle iletişim kuramayacağım. Hep kalabalık ortamların içinde yalnız oldum. 1 tane çok yakın arkadaşım var o da şu an uzakta ve aylarca görüşemiyoruz okul yüzünden.
En son telefonuma ne zaman mesaj geldiğini unuttum. Rehberime bakıyorum baştan sona, mesaj atabileceğim sohbet edebileceğim birini arıyorum, yok. En yakın arkadaşımı bile zorlaya zorlaya muhabbet etmeye çalışıyorum, gördüğü halde cevap vermiyor ben de zorlamayı bırakıyorum o an.
Spor salonuna gitmeye utanıyorum, giden kızları gördüm ince ve uzunlar, erkekler de kaslı.
Her bölümden öğrencinin olduğu bir ders alıyorum, yine yalnız oturan bir ben varım. İyi kötü herkesin bir arkadaşı var beraber gezdiği, ben artık çok bunaldım. Hiçbir zaman sevgili delisi olmadım ama artık biraz duygusal boşluk hissediyorum o anlamda da. İki yönden de fazlasıyla bomboşum. Dertleşebileceğim bir kuzenim bile yok. Akraba evine gidince bile yalnız oturuyorum. Abimle kuzenim kafeye bir keresinde, babam 'Almighty'yi de alın' dedi, abim gizlice gelip ''Babama desene ben gitmek istemiyorum onlarla diye'' dedi, babamı ikna edip oturdum balkonda saatlerce ağladım. Kendi abim bile istemiyor beni o kadar mı katlanılmaz bir insanım?
Napıcam bilmiyorum hiç iyi değilim aslında, depresyonda olduğumu hissediyorum. Biraz kilom var, o yüzden kendime güvenimi kaybettim. Sanki herkesi iten bir mıknatıs var bende, herkes ilk günden arkadaş buluyor. Halbuki biri bana bir soru sorsa bile ufak ufak muhabbet kurmaya çalışırım.
Çok yalnız hissediyorum, ailem aradığında onlara her şey yolundaymış gibi rol yapıyorum. Babam bir bilse üniversite ortamında böyle olduğumu, kahrolur üzüntüsünden. Kendi başıma gezmekten de bıktım.
Öyle içimi dökmek istedim sadece, kimseye anlatamadığım için. Yorum yapan ablalarım olursa teşekkürler.

Genişletmek için tıkla...

AlmightyMermaid .!.:

Okulun kulüplerine de özgüven sorunundan dolayı katılamıyorum. Bir de orada yalnız oturmayı kaldıramam diye düşündüm. Unutmadığına eminim, çünkü benim attığım snap'leri gördü. Kütüphaneyi deneyeceğim.
Annemle dertleşemem, bunları anlatsam ''Aman canım sen de kendi kendine yapıyorsun böyle'' diye direk azarlamaya girişiyor.

Genişletmek için tıkla...

cikom .!.:

Boyun kilon kaç canın. Bazı insanlar kilo suna rağmen kendini iyi hisseder bazıları 3 5 kilo ile bile kötü hisseder. Bendr yeni kilo verdim. 13 kilo gidince hayata farklı bakar oldum. Daha girişken oldum. Ama kilo konusunda feleğin çemberinden geçen biri olarak şunu söyleyim insanlar bunu hissettiriyor. Bir mağazaya girince ilgilenen reyon görevlisinin tutumu yeni arkadaş ortamına hemen sizinle arkadaşlık kurmaya çalışanlar. Nekadar kötü aslında.

Genişletmek için tıkla...

ozel01 .!.:

Bende kilo konusunda dengeyi bulana kadar cok sorun yasadim iyi bir bakima insanlari taniyorsun samiyetimle soyluyorum.su.dunyada en nefret ettigim ve intikam aldigim insan tipidir dis gorunuse gore yargilayanlar guzellestigindede pesinden ayrilmazlar yok boyle birsey taniyan tanimyan
Coguki kiside bu muamaleyi yapiyor

Genişletmek için tıkla...

AlmightyMermaid .!.:

