- 17 Ağustos 2011
- 22.790
- 143.841
-
- Konu Sahibi En buyuk kk
- #21
Şu cümle beni de anlatıyor , başkalarına karşı çok daha sabirliyim, hele babama karşı inanılmaz sabirliyim. 30 yaşındayım daha bir kere sesimi yukseltmedim . Annem kendi kartıni uzatıp 'kizim online bilet alsana' desin, 'sen de her şeyi kendin yapıyorsun, nerede angarya var benden istiyorsun' diye söylene söylene, sekizinci isteyisinde yapıyorum. Ama babam ATM'den para çekemediği için (adam bilmiyor gerçekten de, öğretemedik) yıllardır vakitli vakitsiz beni arayıp para cekmemi istiyor. İş yerlerimiz de yakın, molaya çıkar gibi çıkıp onun bankasından para çekip veriyorum, hiç de uyuz olmuyorum:)Baskalarina karsi asiri sakin bi insanim ama annemle babamin bazi davranislari asiri sinirime dokunuyor.
Sizin adiniz cikmis ama annenizin sorunu var sanirim. O yorgunlukta kim geldigi gun bu islere girisir. Ben bir hafta kalkmazdim yerimden. Anlik ofkelenmenize cozum bulun. O an sakince anne cok yorgunum iki gun yattigim yerden kalkamayacagim deseydiniz kararli sekilde kavga cikmazdi. Esimin de kararli durmayan bir durusu vardir basta ben de israr ederdim bir konu icin. Kolayca kavga cikardi. Anladim ki o net sekilde ne istedigini soylemedigi icin ben daha israr edebilme payim var saniyorum.
bu arada afrikadasiniz ilaclarin tarihi gecmeden insanlara dagitsaydiniz keske. Eve gelen yardimciniza verseydiniz ne ise yaradigini uzerine yazip.
Çok toleranslı olmaya da gerek yok bence. Kendimiz de onemliyiz. Gerektiği yerde gerektiği şekilde söylemeliyiz. Bu konuda bence temelde haklisiniz ama dediginiz gibi tavrınız biraz aşırı olmuş. Aile dışı hariç tolerans gösterince insanlar kibar olduğumuzu değil ezebilecegini düşünüyor. Ne acı ama böyleCok dogru cocuk gibi davraniyorum o an kendimi sakin ve net bir sekilde ifade edemedigim icin bes yasina donuyorum... ve yetiskin bi insana hic yakismayan aglama soylenme gibi seyler yapiyorum. Bunu artik yapmicam cunku bu sefer sonrasinda cok utandim. Bunu yapmadigim zaman da itaat ediyorum mesela bugun annemin istedigi gibi tum valizlerimi bosaltip her seyimi yikadim planim bu olmamasina ragmen.
Haklisiniz ben disarda asiri gereksiz toleransli bir insanim. Inanin genelde anne babama karsi da asiri kibarimdir hatta "kizim ayip olmaz yuz kere ozur dileme" filan derler ama bazen bu sekilde patliyorum (sadece onlara). Bunu yapmadan normal insan gibi iletisim kurmam lazim cunku sonrasinda da kendimi kotu hissediyorum.
Ben de darlanirdim ya, geçen carsamba akşamı yaptığım gece pikniginin termosu hala piknik cantamda, daha yikamadim usendigimden. Ama çelik, curuyecek değil ya, elbet yikayacagim.. annem gelip gidip dağınık dağınık diye laf etse ben de carlardim herhalde..
Şu cümle beni de anlatıyor , başkalarına karşı çok daha sabirliyim, hele babama karşı inanılmaz sabirliyim. 30 yaşındayım daha bir kere sesimi yukseltmedim . Annem kendi kartıni uzatıp 'kizim online bilet alsana' desin, 'sen de her şeyi kendin yapıyorsun, nerede angarya var benden istiyorsun' diye söylene söylene, sekizinci isteyisinde yapıyorum. Ama babam ATM'den para çekemediği için (adam bilmiyor gerçekten de, öğretemedik) yıllardır vakitli vakitsiz beni arayıp para cekmemi istiyor. İş yerlerimiz de yakın, molaya çıkar gibi çıkıp onun bankasından para çekip veriyorum, hiç de uyuz olmuyorum:)
Ama mümkün değil, annemin bir işi için işten çıkacağım da yürüyüp halledip tekrar işe geleceğimyani yaparım ama öncesinde söylenip dururum.
