Çok Seviyoruz ama Farklıyız? Ne yapmalı?

Merhaba, benim bir süredir içinden çıkamadığım bir durum var. Çok mu ince düşünüyorum bilmiyorum ama sanırım biraz fazla ön yargılıyım.
Şöyle ki yaklaşık 2 sene önce gittiğim kursta birinden görür görmez etkilendim ve göz göze geldiğimiz an o da aynı şekilde bakıyordu. Şu ilk görüşte dedikleri hesap sanırım ve kursun daha ilk günlerinden itibaren aynı arkadaş grubu içerisinde yer aldığımız için yakın arkadaş olduk ama her ne kadar belli etmemeye çalışsa da bana karşı olan davranışlarını, ilgisini, heyecanını çok net görebiliyordum ve henüz tam tanımıyor olduğum için umut vermemek adına kendi hislerimi belli etmemeye çabalıyordum. Tanıdıkça da korktuğum başıma geldi ve farklı olduğumuzu görmeye başladım. Özellikle ailelerimiz, siyasi ve dini bakış açılarımız biraz farklıydı. Onunda bu farklılıklardan dolayı; hislerini, duygularını, bastırmaya çalıştığını düşünüyorum. Yani karşılıklı anlaşmışız gibi, hislerimizi görmezden gelmeye çalışarak 2 senedir arkadaşlığımız devam ediyor.

Zaman geçtikçe unuturuz, geçer elbet diye düşünmüştüm ama geçmedi ve ben 2 senedir yoluma devam edemedim ( sanırım o da edemedi hayatına birileri girmediğine göre ) Bu aralar biraz daha farklı konuşmaya başladı yani artık adım atmaya çalışıyor sanırım ''artık hayatımı yoluna koyucam, daha iyi bir iş bulucam'' felan demeye başladı ve duygularını artık saklamaya çalışmıyor gibi.. Sanırım artık açılmayı düşünüyor.. Sizce ne yapmalıyım? Açıldığı taktirde, ilişkinin daha başındayken; tereddütlerimi, kafamdaki soru işaretlerini onunla paylaşmalı mıyım? Yoksa zaman herşeyi gösterir elbet diyerek ilişkiyi biraz akışına mı bırakmak lazım? Çok sevince çok ta kırılıyor insan.. Onun hem onu hem kendimi üzmekten korkuyorum :/

konunuzu ilgili bölüme taşıyorum. bilginize

Olmayacak dua ise boşuna amin demeyin.

Aile yapılarınıza bağlı biraz da. Bende bizim ailemizden çok çok farklı bir insanla beraberdim 3 sene boyunca. Evet kendisi mükemmel bir insandı hala derim onun gibi birini bulacağımı düşünmüyorum bir daha diye ama bu farklılıklardan dolayı ayrılmak zorunda kaldık çünkü benim ailem bu konu da çok katıydı ve bazı nedenlerden dolayı ailemi karşıma almam imkansızdı. Eğer aileler sorun yapacak bir yapı da değilse bu farklılıkları anlayışla karşılayabilecekse denememen için hiçbir neden yok bence. Ama aileler bu konuda çok sertse benim sana tavsiyem hiç başlamaman yönünde. Aynı şeyleri yaşamış biri olarak birine alışıp bağlandıktan sonra ayrılmak zorunda kalmak, en başta kendine engel olup ilişkiye başlamamaktan çok daha fazla acı veriyor.

Aşk paylaşıldıkça yaşanmışlıklar arttıkca çoğalan bişeydir.Çok farklı olduğunuzu düşünüyosanız arkadaşlığınızı bile bitirerek yolunuza bakmanız daha doğru olur.Hep etrafınızdayken hayatınıza almasanız dahi kendi hayatınızada devam edebilmeniz mümkün değil.

Deneyin derim. Denemeden bilemezsiniz. Benim de sevgilim şafi mezhebinden ama hiç sorun olmadi bu konu aramizda. En başta saygili olmak konusunda anlasirsiniz farkliliklarinizda. Zaten sizinle ayni olan bi insanla da iliski yürümüyor emin olun. Düşünsenize her dediginize "evet hakliskn ben de ayni fikirdeyim" diyen, muhabbetiniz "aynen bencede öyle" olan bi insanla ne kadar renklenebilir hayatiniz? Ben arkadaslarimi bile farkli farkli insanlarsan seçmeye ozen gösteririm ki ufkum açılsin, hayatima yenilik yeni bi bakis gelsin. Bence siz de öyle yapin :)

Biri diğerine uyacak.. yoksa zor

Dini ve siyasi görüş farklılıkları aşılamıyor maalesef.