Burada çoğunluk benden büyük kadınlar. Abla diyorum ben, o yüzden içimi dökmek istedim. Çok yalnızım. Geçen sene arkadaşlarım vardı bu sene yok ünideyim. Koptuk, sebebini sordum ama söylemedi. Gerçekten öylesine vakit geçirebileceğim ''Hadi bir kahve içelim dönelim'' diyebileceğim tek bir arkadaşım bile yok. Bugün dersten çıkıp giderken bir arkadaşıma rastladım, ''Dersim bitince müsaitim bir şeyler yapalım'' dedi, ''Beni ara dersin bittiğinde bekliyorum'' dedim. Sözleştik, ne aradı ne mesaj attı o kadar çok zoruma gitti ki, gözüm dolup durdu. Şu an bile gözüm dolu. İşi çıktıysa ya da buluşmak istemiyorduysa bir mesaj atıp bildirebilirdi. 1 ders dışında diğer derslerde yalnız oturuyorum. Yalnızlığı severim ama artık dört duvar arasında bunaldım. Somurtkan değilim, kendini beğenmiş değilim, kötü niyetli değilim, neden böyle oluyor anlamıyorum. KK olmasa kimseyle iletişim kuramayacağım. Hep kalabalık ortamların içinde yalnız oldum. 1 tane çok yakın arkadaşım var o da şu an uzakta ve aylarca görüşemiyoruz okul yüzünden.
En son telefonuma ne zaman mesaj geldiğini unuttum. Rehberime bakıyorum baştan sona, mesaj atabileceğim sohbet edebileceğim birini arıyorum, yok. En yakın arkadaşımı bile zorlaya zorlaya muhabbet etmeye çalışıyorum, gördüğü halde cevap vermiyor ben de zorlamayı bırakıyorum o an.
Spor salonuna gitmeye utanıyorum, giden kızları gördüm ince ve uzunlar, erkekler de kaslı.
Her bölümden öğrencinin olduğu bir ders alıyorum, yine yalnız oturan bir ben varım. İyi kötü herkesin bir arkadaşı var beraber gezdiği, ben artık çok bunaldım. Hiçbir zaman sevgili delisi olmadım ama artık biraz duygusal boşluk hissediyorum o anlamda da. İki yönden de fazlasıyla bomboşum. Dertleşebileceğim bir kuzenim bile yok. Akraba evine gidince bile yalnız oturuyorum. Abimle kuzenim kafeye bir keresinde, babam 'Almighty'yi de alın' dedi, abim gizlice gelip ''Babama desene ben gitmek istemiyorum onlarla diye'' dedi, babamı ikna edip oturdum balkonda saatlerce ağladım. Kendi abim bile istemiyor beni o kadar mı katlanılmaz bir insanım?
Napıcam bilmiyorum hiç iyi değilim aslında, depresyonda olduğumu hissediyorum. Biraz kilom var, o yüzden kendime güvenimi kaybettim. Sanki herkesi iten bir mıknatıs var bende, herkes ilk günden arkadaş buluyor. Halbuki biri bana bir soru sorsa bile ufak ufak muhabbet kurmaya çalışırım.
Çok yalnız hissediyorum, ailem aradığında onlara her şey yolundaymış gibi rol yapıyorum. Babam bir bilse üniversite ortamında böyle olduğumu, kahrolur üzüntüsünden. Kendi başıma gezmekten de bıktım.
Öyle içimi dökmek istedim sadece, kimseye anlatamadığım için. Yorum yapan ablalarım olursa teşekkürler.

Genişletmek için tıkla...

ozel01 .!.:

Hayret cokta zarif ve ince ruhlusun insanlar nasil fark edemiyor anlamiyorum bende bir donem cok kiloluydum insanin psikolojisi bozluyor bir donemde asiri zayiftim girdigim ortamda gulusmeler oluyordu dusun hissiyatimi , etrafina iyice bak ilgi alanina giren insanlar vardir ve kilonu takma spora baslayanlarin onceki ve sonraki halleri bazen cok sasirtici oluyor ondan basliyorlar bir zaman sonra oyle olursun hem ayni ortami paylastigin insanlarla yavas yavas kaynasirsin hobiler edin kitap oku kendini gelistir hem bilgin artar hem konusacak cok konun olur merak ediyorum disanmis gibi hissetmene sebep olacak olayla yasadin mi yani kilon yuzunden bi saygisiziga maruz kaldin mi bakislar gulusmeler vs bu izguveni sarsar malum guzellik fasizm var memlekette kim ilgi cekiyor tepesine toplaniyorlar

Genişletmek için tıkla...

cikom .!.:

Boyun kilon kaç canın. Bazı insanlar kilo suna rağmen kendini iyi hisseder bazıları 3 5 kilo ile bile kötü hisseder. Bendr yeni kilo verdim. 13 kilo gidince hayata farklı bakar oldum. Daha girişken oldum. Ama kilo konusunda feleğin çemberinden geçen biri olarak şunu söyleyim insanlar bunu hissettiriyor. Bir mağazaya girince ilgilenen reyon görevlisinin tutumu yeni arkadaş ortamına hemen sizinle arkadaşlık kurmaya çalışanlar. Nekadar kötü aslında.

Genişletmek için tıkla...

srpcnrdnz .!.:

Aslında burada olduğun gibi davransan arkadaşlarının yanında da hiç sorun kalmaz bence. Çekingenliğin var sanırım biraz. Ben sana bayılıyorum halbuki. Çok aklı başında,kendini ifade edebilen bir kızsın.

Kiloymuş falan bunlar önemli değil. Seni çok rahatsız ediyorsa ver biraz kilo bak nasıl özgüvenin gelecek

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ediyorum anneciğim

ponente .!.:

Oluyor böyle şeyler. İnan bana çevrende gördüğün insanların hayatı da çok farklı değil. Benim de yok mesela en iyi arkadaşım diyebileceğim bir insan. Benden büyük kuzenlerim var. Onlarla arkadaşlık ediyorum.

Yalnız sana tavsiyem ev konusunu tekrar düşün. İyice yalnız kalacaksın çünkü. Yurtta en azından ortak alanlarda insan görürsün, iki sohbet edersin.

Üniversite kulüplerini önermiş arkadaşlar. Aynı fikirdeyim ben de. Özellikle böyle sanatla ilgili kulüplere bak. Tiyatro filan gibi. Öyle kulüplere takılanlar daha arkadaş canlısı olabiliyor.

Genişletmek için tıkla...

ceren16 .!.:

bende böyleydim üniversite yıllarında geçmez bu sorun arkadaşım iyi bir psikiyatriye gitmediğin sürece bak kişisel gelişim kitapları okuyabilirsin mesela ferrarisiniz satan bilge yada sır metin hara yol kitabıbölümünü söylersen daha farklı fikirler verebilirim :)

Genişletmek için tıkla...