Ben de bazen düşünüyorum, neden normalde bende bolca olan sabri anneme gösteremiyorum diye ... Cevap ; o da bana göstermiyoryani bir nevi karislikli...
Babama carlamiyorum,özenli davranıyorum, çünkü o da bana özenli davranır, bir şey istersem yapmaya gayret eder. Ondan bunu öğrendim,çocukluğum boyunca.
Ama annem hep ani tepkiler verir, çokça sesini yükseltir. Haliyle ondan da bunu öğrendim.
Diğer insanlara karşı da saygılıyım,çünkü onlar da bana karşı saygılı. Bana saygısızlık yapanı, ya da sesini yükselteni vs zaten ben hayatımda tutmuyorum, haliyle kavga edecek , sesimi yükseltip carlayacak insan kalmıyor çevremde annemden başka
Ama napayım, onla da ilişkimiz böyle. Zaten tüm astroloji haritasında ateş var. Biraz da kavgadan, gerginlikten , kaostan zevk alan bir kadın. Belki de çok mülayim olsam sıkılırdı. Babam çok mülayim mesela,annemin bazen sırf rahatlamak için öylesine kavga çıkardığı oluyor
Konuya tekrar dönersek; benim annemde değil ama sevgililerimde çok işe yarayan bir yöntemim var. Yıllar önce yoga egitmenim öfke problemim icin göstermişti;
Gerçekten sinirliysem ve kırıcı bir şeyler söyleyip-ya da ani bir harekette bulunup rahatlamak yerine sadece on saniye kadar gerçekten sakin kalıp içimden sayi sayıyorum, ve o sözü söylediğimi,o mesajı attığımi canlandırıyorum gözümde. Söylediğim anda zaten (o guzel anlık rahatlama sonrası) hemen pişman olacagim, Çok sevdiğim, yüzüne baktigim ve bakmaya devam edeceğim birine gerçekten öyle düşünmediğim kötü sözleri söylememe değer mi?
Eğer zaten daha yüzüne bakmayacak kadar büyük bir bok yemişse, zaten allah ne verdiyse...biliyon
Ama yarın unutacağım, ayrılmaya değmeyecek bir şeyse bu kendi kendime sayı sayip düşünmek bana iyi geliyor ve söylemiş kadar oluyorum, gereksiz-kirici cümleler kurmuyorum.
Bir hafta ailenlesin zaten, bir sonraki dolup taştığında içinden sayi saymayı dene, belki iyi gelir
Hoş,annen yarım saat sonra aynı konuyla tekrar gelirse, her seferinde sayı sayacak takatin kalmaz amayine de dnee bence bi.
Guldurdunuz beni. Cunku aklima ben geldim. Bir gun annemle tartisiyoruz. Durdum ve sayi saymaya basladim. Bu da memoli dizisinde koylu kizindan aklimda kalmis belki dedim ise yarar. Annem bakti bana tuhaf tuhaf napiosun dedi. Bende gayet sinirli sayi sayiyorum delirttin beni dedim.Ben de en cok anneme sinirleniyorum ama yazik kadin su an hic hak etmiyor aslinda. Saniyesinde pisman oluyorum cidden kendimi asiri kotu hissediyorum. Sayi sayma yontemini denicem kesinlikle. Ve sakin bir sekilde nasil formule edebilirim ona bakicam istegimi. Benim sorunum su: ben bir seyi istemedigimi veya bir seyden rahatsiz oldugumu ya hic soyleyemiyorum. Ya da boyle aglayip bir seyleri yere atarak filan soyluyorum. Tabi bu ikincisini yapmak aile disinda yemiyor. Disarda mesela bir sey istemiyorsam telefonlara cevap vermeme, o insandan kacma gibi pasif agresif tepkiler koyarim direkt. Sakin ol- nefes al- istemiyorum/ rahatsiz oluyorum canim lutfen sunu yapalim mi de. Formul bu olabilir.
