- 17 Ocak 2020
- 28.041
- 1
- 40.712
- 548
- Konu Sahibi Papatyaakadiin
- #41
Baban senin şansınİyi geceler arkadaşlar. Öyle kötüyüm ki. Buraya yazıp içimi dökmek istedim. Pazar günü KPSS’ye girdim. İlk defa bir sınava bu denli önem verip, hazırlanmıştım. Bende astım var. Sınav anında stres yaptığım için, daha da daraldı nefesim. Ayrıca bir aydır,stres yaptığım zaman, istemsizce saçımdaki derileri kopartıyordum. Kanadığı halde devam ediyordum. Sınavda da yaptım bunu. Randevu alıp, doktoruma anlatacağım bu durumu. Belki bir şeyler önerir de deri koparmaktan vazgeçerim. Ayrıca sınavdaki konular, hep bildiğim konulardı.Görünce öyle sevinmiştim ki. Ama o kadar kötü oldum ki, çok zor çözdüm soruları. Çok vakit kaybettim. Kodlayamadıklarım oldu bayağı. Önlü arkalı bir sayfayı bitirip, öyle kodlardım hep. Vaktinden önce de biterdi. Ona göre deneme çözmüştüm hep. Normalde de ÖSYM sınavlarında vakit sıkıntısı hiç yaşamamıştım.Ayrıca dönemediğim sorular oldu. Rahatsızlık yaşadığım için, böyle oldu. Ve sınav çıkışı, beni tanımayan hoca bile şu cümleyi kullandı: “ Sen bu stres ile çok yaşamazsın.” Bugün kitapçık yayınlandı. Ve benim çözüp,kodlayamadığım soruların hepsi doğru. İki şık arasında kalıp, muhtemelen işaretleyeceğim şıkkın yanına da işaret koyarım hep. O dönemediğim sorularda da 2 yanlış yapacakmışım işaretlesem gerisi doğruymuş. O kadar kötüyüm ki. 90 alabileceğim bir sınavdan şu an 70 bile alamıyorum. Ve eğer 70 alamazsam, adliyelere başvuru da yapamayacağım. 2 sene de bir yapılıyor. Alacağım puan 2 sene benimle... Babam ise ; “ Sınav, senden önemli değil, hiç üzülme,illa meslek sahibi olmak zorunda değilsin, benim maaşım bir ömür sana yeter. Ben seni ücretli hukuka göndereceğim DGS ye hazırlan diyorum boşuna üzülüyorsun. DGSyi kazanamazsan bile gerekirse ben emekli olunca sana dükkan açarım. İstediğin işi yaparsın.” diyor. Ama ben kendi imkanlarım ile bir şeyleri başarmak ve bir an önce boşanıp,ayağa kalkıp koşmak istiyordum. Psikolojimi toparlayıp, mesleğimi elime alıp, kendi ayaklarımın üzerinde durmak istiyordum. Hayalini kurduğum ekonomik özgürlüğüm ,sadece hayalde kaldı.Bütün planlarım suya düştü. Ailemin beklentilerine karşılık veremedim. Ayrıca DGSden ücretli hukukun bile puanı yüksek. KPSSde böyle olduysam, DGSde kim bilir nasıl olurum, diye düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi. Ki DGSde hız çok önemli. İnsan hiç mi bir dal da tutunamaz? Çalışmadan girdiğim kpss de bile 69 almıştım ben. Yüzüm ne evlilikten güldü, ne hayattan güldü. Bir tek aileden yana güldü. Ama onların yüzünü güldüremedim. Bundan sonra hayata dair, kendime dair hayaller kurmayacağım. Çünkü hayat buna gülüyor. Ve geriye ise tek bir gerçek kalıyor : Ben bu hayata başkalarının mutluluğunu izlemeye gelmişim...
Okuduğunuz için teşekkür ederim. Mutlu ve umutlu geceler dilerim.
Sadece tedavi ol