Bakın siz o kadar çıldırmışsanız onlar da kesin bağırıp çağırıp bir sürü şey söylemiştir. Zaten akıllı olgun bir insan bir şeyi bir kere söyler, karşıdaki hayır diyorsa o noktada durur. Ama ısrarcı ebeveynler öyle değil, işi ego savaşına döküyor. Aynı şeyi burada kayınvalide kayınpeder yapsa herkes saydırırdı. Anne babalar da evlatlarının alanına saygı duymalı. Ayrıca ailenizin sizi psikolojik olarak sorunlu görmesi üzücü. Hele bunu diğer insanların yanında dile getirmek daha üzücü. Aileye sınır koymak zor, bence terapi almak gerekiyor böyle durumlar içinYa ama bazi insanlar var bakiyorum istemedikleri hicbir seyi yapmiyorlar ve yine de son derece sakin ve nazikler ve herkes onlara saygi duyuyor. Onlara da israr ediyorlardir. Ben ya tamam diyip kuzu kuzu istenileni yapiyorum ya da bu sekilde aglama zirlama suclama bagirma. Ben de her kosulda sakin ama kararli ve kendinden emin olmak istiyorum. Boyle durabilsem bence bana daha cok saygi duyacaklar. Bu sekilde ozguvenim dusuyor.
Olyr sılede boyle seyler.Bence sız yorgunluktan bagırmıssınuz.Bu arada hoş geldın.Umarım çok mutlu olursun burada .Her sey gonlunce olur .Arkadaslar yine kucuk bir mesele ama her konuda olgun fikirleriniz var bu konuda da bana baska baska bakis acilari kazandirabilirsiniz.
Dun gece saat 2:00da ucaga binip bu sabah turkiye'ye inmek suretiyle ulkeye kesin donus yaptim. Bir hafta aile evinde kalip haftaya yeni isyerimin oldugu sehre tasiniyorum. Ve ulkeye adimimi attiktan maksimum 6 saat sonra ailemle kavga ederek hayin evlatlik rekorumu kirmis bulunmaktayim. Gerci su an baristik tatliya baglandi ama hep ayni sey oluyor ve ben kavga cikarip sonra acayip pisman oluyorum bu konuya ilerde daha olgun yaklasmak istiyorum kavga edip barismak yerine hic kavga etmeyelim artik istiyorum.
Simdi kizlar benim annem asiri iyi ve tatli bir insan ama dunyanin en enerjik ve en israrci insani. Biraz obsesif bi sekilde israrci. Ve surekli iyilik yapmak istiyor. Mesela ben baska bir kitada yasarken evimi nasil olduysa ecza deposuna donusmus buldum cunku her gidisimde ilac koydu bavuluma tasinirken cogunun son kullanma tarihi gecmis attim icim gitti. Bugun bana israr kiyamet yeni telefon aldi. Bugun ben havaalanina iner inmez konuyu acti, x sehrine benim evimi tasimaya yardima gelecekmis. Klasik fedakar israrci turk annesi ozellikleri.
Bense annemin aksine asiri usengec ve agir kanliyim beni koy kanepenin ustune 3 gun kalkmam. Aslinda evden uzakta boyle degilim mesela kendi hayatinda islerimi halleden biriyimdir patronum bile veda konusmasinda "en buyuk kk bir gunde bir haftalik is yapar hepsi de guzel olur" gibi bir laf etti ama eve gelince bana kal geliyor useniyorum bana biri is buyurunca daha da useniyorum. Karakterim degisiyor. Bir de bizim ailede surekli beni bir psikolojik sorunlu gosterme huyu var. Komsular bile benim psikologa gittigimi bilir hep boyle beni bir olgunlasmamis psikolojik sorunlu gosterme huyu var. Oysaki normalde oyle degilim.
Bu on bilgileri verdikten sonra gelelim konuya. Ben malum gece uctum ve eve bu sabah geldim cok uykusuzum. Onceki geceler de uyuyamadim zaten. Son bir aydir inanilmaz bir tempoyla calistim ve uc senedir yasadigim evi tasidim. Dort adet kocaman valizim vardi. Eve geldik kahvalti yaptik annem dedi ki hadi valizlerini bosaltalim kiyafetlerini yika, x sehrine haftaya gotureceklerini ayir, sonra gotureceklerini bir valize koy biz getirelim, kislik ayakkabilarini ayir, hadi bankaya gidelim, hadi sana sim kart alalim.
Dedim ki annecim cok yorgun ve uykusuzum kafam yerinde diil yarin basliim bu islere daha bir haftam var. Tamam diyor 10 dakika sonra tekrar gelip hadi valizlerini bosaltalim en azindan diyor. En son kardesimle odada meghan markle konusmasi haberlerini dinleyip guluyoruz kikirdiyoruz geldi dedi ki en buyuk kk hangi valizin oncelikli onu odana goturucem.
Ben de o an icime cin girdi yemin ederim kalktim valizleri carpa carpa bosaltmaya ve soylenmeye basladim. Ama kimse duymuyor zannediyorum. Neyse duydular. Annem geldi dedi aaaa ne oldu. Ben de aglamaya basladim. Ya sen benim orda ne bicim bi hayat yasadigimi bilmiyor musun neden ilk gunden ustume geliyorsun ya diye cocuk gibi bagirmaya basladim. Annem de uzuldu ozur dilerim haklisin dedi. Bu arada babam geldi hemen o da bana bagirmaya basladi "iki saat normal duzgun duramadin degil mi hemen cocuk gibi agliyorsun her seye kizim sen normal degilsin" filan diyor. Ben de ona bagirdim. Hem de bagirirken dedim ki yav sizden kaciyorum kaciyorum gene ustume geliyorsunuz filan dedim. Buna da pisman oldum sonra. Annem de babama "sen karisma" diye bagirdi. O an ev timarhaneye dondu. Sonra ben ikisinden de ozur diledim. Derdimi boyle anlatmamam lazimdi ama anne sen de yorgunum dedigim halde ustume geliyorsun ben daha once sensiz kac kere ev tasidim ne var karismasan ne var yarin yapsam dedim haklisin dedi. Babama da sen de benim damarima basiyorsun asagiliyorsun farkinda olmadan dedim o da haklisin dedi. Tatliya baglandi olay aksam dizi seyrettik cekirdek yedik filan gulduk eglendik her zamanki gibi. Zaten aramizda buyuk bi sorun yok genelde. Bu kavgalar cok nadir oluyor sonra hemen barisiriz.
Ama yine de 32 yasinda bu sekilde kavga etmekten cok utaniyorum ve bu huyumu duzeltmek istiyorum. Baskalarina karsi asiri sakin bi insanim ama annemle babamin bazi davranislari asiri sinirime dokunuyor. Sanki bir turlu sinirlarimi koruyamiyormusum gibi geliyor. Ya ben uc fransada iki ankarada iki dogu afrika ulkesinde olmak uzere kac ev tasidim. Ve acliktan pislikten olmedim. Mesela su an benim ev tasimam neden aile meselesi oluyor. Herkes yardim edeyim derken isime karisiyor. Sanki kendimi tekrar 12 yasinda gibi hissediyorum.
Hem olgun ve yetiskin gibi sinirlarini koruyan, hem de hic kavga etmeyen ergen gibi bagirmayan bir insan nasil oldunuz sizden birkac tuyo istiyorum.
Konu sahibinin saçma sapan olaylarda bile sessiz kalıp anlayış gösteriyormuş gibi davranmasının sebebinin küçüklükten itibaren aşırı baskıya maruz kalıp boyuneğici davranış geliştirmiş olması olabilir mi?Diğer konularda saçma sapan olaylara sessiz kalıp,anlayış göstermenizden sonra bu konuya şaşırdım. Anne baba sonuçta başka sorun yoksa bukadarcık şey için olayı buhale getimeye ne gerek vardı? Tamam yolculuk yapılmış valiz taşınmış ama fazla abartılmış. Hele çocuk gibi ağlamak olmamış. Eğer her konuda böyle birden patlayıp,bağırıp ağlıyorsanız,etrafın psikolojik sorunlu biri olarak görmesi normal. Biraz olgun davranmaya,kırmadan ama kararlı bir şekilde tepki göstermeğe çalışın.
Bende bazen bu yaşadıklarınızı hissediyorum, dışarıda birçok işimi hallediyorum ama eve gelince kolumu kaldıracak halim olmuyor ve de işime karışılmasından nefret ediyorum.Arkadaslar yine kucuk bir mesele ama her konuda olgun fikirleriniz var bu konuda da bana baska baska bakis acilari kazandirabilirsiniz.
Dun gece saat 2:00da ucaga binip bu sabah turkiye'ye inmek suretiyle ulkeye kesin donus yaptim. Bir hafta aile evinde kalip haftaya yeni isyerimin oldugu sehre tasiniyorum. Ve ulkeye adimimi attiktan maksimum 6 saat sonra ailemle kavga ederek hayin evlatlik rekorumu kirmis bulunmaktayim. Gerci su an baristik tatliya baglandi ama hep ayni sey oluyor ve ben kavga cikarip sonra acayip pisman oluyorum bu konuya ilerde daha olgun yaklasmak istiyorum kavga edip barismak yerine hic kavga etmeyelim artik istiyorum.
Simdi kizlar benim annem asiri iyi ve tatli bir insan ama dunyanin en enerjik ve en israrci insani. Biraz obsesif bi sekilde israrci. Ve surekli iyilik yapmak istiyor. Mesela ben baska bir kitada yasarken evimi nasil olduysa ecza deposuna donusmus buldum cunku her gidisimde ilac koydu bavuluma tasinirken cogunun son kullanma tarihi gecmis attim icim gitti. Bugun bana israr kiyamet yeni telefon aldi. Bugun ben havaalanina iner inmez konuyu acti, x sehrine benim evimi tasimaya yardima gelecekmis. Klasik fedakar israrci turk annesi ozellikleri.
Bense annemin aksine asiri usengec ve agir kanliyim beni koy kanepenin ustune 3 gun kalkmam. Aslinda evden uzakta boyle degilim mesela kendi hayatinda islerimi halleden biriyimdir patronum bile veda konusmasinda "en buyuk kk bir gunde bir haftalik is yapar hepsi de guzel olur" gibi bir laf etti ama eve gelince bana kal geliyor useniyorum bana biri is buyurunca daha da useniyorum. Karakterim degisiyor. Bir de bizim ailede surekli beni bir psikolojik sorunlu gosterme huyu var. Komsular bile benim psikologa gittigimi bilir hep boyle beni bir olgunlasmamis psikolojik sorunlu gosterme huyu var. Oysaki normalde oyle degilim.
Bu on bilgileri verdikten sonra gelelim konuya. Ben malum gece uctum ve eve bu sabah geldim cok uykusuzum. Onceki geceler de uyuyamadim zaten. Son bir aydir inanilmaz bir tempoyla calistim ve uc senedir yasadigim evi tasidim. Dort adet kocaman valizim vardi. Eve geldik kahvalti yaptik annem dedi ki hadi valizlerini bosaltalim kiyafetlerini yika, x sehrine haftaya gotureceklerini ayir, sonra gotureceklerini bir valize koy biz getirelim, kislik ayakkabilarini ayir, hadi bankaya gidelim, hadi sana sim kart alalim.
Dedim ki annecim cok yorgun ve uykusuzum kafam yerinde diil yarin basliim bu islere daha bir haftam var. Tamam diyor 10 dakika sonra tekrar gelip hadi valizlerini bosaltalim en azindan diyor. En son kardesimle odada meghan markle konusmasi haberlerini dinleyip guluyoruz kikirdiyoruz geldi dedi ki en buyuk kk hangi valizin oncelikli onu odana goturucem.
Ben de o an icime cin girdi yemin ederim kalktim valizleri carpa carpa bosaltmaya ve soylenmeye basladim. Ama kimse duymuyor zannediyorum. Neyse duydular. Annem geldi dedi aaaa ne oldu. Ben de aglamaya basladim. Ya sen benim orda ne bicim bi hayat yasadigimi bilmiyor musun neden ilk gunden ustume geliyorsun ya diye cocuk gibi bagirmaya basladim. Annem de uzuldu ozur dilerim haklisin dedi. Bu arada babam geldi hemen o da bana bagirmaya basladi "iki saat normal duzgun duramadin degil mi hemen cocuk gibi agliyorsun her seye kizim sen normal degilsin" filan diyor. Ben de ona bagirdim. Hem de bagirirken dedim ki yav sizden kaciyorum kaciyorum gene ustume geliyorsunuz filan dedim. Buna da pisman oldum sonra. Annem de babama "sen karisma" diye bagirdi. O an ev timarhaneye dondu. Sonra ben ikisinden de ozur diledim. Derdimi boyle anlatmamam lazimdi ama anne sen de yorgunum dedigim halde ustume geliyorsun ben daha once sensiz kac kere ev tasidim ne var karismasan ne var yarin yapsam dedim haklisin dedi. Babama da sen de benim damarima basiyorsun asagiliyorsun farkinda olmadan dedim o da haklisin dedi. Tatliya baglandi olay aksam dizi seyrettik cekirdek yedik filan gulduk eglendik her zamanki gibi. Zaten aramizda buyuk bi sorun yok genelde. Bu kavgalar cok nadir oluyor sonra hemen barisiriz.
Ama yine de 32 yasinda bu sekilde kavga etmekten cok utaniyorum ve bu huyumu duzeltmek istiyorum. Baskalarina karsi asiri sakin bi insanim ama annemle babamin bazi davranislari asiri sinirime dokunuyor. Sanki bir turlu sinirlarimi koruyamiyormusum gibi geliyor. Ya ben uc fransada iki ankarada iki dogu afrika ulkesinde olmak uzere kac ev tasidim. Ve acliktan pislikten olmedim. Mesela su an benim ev tasimam neden aile meselesi oluyor. Herkes yardim edeyim derken isime karisiyor. Sanki kendimi tekrar 12 yasinda gibi hissediyorum.
Hem olgun ve yetiskin gibi sinirlarini koruyan, hem de hic kavga etmeyen ergen gibi bagirmayan bir insan nasil oldunuz sizden birkac tuyo istiyorum.
Ayyy annemden bahsediyorsun annemde o iş o gün yapılsın sabaha kalmasin diye diye evlenene kadar iligimi kuruttu dedimki kendi evimde asla boyle olmicam rahat yasayamadigim hayati yasicam derken bende annem gibi oldum ya alışmışım farkinda olmadan . Annene karsi tavrin beni hatirlatti ben annem o kadar israrciydiki kavga etmeye tartışmaya mecalim olmazdi kalkar yapardim çünkü bilirdim o çene o iş yapılmadan durmicak kizim iyiligin için senin icin ailemiz icin olurda cat kapi misafir gelir onun için ebem icin hee off hatirladim da sinirlendim ama gerçekten bir gercek varki o yastaki insan huyunu degistirmiyor ne kadar kavga et anlat kagitlara yaz duvara as ben pes etmistim he anne yapacam su çayı zikkimlanim vallaha yapacamArkadaslar yine kucuk bir mesele ama her konuda olgun fikirleriniz var bu konuda da bana baska baska bakis acilari kazandirabilirsiniz.
Dun gece saat 2:00da ucaga binip bu sabah turkiye'ye inmek suretiyle ulkeye kesin donus yaptim. Bir hafta aile evinde kalip haftaya yeni isyerimin oldugu sehre tasiniyorum. Ve ulkeye adimimi attiktan maksimum 6 saat sonra ailemle kavga ederek hayin evlatlik rekorumu kirmis bulunmaktayim. Gerci su an baristik tatliya baglandi ama hep ayni sey oluyor ve ben kavga cikarip sonra acayip pisman oluyorum bu konuya ilerde daha olgun yaklasmak istiyorum kavga edip barismak yerine hic kavga etmeyelim artik istiyorum.
Simdi kizlar benim annem asiri iyi ve tatli bir insan ama dunyanin en enerjik ve en israrci insani. Biraz obsesif bi sekilde israrci. Ve surekli iyilik yapmak istiyor. Mesela ben baska bir kitada yasarken evimi nasil olduysa ecza deposuna donusmus buldum cunku her gidisimde ilac koydu bavuluma tasinirken cogunun son kullanma tarihi gecmis attim icim gitti. Bugun bana israr kiyamet yeni telefon aldi. Bugun ben havaalanina iner inmez konuyu acti, x sehrine benim evimi tasimaya yardima gelecekmis. Klasik fedakar israrci turk annesi ozellikleri.
Bense annemin aksine asiri usengec ve agir kanliyim beni koy kanepenin ustune 3 gun kalkmam. Aslinda evden uzakta boyle degilim mesela kendi hayatinda islerimi halleden biriyimdir patronum bile veda konusmasinda "en buyuk kk bir gunde bir haftalik is yapar hepsi de guzel olur" gibi bir laf etti ama eve gelince bana kal geliyor useniyorum bana biri is buyurunca daha da useniyorum. Karakterim degisiyor. Bir de bizim ailede surekli beni bir psikolojik sorunlu gosterme huyu var. Komsular bile benim psikologa gittigimi bilir hep boyle beni bir olgunlasmamis psikolojik sorunlu gosterme huyu var. Oysaki normalde oyle degilim.
Bu on bilgileri verdikten sonra gelelim konuya. Ben malum gece uctum ve eve bu sabah geldim cok uykusuzum. Onceki geceler de uyuyamadim zaten. Son bir aydir inanilmaz bir tempoyla calistim ve uc senedir yasadigim evi tasidim. Dort adet kocaman valizim vardi. Eve geldik kahvalti yaptik annem dedi ki hadi valizlerini bosaltalim kiyafetlerini yika, x sehrine haftaya gotureceklerini ayir, sonra gotureceklerini bir valize koy biz getirelim, kislik ayakkabilarini ayir, hadi bankaya gidelim, hadi sana sim kart alalim.
Dedim ki annecim cok yorgun ve uykusuzum kafam yerinde diil yarin basliim bu islere daha bir haftam var. Tamam diyor 10 dakika sonra tekrar gelip hadi valizlerini bosaltalim en azindan diyor. En son kardesimle odada meghan markle konusmasi haberlerini dinleyip guluyoruz kikirdiyoruz geldi dedi ki en buyuk kk hangi valizin oncelikli onu odana goturucem.
Ben de o an icime cin girdi yemin ederim kalktim valizleri carpa carpa bosaltmaya ve soylenmeye basladim. Ama kimse duymuyor zannediyorum. Neyse duydular. Annem geldi dedi aaaa ne oldu. Ben de aglamaya basladim. Ya sen benim orda ne bicim bi hayat yasadigimi bilmiyor musun neden ilk gunden ustume geliyorsun ya diye cocuk gibi bagirmaya basladim. Annem de uzuldu ozur dilerim haklisin dedi. Bu arada babam geldi hemen o da bana bagirmaya basladi "iki saat normal duzgun duramadin degil mi hemen cocuk gibi agliyorsun her seye kizim sen normal degilsin" filan diyor. Ben de ona bagirdim. Hem de bagirirken dedim ki yav sizden kaciyorum kaciyorum gene ustume geliyorsunuz filan dedim. Buna da pisman oldum sonra. Annem de babama "sen karisma" diye bagirdi. O an ev timarhaneye dondu. Sonra ben ikisinden de ozur diledim. Derdimi boyle anlatmamam lazimdi ama anne sen de yorgunum dedigim halde ustume geliyorsun ben daha once sensiz kac kere ev tasidim ne var karismasan ne var yarin yapsam dedim haklisin dedi. Babama da sen de benim damarima basiyorsun asagiliyorsun farkinda olmadan dedim o da haklisin dedi. Tatliya baglandi olay aksam dizi seyrettik cekirdek yedik filan gulduk eglendik her zamanki gibi. Zaten aramizda buyuk bi sorun yok genelde. Bu kavgalar cok nadir oluyor sonra hemen barisiriz.
Ama yine de 32 yasinda bu sekilde kavga etmekten cok utaniyorum ve bu huyumu duzeltmek istiyorum. Baskalarina karsi asiri sakin bi insanim ama annemle babamin bazi davranislari asiri sinirime dokunuyor. Sanki bir turlu sinirlarimi koruyamiyormusum gibi geliyor. Ya ben uc fransada iki ankarada iki dogu afrika ulkesinde olmak uzere kac ev tasidim. Ve acliktan pislikten olmedim. Mesela su an benim ev tasimam neden aile meselesi oluyor. Herkes yardim edeyim derken isime karisiyor. Sanki kendimi tekrar 12 yasinda gibi hissediyorum.
Hem olgun ve yetiskin gibi sinirlarini koruyan, hem de hic kavga etmeyen ergen gibi bagirmayan bir insan nasil oldunuz sizden birkac tuyo istiyorum.
Bende bunu şalter olarak anlatmıştım.sanki kafamın bazı yerlerinde düğmeler var ve o düğmelere basılınca kontrol benden çıkıyor, bu düğmeleri kaldırmam lazım çünkü fark edip bile bile basanın eline oyuncak olurum.